Audι-ο-ouiniiεές

[larus audouinii]

το γνώριμο χρακτηριστικό από τα πειράγματα του Ανδρέα
και να ήθελα ...γλάρος !,,,τι να σου φτάσει ο έρμος χωρίς χεράκια  :razz:  :razz:  :razz:

[larus audouinii]

http://www.skai.gr/player/tv/?mmid=108890

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2009

Σε εξέλιξη βρίσκεται επιχείρηση απεγκλωβισμού στο κέντρο του Πορτ ο Πρενς, επιζώντα/ων μετα από 11 μέρες κάτω από τα χαλάσματα, από μέλη της ΕΟΔ σε συνεργασία με την διασωστική ομάδα USAR-1 και τις υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών

Υπενθυμίζεται πως δεκαμελές πλήρωμα της ΕΟΔ βρίσκεται στο Πόρτ Ο Πρένς από χτες τα ξημερώματα περίπου με την συνδρομή και υποστήριξη μη κρατικών φορέων, και συγκεκριμένα της κυρίας Αμβροσιάδου, επιχειρηματία από την Θεσ/κη με έδρα το Λονδίνο (ikos)
Το σύνολο της προσπάθειας των εθελοντών της ΕΟΔ εστιάζεται με απώτερο στόχο όχι μόνο την άμεση παροχή βοήθειας, αλλά και την υλοποίηση αναπτυξιακού προγράμματος που αφορά τα ορφανά παιδιά του Πορτ ο Πρενς Καθώς και στην υποστήριξη τεχνολογικά της επικοινωνίας μεταξύ των ομάδων που επιχειρούν εκεί
Καλή επιτυχία στους επικεφαλής...τον Κ Απόστολο Δέδε και τον κ Ζήση Κουσαξίδη

Εν αναμονή και της νέας αποστολής που καθυστέρησε να ξεκινήσει από την Ελλάδα, με την συνδρομή των κρατικών φορέων, λόγω προβλημάτων στα αεροδρόμια της Αϊτής

Καλή επιτυχία σε όλους εκει και στην προσπάθεια του Σκάι

[larus audouinii]

http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/8477262.stm



A 23-year-old man has been pulled alive from the rubble of a ruined hotel in Haiti's capital Port-au-Prince, 11 days after the earthquake.

His rescue came as the official search for earthquake survivors in the country was declared over.

[larus audouinii]

κλείνοντας το θέμα με την ΕΟΔ σε αυτή την ενότητα
αφήνω μια φωτογραφία με αγαπημένα χαμογελαστά πρόσωπα
Αυτό ήταν και η κεντρική ιδέα του

Το ζεστό χαμόγελο λείπει από την κοινωνία μας και θα λείπει όσο το λαιφ στάιλ οδηγεί αλλού,
καλοί μου άνθρωποι, όπως το έλεγε αυτός ο απίθανος χαρακτήρας
Και, όπως ακούστηκε να το φωνάζουν σε αυτή την φωτογραφία, ΤΟ ΠΑΝ ΕΊΝΑΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ

Είναι γνωστό πως το περιοδικό status τίμησε ανάμεσα στους άνδρες της χρονιάς και τον εθελοντισμό


 

[larus audouinii]

Τοσο πονο στον κοσμο και πως να τον αντεξεις ........τοσες ενοχες και πως να γαληνεψης την σκεψη.........

Είναι λέξεις μιας κυρίας  που άφησε σαν μήνυμα, πριν λίγες μόνο μέρες γυρίζοντας από την Αιτή Δεν το ξερα πως είχε φυγει εκεί μέχρι να πάρω το μήνυμα  Αλλά αν γνωρίζεις την Ζωή, τον δυναμικό χαρακτήρα της πίσω από το μικρό ανάστημά της και τις ξανθές ίσιες τούφες, τουλάχιστον δεν κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση και το πιάνεις όλο Και συνήθως, αναγκαστικά ούτε οι ίδιοι οι φίλοι κοντά της δεν γνωρίζουν που είναι  
Κοιτώντας την ειδησεογραφία σήμερα σε συνδιασμό με την χτεσινή κακοκαιρία, και πάλι... οκτώ αγνοούμενοι μετανάστες στη Σάμο ανασύρθηκαν νεκροί, ανάμεσά τους και ένα μικρό κοριτσάκι
Η ίδια όντας και από την περιοχη εκεί του Αιγαίου, όταν είναι εδώ, έχοντας το μικρόβιο του ανθρωπισμού, της έρευνας και διάσωσης και λογικό, γνωρίζει καλά τα περιστατικά, τα πρόσωπα, το πρόσωπο αυτών των πρωταγωνιστών της ειδηδεογραφίας
Η καρδιά ενός τέτοιου μηνύματος δεν έχει σύνορα

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=104191&cid=4

[larus audouinii]

Μια αξιόλογη προσπάθεια έχουν ξεκινήσει εδώ και περίπου ένα μήνα "οι μουσικοί για τα παιδιά", κάνοντας συντροφιά με τις νότες τα παιδιά που νοσηλεύονται σε δημόσια νοσοκομείο
Είναι η πρώτη φορά που μουσικοί παίζουν και μοιράζονται τις νότες και τις καρδιές τους  με παιδιά ταλαιπωρημένα ή και με ανίατες ασθένειες, δημιουργώντας μια όμορφη συντροφιά ανακούφισης στα δωμάτια που νοσηλεύονται  
Η πρωτοβουλία τους αυτή εχει μεγάλη αξία, και οι ίδιοι δεν αμοίβονται γι αυτήν τους την προσπάθεια, ένας λόγος ακόμη γιατί γίνεται με περίσσια αγάπη
Τους μουσικούς για τα παιδιά απαρτίζουν ο Ηλίας Σακαλάκ που είναι και ο υπεύθυνος τυ προγράμματος, ο Νάσος Μαρτζούκος, η Ελενα Ταβαντζή, η Laurentiu Matasaru και η πολυτάλαντη Βάλια Αλεξίου ως η φωτογράφος και η των δημοσίων σχέσεων της παρέας
Στο νοσοκομείο Αγλαϊα Κυριακού, στο δημόσιο της Καλαμάτας και στο μέλλον γιατί όχι, και αλλού με τις ευχή ανάλογες προσπάθειες να περισσεύουν  

[black_velvet]

[quote user="larus audouinii" post="334221"]κλείνοντας το θέμα με την ΕΟΔ σε αυτή την ενότητα
αφήνω μια φωτογραφία με αγαπημένα χαμογελαστά πρόσωπα
Αυτό ήταν και η κεντρική ιδέα του

Το ζεστό χαμόγελο λείπει από την κοινωνία μας και θα λείπει όσο το λαιφ στάιλ οδηγεί αλλού,
καλοί μου άνθρωποι, όπως το έλεγε αυτός ο απίθανος χαρακτήρας
Και, όπως ακούστηκε να το φωνάζουν σε αυτή την φωτογραφία, ΤΟ ΠΑΝ ΕΊΝΑΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ

Είναι γνωστό πως το περιοδικό status τίμησε ανάμεσα στους άνδρες της χρονιάς και τον εθελοντισμό


 [/quote]

Τα λόγια είναι φτωχά.

[size=18]Α Ξ Ι Ο Ι !!!
[/size]

[larus audouinii]

Καλό είναι όταν παροσιάζονται  τα πράγματα όπως είναι ρεαλιστικά και όχι όπως θα ΄θελα, θα θέλαμε να είναι

Το να επιχειρήσω να γράφω για τον εθελοντισμό λογοτεχνικά στο ιντερνετ είναι ένα μπέρδεμα από προσωπικές εμπειρίες, νοήματα, και συναισθήματα που προσπαθώ να αφήσω έξω, από μια τρίτη ματιά
Ομως πραγματικά αυτή τους η προσπάθεια είναι άξια θαυμασμού σε καθημερινή βάση  
Η αγάπη στην πράξη, το πάθος!,το ξεβόλεμα του καναπέ για την πρώτη γραμμή,σε δύσκολες συνθήκες συχνά, περνώντας τις προσωπικές θέσεις αφήνοντας και τις όποιες διαφωνίες προσωπικές ακόμη, για τον σκοπό
Θυμάμαι ένα παράδειγμα που μου αφηγήθηκε ο εκπαιδευτής επιχειρήσεων Έφτασαν εξουθεθωμένοι βράδυ σε κάποιο καταφύγιο στον¨Ολυμπο,ύστερα από μια αποστολή εκεί, κουρασμένοι και κρυωμένοι Εκείνη την στιγμή τους ενημέρωσαν για ένα νέο περιστατικό εκεί Οι αποστάσεις με ανάλογες συνθήκες στο βουνό γίνονται τεράστιες Και ξεκίνησαν νύχτα σε δύσκολες καιρικές συνθήκες για την ανεύρευση και περισυλλογή  του αγνοούμενου  τραυατισμένου τουρίστα
Είναι η στάση ευθύνης απέναντι σε αυτό που εικάζεις

Υγεία και δύναμη να υπάρχει, να υπάρχει συνέχεια

[NoName]

Ο εθελοντισμός, ειδικά όταν είναι άδολος χωρίς δεύτερες σκοπιμότητες, θέλει δύναμη ψυχής που λίγοι την έχουν.

[larus audouinii]

[quote user="NoName" post="334613"]Ο εθελοντισμός, ειδικά όταν είναι άδολος χωρίς δεύτερες σκοπιμότητες, θέλει δύναμη ψυχής που λίγοι την έχουν.[/quote]

Εχω την εντύπωση πως ο Θεός οικονομεί για όλους μας  ;-)

[larus audouinii]

Από τον Locus Publicus-Editorium

To Τέλος του Αντικόσμου

Μύασμα της ανθρώπινης Ιστορίας και ανθρώπινο "περίσσευμα", ο λαός της Αϊτής. Η επιτυχημένη επανάσταση των μαύρων σκλάβων των γαλλικών αποικιών, έφτιαξε στην ήπειρο της Αμερικής ενα ομοιογενές έθνος μαύρων, που αποκομμένοι απο τον υπόλοιπο κόσμο, κράτησαν ισχυρούς τους δεσμούς τους με την μάνα Αφρική.

Γλωσσικά, ανακατεύτηκαν με τα γαλλικά. Θρησκευτικά, οι ιδεοληψίες διάφορων Αφρικανικών θρησκειών, δημιούργησαν το τελετουργικό Vodou, μια πολύπλοκη σχέση με τους Θεούς. Και πολιτικά, το χάος. Μια σειρά απο δικτατορίες, εξωτερικές ανθρωπιστικές επεμβάσεις, πλιάτσικο απο ντόπιους δικτάτορες, και μια φτώχεια που τρώει το μυαλο και το κορμί. Γύρω στα 50, ο μέσος όρος ηλικίας στο δυστυχισμένο νησί.

Απο την εποχή της επανάστασης της Αϊτής, ο ευρωπαϊκός αποικιακός κόσμος κλείστηκε στο ανατολικό μέρος του νησιού της Hispaniola. Και έφτιαξε με τον αφρικανικό κόσμο της άλλης μεριάς, δύο σύνορα. Ενα φυσικό, την κορδιλιέρα και τους ποταμούς που τον χωρίζει απο την Αϊτή, και ένα άλλο, νοητό. Σύνορο του μυαλού, απέραντο τείχος της σκέψης και της ψυχής. Εκείνο του ρατσισμού. Στην Δομινικανική μεριά ο Κόσμος. Στην Αϊτινή, ο Αντικόσμος.

Mαύρος και αφρικανικός ο Αντικόσμος. Βρώμικος, με ανοιχτούς υπόνομους, μυστικιστική εσωστρέφεια, ακατάληπτη γλώσσα, αρρώστια και ανεργία. Ποντίκια και μολυσμένος αέρας τα ανύπαρκτα σχολεία του. Καμμένη σοδιά η γή του. Κρυφά και σιωπηλά, σκουπιδότοπος τοξικών και άλλων αποβλήτων που δηλητηριάζουν ακτές και γειτονιές. Μυρωδιά αγιάτρευτου θανάτου. Στις γιορτές και τους χορούς τους, οι Αϊτινοί "μιλούν" με τα πνεύματα. Μια απο τις πιο κλειστές κοινωνίες του κόσμου, η Αϊτή μοιάζει για δεκαετίες τώρα, με στρατόπεδο συγκέντρωσης κολασμένων. Η σχέση τους με την Ευρώπη ανύπαρκτη και προβληματική. Και εκείνη με τους γείτονές της, τους Δομινικανούς, δύσκολη και επιθετική. Σχέση αφέντη-δούλου.

Σε μια άτυπη και σιωπηλή συμφωνία που κρατάει γενιές, η Αϊτή στέλνει τα ξυπόλητα και φτωχά παιδιά της λαθρομετανάστες στη χώρα του δομινικανού γείτονα για την εποχειακή σοδιά των ζαχαροκάλαμων, καθαρίσματα, μερεμέτια και χαμοδουλειές. Αλλους με παράνομα φορτηγά που τους αδειάζουν νύχτα στα χωράφια, άλλους με σάπιες βάρκες, άλλους ξυπόλητους περπατητές της κορδιλιέρας. Είναι η ανθρώπινη σκλαβιά που έπρεπε να έχει καταργηθεί απο χρόνια, αλλά πάντα βρίσκει μορφές για να υπάρχει. Και που πολλές φορές σοκάρει.

Μα πέρα απο τα ζαχαροκάλαμα, η Αϊτή είχε και έχει για τους Δομινικανούς και ενα ακόμα σκοπό. Να είναι νοητό σημείο αναφοράς του τί δεν πρέπει να είναι η ένδοξη ισπανική μεριά: ενας βρωμερός υπόνομος, με μαύρα ανθρώπινα απόβλητα, μολυσμένα αποπαίδια της Αφρικής που τυχαία βρέθηκαν στον Νέο Κόσμο, άθεοι, δυσειδαίμονες, σατανιστές και αρρωστιάρηδες αιμοφιλιακοί. Μια κατάρα που έπρεπε να κρατηθεί σε απόσταση.

Το 1937, η Ιστορία έδωσε τον λόγο στον δαρβινισμό του μίσους. Το πρόβλημα των πεινασμένων λαθρομεταναστών είχε πάρει μεγάλη έκταση και απειλούσε την Δομινικανική πλευρά. Τα φυσικά σύνορα με την Αϊτή είχαν αποδειχθεί ανεπαρκή να συγκρατήσουν τα πλήθη. Χιλιάδες παράνομοι λαθρομετανάστες είχαν εισβάλει απο παντού. Σε μια στιγμή ευφορίας (λένε πως ήταν μεθυσμένος), ο μεγαλομανής El Jefe, μυθική μορφή στυγνού και αιμοσταγή δικτάτορα, είχε την φαεινή έμπνευση που θα έλυνε το πρόβλημα. Θα σκότωνε αρκετούς, ώστε να φοβηθούν όλοι και να φύγουν. Το τρίπτυχο όραμα του νησιού, Ισπανικότητα - Καθολικισμός - Ευρωπαϊκό Αίμα, κινδύνευε...

Η βία ήταν το εύκολο. Το δύσκολο ήταν πως να τους ξεχωρίσεις. Φτιάχτηκαν έτσι μπλόκα στις οδούς, έγιναν "σκούπες" στα χωράφια. Χιλιάδες άνθρωποι στήθηκαν σε ουρές για εξακρίβωση. Επινοήθηκε και ενα μεγαλοφυές και πρακτικό τέστ. Οι κρεολόφωνοι Αϊτινοί δεν μπορούσαν να προφέρουν το ισπανικό "ρό". Ετσι τους ξεχώριζες. Κάποιοι καθηγητές γλωσολλόγοι, τελειοποίησαν το τέστ. Με το πιστόλι στον κρόταφο, η αστυνομία ζητούσε απο τους λαθρομετανάστες να προφέρουν την ισπανική λέξη perejil (parsley). Oσοι δεν πρόφεραν το "ρό" ήταν Αϊτινοί. Και πέθαιναν στην ουρά.

Μέσα σε πέντε μόνον μέρες (2-8 Οκτωβρίου 1937), 20 -30 χιλιάδες Αιτινοί δεν πέρασαν το "τέστ". Αλλοι σφάχτηκαν με ματσέτες, άλλοι με σφαίρες. Με ενορχήστρωση του δομινικανικού στρατού, την σφαγή ολοκλήρωσαν ομάδες πολιτών, εργατικά συνδικάτα και απλοί εθελοντές. Χιλιάδες πτώματα γέμισαν χωράφια, βουνά και ποταμούς. Ο ποταμός της δεύτερης φωτογραφίας, συνοριακό μέρος με την Αϊτή, κλείστηκε απο τον στρατό για να εμποδίσει την επιστροφή των Αϊτινών στην πατρίδα τους. Ο ποταμός, γνωστός και ως Massacre River, γέμισε με τα νεκρά κουφάρια των κολασμένων που το ρεύμα ξέβραζε στην ανοιχτή θάλασσα...

Η τρομερή σφαγή, έμεινε στην Ιστορία με τον όνομα Parsley Massacre. Και πέρασε στη λήθη, χωρίς να ακουστεί και να επιρρεάσει το συλλογικό υποσυνείδητο του υπόλοιπου κόσμου.

Στην ελάχιστη Λογοτεχνία και Ιστοριογραφία που παρήγαγε ποτέ ο μαύρος αντικόσμος, η είδηση έμεινε γνωστή μόνον στα στενά όρια του νησιού της Ισπανιόλας. Χρόνια πολλά μετά, η Αϊτινή διασπορά έκανε την τερατώδη σφαγή γνωστή στον έξω κόσμο. Το μόνο βιβλίο που γράφτηκε ποτέ για τον ένορχηστρωμένο θάνατο των 30 χιλιάδων Αϊτινών εργατών, ήταν το λογοτέχνημα The Farming of Bones, γραμμένο απο την Edwidge Danticat. Η λογοτεχνική φωνή του αντικόσμου...

[larus audouinii]

Και μια μικρή γεύση από το παράρτημα της ΕΟΔ Χαλκιδικής , του τόπου που γεννήθηκα  ;-)
Της μέρας που πέρασε

Την Κυριακή έγιναν οι αγώνες του πρώτου rally sprint στην χαλκιδική Το παράρτημα κάλυψε την ασφάλεια των αγώνων μαζί με τις δυο βάσεις ετοιμότητας που βρίσκονται στην Χαλκιδική και την συνδρομή: 14 διασωστών, του ασθενοφόρου της κεντρικής διοίκησης της ΕΟΔ, τεσσάρων οχήμάτων και δυο πυροσβεστικών καθώς και την συνδρομή της ΟΠΕΑΝ
 

Στην επιστροφή ζητήθηκε η συνδρομή των διασωστών από το Λιμενικό Σώμα για την διάσωση ενος ορειβάτη

Και ως ανάμνηση.... από τον εορτασμό των 10 χρόνων της ΕΟΔ Αττικής

[NoName]

Συγχαρητήρια στους απανταχού διασώστες.

[larus audouinii]

Με την ευκαιρία ενός έτους πλεύσης...
Μια μικρή εικόνα από το νέο ταχύπλοο διάσωσης στην Χαλκιδική,
που και λίγες μέρες συμπλήρωσε το στόλο μας και η δωρεά από ιδιώτη από την Καλλιθέα ενός όχι πολυ μεγάλου στρατιωτικού φορτηγού 4χ4 πραγματικό κουκλί !

[katinaki]

καλορίζικο