ΓΑΛΗΝΗ ΨΥΧΗΣ...

[Ntama]

Γαλήνη δε σημαίνει σε καμία περίπτωση απραξία ή απαξία...ο πραγματικά γαλήνιος άνθρωπος είναι σαν τον κυκλώνα: Στην περιφέρεια του σφύζει από ''ανέμους'', αλλαγές, δραστηριότητες, ενέργεια...στο κέντρο του, όμως (στο ''μάτι'' του κυκλώνα) επικρατεί νηνεμία, δηλαδή Γαλήνη...

Βρε λες τελικα να ειμαι γαληνιος ανθρωπος και να μην το εχω καταλαβει ?
 :roll:

Ποιζονίδιο θα σε μαλώσω!! Κάθεσαι καλό μου και επηρρεάζεσαι από τον "ψυχολόγο" και σου μπαίνουν ιδέες περίεργες και πας να μου χαλάσεις?   ]

[Ntama]

Δεν είπαμε άλλωστε, Ποιζονίδιο μου, ότι ενα
και ξανά προς την δόξα τραβάαααααααα λολλλλλλλλλλ  ] )

[PoiSoN_GiRL]

Μαρακι μου θα μου επιτρεψεις να διαφωνησω !!
ο κυριος ψυχολογος καταφερε με 2-3 απαντησεις να εξωτερικευσει την σοβαρη πλευρα μου που ποτε σας μεχρι σημερα δεν ειχατε δει απο εμενα !!
οι μονιμες ατακες που διαβαζα για μενα ηταν ''σταματα να μπαχαλευεις τα θεματα ζιζανιο !!''
Δεν λες παλι καλα που βρεθηκε ο ανθρωπος να με φρεναρει λιγο ... καινουριο θα σου το ειχα κανει το θεματακι (λοοοοοοολ ειδικοτητα μου !!)
και φυσικα ηταν μια πολυ ευχαριστη συζητηση η συγκεκριμενη, που οντως παρασυρθηκα !! (με την καλη εννοια!)
κυριε ψυχολογε σας ευχαριστω θερμα !!  :wink:


οσο για την τρελα ... αυτο ειναι αλλο κεφαλαιο ! ξερεις ποσο τρελη και αδεσποτη ειμαι ...  :wink:  συνεπως μαλλον εγω θα μπορουσα να τον παρασυρω τον ανθρωπο και οχι το αντιστροφο !!  

αχμμμ .. μου θυμησες και την παλια μου υπογραφη και συγκινηθηκα ...  :cry:

''anD THen SHe' D SaY ]

[Ntama]

Ισα - ισα μαλιστα που ο συγκεκριμένος ψυχολόγος είναι αστέρι!!!!    

Απλα γουστάρω βρε Ποιζονίδο να μου μπαχαλεύεις τα θεματάκια... έτσι μ'εμαθες, δεν μπορείς να με ξεμάθεις τώρα....      :wink:  :wink:

[PoiSoN_GiRL]

ΧαΧαΧαΧαΧαχαΧΑχΑχαχα!
Μαρακι μου δεν μπορω να σου χαλασω χατηρι και το ξερεις !!


*PoiSoN_GiRL σφυριζει σε Εnia και ακατανομαστο να μπουκαρουν στο θεματακι να γινει της τρελης !!  :wink:  :wink:

Λιλααααααααα ? που εισαι ψιψινακι μου ??
ακατανομαστε ψιτ !
για μαζευτειτε .. εχουμε ιερο σκοπο λεμε !
Μαρακι περιμενω ανταποκριση και ξεκινω !!  :wink:

[Nikos28]

:lol:  :lol: Προς Δήμητρα: Κι εγώ σας ευχαριστώ αγαπητό μου Poison Αγρίμι...  
Προς Μαρία: Βρε Μαράκι μου, τελικά τι είμαι; Τρελός, ψυχολόγος ή αστέρι; Με μπερδεύεις και στο τέλος θα χρειαστώ ψυχολόγο εγώ ο ίδιος!  :lol:  :lol:

[Ntama]

:Προς Μαρία: Βρε Μαράκι μου, τελικά τι είμαι; Τρελός, ψυχολόγος ή αστέρι; Με μπερδεύεις και στο τέλος θα χρειαστώ ψυχολόγο εγώ ο ίδιος!  :lol:  :lol:

Ααααααααααααααααααα μου βάζεις δύσκολα τώρα... δεν σου έχω κάνει ψυχιατρική ανάλυση αν είσαι για δαφνί :lol:  :lol:  :lol:  

αλλά...

είμαι σίγουρη πως έχεις ποιότητα, σωστό τρόπο σκέψης και είσαι ψυχούλα φιλαράκο μου!!      

[Ntama]

ΧαΧαΧαΧαΧαχαΧΑχΑχαχα!
Μαρακι μου δεν μπορω να σου χαλασω χατηρι και το ξερεις !!

*PoiSoN_GiRL σφυριζει σε Εnia και ακατανομαστο να μπουκαρουν στο θεματακι να γινει της τρελης !!  ]

Μα καλα, δεν έχεις καταλάβει ακόμη καλόμ, ότι όταν εσυ μπαχαλεύεις κανένα θεματάκι μου (δεν αναφέρομαι σε άλλα γιατί μπορεί να μην θέλουν, δεν ξέρω  ]

[spell]

Ασχετο με τα προηγουμενα, εγω επαναφερομαι στο αρχικο θεμα ..

Η Γαληνη ερχεται απο μεσα μας, απο κει πηγαζει,
και νομιζω (τονιζω - νομιζω) οτι ειναι κατι το οποιο μπορει
να το καταφερει ο καθενας μας .

Φυσικα υπαρχουν και οι εξωτερικες επιδρασεις.. αυτες που
δεν σε αφηνουν σε ησυχια, σε "τσιγκλιζουν" συνεχεια, σε
κανουν να φτανεις στα ορια σου. Ειτε οικογενειακες, ειτε
επαγγελματικες, οικονομικες, ειτε -το σπουδαιοτερο- ψυχοσωματικες.

Απαξ και αποδεχθουμε το θνητο της υπαρξης μας, πιστευω οτι μπορουμε να βρουμε τη Γαλήνη κατα την διαρκεια της υπαρξης μας.


Παρ'οτι οχι ιδιαιτερα θρησκευομενη, οταν σκεφτομαι οτι καποια στιγμη καποιος θα πει για μενα 'χους ην και εις χουν απελθετω'... ε, αυτο ειναι αρκετο να διατηρησω τη γαληνη μου ο,τι και αν μου συμβει, απλα γιατι δεν εχει νοημα.

Ελπιζω να μην ξεφυγα απο το θεμα.....

[Ntama]

Βρε καλή μου Σπελ....

εσυ που είσαι πάντα τόσο τυπική...
εσύ που δεν ασχολείσαι ποτέ με "πρόστυχα" θέματα- ποστ...

εσυ... εσυ... εσυ...

μα γιατί καλή μου ξέφυγες από το θέμα μας???  :lol:  :lol:  :lol:


(άσχετο, αλλα μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες  :wink:    )

[PoiSoN_GiRL]

:lol:  :lol: Προς Δήμητρα: Κι εγώ σας ευχαριστώ αγαπητό μου Poison Αγρίμι...  

*PoiSoN_GiRL is now known as AGRimi !!

με τοσα nicknames που εχω αλλαξει εχω αρχισει και διχαζομαι ... παμε παλι στο αλλο θεματακι της Μαριας ''Τι ειναι τελικα το PoiSoNaki?''
λοοοοοοοοοοολ !!    

[Nikos28]

Με αφορμή τα όσα έγραψε η Spell...Συμφωνώ ότι η Γαλήνη είναι κάτι που έρχεται από μέσα μας. Επειδή, όμως, υπάρχει πάντα μια αλληλεπίδραση ανάμεσα στο ''μέσα'' και στο ''έξω'', θα είναι, ως ένα βαθμό και συνάρτηση διαφόρων εξωτερικών παραγόντων, όπως υγεία, οικονομική ασφάλεια, οικογενειακή ηρεμία κλπ. Από την άλλη, το πόσο επηρεάζουν αυτοί οι παράγοντες είναι σχετικό...ο άνεμος ταρακουνάει την επιφάνεια και όχι τα βάθη! Μου φαίνεται ότι όσο πιο συνειδητά ζει ένα άτομο, τόσο λιγότερο ευπαθές είναι και σε εξωτερικές μεταβολές. Όπως κι αν έχει, ένα άτομο που προσπαθεί να βρεί τη Γαλήνη αποκλειστικά και μόνο μέσα από εξωτερικούς παράγοντες (χρήμα, σεξ, παραστάσεις, διασκεδάσεις κλπ) χωρίς πρώτα να έχει ανακαλύψει τον εαυτό του...θυμίζει κάποιον που έχει πυρετό και αντί να βάλει κομπρέσες, ανάβει το κλιματιστικό...
Στο θέμα του θνητού της ύπαρξης, διαφωνώ. Δε θεωρώ ότι η αποδοχή του θανάτου φέρνει τη Γαλήνη...κι ο λόγος είναι απλός: Ο φόβος του θανάτου είναι ενστικτώδης, απαντά σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς και δεν έχει καμία σχέση με λογικά επιχειρήματα ή φιλοσοφίες. Ένα πολύ ωραίο επιχείρημα κατά του φόβου του θανάτου είχε διατυπώσει κάποτε ο φιλόσοφος Επίκουρος, λέγοντας ότι ο θάνατος δεν σημαίνει τίποτα για μας εφόσον όταν υπάρχει αυτός δεν υπάρχουμε εμείς κι όταν υπάρχουμε εμείς δεν υπάρχει αυτός...πράγματι, έτσι είναι! Πόση σημασία, όμως, έχει αυτή η σκέψη για κάποιον που του ανακοινώνεται σαδιστικά από κάποιο γιατρό ότι έχει ένα μήνα ζωής;
Για μένα το μόνο που μπορεί να μετριάσει (ή, ανάλογα με τη δύναμη του ατόμου, και να εξορκίσει) το φόβο του θανάτου και να φέρει τη Γαλήνη (διότι, πράγματι, η θανατοφοβία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ψυχική Γαλήνη) είναι και ο σκοπός της ανθρώπινης ζωής: Ο Οργασμός, η Δημιουργία και η Αυτοθυσία, καθώς και η ηδονή που τα συνοδεύει. Ο Οργασμός, διότι είναι προυπόθεση για μια νέα ζωή (και η σεξουαλικότητα αποτελεί αντίδοτο στο φόβο του θανάτου-προσωπικά, γνωρίζω πολλές περιπτώσεις ατόμων που έχαναν ανθρώπους τους σε νοσοκομεία και είχαν, σαν αντίδραση του οργανισμού, σεξουαλικές φαντασιώσεις! Και σκέφτομαι, επ' ευκαιρία, και τη σεξιστική κοινωνία μας...να είναι, άραγε, ο σεξισμός ένδειξη για το ψυχολογικό ''ετοιμοθάνατο'' μιας κοινωνίας, σε συλλογικό επίπεδο; Αναρωτιέμαι...) Η Δημιουργία, διότι αφήνει πίσω της κάτι που θα υπάρχει όταν ο δημιουργός του θα έχει οργανικά πεθάνει...και σε όσο μεγαλύτερο βάθος χρόνου σκέφτεται ο δημιουργός καθώς και όσο περισσότερο τον ευχαριστεί αυτό που δημιουργεί, τόσο πιο πιθανό είναι να επιβιώσει και το δημιούργημα στο διάβα του χρόνου! Και, τέλος, η Αυτοθυσία, διότι υπερβαίνει τα όρια του Εγώ. Κι ο φόβος του θανάτου είναι, κατά βάσιν, ένας εγωιστικός φόβος... (μου φαίνεται ότι δε στεναχωριόμαστε τόσο που θα πεθάνουμε κάποτε, αλλά μάλλον από το γεγονός ότι θα πεθάνουμε εμείς και κάποιοι άλλοι θα μείνουν ζωντανοί! Αλήθεια, εκείνος που αργοπεθαίνει εν μέσω χαρών και πανηγυριών-εν μέσω ''ζωής''-δε νοιώθει μεγαλύτερη αγωνία από κάποιον άλλον που βλέπει και άλλους να πεθαίνουν; Ο μεν βλέπει τι ''χάνει'' ενώ ο δε όχι...)
Νομίζω, λοιπόν, ότι ο σκοπός της ανθρώπινης ζωής (ο Οργασμός, η Δημιουργία και η Αυτοθυσία) είναι, απλώς, ένας εξορκισμός του φόβου που συνεπάγεται η φυσική μας κατάληξη, ο θάνατος...ουσιαστικά, δηλαδή, η ανθρώπινη ζωή, στο σύνολό της, είναι μια ψευδαίσθηση. Όπως  ψευδαίσθηση είναι και στις επιμέρους στιγμές της... (πράγματι, και σε καθημερινή βάση, αντιμετωπίζουμε το θάνατο σα να μην υπάρχει, τον θυμόμαστε μόνο όταν κάτι μας τον θυμίσει!). Και τελικά η ανθρώπινη ζωή περιστρέφεται γύρω από μια άλλη ψευδαίσθηση, αυτήν της Αθανασίας...η οποία δεν ισχύει σε ατομικό επίπεδο, ισχύει όμως σε συλλογικό, διότι ό,τι δημιουργήσουμε θα χάσει μεν (αργά ή γρήγορα) την ατομικότητά του, αλλά στο τέλος θα μεταστοιχειωθεί σε κάτι άλλο κι αυτό σε κάτι άλλο κ.ο.κ. Και η Ζωή θα παραμείνει πάντα ''ζωντανή'', με τις ''συνιστώσες'' της να μεταστοιχειώνονται, σαν ενέργεια, από τη μια μορφή στην άλλη και με το ''σύνολο'' να παραμένει το ίδιο στο διηνεκές...
Όλα υπακούνε σε μια φυσική και μεταφυσική αναγκαιότητα και η άγνοια του θανάτου αποτελεί το ''καύσιμο'' της ζωής και της ιστορίας. Αν γνωρίζαμε, ωστόσο, τι κρύβεται πίσω από όλο αυτό το, φαινομενικά, τρελό ''παιχνίδι'', τότε η ζωή δε θα είχε κανένα νόημα...και, φυσικά, σε αυτήν την περίπτωση, δε θα κάναμε και τέτοιες συζητήσεις.   Ευχαριστώ για την υπομονή σας να με διαβάσετε.

[fortune]

Γαληνη ψυχης...

Καποιος πολυ μεγαλος ψυχολογος της εποχης μας εγραψε πριν μερικα χρονια σε ενα δοκιμιο του....{Αν αποβαλουμε απο την καθημερινοτητα μας τα θεματα ρουτινας,τεσσερα ειναι εκεινα τα θεματα ,που απασχολουν την υπαρξη συνεχως και ειναι το κεντρο βαρους των δραστηριοτητων της.....Ο θανατος,η μοναξια ,η ελευθερια ,καθως και η αναγκη για νοημα υπαρξης στην ζωη μας}.

Πραγματι αυτα τα παραπανω ειναι θεμελειωδη για την ευτυχια στην ζωη του ανθρωπου...

Γαληνη φιλοι και φιλες μπορει να απολαμβανουμε ολοι κατα καιρους ,οπως και ευτυχια αλλωστε....Αλλες φορες παλι οι δοκιμασιες της ζωης μας ,μας φερνουν αντιμετωπους με ενα τσαμπι προβληματα ,που μας απασχολουν, και με τιποτα δεν μας αφηνουν να ησυχασουμε...

Αυτο ειναι ζωη αλλωστε....το αλατοπιπερο της ειναι η εναλλαγη των γεγονοτων στην ζωη μας....Καλων και κακων για εμας..

Οι ανατολικοι μεσα απο τις γραφες τους δεχονται οτι η επιθυμια ειναι εκεινη ,που κανει το μεγαλυτερο κακο στην ανθρωπινη υπαρξη....Αν επιθυμεις κατι,θες να το αποκτησεις  για να νοιωσεις ικανοποιηση.Αν το αποκτησεις ,επειδη ολα ειναι παροδικα και, ειτε φθειρεται ειτε θα σου φυγει,θλιβεσαι ,και ετσι την αρχικη ικανοποιηση και χαρα διαδεχεται η στεναχωρια και η θλιψη.Ειναι μια διαδικασια ,που για να αποφευχθει πρεπει να μην επιθυμεις.Αυτο ειναι πολυ δυσκολο...αν οχι και απιθανο..για τον υπερκαταναλωτικο ανθρωπο της εποχης μας.Ετσι το αγχος και το στρες κατακλυζει την ζωη μας....και η γαληνη..ειναι κατι ,που συνεχως λιγοστευει....απο την ζωη μας....

Πεντε ειναι εκεινα τα κακα ,που ταλαιπωρουν την υπαρξη και δεν την αφηνουν σε ησυχια και ηρεμια και απο τα οποια πρεπει εκεινη να απελευθερωθει , αν θελει να βιωσει γαληνη,.....οπως λενε καποιοι δασκαλοι...Πνευματικοι.>...{Ο θυμος,ο εγωισμος,η λαγνεια,η προσκολληση και η απληστια....}...Πραγματι ,αν αυτα δεν υπηρχαν...θα ειμαστε ολοι περισοτερρο ευτυχισμενοι και σε κατασταση γαληνης συνεχους....

Για να απελευθερωθουμε ομως απο αυτα...πρεπει να ζησουμε συνειδητα...στο τωρα δηλαδη και ο νους πρεπει να μαθει να ειναι εδω....και οχι να ανεβοκατεβαινει σαν θερμομετρο...στο παρελθον και στο μελλον....Να βιωνει συνεχως το παρον...Ετσι αρχιζει το μεγαλο εργο ....και η δουλεια με τον εαυτο μας....

Αν καταφερουμε το παραπανω...μετα επεται και η συνεχεια....,που μονοι μας θα καταλαβουμε πια θα ειναι....

fortune.

[apol]

για να αποκτησει κανεις γαληνη ψυχης...θελει δουλεια παρα πολυ,θελει ωριμοτητα ,προσπαθεια τρομερη,να δουλευει καθημερινα με τον εαυτο του...αν λοιπον προσπαθησουμε πιστευω οτι το αποτελεσμα θα μας ανταμοιψει