Κατερίνα[/i]

Έντονο πρόβλημα διαμονής αντιμετωπίζουν οι καρκινοπαθείς από την επαρχία που υποβάλλονται ως εξωτερικοί ασθενείς, σε κλινικό έλεγχο, ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία. Εκτός από τις καθημερινές μάχες που δίνουν για να νικήσουν την ασθένεια, αντιμετωπίζουν και το οξύτατο πρόβλημα της διαμονής τους, οι ίδιοι και οι συνοδοί τους
Η παραμονή ενός ασθενή μαζί με ένα συνοδό, σε ένα σχετικά φθηνό ξενοδοχείο, στοιχίζει 50 ευρώ περίπου την ημέρα και χρειάζονται άλλα τόσα για διατροφή, διακίνηση κλπ.. Δηλαδή, ο καρκινοπαθής για 40 μέρες παραμονής στην Αθήνα για θεραπεία πρέπει να έχει μαζί του τουλάχιστον 4.000 ευρώ!!! Παράλληλα ο ασθενής και ο συνοδός του, χάνουν το μεροκάματό τους.
Οι Εθελοντές της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Α.Ο.Ν.Α. ΄΄Ο Άγιος Σάββας΄΄, το Μάρτιο του 2007 προχώρησαν στην συμβολική κατάληψη των ακατοίκητων εδώ και χρόνια διατηρητέων διαμερισμάτων του προσφυγικού συνοικισμού της Λ. Αλεξάνδρας, τα οποία βρίσκονται πίσω από τον ΄΄Άγιο Σάββα΄΄ και ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο, με στόχο να γίνει ο 1ος Κοινωνικός Ξενώνας Φιλοξενίας για καρκινοπαθείς και τους συνοδούς τους.
Ο Τύπος και το κοινό με υπογραφές τους υποστήριξαν τον αγώνα μας. Το Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης κατόπιν ερωτήσεων στη Βουλή, δεσμεύτηκε ότι θα ασχοληθεί με το θέμα.
Οκτώ μήνες έχουν περάσει από τότε, χωρίς καμία απάντηση.
Γι΄αυτό, Κοινωνικοί Λειτουργοί, Γιατροί, Νοσηλευτές, Λειτουργοί Υγείας, Εθελοντές και Εθελοντικές οργανώσεις, απ΄ όλη την Ελλάδα και την Κύπρο, ζητούμε επιτακτικά απ΄ όλους τους αρμόδιους φορείς να παραχωρήσουν πάραυτα τα εν λόγω ελεύθερα διαμερίσματα.
Γι΄ αυτό ξεκινούμε 2η Εκστρατεία Διαμαρτυρίας-Κατάληψης στις 22 & 23 Οκτωβρίου στα παραπάνω διαμερίσματα, προκειμένου να δημιουργηθεί ο 1ος Κοινωνικός Ξενώνας Φιλοξενίας για καρκινοπαθείς και τους συνοδούς τους.
Καλούμε τα Κοινοβουλευτικά Κόμματα και τα ΜΜΕ να συμβάλλουν και να στηρίξουν τον αγώνα μας.
 
Οι Εθελοντές της Κοινωνικής Υπηρεσίας
του Α.Ο.Ν.Α. ΄΄Ο Άγιος Σάββας΄΄
 
Τηλέφωνα επικοινωνίας]

Έτσι θα λέμε σε λίγο καιρό….


Το καλοκαίρι εκείνο όπου ο ήλιος  σκοτείνιασε και  η ζωοδότρα φωτιά, η πρώτη και μεγαλύτερη εις τους αιώνες των αιώνων, ανθρώπινη ανακάλυψη, αποφάσισε να δείξει πόσο πιο δυνατή είναι από τον άνθρωπο, την τεχνολογία, την ίδια τελικά την ζωή.

Το καλοκαίρι εκείνο –θα λέμε-  η Ελλάδα έλαμψε στην υφήλιο όχι με τον πολιτισμό και την ανδριοσύνη της αλλά  με τα φλεγόμενα χωριά της. Σαν από ταινία του Κουστουρίτσα. Τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται…

Το καλοκαίρι εκείνο «δοξάστηκε» άλλη μια φορά η ασχετοσύνη του  ξεβράκωτου κράτους. Του υπερτροφικού, του λαίμαργου, του ράθυμου, του «κατόπιν εορτής και εν προκειμένω του.. κατόπιν καταστροφής».  Του κράτους που παραδόθηκε αμαχητί στον πανικό της φυσικής καταστροφής, με την ίδια  παραδοσιακή χαλαρότητα, όπως δεκαετίες τώρα. Σεισμοί, λιμοί, καταποντισμοί,  πυρκαγιές, πλημμύρες, οι εφτά πληγές του Φαραώ και το κράτος, «Εκεί, εκεί, στην Β΄ Εθνική με έναν Παπανδρέου ή Καραμανλή», (Άντε και μια καλή δόση από Σημίτη και λίγο Μητσοτάκη…) να «σέρνεται» θλιβερό, ανήμπορο, αδιάφορο, ανίκανο, ανύπαρκτο..

Το καλοκαίρι εκείνο –θα λέμε- δοξάστηκε επίσης άλλη μια φορά, η προαιώνια κουτοπονηριά και μπαμπεσιά της φυλής των Ελλήνων. Παλαιών και νέων. Με το χαμόγελο ως τα αφτιά έβγαιναν από τις τράπεζες, αφού πρώτα είχαν συνωστισθεί και αλληλοσπρωχτεί έως θανάτου οι πυρόπληκτοι αλλά και οι «πυρόπληκτοι». Δηλαδή οι ορίτζιναλ πυρόπληκτοι και οι… «φω μπιζού»! Διότι και τέτοιους είχαμε εκείνο το καλοκαίρι (θα λέμε…). Άνθρωποι οι οποίοι προσήλθαν στις Τράπεζες με την υπεύθυνη δήλωση στο χέρι, να δηλώσουν ΨΕΥΔΩΣ «υπευθύνως και εν γνώσει των συνεπειών του Νόμου», ότι είδαν και έπαθαν από τις πυρκαγιές, για να τσεπώσουν τις 3.000 ευρώ του βοηθήματος! Ψιλικατζήδες της συμφοράς στην κυριολεξία!

Το καλοκαίρι εκείνο –θα λέμε- είχαμε παρεπιπτόντως και κάτι σαν εκλογές! Χωρίς ουσιαστική προεκλογική περίοδο. Με ελάχιστα γκάλοπ. Χωρίς ισόγεια προεκλογικά κέντρα βουλευτών γεμάτα χαβαλέ, νταβαντούρι, χαρτούρα και «φαν» ψηφοφόρους…


Το καλοκαίρι εκείνο –θα λέμε- είχαμε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία μετά την μέγιστη καταστροφή που έπληξε την χώρα ολόκληρη (διότι, να μου το θυμηθείτε, κα-νέ-νας δεν θα μείνει αμέτοχος των συνεπειών της καταστροφής), να δούμε την αλήθεια καταπρόσωπο. Να σταθούμε ενώπιοι ενωπίοις και να κάνουμε βαθιά και ειλικρινή αυτοκριτική, θρηνώντας τους 63 νεκρούς, τους οποίους όλα τα ευρώ του κόσμου, δεν πρόκειται να τους φέρουν πίσω. Να εστιάσουμε την προσοχή και την φροντίδα μας όχι στο πως θα «μπαλώσουμε» στα γρήγορα και πρόχειρα,  τις τρύπες που άνοιξε η φωτιά, αλλά πως θα μπορέσουμε να υψώσουμε ανάχωμα και να οργανωθούμε σωστά, έτσι ώστε να μην ξαναβρεθούμε ποτέ ξανά στην ίδια θέση….

Το καλοκαίρι εκείνο (αυτό δηλαδή…) τελειώνει αύριο και περνάει στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας», σαν ένα από τα πιο μαύρα, άραχλα, καταστροφικά, θανατηφόρα και θλιβερά της ιστορίας μας.

Τουλάχιστον να μας είχε αφήσει και κανένα δίδαγμα πίσω του! Να ξεστραβωθούμε λιγάκι. Να διορθωθούμε. Να παραδειγματισθούμε. Να γίνουμε καλύτεροι.

Ή μήπως μας άφησε; Χλωμό φαίνεται, αλλά θα δείξει. Άλλωστε η ελπίδα πεθαίνει τελευταία….

ΚΑΤ.

Κάποιος γιορτάζει με το ξέρω είναι αυτός  

Χρόνια σου Πολλά, Καλά, Γεμάτα Αγάπη και ανθρώπους να σε τυρρανούν όπως εγώ  


Σ'αγαπώ!

Ο πλανήτης Άρης θα είναι ο ορατός στον ουρανό νύχτας αυτό τον Αύγουστο.

-Θα φανεί τόσο μεγάλος όσο η Πανσέληνος στο γυμνό μάτι.

-Καλύτερη στιγμή να το παρατηρήσετε θα είναι στις 27 Αυγούστου στις 12.30 το βράδυ όταν ο Άρης θα έρθει σε απόσταση 34.65Μ μίλια από τη γη.

-Να προσέξετε τον ουρανό στις 27 του Αυγούστου 12:30 AM.

-Θα μοιάσει σαν να έχει η γη 2 φεγγάρια.

-ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ ΑΥΤΟ..... Η επόμενη φορά που ο Αρης θα έρθει τόσο κοντά θα είναι το 2287.

-ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σημειώστε την ημερομηνία κ μοιραστείτε το με τους φίλους σας δεδομένου ότι ΚΑΝΕΝΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΣΗΜΕΡΑ δέν θα ξαναδεί τέτοιο θέαμα

Πότεεεεεε;;; :cheers:  :cheers:  :cheers:

Χαρά μεγάλην εχάρει η κοντογειτονίτσα Λάρισα (και απολύτως δικαίως) που είδε την κούπα να επιστρέφει στην πόλη της έστω ύστερα από είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια. Κάλιο αργά παρά ποτέ, στο κάτω-κάτω της γραφής!

Το «βυσσινί αλογάκι» χλιμίντρισε αρχικώς και μετά κάλπασε προς την Νίκη,  αφήνοντας ξοπίσω του τον βαρύ και ασήκωτο Παναθηναϊκό, να τρώει την σκόνη του! Όποιος είναι αληθινός φίλαθλος, όποιος βλέπει το ποδόσφαιρο ως άθλημα ευγενούς άμιλλας σίγουρα θα έχει να πει ένα μεγάλο μπράβο στους παίκτες της Λαρισινής ομάδας και θα στείλει συγχαρητήρια στους Λαρισαίους που με την στήριξη της ομάδας τους, την ενθάρρυναν, την «ανέβασαν» ψυχολογικά τελικά βοήθησαν τα μέγιστα στο να οδηγηθεί στην περηφανή νίκη.

Μπράβο λοιπόν και στους παίκτες της Α.Ε.Λ, μπράβο και στους Λαρισαίους και πάντα τέτοια να έχουμε.

Στην Λάρισα…

Διότι στον Βόλο, χλωμό το βλέπω με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια. Εδώ οι «Νικιώτες» πανηγυρίζουν όταν χάνουν οι «Ολυμπιακοί» και το αντίθετο. Εδώ μια χούφτα άνθρωποι είμαστε και έχουμε καταφέρει να μοιραστούμε (τόχει ο Έλληνας το ταλέντο στο συγκεκριμένο «άθλημα» της…αυτοδιαίρεσης!» και διατηρούμε δυο ομάδες, μια προαιώνια έχθρα, ανάλογη και μη έχουσας τίποτα να ζηλέψει από την έχθρα των άλλων «προαιώνιων» Ολυμπιακού Πειραιά και Παναθηναϊκού.

Μέχρι του σημείου δηλαδή να παίζει Νίκη-Πάοκ (π.χ) να χάνει η Νίκη και να πανηγυρίζουν (έστω από μέσα τους…) οι οπαδοί του Ολυμπιακού Βόλου και το αντίθετο.

Δεν έχουμε την πολυτέλεια να συντηρούμε και να θρέφουμε το «διαίρει και βασίλευε» ούτε στον τομέα του αθλητισμού. Γιατί και ο τελευταίος Βολιώτης καταλαβαίνει ότι εάν οι δύο ομάδες γινόταν μία (δύο σε ένα σαν…σαμπουάν) τότε θα μπορούσαμε και εμείς να παρουσιάσουμε ένα άλλο πρόσωπο στα αθλητικά δρώμενα. Θα μπορούσαμε και εμείς να πανηγυρίσουμε για «κούπες» και άλλα  ευχάριστα από την δραστηριότητα αυτή.

Ζηλεύουμε λοιπόν…

 Με μια ζήλια εποικοδομητική και δημιουργική (ελπίζω..). Μια ζήλια που ίσως βοηθήσει να οδηγηθούμε το ταχύτερο δυνατόν στην συνένωση των δύο ομάδων. Και των δύο όμορων δήμων.Νίκη Βόλου και Ολυμπιακός πρέπει να γίνουν ένα. Όπως ένα πρέπει να γίνουν οι δήμοι Βόλου – Νέας Ιωνίας.

Και έσονται οι δύο –δήμοι και ομάδες- εις σάρκαν μίαν! Αν θέλουμε να προχωρήσουμε, να προοδεύσουμε, να κινήσουμε, να πανηγυρίσουμε, να κερδίσουμε τις μάχες, να αντιμετωπίσουμε με αποτελεσματικό τρόπο τις προκλήσεις του μέλλοντος των δύο ομάδων και των δύο πόλεων.

Σε αντίθετη περίπτωση, μας βλέπω αντί να γελάμε παρέα, φίλαθλοι και δημότες να…κλαίμε χώρια!

-Το ξέρεις ότι ο καθένας από μας έχει την δική του «Μεγάλη Παρασκευή»…
-Δηλαδή τη δική του σταύρωση;
-Βέβηλο να το λες, αλλά έτσι είναι! Αλλά δεν εννοώ αυτό!
-Τι εννοείς;

Υπάρχει πάντα στο βάθος του μυαλού του καθένα μας, μια Μεγάλη Παρασκευή που δεν ήταν σαν τις άλλες. Μια μέρα μουντή με ψυχρούλα. Εκείνες τις ψύχρες τις βραδινές κατά την περιφορά του Επιτάφιου  που σε κάνουν να αποζητάς την αγκαλιά της μαμάς γιατί φόρεσες το καλό σου το ανοιξιάτικο, το ψιλό με τα λουλουδάκια και το ζακετάκι το βαμβακερό το «σετάκι» δεν κάνει δουλειά! Ευτυχώς που υπάρχει το κερί. Κίτρινο και μυρωδάτο με το πλαστικό για τον αέρα μην το σβήσει. Κοντοζυγώνεις τα χέρια και νοιώθεις μια ζεστασιά ανείπωτη που τρυπώνει μέσα από τα δάχτυλα και φτάνει ίσια στην ψυχή την παιδική.

Υπάρχει πάντα μια Μεγάλη Παρασκευή αλλιώτικη από τις άλλες. Τότε που ήσουνα αρκετά μεγάλη πια για να καταλάβεις ότι δεν ήταν μόνον ο Χριστούλης που ανέβηκε επί του σταυρού για την σωτηρία του κόσμου. Ήταν και ο μπαμπάς σου  που 365 μέρες το χρόνο, κρύο, χιόνι, βροχή, καύσωνας, δούλευε για να φέρει γύρα τα έξοδα.

Υπάρχει πάντα μια διαφορετική Μεγάλη Παρασκευή στη ζωή του καθενός. Με το ψιλόβροχο να ραντίζει σαν δάκρυ την περιφορά και τον κόσμο δίπλα σου γνωστό. Η Βίκυ με τη μαμά και το μπαμπά και τον μικρό της αδελφό. Η Αμαλία, η Τζένυ, οι παιδικές φιλενάδες της πλατείας που ήταν και η εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας. Όλοι εκεί. Γνώριμοι, δικοί, προσιτοί. Όχι σαν τώρα που για να βρεις γνωστό στον δρόμο, κάνεις αίτηση με χαρτόσημο….

Υπάρχει πάντα μια μοναδική Μεγάλη Παρασκευή….

Που καταλαβαίνεις ότι όσο μεγαλώνεις τόσο περισσότερο λιγοστεύει η μαγεία και περισσεύει ο πόνος. Όσο αλλάζουν οι χρονιές στο ημερολόγιο, όλο και πιο πολλοί φίλοι και γνωστοί είναι απόντες. Όλο και πιο πολύ το όμορφο και μελαγχολικό κλίμα εκείνης της  «μοναδικής» Μεγάλης Παρασκευής ξεθωριάζει σε κάτι τυπικό και προκάτ. Σε κάτι  στερημένο από την μυρωδιά του αγνού κίτρινου κεριού, το άρωμα των χωρίς λίπασμα  λουλουδιών που στόλιζαν τον Επιτάφιο. Τα λουλούδια τώρα, είναι γυαλιστερά, τεράστια, εντυπωσιακά, αλλά δεν μυρίζουν. Και αυτό σε ανησυχεί και σε πληγώνει…

Γιατί κάπου ξέρεις ότι εκείνη την μοναδική Μεγάλη Παρασκευή την έχασες οριστικά. Γιατί μεγάλωσες…


Κατ.

Ωραίο πράμα ο συνοδηγός! Ιδιαιτέρως τώρα με την επερχόμενη έξοδο των πασχαλινών διακοπών, η ιδιότης του συνοδηγού αποκτάει μια άλλη διάσταση. Ένα κύρος. Μια βαρύτητα! Αλήθεια τι κάνει ένας καλός συνοδηγός;
- O συνοδηγός διαβάζει τον χάρτη της διαδρομής. Την ώρα που ο καρμίρης δίπλα του προσπαθεί να ισορροπήσει στη γλίτσα και στο ψιλόβροχο, ο συνοδηγός ανοίγει τον χάρτη διάπλατο και τον μοστράρει μες στη μούρη του οδηγού. Κι όταν ο άλλος , δικαιολογημένα (πόσο να αντέξει ο άνθρωπος;) αρχίζει τον εξάψαλμο σε ήχο..πλάγιο δεύτερο, αρχίζουν οι δικαιολογίες:  «Τι να κάνω», σου λέει, «αυτοί οι χάρτες εύκολα ξεδιπλώνουνε, δύσκολα ξαναδιπλώνουνε. Μια ώρα τον στριφοπαλεύω. Τόση τσάκιση πια, ούτε φούστα με πιέτες».
- Ο συνοδηγός - ασχέτως αν έχει δίπλωμα ή όχι - δίνει συμβουλές οδήγησης: Πολύ τρέχεις. Λίγο τρέχεις. Προσπέρνα τον. Μην τον προσπερνάς. Φλας βγάλε. Φώτα πορείας από τώρα; Για σταμάτα λίγο μες την μέση της εθνικής, για να κατουρήσει το παιδί. Καβάλα νησίδες και διαχωριστικά να κάνει εμετό, ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ!
- Ο συνοδηγός  συλλέγει πληροφορίες για τη διαδρομή. Όπου βρει άνθρωπο με γαϊδουράκι, κατεβάζει παράθυρο κι ουρλιάζει «ΣΥΓΓΝΩΜΗΗΗΗΗ! Για Πήλιο καλά πάμε;»
- Ο συνοδηγός ετοιμάζει έγκαιρα τα ψιλά για τα διόδια. Κι αφού τα σφίγγει ένα τέταρτο πριν στη χούφτα του, ακριβώς φάτσα με τον διοδιά, διακόσια οχήματα πίσω τους, ανακαλύπτει ότι έχει 1,30 αντί για 1,40. Αρχίζει το ψάξιμο στο τσαντικό, κουδουνίζουν τα ψιλά, γκλαν-γκλαν τα σήμαντρα της εκκλησίας, κορνάρει ο δεύτερος, μουντζώνει ο τρίτος και ούτω καθεξής….
.-Ο συνοδηγός  διανθίζει την απαραίτητη (σύμφωνα με το «μην ομιλείτε εις τον οδηγόν») σιωπή, με ηλίθια σχόλια: «Μακ Ντόναλντ! A, ώστε εδώ είναι τα Μακ Ντόναλντς!». Όχι, δεν είναι εδώ τα Μακ Ντόναλντς. Αλλού είναι τα Μακ Ντόναλντς. Σε άλλο νομό είναι τα Μακ Ντόναλντς. Βάλανε εδώ την πινακίδα για να δουλεύουνε τον κοσμάκη.
- Ο συνοδηγός  μοιράζει εμφιαλωμένα, ανοίγει σάντουιτς, πετάει χαρτιά έξω στο παρμπρίζ του πίσω αυτοκινήτου, αδειάζει τασάκια, αλλάζει κασέτες και τραγουδάει πιο δυνατά και πιο φάλτσα από τον ερμηνευτή: «Οδηγώωωω και σε σκέεεφτομαι και είναι αυτόοοοο επικίνδυνο» και να δεις που βουλωμένο γράμμα διαβάζει (ευτυχώς όχι πάντα…) ο συνοδηγός..
Στην τελική ο συνοδηγός είναι κάτι που γεννήθηκε, μεγάλωσε ΔΕΝ αγόρασε δικό του αυτοκίνητο ή ΔΕΝ έμαθε ποτέ να οδηγεί και έχει ως στόχο στην ζωή του να κάνει τα νεύρα του οδηγού…μακαρονάκι κοφτό.

Ουφ...τα είπα και ησύχασα...

Τι εστί άνδρας;

Το βάζαμε και ως ερώτημα στα κοριτσίστικά μας λευκώματα. Βέβαια τότε γράφαμε τα ωραιότερα. Τα ρομαντικότερα. Τα τρυφερότερα. «Το πριγκιπόπουλο που θα έρθει να με πάρει με άσπρο άλογο (και άσπρη Μερσεντές να είναι, ακόμα καλύτερα», «Ο ιππότης που ονειρεύομαι». Τέτοια. Μετά  μεγαλώσαμε και γράψαμε αλλά. Αφού πρώτα όμως μας  «γράψανε» καταλλήλως, μερικοί «πρίγκηπες» και «ιππότες»…

Τι εστί άνδρας; Ή μάλλον η ευτυχία (ή και  η δυστυχία….) να είσαι άνδρας…

-Η περιφέρειά σου ποτέ δεν είναι κριτήριο στις συνεντεύξεις για να πιάσεις  δουλειά.

-Μπορείς ελεύθερα να αλλάζεις ερωτικό σύντροφο κάθε μέρα, μη σου πω κάθε ώρα, χωρίς να κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς «ελαφριά, σουρτουκιάρα, εξώλης και προώλης»

-Μπορείς κάλλιστα να πετάς στη διαδρομή κρεβατοκάμαρα-σαλόνι-μπάνιο, κάλτσες, εσώρουχα, μπλουζάκια, παντελόνια  χωρίς κανένας να σε χαρακτηρίσει «ανεπρόκοπη, κακονοικυρά και βρωμιάρα».

-Μπορείς να φας με την ησυχία σου και να απολαύσεις μια…μπανάνα, δημοσίως, χωρίς να υποστείς πονηρά σχόλια, βλέμματα και υπονοούμενα.

-Το αφεντικό σου δεν σε κοιτάει στο στήθος όταν του μιλάς. Άμα έχεις αφεντικίνα και θέλει να κοιτάξει προς τον… καβάλο του παντελονιού σου, όχι ότι δεν θα το κάνει, αλλά τουλάχιστον θα το κάνει κρυφά και διακριτικά…

- Ανοίγεις μόνος σου τα σφικτοκλεισμένα βαζάκια μαρμελάδας, σάλτσας κλπ χωρίς να φωνάζεις τον γείτονα..


-Μπορείς μια χαρά να πάς 35, 40 μέχρι και 45 ετών, να μην παντρευτείς και κανένας να μην σε πει «γεροντοκόρη». Όλοι θα σε λένε «γλεντζέ», «μπον βιβέρ» και «γυναικά»
-Όταν κάνει ζέστη βγάζεις ανετότατα το πουκάμισό σου ακόμα και μέσα στο λεωφορείο. «Έσκασε από την ζέστη ο άνθρωπος» θα πουν. Ενώ αν είσαι γυναίκα  θα πουν στα σίγουρα «Ή είναι π….α, ή τρελή»

-Όταν τρακάρεις με το αυτοκίνητο όλοι λένε ότι  «τούτυχε στραβιά, του ανθρώπου, άσε που έφταιγε και ο κάθε «άλλος». Αν ήσουνα γυναίκα, όλο και κάποιος θα βρισκόταν να σου πει «άντε μωρή σπίτι σου να πλύνεις κανένα πιάτο, που βγαίνεις έξω να σκοτώσεις τον κοσμάκη»…

- Όλες οι μέρες του μήνα  για σένα είναι οι ίδιες. Οι «δύσκολες» μέρες είναι για τις γυναίκες.

- Έχεις κάθε δικαίωμα να κάνεις πρόταση γάμου στην κοπέλα που αγαπάς. Θα σε πούνε «τίμιο». Αν σου κάνει πρόταση η κοπέλα, όλο και κάποιος θα βρεθεί να πει ότι «πάει να σε κουκουλώσει»/
.-Αγοράζεις προφυλακτικά χωρίς ο πωλητής να σε κοιτάει πονηρά και με νόημα.

-Τα καινούρια παπούτσια δεν αποτελούν μαρτύριο για σένα! Έτσι και αλλιώς ούτε 12 πόντους τακούνι έχουν, ούτε θα καταλάβει κανείς ότι αντί για το 44 που είναι το κανονικό σου φοράς 45 για μεγαλύτερη άνεση…
Άσε που δεν χρειάζεται να πηγαίνεις κομμωτήριο (ούτε καν για κούρεμα…), μετά τα 40-45, ενώ σαφέστατα έχεις λιγότερα έξοδα για σαμπουάν! Πόσο  σαμπουάν χρειάζεται για να κάνεις «λαμπίκο» μια…φαλάκρα;

Όμως αν θέλεις να είσαι μαζί με όλα αυτά και το «πριγκηπόπουλο» και ο «ιππότης» των εφηβικών μας ονείρων ΜΠΟΡΕΙΣ! Και τότε είσαι αξιαγάπητος όπως και νάσαι…

Κατ.

Είπα να κάτσω σπίτι. Και να μην σηκώνω το τηλέφωνο. Διότι είναι γνωστό, ότι εννιά στις δέκα, όταν κτυπάει το τηλέφωνο είναι για κακό…
Είπα να κάτσω σπίτι και άμα πεινάσω, τηγανίζω κανένα αυγό….
Γενικώς, είπα να κάτσω σπίτι  να ξεκουραστώ λιγάκι, να κάνω καμιά δουλειά και μετά να βγω λιγάκι και καμιά βολτίτσα στα μαγαζιά! Τι το ήθελα η άφρων γυναίκα;
Διότι δεν μπορώ να πω! Σηκώθηκα χαλαρή. Θες ότι κοιμήθηκα λίγο παραπάνω, θες ότι δεν αγχώθηκα να προλάβω το λεωφορείο; Ότι θες πες.
-Και μετά;
-Μετά ήρθε η …καταστροφή!! Έτσι απλά, χωρίς να το καταλάβω! Κύλησε ύπουλα και με τύλιξε σε μια κόλα  χαρτί!
Αρχικώς είπα να ανοίξω λίγη τηλεόραση σαν άνθρωπος, να δω τι βλέπουνε οι άλλες νοικοκυρές κάθε πρωί…
Ζάπινγκ. Κάποια, κάποιος, όλοι μαγειρεύουν. . Ένας με άσπρο σκούφο φτιάχνει ρύζι με κάτι. Φτιάχνει το ρύζι, φτιάχνει το κάτι. Μετά φτιάχνει κάτι άλλο.  Αστακό «μπρυλέ» μες σως μπαλσάμικο. Πάπια  Κίνας, με πορτοκάλι. Κουνέλι με..βατόμουρα (Ναι!! Μέχρι εκεί έφτασαν οι Σεφ). Δηλαδή όλα τα απλά, τα ..εύκολα, τα «της στιγμής», μόλις γυρίζουμε με την ψυχής το στόμα σπίτι και σπιντάρουμε στην κουζίνα, διότι όσο νάναι την έχεις…μεγάλη την όρεξη να τον κάνεις τον αστακό «μπρυλέ» με την σάλτσα «μπαλσάμικο»….
Ζάπινγκ. Η ξανθιά αστρολόγος έχει φωνή μπάσα και καθησυχαστική. Ξέρει αυτή. Ξέρει τα πάντα για μένα. Με κοιτάζει αυστηρά:
 Ξέρω τι σκέφτεστε σήμερα.
-Έλάτε τώρα!! Δεν το πιστεύω!!!
-Έχετε την ακατανίκητη επιθυμία να κάνετε ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ!! Ώρες ατέλειωτες!!
Εγώ; Εγώ που, από την κούραση, δεν μπορώ να σηκώσω ούτε ένα από τα έξη μπλουζάκια που που από χθες "έσπειρα"  στο πάτωμα; Η αστρολόγος με αγριοκοιτάζει και συνεχίζει:
Να μην το κάνετε! Ο Κρόνος περνάει από πάνω σας, ο Ερμής από κάτω σας, ο Δίας σας την έχει στημένη από άκρα δεξιά μαζί με τον Καρατζαφέρη. Ο Ποσειδώνας, από έξω αριστερά, μαζί με τους κουκουλοφόρους.  
Και τότε  μπας και, μία τοις χιλίοις, δεν με έχουνε καταρρακώσει εντελώς  μου βγάζουν και τις σούπερ μοντέλες. Με τα εσώρουχα. Διαφανή εσώρουχα, μετάξια, δαντέλες, μαύρες ζαρτιέρες  ό,τι δηλαδή φοράμε όλες το πρωί που ανοίγει το μάτι μας.
Αυτό λέγεται «μόδα». Μόδα για τη μέση νοικοκυρά. Που, όπως όλοι γνωρίζουμε, μόλις σηκωθεί χαράματα, το πρώτο που θα κάνει είναι να βάλει τη ζαρτιέρα και μετά να πέσει στα τέσσερα για το σφουγγάρισμα.
Ζάπινγκ. Αστρολόγοι, ψυχολόγοι, σεξολόγοι, γυρολόγοι. Ζάπινγκ. Πούλιες, ξανθιές, ομοφυλόφιλοι, πάνελ, αίμα βία, Ευαγγελάτος και η συν αυτώ Τατιάνα..
Δεν θα το πιστέψεις!!!  Μια μέρα άδεια πήρα και την έφαγα μέσα στην κακιά τσαντήλα, μπροστά στην τηλεόραση! Αμάν! Να ξημερώσει ο Θεός τη μέρα του να ξαναπάω στην δουλειά…


Κατ.

Το μόνο που θέλουν οι άντρες είναι μια καλοψημένη μπριζόλα και η αίσθηση της… απόλυτης ηδονής. Τι εννοούμε ακριβώς; Από το 2002 η 14η Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Μπριζόλας και Πεολειξίας! Ακριβώς ένα μήνα μετά τον Άγιο Βαλεντίνο οι άντρες παίρνουν την εκδίκηση τους!  
Ως απάντηση στις καρδούλες, τις καρτούλες, τα λουλούδια και τα αρκουδάκια του Αγίου Βαλεντίνου, ο ανδρικός πληθυσμός είναι ξεκάθαρος απέναντι στο γυναικείο. Η παράξενη αυτή παγκόσμια ημέρα καθιερώθηκε πριν από καμία πενταετία με πρωτοβουλία ενός ραδιοφωνικού σταθμού στις ΗΠΑ. Η διάδοση της σημασίας της συγκεκριμένης ημέρας γίνεται κυρίως μέσω Διαδικτύου, αφού οι υποστηρικτές της έχουν ήδη δημιουργήσει το δικό τους site (www.steakandbj.com). Στην ιστοσελίδα, εκτός από τις απόψεις των αντρών περί πεολειξίας και μπριζόλας, μπορεί κανείς να βρει ευχετήριες κάρτες για τη συγκεκριμένη μέρα, αλλά και να διαβάσει εμπεριστατωμένες απόψεις επί του θέματος!
Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν τον αντρικό πληθυσμό «παραγκωνισμένο» από τις εμπορικές γιορτές, αφού οι περισσότερες από αυτές αφορούν γυναίκες και το μόνο που κάνουν οι άντρες είναι να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Στη χώρα μας η συγκεκριμένη γιορτή δεν έχει ακόμα πάρει τις διαστάσεις που οι περισσότεροι θα ήθελαν. Ίσως γιατί οι Έλληνες θεωρούνται πολύ πιο θερμόαιμοι από τους Αμερικάνους και καταφέρνουν εδώ και χρόνια να συνδυάζουν το τερπνόν μετά του ωφελίμου! Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και αν ο ελληνικός ανδρικός πληθυσμός ξεσηκωθεί και ζητήσει δώρο τη συγκεκριμένη μέρα, τουλάχιστον οι γυναίκες δεν θα χρειαστεί να ξοδευτούν!

myday.gr

...Πάλι θα βγουν στους δρόμους εκπρόσωποι συλλόγων και κομμάτων μοιράζοντας τριαντάφυλλα...
Kαι θα το πάρεις το λουλούδι και θα πεις κι ευχαριστώ, λες, κι όλη τη χρονιά  τίποτ'άλλο δεν περίμενες, παρά μόνον αυτό, για να σου θυμίσει πως είσαι ΓYNAIKA...
...Πάλι θα γεμίσουν τα μπαράκια, τα club και τα σκυλάδικα από γυναικοπαρέες, δανεικής ή δεδομένης "ανεξαρτησίας", μπουλούκια κραυγαλέου κεφιού...
Mα εγώ αρνιέμαι...
Oσο υπάρχουν γυναίκες σε κάποια γωνιά τούτου του ταλαίπωρου πλανήτη, οι οποίες αγωνίζονται να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στη χαρά, στο σεβασμό, στην ίση μεταχείριση...
Oσο υπάρχουν γυναίκες που αγωνίζονται για το MIKPO δικαίωμα να υπάρχουν...
Oσο υπάρχουν γυναίκες - θύματα...
Oσο υπάρχουν κοριτσάκια που υφίστανται "κλειτοριδεκτομή" επειδή κάποια "θρησκεία" και κάποια "κοινωνία" θεωρεί το γυναικείο οργασμό ύψιστο αμάρτημα...
Oσο υπάρχουν γυναίκες  που θεωρούν απαραίτητο  να "ντύνονται" την ανδρική πανοπλία για να μπορούν να αντιμετωπίζονται ισότιμα στη μόρφωση, στην εργασία, στην πολιτική...
Aρνιέμαι, πεισματικά, να πάρω μέρος σε τούτο το γιουρούσι, σε τούτη την παράσταση, σ'αυτή την παράσταση, σ'αυτή την παράταση της "αποκριάτικης" παρωδίας...
Eπειδή, ακριβώς, είμαι γυναίκα!

για δείτε το και αυτό  :wink:

Να πως θα γεμίσετε την γαλοπούλα σας

Γέμιση με ξινόμηλα και κάστανα


Περιγραφή
Η συνταγή αυτή φτάνει για γαλοπούλα γύρω στα 4 κιλά
Συστατικά

4 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
2 κ.σ. βούτυρο ή λάδι
1 κύβο ζωμό κότας
750 γρ. κιμάς
2 μεγάλα ξινόμηλα κομμένα σε κύβους
2 κ.σ. ρύζι καλά βρασμένο
10 κάστανα ψημένα, καθαρισμένα και κομμένα
100 γρ. σταφίδες ξανθές
150 γρ. αμύγδαλα ασπρισμένα ολόκληρα
100 γρ. καρύδια χοντροκομμένα
100 γρ. κουκουνάρι
200 γρ. μπαγιάτικο ψωμί
αλάτι, πιπέρι

Οδηγίες
Σοτάρουμε τα κρεμμύδια στο βούτυρο.
Προσθέτουμε τον κιμά, τον τσιγαρίζουμε καλά και προσθέτουμε 1 κύβο ζωμό κότας.και 1/2 φλ. νερό. Αφήνουμε να βράσει για 5'
Όταν το μείγμα κρυώσει, προσθέτουμε τα ξινόμηλα, το ρύζι, τα κάστανα, τις σταφίδες, τα αμύγδαλα, τα καρύδια, το κουκουνάρι και το μπαγιάτικο ψωμί. Ανακατεύουμε καλά και προσθέτουμε λίγο πιπέρι.
Αν πρόκειται να γεμίσουμε τη γαλοπούλα, η γέμιση είναι έτοιμη τώρα. Γεμίζουμε τη γαλοπούλα (κοιλιά και κοιλότητα λαιμού), γυρίζουμε το δέρμα από πάνω και το ράβουμε.
Αν θέλουμε να την φτιάξουμε ξεχωριστά, βάζουμε όλη τη γέμιση σε μια κατσαρόλα και την αφήνουμε να σιγοβράζει σκεπασμένη για 45'. Αν χρειάζεται, προσθέτουμε λίγο από το υγρό που έχει βγάλει η γαλοπούλα που ψήνουμε. Μετά βγάλτε το καπάκι της κατσαρόλας και αφήστε τη γέμιση να βράσει για άλλα 20-30'.

Λίγα μυστικά ακόμα
Είναι μια πολύ νόστιμη και γλυκειά γέμιση.
Επειδή δεν έχει πολλά υγρά, αν γίνει στην κατσαρόλα χρειάζεται πολύ προσοχή γιατί αρπάζει εύκολα. Εγώ την έκανα σε γάστρα μέσα στο φούρνο (όταν χρειάστηκε να φτιάξω μόνο τη γέμιση). :wi
nk:

H εμπλοκή της VW με την κατηγορία των SUV πριν από μερικά χρόνια είχε ως αποτέλεσμα την παρουσίαση του Touareg, ενός μοντέλου που έχει αρκετά κοινά στοιχεία με την Porsche Cayenne.
Aν και αυτή η πρώτη απόπειρα εισόδου σε μία νέα για τη VW κατηγορία της αγοράς κρίθηκε επιτυχημένη, ήταν σαφές πως τα πολλά λεφτά έρχονται από τα SUV που είναι μερικές δεκάδες εκατοστά μικρότερα από το Touareg.
Eκεί η VW παρέμενε ακόμη χωρίς εκπρόσωπο και αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να αλλάξει το συντομότερο δυνατό.
Eτσι, όταν στις αρχές του 2006 παρουσιαζόταν το Concept A, γινόταν σαφές πως ο χρόνος είχε ήδη αρχίσει να μετράει αντίστροφα για την είσοδο στην αγορά ενός ακόμη γερμανικού SUV.
Tον Iούλιο ακολούθησε η ανακοίνωση του ονόματος του μοντέλου, που υπήρξε αποτέλεσμα ψηφοφορίας στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 350.000 αναγνώστες των περιοδικών του ομίλου AutoBild.
Tο Tiguan, λοιπόν, είναι μικρότερο σε διαστάσεις από το Touareg και προορίζεται να τοποθετηθεί σε μία από τις δημοφιλέστερες κατηγορίες της αγοράς, εκείνης των μεσαίων SUV. Tο αυτοκίνητο των φωτογραφιών βρίσκεται στα τελευταία στάδια εξέλιξης και, σύμφωνα με τις πληροφορίες, το μοντέλο που θα κυκλοφορήσει στους ευρωπαϊκούς δρόμους προς τα τέλη του 2007 ελάχιστα θα διαφέρει από αυτό που θα δουν από κοντά όσοι επισκεφθούν το Σαλόνι Aυτοκινήτου του Λος Aντζελες.
Aυτό που είχαν κατά νου στη VW ήταν να φέρουν στην αγορά ένα baby Touareg και η αισθητική που επέλεξαν για το Tiguan ενισχύει αυτή την εικόνα. Mε μήκος 4,4 μ. πλάτος 1,85 μ. και ύψος 1,69 μ. το νέο όχημα ελεύθερου χρόνου της VW έχει παραπλήσιες διαστάσεις με το Touran. O υπεύθυνος για την εξωτερική εμφάνιση του Tiguan, Klaus Bischoff, αναφέρει σχετικά: «Tο σημαντικότερο για εμάς ήταν να σχεδιάσουμε ένα αυτοκίνητο που θα έδειχνε δυναμικό και μυώδες. Aυτό αποτέλεσε πρώτη προτεραιότητα σε σχέση με οτιδήποτε άλλο.
Eπιπλέον, ένα όχημα εκτός δρόμου χρειάζεται απαραίτητα μακρύ καπό και ψηλή θέση οδήγησης».
Mία ακόμη σημαντική παράμετρος ήταν η απόφαση για τη διατήρηση ή μη του family look της εταιρείας.
Tο μπροστινό τμήμα και το προφίλ του αυτοκινήτου το καθιστούν άμεσα αναγνωρίσιμο ως VW, ωστόσο στην εταιρεία θεωρούν πως υπάρχουν διαφορές από τα υπόλοιπα μοντέλα της γκάμας τους.
Kυρίαρχο στοιχείο της εξωτερικής εμφάνισης αποτελεί η χρωματική αντίθεση που δημιουργείται από το μολυβί χρώμα των πλαϊνών προστατευτικών και τμήματος της μάσκας και το πορτοκαλί του υπόλοιπου αμαξώματος.
Oπως πληροφορούμαστε, μπορεί οι ζάντες 19 ιντσών και τα ελαστικά της Continental, που περιμετρικά του πέλματος είναι βαμμένα στο χρώμα του αμαξώματος, να μη συμπεριληφθούν στον εξοπλισμό του μοντέλου παραγωγής, όμως το ανθρακί χρώμα στις ζάντες θα περιλαμβάνεται στη λίστα επιλογών των υποψήφιων αγοραστών.
Στο πίσω τμήμα του Tiguan οι σχεδιαστές της VW ακολούθησαν τα πρότυπα των μοντέλων Eos και Passat, ενώ η πόρτα του χώρου αποσκευών κατεβαίνει αρκετά χαμηλά, «κλέβοντας» κάποια εκατοστά από τον προφυλακτήρα.
Στο εσωτερικό η κονσόλα παραπέμπει στον σχεδιασμό του Golf Plus, ενώ το σπορ τιμόνι τριών ακτίνων με δερμάτινη επένδυση και οι πορτοκαλί ραφές κατά μήκος του ταμπλό και των καθισμάτων δημιουργούν ένα έντονα σπορ προφίλ.
H πανοραμική γυάλινη οροφή συμβάλλει στη δημιουργία ενός φωτεινού εσωτερικού, στο οποίο μπορούν να φιλοξενηθούν μέχρι 5 άτομα. Tα πίσω καθίσματα ρυθμίζονται ως προς το μήκος, ενώ μπορούν να αναδιπλωθούν αυξάνοντας σημαντικά τον διαθέσιμο χώρο για τις αποσκευές.
Eυχάριστα είναι τα νέα που έρχονται και από τον τομέα του κινητήρα. Tο μοντέλο που θα βρίσκεται στο περίπτερο της VW στο Λος Aντζελες θα εφοδιάζεται με έναν εντελώς νέο τύπο κινητήρα ντίζελ, που ονομάζεται Bluetec.
O κινητήρας αυτός έχει εξελιχθεί σε συνεργασία με τις Audi και Mercedes-Benz, παρουσιάζεται για πρώτη φορά και η καινοτομία του έγκειται στο γεγονός ότι είναι ιδιαίτερα φιλικός προς το περιβάλλον.

Έντονη ανησυχία από πλευράς των επιστημόνων οι οποίοι προβλέπουν ότι σε περίπου τριάντα χρόνια από σήμερα, ο διάπλους της Αρκτικής με καραβάκια θα είναι πραγματικότητα! Σύμφωνα με Αμερικανούς ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον και του Πανεπιστημίου Μακ Γκιλ, που υπολόγισαν τις συνέπειες των εκπομπών διοξειδίου στο κλίμα του πλανήτη, μέχρι περίπου το 2040, δεν θα υπάρχουν πάγοι στην Αρκτική τους καλοκαιρινούς μήνες. 'Αλλωστε τα τελευταία 25 χρόνια, οι πάγοι της Αρκτικής έχουν μειωθεί κατά 25%, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο και την πανίδα της περιοχής. Ζώα, όπως οι πολικές αρκούδες και οι πολικές φώκιες, είναι δύσκολο να επιβιώσουν σε διαφορετικές κλιματικές συνθήκες. Σχεδόν…ρουτίνα θα είναι ένα ταξίδι στην περιοχή που μέχρι σήμερα ήταν η πλέον απροσπέλαστη του πλανήτη, καθώς οι πάγοι της Αρκτικής, που λιώνουν με πολύ γρήγορους ρυθμούς, θα την έχουν μετατρέψει σε ανοιχτή θάλασσα.

Αμερικανοί ερευνητές δημοσιεύουν τις πρώτες επιστημονικές αποδείξεις ότι τα άτομα που τρώνε με αργό ρυθμό, τρώνε μικρότερες ποσότητες φαγητού, και απολαμβάνουν το γεύμα τους περισσότερο.
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια του ετήσιου συνεδρίου της Εταιρείας Βορείου Αμερικής για τη Μελέτη της Παχυσαρκίας, από την Δρ Καθλίν Μελανσον του Πανεπιστημίου του Ρόουντ Aϊλαντ, οι γυναίκες κατανάλωναν περίπου 70 λιγότερες θερμίδες όταν έτρωγαν με την ησυχία τους ένα γεύμα ζυμαρικών με σάλτσα, συγκριτικά με όταν το έτρωγαν όσο πιο βιαστικά μπορούσαν.
Επίσης βαθμολόγησαν το γεύμα ως πιο ευχάριστο όταν έτρωγαν με αργό ρυθμό. Πιο αναλυτικά, η Αμερικανίδα ερευνήτρια συγκρότησε ομάδα 30 νεαρών γυναικών από τις οποίες ζήτησε να φάνε ένα γεύμα ζυμαρικών με σάλτσα ντομάτας και άλλων λαχανικών και παρμεζάνα, υπό δύο διαφορετικές συνθήκες. Πριν από κάθε γεύμα, οι συμμετέχουσες είχαν καταναλώσει ένα πρωινό 400 θερμίδων και είχαν μείνει νηστικές για δύο ώρες.
Κατά την πρώτη φάση του πειράματος, οι συμμετέχουσες είχαν στη διάθεσή τους ένα μεγάλο κουτάλι και έλαβαν οδηγίες να μην κάνουν παύσεις και να φάνε το γεύμα όσο γρηγορότερα μπορούσαν. Στην δεύτερη φάση, οι συμμετέχουσες είχαν στη διάθεσή τους ένα μικρό κουτάλι, το οποίο άφηναν στο πιάτο μετά από κάθε κουταλιά, ενώ έλαβαν εντολή οι κουταλιές να είναι μικρές και να μασάνε καθεμιά 15-20 φορές.
Όταν έτρωγαν γρήγορα, οι συμμετέχουσες πήραν κατά μέσο όρο 646 θερμίδες σε εννέα λεπτά. Όταν έτρωγαν αργά, κατανάλωσαν 579 θερμίδες σε 29 λεπτά. Οι συμμετέχουσες αισθάνονταν πληρέστερες και πιο ικανοποιημένες αμέσως μετά το γεύμα και μια ώρα αργότερα όταν είχαν φάει αργά.

Πλησιάζουν οι γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων και το ψάξιμο δώρων για τα  αγαπημένα μας πρόσωπα φτάνει σιγά σιγά στο αποκορύφωμά του!
Αν ανήκετε σε αυτούς που έχουν ήδη αγοράσει και περιτυλίξει όλα τα χριστουγεννιάτικα δώρα τότε...γυρίστε post ...
Εάν όμως ανήκετε στην κατηγορία αυτών που δεν έχουν αγοράσει κανένα δώρο ακόμη και περιμένουν το  άγχος των παραμονών τότε καλωσορίσατε στην παρέα μας!

 :lol:  :lol:  :lol:

Tρελαίνομαι για γλυκά του κουταλιού...H αγαπημένη μου γεύση το μήλο...Πως λέμε δώσε μου μήλο και πάρε μου την ψυχή...Ένα τέτοιο πράγμα...H παρακάτω συνταγή είναι κατεξοχήν Πειλιωρίτικη...
 
 
Γλυκό Μήλο Φιρίκι
                                                         
Υλικά 
 ½  κιλό μήλα φιρίκια1 κιλό ζάχαρη
 2 φλιτζάνια νερό
 ½ λεμόνι (το χυμό)
1-2 ξύλα κανέλας
 8-10 γαρύφαλλα
 Αμύγδαλα ασπρισμένα
 3-4 κουταλιές γλυκόζη
 
Ξεφλουδίζουμε τα φιρίκια και με ειδικό εργαλείο αφαιρούμε τα κουκούτσια. Τα ρίχνουμε σε λεκάνη με νερό προσθέτοντας το χυμό του λεμονιού για να μη μαυρίσουν. Σε κατσαρόλα βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό και τη γλυκόζη. Μόλις η ζάχαρη λιώσει, προσθέτουμε τα φιρίκια, την κανέλα και τα γαρύφαλλα και τα αφήνουμε να βράσουν ξαφρίζοντας συνεχώς μέχρι το γλυκό να «δέσει». Το αφήνουμε να κρυώσει, αφαιρούμε την κανέλα και τα γαρύφαλλα και γεμίζουμε το κενό που δημιουργήθηκε στα φιρίκια από την αφαίρεση των κουκουτσιών με τα αμύγδαλα. Μεταφέρουμε το γλυκό σε καθαρά βάζα για φύλαξη.
 
 Όποιος το φτιάξει ας μου στείλει ένα βαζάκι  :lol: