...Αφήνω ένα κερί...να φωτίσει τις σκέψεις σου...να ζεστάνει την καρδιά σου...ή μάλλον όχι...Α Φ Η Ν Ω  ένα καράβι για να σε πάρει μαζί του...να σε ταξιδέψει στην ομορφότερη θάλασσα...που δεν την αρμενήσαμε ακόμα...ΚΑΛΟ  ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ...

...Θα ήθελα να νοιώσω μια ζεστή αγκαλιά μόνο για μένα...

...Η σιωπή δεν είναι βουβή. Ούτε κενός χώρος. Είναι το καταφύγιο όσων δεν μπορούν να ειπωθούν. Εκείνων των πολύτιμων, ανέκφραστων συναισθημάτων, ανομολόγητων ιδεών και καταλυτικών αναμνήσεων. Που κυλούν στο αίμα σαν αγέννητη λάβα και αφήνουν κρυφά ίχνη στην επιφάνεια του προσώπου και του σώματος. Η σιωπή μπορεί να είναι υπόκωφη ή εκκωφαντική, αλλά ποτέ ανειλικρινής...

Ανεμελιά, διασκέδαση, αλλαγή παραστάσεων?

Ερωτικές στιγμές απόλαυσης και ηδονής?

Ατέλειωτες ώρες μοναξιάς?

Στιγμές ηρεμίας και εσωτερικής αναζήτησης?

ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ...

CHAT

49% HI, FOTO, BYE
29% HI, FOTO, SEX, BYE
21% HI, FOTO, SYBER SEX, BYE
1% Καλησπέρα, καλώς ήρθες στη ζωή μου και όχι στο ΜΣΝ μου, θέλω να σε      
      γνωρίσω ( μόνη μου είμαι σε αυτή την κατηγορία)


ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ CHAT

HI, FOTO, SEX , BYE

PANTA ORTHIOS: hi
DIATHESIMI         : hi.καλά?
PANTA ORTHIOS: καλά, u?
DIATHESIMI         : καλά
PANTA ORTHIOS: περιοχή?
DIATHESIMI         : Αθήνα. εσύ?
PANTA ORTHIOS: Πειραιάς
DIATHESIMI         : ηλικία?
PANTA ORTHIOS: 38
DIATHESIMI         : 33
PANTA ORTHIOS: πώς είσαι?
DIATHESIMI         : 1.68/60 ξανθιά μα μπλέ μάτια. Εσύ?
PANTA ORTHIOS: 1.87/85 καστανός, γυμνασμένος
DIATHESIMI         : τέλεια
PANTA ORTHIOS: ΜΣΝ?
DIATHESIMI         : ναι, τα λέμε εκεί.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΜΣΝ

PANTA ORTHIOS: hi και από εδώ.φωτό θα δω?
DIATHESIMI         : οκ, μισό(ΔΕΙΧΝΕΙ ΦΩΤΟ) με είδες?
PANTA ORTHIOS: δε φαίνεσαι καλά, άλλη?
DIATHESIMI         : αυτή οκ?
PANTA ORTHIOS: ολόσωμη δεν έχεις?
DIATHESIMI         : μισό
PANTA ORTHIOS: μωράκι? Τόπλες?
DIATHESIMI         : πώς σου φαίνομαι?
PANTA ORTHIOS: κ_ _ λίτσα.
DIATHESIMI         : να δω και εγώ?
PANTA ORTHIOS: φυσικά
DIATHESIMI         : καλός, να δω και πιο κάτω?
DIATHESIMI         : πολύ καλύτερος εκεί
PANTA ORTHIOS: πότε θα βρεθούμε? Το βράδυ?
DIATHESIMI         : ναι, πού?
PANTA ORTHIOS: σπίτι μου. Δώσε τηλ.
DIATHESIMI         : οκ. bye

ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΤΣΑΤ

PANTA ORTHIOS: hi
ΟΝΕΙΡΟ                 : Δεν απαντώ
PANTA ORTHIOS: ενδιαφέρον προφίλ
ΟΝΕΙΡΟ                 : αδιαφορώ
PANTA ORTHIOS: αξιαγάμητη φαίνεσαι
ΟΝΕΙΡΟ                 :αξιαγάπητη?
PANTA ORTHIOS: αξιαγάμητη, μωράκι. Θα έκανες σεξ με έναν γυμνασμένο γνήσιο           αρσενικό?
ΟΝΕΙΡΟ                 :όχι, δεν κάνω σεξ κυνικά
PANTA ORTHIOS: οκ, φύλα το.BYE
ΟΝΕΙΡΟ                :καλή τύχη





ONEIPO     : τι αναζητάς εδώ?
ΚΟΠΡΙΤΗΣ: ότι προκύψει.Εσύ?
ONEIPO     : κουβεντούλα, παρεούλα
ΚΟΠΡΙΤΗΣ: και εγώ
ONEIPO     : είναι όμορφο να έχουμε σύντροφο αλλά εξίσου όμορφο να έχουμε φίλους που νοιάζονται για μας και μας αγαπούν.
ΚΟΠΡΙΤΗΣ:με τους φίλους σου κάνεις σεξ?
ONEIPO     :όχι
ΚΟΠΡΙΤΗΣ:bye, bye
ONEIPO     :καλή τύχη



ΟΝΕΙΡΟ:πάμε για πιο άνετα στο MSN?
ASTERI:ναι
ΟΝΕΙΡΟ:(δε μου αρέσει στη φωτογραφία)μιλάω στο τηλέφωνο. συγνώμη
ASTERI:θα σε περιμένω




        :σήμερα ήθελα, να αγγίξω το σώμα σου και εσύ το δικό μου
ΟΝΕΙΡΟ:σήμερα ήθελα να αγγίξω την ψυχή σου και εσύ την δική μου.
        :μην τα μπλέκεις αυτά
ΟΝΕΙΡΟ:επειδή τα μπλέκω είμαι μακριά σου







OURANOS: κάνεις όνειρα?
ONEIRO    : ονειρεύομαι ακόμα
OURANOS:τι?
ONEIRO    :τον έρωτα της ζωής μου
OURANOS:τον αναζητάς εδώ?
ONEIRO    :εδώ, εκεί, αλλού, παντού
OURANOS:που ζεις?
ONEIRO    :στο ροζ μου συννεφάκι
OURANOS:τι θα ήθελες να σου προσφέρει?
ONEIRO    :μια ζεστή αγκαλιά, γλυκά φιλιά και ατέλειωτες συζητήσεις
OURANOS:εσύ τι θα του προσφέρεις?
ONEIRO    :την αγάπη μου, πολύ, πολύ αγάπη
OURANOS:βόλτα μαζί του…
ONEIRO    :σε μια παραλία
OURANOS:ταξίδι…
ONEIRO    :στο άγνωστο
OURANOS:αν σε άκουγε τι θα του έλεγες?
ONEIRO    :αγκάλιασέ με
OURANOS:μόνο την αγκαλιά θα μοιραζόσασταν?
ONEIRO    :τα θέλω μας, τους φόβους μας, το σώμα μας, τις σκέψεις μας.
OURANOS:τη ζωή
ONEIRO    :θα μοιραστείς ένα όνειρό σου μαζί μου?
OURANOS:θέλω να σε γνωρίσω

Περιπλανήθηκα στα chat 8 μήνες. Μίλησα με πολλούς, επικοινώνησα με λίγους, ενθουσιάστηκα με λιγότερους, ερωτεύτηκα έναν, δεν είμαι με κανέναν.

Προσπάθησα να προσεγγίσω ανθρώπους με τρόπο αυθεντικό, αληθινό όπως στη ζωή μου. Απόλυτη, επιλεκτική, όπως πάντα, με κάποιους λίγους ανθρώπους που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον, ήθελα να έρθω κοντά τους, συναισθηματικά, επικοινωνιακά και σωματικά. Ήθελα να τους γνωρίσω…να αιστανθώ το σώμα τους, να διαβάσω τα μάτια τους, να παρατηρήσω τον τρόπο που εκφράζονται, να αναλύσω τον τρόπο που μιλάνε…να τους καταλάβω ή τουλάχιστον να προσπαθήσω…ήθελα να μιλάμε ή να μοιραστούμε την σιωπή μας…να ακούσω την καρδιά τους, να την αγγίξω κιόλας…προσεχτικά…να μην τους πληγώσω…τους πλήγωσα, όμως…και αυτοί εμένα…

Άλλαξα στο chat...αμύνθηκα…ύψωσα τοίχος γύρω μου.

Έγινα ανώριμη, εγωκεντρική, αδιάφορη, νευρωτική με συναισθηματικές εκρήξεις.

Εγώ, η συναισθηματική, χρησιμοποίησα τους άλλους για να καλύψω τις ανασφάλειές μου, την μοναξιά μου. Έπαιξα με τα συναισθήματά τους, κάποιες φορές. Τους εξομοίωσα. Τους ισοπέδωσα. Δε διέκρινα τη διαφορετικότητά τους, την μοναδικότητά τους. Υπήρχε γρήγορη εναλλαγή προσώπων. Ώσπου, ΣΙΧΆΘΗΚΑ τον εαυτό μου…ΝΤΡΑΠΗΚΑ…

Είπα στον εαυτό μου:

…Αυτή η νύχτα ας είναι η αφορμή για ένα νέο ξεκίνημα…

...Ας κοιτάξω μέσα μου, στο βάθος της ψυχής μου, για να βρω τον πραγματικό μου εαυτό…

…Αυτόν που κάπου έχασα, πίσω από την ανωνυμία των μηνυμάτων…

…κοίταξα ακόμα πιο βαθιά, μέσα μου για να βρω τα συναισθήματά μου, την ευαισθησία μου, την ανθρωπιά μου, την ειλικρίνειά μου…

…Κάπου εκεί καλά κρυμμένη  ήταν η ηθική  και οι αξίες, μιας άλλης εποχής, που κάποτε είχα…

…Τότε που ήμουν καλύτερος άνθρωπος…

…ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΩ…είπα…

το υποσχέθηκα  στον εαυτό μου, προσπάθησα και ευτυχώς, ξέφυγα από την εικονική πραγματικότητα για να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα…τη ζωή…τον έρωτα…την αλήθεια…

θέλω να αγγίξω, να νοιώσω, να αφεθώ, να χαρώ, να ερωτευτώ, να ονειρευτώ, να αγαπήσω σε πραγματικό επίπεδο, όχι σε φαντασιακό.

Τώρα οι φίλοι μου και ο σύντροφός μου, είναι στη ζωή μου και όχι στο ΜΣΝ μου, πια.

Ξέρουν ποια είμαι, πώς είμαι, τι σκέφτομαι, τι αισθάνομαι, τι νοιώθω.

Με βλέπουν να μιλάω, να θυμώνω, να γελάω, να δακρύζω.

Με αγγίζουν…αγγίζουν τα μαλλιά μου, το σώμα μου, την ψυχή μου…πραγματικά…όχι εικονικά πια…

Όποιον αγάπησα, δε τον άφησα στο ΜΣΝ μου, τον έχω στη ζωή μου…και κάποιος που δεν ήθελε να υπάρχει στη ζωή μου…τον έχω στην καρδιά μου…

…Γεύομαι την chocolate mousse αλλά είμαι η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ…


ΥΣ ευχαριστώ την φίλη ΓΙΩΤΑ- ειδική στατιστικολόγος, τσατολόγος-  για την βοήθειά της όσον αφορά τα στατιστικά στοιχεία.

[quote user="RadioVeteran" post="295776"]Δευτερα 2 Ιουνιου..Το καλοκαιρι του 2008 ανοιγει την αγκαλια του και μας καλει να στριμωχτουμε για να χωρεσουμε.Ανακατεψα για λιγο την δισκοθηκη του σπιτιου μου και την ονειροθηκη του μυαλου μου σχεδιαζοντας εναν τροπο διαφορετικο για να το υποδεχθω εφετος..και κατεληξα στην συνταγη :Λιγα "μυγδαλα,μυγδαλα" του Βογλη,λιγες φραουλες και λιγα κερασια της Νansy,καποια "τοσα καλοκαιρια" του Δακη,ενα "ινδιανικο καλοκαιρι" του Joe...Καπου σε μια ακρη ειδα ενα αγορι που "φορουσε τυρκουαζ στο λαιμο μαντηλι" και ακουγε το¨"cancao do mar" της Dulce μυριζοντας το "sapore di mare" toy Gino.Koντοσταθηκα..σαν να μου φανηκε πως ακουσα την Αλικη να ψιθυριζει "θαλασσα πλατια" η μηπως ηταν η Ελενα που ελεγε "το καλοκαιρι αυτο θα ζησω θα χαθω" ενω ο Δημητρης μετρουσε "καλοκαιρια και χειμωνες" περιμενοντας την κιθαρα του "holiday" να τον παρηγορησει..
Μπερδευτηκα..Σιγοψυθιριζοντας σε ενα μικροφωνο θα προσπαθησω να το ξεδιαλυνω το βραδυ της Δευτερας 2 Ιουνιου..γυρω στις 10..εδω..στο Α33 radio..ομορφα θα ενοιωθα αν θα ησουν κι εσυ εκει...[/quote]

[align=center]Γλυκές και πολλές αναμνήσεις , μας άφησαν τα καλοκαίρια τελικά…μας ακολουθούν και φωτίζουν το μονοπάτι της ζωής μας…συντροφεύουν τα βράδια μας…
χθες, μας βοήθησες εσύ, με τις μουσικές σου επιλογές, στην πλειοψηφία τους καλές…να γυρίσουμε  στο χθες…
να ξαναθυμηθούμε…
εικόνες ξεχύθηκαν από το μυαλό μου, συναισθήματα πλημμύρισαν την καρδιά μου και με έκαναν να αναπολήσω…
ΑΝΑΠΟΛΩ τα χρόνια και τα πρόσωπα που πέρασαν από την ζωή μου…που έφυγαν ή έφυγα αναίτια…
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ αυτά τα μάτια που με έκαναν να χαθώ μέσα τους και να διαλέξω τη φυγή μου…που στο βάθος χρόνου διακόψαμε ή θα διακόψουμε κάθε μορφή επικοινωνίας και που δε θα υπάρχουν στη ζωή μου αλλά στην σκέψη μου και  στην καρδιά μου μόνο…
ΝΟΣΤΑΛΓΩ…την κάθε στιγμή που έζησα , τα ίδια λάθη που έκανα , τα ίδια πάθη που με κυρίευσαν , την ίδια αγκαλιά που αφέθηκα...
Όλα τα θυμάμαι…Ότι άγγιξα…ότι αγάπησα…όποιον αγάπησα…τίποτα δεν έχει χαθεί…είναι κομμάτια του παζλ της ζωής μου…
είναι ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΟΥ…που ξεδιπλώνονται αυτό το ζεστό, γλυκό βραδάκι κι θέλουν να βγουν στην επιφάνεια…
Όμως, είμαι σκληρή, έγινα, δεν ήμουν…τις αφήνω εκεί…στο χθες…γιατί εγώ είμαι στο σήμερα και θα ονειρευτώ το αύριο…
αρνούμαι να παραιτηθώ από τα όνειρά μου…θα τα υλοποιήσω όλα!... ΕΓΩ, ΑΚΟΜΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ…ΕΣΥ?[/align]

Αθήνα – Κατερίνη

Δυο πόλεις που τις χωρίζουν 439 χλμ και τις ενώνει μια αγάπη. Γνωριστήκαμε στην Θεσσαλονίκη όταν βρεθήκαμε για ένα συνέδριο…

Μια σχέση που ξεκίνησε σαν περιπέτεια…χωρίς προσδοκίες…χωρίς συνέχεια…όσο κρατούσε το συνέδριο…και δεν κράτησε πολύ…λίγες μέρες μόνο…

Ο ερωτισμός διαχέεται επικίνδυνα πολύ, η έλξη είναι εντόνη και παρούσα, η επικοινωνία άριστη, η επιθυμία μας να ξαναβρεθούμε επιτακτική…

Βρεθήκαμε το επόμενο σαββατοκύριακο και κάθε σαββατοκύριακο εδώ και 8 μήνες…εδώ…εκεί…αλλού…Ώρες, πάθους, ζεστασιάς, δημιουργίας, ηρεμίας, επικοινωνίας…

Πόσο γρήγορα περνάει το σαββατοκύριακο…δε σε «χορταίνω»…είναι λίγο για να μοιραστούμε τις σκέψεις μας, τα όνειρά μας, τους φόβους μας, τα θέλω μας, το σώμα μας…

Και η καθημερινότητα, χωρίς εσένα…να μου λείπεις και να μην σε έχω…οδυνηρό…η απουσία σου είναι έντονη…δεν καλύπτεται από τις τηλεφωνικές συνομιλίες, τα e- mail , το msn, τα sms… είμαι ερωτευμένη, και δε μπορώ να σε δω, να σε αγγίξω, να σε φιλήσω, να σε νοιώσω…ούτε εσύ…

Η ζωή σε ένα ταξίδι…μαγεύει αλλά κουράζει…άσε η ζήλια! γιατί δεν σηκώνεις το τηλέφωνο? Με ποια είσαι? Με ποιον είσαι?…

Και τώρα η μετάθεσή σου…για Ρόδο…σε 2 μήνες για τουλάχιστον 2 χρόνια και μετά Θεσσαλονίκη…ωραιότατα…

Εγώ, δεν μπορώ να πάρω μετάθεση…η δουλειά μου, η οικογένειά μου, οι φίλοι μου?

«ΣΕ ΘΕΛΩ μαζί μου, λες».
Εγώ δε μίλησα, σιωπώ.

Περνώ ατέλειωτες ώρες άγρυπνη, μόνη ή  στο πλευρό σου, σκεπτόμενη πως η μόνη ευτυχής κατάληξη που θα μπορούσε να έχει αυτή η σχέση περιλαμβάνει τη δική μου μετακίνηση . Οι φόβοι πολλοί και , ίσως, δικαιολογημένοι. Δεν αλλάζεις έτσι εύκολα ζωή. Κι αν μπεις στη διαδικασία να την αλλάξεις, χρειάζονται εγγυήσεις. Συναισθηματικές εγγυήσεις για να νιώσω ασφαλής, ακόμα και με την πλέον ριψοκίνδυνη επιλογή μου… Η απόφαση χρεώνεται ολοκληρωτικά σε μένα, όπως, και το κόστος της. Κι αυτό είναι που την καθιστά ακόμα πιο δύσκολη...

…Σ’ αγαπώ, όμως…

[align=center][align=center][align=center]"…Στους περισσότερους ανθρώπους λείπει ένα αληθινό άγγιγμα, μια σκέψη που προορίζεται μοναχά γι αυτούς και όνειρα που θα πάψουν να είναι παγερή ουτοπία. Αυτό που, ίσως, επιζητούμε μέσα από όλα αυτά είναι να καταφέρουμε να αναγνωρίσουμε τον δικό μας άγγελο, που η αγάπη του έχει σαν μοναδικό παραλήπτη την καρδιά μας και η αγκαλιά του είναι το πιο ασφαλές μέρος πάνω στη γη..."[/align][/align]

[align=center]Απιστία δεν είναι όταν έρθουν μόνο δυο (ή περισσότερα για κάποιους) σώματα σε επαφή! Η απιστία ξεκινά από το μυαλό μας και ακολουθείται η φυσική πορεία...Εξάλλου και πίσω από τον άλλον υπολογιστή βρίσκεται κάποιος άλλος άνθρωπος...που μοιράζεται τις σκέψεις του, τις φαντασιώσεις του με εμάς και εμείς με εκείνον...Προκαλεί το μυαλό μας,εξάπτει τη φαντασία μας,αφυπνίζει τον ερωτισμό μας...Τα δυο μέρη μιας ερωτικής συνευρέως...ήταν παρόντες...Η διέγερση υπήρξε, ίσως, και η εκτόνωση...με λέξεις, με σκέψεις...ο σύντροφος μας δεν συμμετείχε...δε το ξέρει καν... σαφώς και είμαστε άπιστοι...[/align]

Εγώ κι Εσύ...Βόλτα στην παραλία…η αλμύρα της θάλασσας, ο ήχος του κύματος, η άμμος να κολλάει πάνω μας…καυτές ανάσες, ζεστή αγκαλιά, γλυκά φιλιά…παιχνίδια αισθήσεων…παιχνίδια λέξεων…λόγια…λόγια…τρυφερά, ερωτικά…λόγια αγάπης…νοιώθω ήρεμη και ασφαλής στην αγκαλιά σου…μπορώ να παραδοθώ…να αφεθώ…μειώνονται οι αντιστάσεις…διευρύνονται τα όρια…είμαστε μαζί…εδώ…εκεί…αλλού…

Κι απόψε πάλι είσαι παντού, στο ίδιο πάντα ραντεβού
αγάπη του καλοκαιριού κι απόψε πάλι είσαι παντού…παντού!

…Πέρασα όλη  μου τη ζωή μέσα σε κάποιον έρωτα. Είτε πραγματικό, είτε φανταστικό. Όταν, δεν υπήρχε, φρόντιζα να συντηρώ επιμελώς τον προηγούμενο μέχρι να βρεθεί κάτι άλλο… Κάποια στιγμή οι έρωτες τελείωσαν. Απομυθοποιήθηκαν όλοι. Το όνειρο γκρεμίστηκε. Η αλήθεια ήρθε να με προσγειώσει, επιτέλους…

Γυρίζω για άλλη μια φορά στο παρελθόν. Φέρνω όλους αυτούς τους έρωτες έναν έναν στο μυαλό μου. Σε κανέναν δε μπορώ να στηριχτώ πια για να καλύψω τις συναισθηματικές μου ανάγκες. Ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι κάπου εδώ  τελείωσαν οι ψευδαισθήσεις.

Έλα Ντίνα, σήκω. Πρέπει να στερεωθείς στα πόδια σου. Μάθε να ζεις χωρίς είδωλα, δίχως μύθους. Ωρίμασε πια! Άφησε την αυτοπεποίθηση σου να ξεχειλίσει. Ανάλαβε την ευθύνη της ζωής σου. Πέταξε τα δεκανίκια της φαντασίωσης. Πέταξέ τα μακριά.Με αυτά δεν πρόκειται να φτάσεις πουθενά. Θα είναι μια πορεία πλασματική που πάντα θα οδηγεί σε αδιέξοδο.

Επιτέλους, πέταξα όλα εκείνα τα φαντάσματα του παρελθόντος που με βασάνιζαν. Η ζωή μου, η δική μου η ζωή είναι τώρα πιο όμορφη.
…Εσένα, καρδιά μου, σε ξεχνώ, Σε έχω βγάλει από το μυαλό μου. Θυμάμαι, όμως την τελευταία σου κουβέντα : «ζήσε το σήμερα, ζήσε αυτό που δε θα έχεις αύριο, ζήσε το σήμερα, απλά και αληθινά»…

Ανεκπλήρωτοι Έρωτες
Μια όμορφη ανάμνηση ή μια επικίνδυνη πολύχρονη παγίδα?

Αρκετές γυναίκες και πολύ λιγότεροι άνδρες, διαλέγουν να αφοσιωθούν σ΄ένα φαντασιακό έρωτα, που ποτέ δεν έζησαν ή τον έζησαν πολύ λίγο, δημιουργώντας στη ζωή τους συναισθηματικά αδιέξοδα και εγκλωβισμούς.
Φυσικά,τα παραμύθια εξάπτουν την φαντασία και το ρομαντισμό, δημιουργούν την απατηλή προσδοκία πως- γιατί όχι- υπάρχει ο μεγάλος έρωτας και ίσως είναι αυτός.

Το ανεκπλήρωτο γίνεται ιδανικό, αντικείμενο λατρείας, προσμονής, διαρκούς διάψευσης και, πάνω απ' όλα, μιας άδικης σύγκρισης με οποιοδήποτε πραγματικό υπάρξει δίπλα μας. Το χαραχτηρίζουμε ως ατελές και, φυσικά, δεν μπορεί να αντέξει την αναμέτρηση με το απραγματοποίητο. Είναι ένα ψυχικό «βόλεμα», που μας παρέχει άπειρες δικαιολογίες για να αποφύγουμε το επόμενο βήμα στη ζωή μας. Ένα βήμα που μπορεί να ενέχει προσπάθειες, συναισθηματικές επενδύσεις  και  ρεαλιστικούς κινδύνους. Με λίγα λόγια,αρνούμαστε το βήμα προς την ενηλικίωση, την ωριμότητα, την πραγματική ζωή.

 Συχνά, είναι κάτι που το μοιράζονται δύο άτομα σε μια σιωπηρή συμφωνία. Ένα γλυκό μυστικό…Ένα παιχνίδι που αναστατώνει και ανατροφοδοτεί υπόγεια τη λίμπιντο των δύο συμμετεχόντων. «Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Έρχεσαι φεύγεις, πώς το αποφεύγεις...» έλεγε ο στίχος της Λίνας Νικολακοπούλου. Άλλοτε όμως το ένα από τα δύο άτομα, ίσως και εν αγνοία του άλλου, παγιδεύεται σε μια μονομερή αναμονή εκπλήρωσης αυτού που αποτελούσε ένα παιχνίδισμα. Τότε κυριολεκτικά μπλοκάρει την πορεία των υπολοίπων συναισθημάτων του, περιμένοντας κάτι που από την ίδια του τη φύση δεν θα έρθει ποτέ.

Το πρόβλημα είναι πώς ο έρωτας αυτός χρησιμοποιείται από τον ψυχισμό σαν κώλυμα, σαν τροχοπέδη για την περαιτέρω ολοκλήρωση του ατόμου και για την ανάληψη της ευθύνης του εαυτού του.
Ομως,μια τέτοια φαντασιακή επιλογή δημιουργεί και ένα ολόκληρο πλέγμα παράλογων πεποιθήσεων όπως:
Κανείς άλλος δεν μπορεί να δώσει νόημα στη ζωή μου
Κανείς δεν μπορεί να τον αντικαταστήσει
Αυτός , σ΄αυτή την περίπτωση, θα έκανε ή θα μου έλεγε αυτό ή εκείνο.

Απόψεις όπως οι παραπάνω γίνονται υποβολές, έχουν πολύ ισχυρή συναισθηματική επίδραση, δεν υποχωρούν εύκολα και στέλνουν στο απυρόβλητο εξιδανικευμένους άνδρες, που μπορεί η συμβίωση μαζί τους να ήταν χειρότερη και από ένα εφιάλτη.

Ο ανολοκλήρωτος έρωτας φαίνεται να είναι μια καλά δουλεμένη εξαπάτηση του εαυτού, μια προσπάθεια να διατηρηθεί το ιδανικό, το τέλειο, το άφθαρτο, όπως στους μύθους. Πρόκειται για μια τάση εθισμού σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, που συνοδεύεται από άκαμπτη σκέψη και βασανιστική εμμονή.

Τι «προσφέρει» ένας ανεκπλήρωτος έρωτας;

Οικονομία ενέργειας. Ο φαντασιακός έρωτας δεν απαιτεί καθημερινές συναλλαγές, συμβιωτικές προσαρμογές , άγχος για τα κοινά σχέδια ζωής, συγκρούσεις και διαφωνίες. Βρίσκεται εκεί, στο πίσω μέρος του μυαλού μας και δεν ζητά παρά μόνο λίγο χρόνο σκέψης.

Απομακρύνει όλες τις δυσάρεστες και αγχωτικές φάσεις μιας ρεαλιστικής σχέσης.

Αφθαρσία και ανακούφιση από τον φόβο της εγκατάλειψης και την οδύνη του χωρισμού.

 Ο φαντασιακός έρωτας, σε αντίθεση με τους πραγματικούς έρωτες, δεν έχει ημερομηνία λήξης.

Αν θέλετε να απαλλαγείτε από ένα ανεκπλήρωτο έρωτα:

• Ξαναδείτε τι ζητάτε από μια σχέση, π.χ διάλογο, επικοινωνία, σωματική επαφή κλπ

• Ελέγξτε τις παράλογες πεποιθήσεις σας.

• Κάντε τις λογικές σας σκέψεις πράξεις και προχωρήστε τη ζωή σας χωρίς να κοιτάτε πίσω.

• Πάρτε τις ευθύνες σας για να στεριώσει μια ρεαλιστική σχέση.

• Συνειδητοποιείστε ότι οι ανεκπλήρωτοι έρωτες στηρίζονται κατ΄εξοχήν στον φόβο της εγκατάλειψης και στην υποσυνείδητη επιλογή της μοναχικότητας.

• Σταματήστε να αναλύετε τον ανεκπλήρωτο έρωτα.

 Λ. Λουκαΐτου
Μ.Λασσιθωτάκη

...Πρόσφατα είπα πως το ανεκπλήρωτο είναι το μόνο παντοτινό. Ο ανεκπλήρωτος πλατωνικός μου έρωτας κρατάει χρόνια. Μπορεί να φαίνεται ότι χάθηκε στο βάθος του χρόνου, αλλά είναι πάντα εδώ, και, όταν, κάποιο βράδυ έχω την ανάγκη να φέρω στο μυαλό μου, μια όμορφη ανάμνηση, φέρνω, εσένα, μάτια μου...

Τα ερωτικά ανομολόγητα των χρηστών

Κατεβάζω ερωτικές φωτογραφίες 56,1%
Διαβάζω ερωτικές ιστορίες on-line 53,4%
Αυτοικανοποιούμαι με όσα κατεβάζω στον υπολογιστή 34,8%
Ανταλλάσω ερωτικά e-mail 23,6%
Βλέπω ερωτικά sites στο διαδίκτυο 12,5%
Καμία εμπειρία 14,4%


Ηθικές αντιλήψεις για το cyber sex

Με έχει απελευθερώσει 26%
Προτρέπει στη διαστροφή 19%
Προάγει την ειλικρινή επικοινωνία 15%
Προάγει το ασφαλές sex 15%
Δεν έχει καμία αξία 10%
Αποτρέπει από την απιστία 3%
Έχει βλάψει την σεξουαλική μου ζωή 2%
Προάγει τη διαφρορά 10%


Γιατί επισκέπτομαι σελίδες με πορνογραφικό υλικό;

Αυτοϊκανιποίηση 48%
Περιέργεια 8%
Καλύτερη φαντασίωση 12%
Το κόστος του παραδοσιακού sex είναι μεγάλο 14%
Φόβος για AIDS 8%
Φόβος δέσμευσης 10%

“Ελευθεροτυπία” στις 3/02/2007

Μπαμπά, μου λείπεις πολύ!!!

Η αγκαλιά σου, η ζεστασιά σου, το γέλιο σου, η παρουσία σου. Η εμπιστοσύνη που μου έδειχνες, τα λόγια που μου έλεγες.
Συνεχίζεις να ζεις στην καρδιά μου, στην σκέψη μου…συμμετέχεις στις αποφάσεις μου, στις ιδέες μου…υπάρχεις στα όνειρά μου…

…Μπαμπά ευχαριστούμε που υπήρξες στη ζωή μας, ευχαριστούμε που μας αγάπησες πολύ…

Ο ψυχικός πόνος του πένθους είναι τόσο μεγάλος, που μερικές φορές οι άνθρωποι αναζητούν τρόπους να τον αποφύγουν παρά να περάσουν από τα στάδια του. Δυστυχώς, ο τρόπος αυτός δεν επιτρέπει την ανάρρωση από την ψυχική και σωματική οδύνη του πένθους.
Οι άνθρωποι, για να μπορέσουν να ξεπεράσουν την τραυματική αυτή εμπειρία, πρέπει να περάσουν από τα στάδια του πένθους. Χρειάζονται τη βοήθεια της οικογένειάς τους, των συγγενών και των φίλων τους.
Είναι σημαντικό να διακρίνουμε κάποια στάδια από τα οποία οι άνθρωποι που έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα θα περάσουν κατά τη διάρκεια του πένθους τους.
Το αρχικό σοκ, χαρακτηρίζεται από την κρίση που ακολουθεί το δυστυχές συμβάν. Το στάδιο αυτό μπορεί να διαρκέσει μέρες ή εβδομάδες μετά από το θάνατο του αγαπημένου προσώπου. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από πολλές αντιδράσεις σωματικές, συναισθηματικές, συμπεριφορικές και γνωστικές.
Η δεύτερη κρίση, μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε στιγμή κατά τους πρώτους μερικούς μήνες. Το αρχικό μούδιασμα που παρατηρείται κατά το πρώτο στάδιο που ως ένα σημείο βοηθά τον άνθρωπο που πενθεί, εξαφανίζεται. Ο πόνος μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερος και η κατάσταση δυσκολότερη από ότι αρχικά το άτομο που πενθεί, νόμιζε ότι θα μπορούσε να είναι. Είναι σημαντικό στο στάδιο αυτό, να μην αποκρύβεται ο πόνος. Αυτός που πενθεί πρέπει να αναζητά βοήθεια από τα άτομα του περιβάλλοντός του, τα οποία μπορούν να το στηρίζουν.
Στο τρίτο στάδιο των αναμνήσεων, το άτομο που πενθεί ξαναθυμάται, αναπολεί πάρα πολύ και συνεχώς, το αγαπημένο του πρόσωπο που πέθανε. Πολλοί που πενθούν, εκπλήσσονται για το μεγάλο αριθμό πραγμάτων που ξαναθυμούνται και των εμπειριών που είχαν μαζί με τα χαμένα αγαπημένα τους πρόσωπα, τις οποίες βιώνουν ξανά νοητικά.
Στο τέταρτο στάδιο της προσαρμογής, το άτομο που πενθεί προσπαθεί να αντεπεξέλθει και να προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση πραγμάτων που διαμορφώθηκε μετά την απώλεια του αγαπημένου προσώπου. Η ζωή χωρίς αυτό, είναι μια αδυσώπητη πραγματικότητα και στο τέταρτο στάδιο αρχίζει η επανεκτίμηση της ζωής. Η πορεία προς τα πάνω μπορεί τώρα να αρχίσει.
Στο πέμπτο στάδιο της παράδοσης, το άτομο που πενθεί, κερδίζει απόσταση από τις παλιές καταστάσεις και τους παλιούς ρόλους που είχε όταν ζούσε το αγαπημένο του πρόσωπο.
Στο έκτο στάδιο της μνήμης, με το αγαπημένο πρόσωπο που πέθανε δημιουργείται περισσότερο μια νέα σχέση μνήμης.
Στο έβδομο στάδιο της ολοκλήρωσης, οι σκέψεις για το αγαπημένο πρόσωπο που χάθηκε, γίνονται με λιγότερο ή και καθόλου πόνο. Υπάρχει πάντοτε το αίσθημα της λύπης αλλά όχι ο σπαρακτικός πόνος των πρώτων σταδίων.
Δεν θα περάσουν όλοι οι άνθρωποι που πενθούν απαραίτητα από όλα τα πιο πάνω στάδια ή με τη συγκεκριμένη χρονολογική σειρά.
Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να παρουσιάσει διαφοροποιήσεις όσον αφορά στη σειρά των σταδίων του πένθους που θα διέλθει και όσον αφορά στην ένταση και χρονική διάρκειά τους. Συνήθως χρειάζονται δύο χρόνια για να ξεπεράσει κάποιος το θάνατο αγαπημένου του προσώπου. Όταν πρόκειται για ξαφνικό τραυματικό θάνατο, ο χρόνος μπορεί να είναι μεγαλύτερος.
Υπάρχουν και περιπτώσεις που η φυσιολογική διαδικασία του πένθους μπορεί να μην εξελιχθεί κανονικά. Είναι δυνατόν να παρατηρηθούν επιπλοκές του πένθους, όπως παρατεταμένη περίοδος θλίψης, μη αποδοχή της απώλειας, επίμονες ιδέες για το θάνατο του αγαπημένου προσώπου, κατάθλιψη σοβαρού βαθμού, ψυχοκινητικά προβλήματα και σύνδρομο μετατραυματικού στρες.

Με υπομονή, υποστήριξη, βοήθεια από τους συγγενείς και φίλους, οι περισσότεροι άνθρωποι με την πάροδο του χρόνου καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν το πλήγμα του θανάτου του αγαπημένου τους προσώπου. Ο πόνος μειώνεται και παραμένουν οι προσφιλείς αναμνήσεις.

Οι εθελοντές γιατροί της “Ομάδας Αιγαίου” πραγματοποιούν προληπτικές εξετάσεις, τόσο στους μαθητές των σχολείων όσο και στους ενήλικες, των ακριτικών μας νησιών!
...Σπεύδουν στους ακρίτες, για τους οποίους η επιβίωση είναι στόχος και η παραμονή τους εκεί, αυτοσκοπός…

Τα μέλη της “Ομάδας Αιγαίου” είναι “παλιοί καλοί φίλοι” με τα παιδιά των ακριτικών νησιών. Παιδιά, που μαζί με τους ενήλικες πασχίζουν να μείνουν γαντζωμένοι στον τόπο τους. Τα τελευταία δέκα χρόνια, τα επισκέπτονται κάθε άνοιξη…Μια επαφή, η οποία δεν περιορίζεται μόνο σε λίγες ημέρες σε κάθε επίσκεψή τους, αλλά είναι “πραγματική” και διαρκεί όλο το χρόνο. Εκεί στην παραμεθόριο, μπορεί να έχουν πολλά από όσα εμείς στην πρωτεύουσα πληρώνουμε αδρά για να πάρουμε μία γεύση, όμως τους λείπουν όλα όσα εμείς θεωρούμε αυτονόητα. Εγκυκλοπαίδειες, παιχνίδια, μπάλες, βιβλία, χάρτες κτλ.

Η Ομάδα Αιγαίου συνεχίζοντας για 14η συνεχή χρονιά τη δραστηριότητα της, που στόχο έχει την ανακούφιση, στήριξη και ενίσχυση ενός σημαντικού και ζωτικού χώρου της πατρίδας μας, που αποτελούν τα ακριτικά και μικρά νησιά του Αιγαίου πελάγους και στα πλαίσια του προγράμματος της για το 2008,  πραγματοποίησε τον 14ο Διάπλου Αιγαίου Πελάγους, στο διάστημα από την Πέμπτη 8 Μαΐου έως και τη Δευτέρα 19 Μαΐου με 11 φουσκωτά σκάφη και το ασθενοφόρο σκάφος «Μηνάς Ε» της Ομάδας Αιγαίου που είναι πλέον εξοπλισμένο και με ιατρικά μηχανήματα προληπτικής ιατρικής.

Κατά την διάρκεια του 14ου Διάπλου  επισκέφθηκε τα νησιά: ΣΙΚΙΝΟ, ΑΜΟΡΓΟ, ΔΟΝΟΥΣΑ, ΛΕΙΨΟΥΣ, ΑΡΚΙΟΥΣ, ΑΓΑΘΟΝΗΣΙ, ΦΟΥΡΝΟΥΣ και ΘΥΜΑΙΝΑ.Πραγματοποίησε ιατρικές εξετάσεις ενηλίκων σε όλα τα νησιά στις παρακάτω ειδικότητες:* ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ* ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ* ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗΣ* ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑΣ - ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ* ΓΕΝΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ* ΩΡΛ* ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑΣ* ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ & ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΔΕΜΑΤΟΣ &ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ* ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΗΣ - ΠΑΙΔΟΟΡΘΟΠΕΔΙΚΗΣ
* ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΑΣ* ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ* ΜΑΙΕΥΤΙΚΗΣ - ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΑΣ* ΟΓΚΟΛΟΓΙΑΣ* ΑΓΓΕΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ* ΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ.

Στα παιδιά των νησιών  πραγματοποιήθηκαν :α) προληπτικός έλεγχος σκολίωσης – κύφωσης,β) καρδιολογικός έλεγχος και γ) παιδοορθοπεδική εξέταση.

Επίσης, ικανοποιώντας αιτήματα των εκπαιδευτικών των νησιών, προσφέρθηκαν στα νηπιαγωγεία και στα σχολεία  παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό υλικό .

Κατά την διάρκεια του 14ου Διάπλου Αιγαίου Πελάγους εγκαινιάστηκαν  αθλητικά έργα υποδομής που κατασκεύασε και δώρισε η Ομάδα Αιγαίου στους νέους των μικρών και ακριτικών νησιών.

ΟΜΑΔΑ ΑΙΓΑΙΟΥ ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ  ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ &ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ  ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ

...ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ για την ευαισθησία σας. Ευχαριστούμε θερμά….

Όταν  η σύντροφός σας, σάς ζητήσει να «ξεκολλήσετε» από τον υπολογιστή σας και η απάντηση είναι: «ΜΙΣΟ», η φράση σας αυτή,ΙΣΩΣ, ισοδυναμεί με το: «ένα ποτηράκι ακόμα…», ενός αλκοολικού.

Για αρκετούς χρήστες ανά τον κόσμο το Internet έχει γίνει ήδη εθισμός, επηρεάζοντας σημαντικά τις ζωές τους, αλλά και τις ζωές των οικογενειών τους. Παρότι δεν έχει επισημοποιηθεί ως παθολογικό φαινόμενο, ο εθισμός στο Internet ήδη έχει παρατηρηθεί πως αποτελεί εμμονή για αρκετούς ανθρώπους, προειδοποιεί η Dr. Diane Wieland που θεραπεύει ασθενείς με εθισμό στους υπολογιστές, στο Landsdale των Η.Π.Α.

Για κάποιους ανθρώπους, το Internet μπορεί να αποτελέσει αιτία πρόκλησης εξαρτημένης συμπεριφοράς και διαταραχής των διαπροσωπικών, αναφέρει η Wieland στην εφημερίδα "Perspectives in Psychiatric Care" [Προοπτικές Ψυχιατρικής Φροντίδας]. "Ορισμένες επαφές στον κυβερνοχώρο μπορούν να οδηγήσουν σε εικονικές σχέσεις που εξελίσσονται σε όχι και τόσο φυσιολογικές online σεξουαλικές πράξεις", γράφει μεταξύ άλλων η Wieland, για να συμπληρώσει πως "Η εμμονή και η ακατάσχετη επιθυμία χρήσης του Internet αντανακλά με άσχημο τρόπο στις πραγματικές διαπροσωπικές σχέσεις με συχνό αποτέλεσμα ακόμα και τα διαζύγια".

Σύμφωνα με τις έρευνες της, η Wieland υποστηρίζει πως το 5%-10% των χρηστών του Internet έχουν συμπτώματα εθισμού, τα οποία περιλαμβάνουν από μια γενική αδιαφορία για τη σωματική υγεία και την εμφάνιση, στέρηση ύπνου, μειωμένη φυσική δραστηριότητα και περιορισμένες κοινωνικές επαφές". Η ξηροφθαλμία, το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα και επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί στα χέρια και στα δάκτυλα είναι επίσης συχνά φαινόμενα.

Οι εθισμένοι στο Internet εμφανίζουν επίσης συμπτώματα των cyber shakes όταν είναι oflline, παρουσιάζοντας ζαλάδες και κάνοντας κινήσεις πληκτρολόγησης όταν δεν βρίσκονται μπροστά από τον υπολογιστή. Επίσης, πολλοί έχουν ιστορικό κατάθλιψης, κατάχρησης αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών και ψυχικών διαταραχών, ενώ, όπως όλοι οι εθισμένοι, αρνούνται να παραδεχτούν το πρόβλημα τους ισχυριζόμενοι πως δεν είναι δυνατό να έχουν εθιστεί από μια μηχανή.

Πηγή: CNET News.com

…ΜΙΣΟ,ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ…ΕΡΧΟΜΑΙ!