ΓΑΛΗΝΗ ΨΥΧΗΣ...

[Ntama]

Για αρχή, ας φανταστούμε έναν κόσμο με ανεξάντλητους πόρους, όπου θα επιτρεπόταν στον καθένα να κάνει ελεύθερα όλες τις επιθυμίες του πραγματικότητα και να ζει μ’αυτές. Ας πούμε πως οτιδήποτε ζητούσε κανείς θα μπορούσε αμέσως να το απολαμβάνει..

Οσοι κοπιάζουμε καθημερινά για τα απαραίτητα, οι περισσότεροι κάτοικοι του πλανήτη δηλαδή, νοιώθουμε ανακούφιση φανταζόμενοι την πραγμάτωση μιας τέτοιας συνθήκης. Αλλά και οι λίγοι, εκείνοι που απολαμβάνουν ήδη ένα μεγάλο πλήθος αγαθών. Γιατί, ποιόν απ’αυτούς που έχουν πολλά, τον έκαναν αυτά να βρει ποτέ γαλήνη και ευτυχία..;

Το πρώτο που ίσως λέμε πολλοί από εμάς είναι πως δεν ζητάμε πολλά. Μόνο να μπορούσαμε να τακτοποιήσουμε τις έγνοιες που μας βασανίζουν καθημερινά και τα πράγματα εκείνα, των οποίων η διαχείρηση μας προκαλεί άγχος, κι όλα αυτά που δεν μας αφήνουν να ησυχάσουμε και ν’απολαύσουμε γαλήνη. Η εξασφάλιση των παιδιών μας, η λύση οικονομικών προβλημάτων ή θεμάτων υγείας θα χάριζε γαλήνη σ’ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της καρδιάς μας. Έπειτα, να πραγματοποιούσαμε τουλάχιστον ένα απ’τα όνειρά μας, να το ζούσαμε με ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν και να’μασταν καλά.

Ομως η ιστορία του ανθρώπου έχει να μου πει πως δεν θα σταματήσω εκεί..

Όσα περισσότερα αποκτώ, τόσα περισσότερα θα ζητάω.. Γιατί όταν ξεχνάω τα δύσκολα και γεύομαι το επόμενο και υπάρχει κι άλλο, αρχίζει να λειτουργεί το ένστικτο του ανικανοποίητου. Κι αυτό δεν σταματά πουθενά και θα συνεχίζεται για πάντα, και δεν θα βρίσκω την ηρεμία που υποτίθεται πως θα μου πρόσφερε η απόκτηση των όποιων αγαθών, όσα κι αν έχω ποτέ. Μόνο να ξεχαστώ για λίγο σε νέα αγαθά είναι δυνατόν, κι όσο πιο πολλά τόσο θα ξεχνιέμαι και θα χάνω τον χρόνο κατά τον οποίο θα μπορούσα να κερδίζω την γαλήνη στην καρδιά μου, ώστε να είμαι ικανός ν’απολάυσω το παραμικρό. Γιατί τελικά δεν είναι το πόσα έχω (λίγα ή πολλά) αλλά το πώς τα διαχειρίζομαι.. Ακόμα κι αν δεν έχω σχεδόν τίποτα.. Υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας οι οποίοι έχοντας πολύ λίγα, ζουν ευτυχισμένοι. Κι άλλοι που έχουν περισσότερα και δεν έχουν όμως καταληφθεί απ’αυτά, κι η καθαρότητα της καρδιάς τους, τους χαρίζει την γαλήνη που επιτρέπει την ευτυχία.

Δεν έχει να κάνει με κάποια ιδεολογία όλο αυτό. Είναι μια απλή σκέψη, από εκείνες που δεν μας αφήνει να κάνουμε η βιασύνη με την οποία ζούμε. Αυτή που σπρώχνει τον νου μας στις έγνοιες του αύριο και αφήνει το σώμα μας, τις αισθήσεις μας, μετέωρες σ’ένα σήμερα που δεν ζήσαμε πραγματικά ποτέ. Γιατί έχουμε μάθει όπως πολύ σωστά συνήθιζε να λέει μια φίλη, ότι: «Το επείγον πάντα προηγείται του σημαντικού..»

Αν ζούσα λοιπόν σ’έναν κόσμο που θα μπορούσα να εκπληρώνω κάθε μου επιθυμία, πιστεύω πως δεν θα σταματούσα ποτέ να ζητάω νέα και διαφορετικά πράγματα γύρω μου, παρά μόνο αν και όταν αποκτούσα ηρεμία και γαλήνη στην καρδιά μου η οποία θα με βοηθούσε να εκτιμήσω και να χαρώ το παραμικρό.

Εκείνη την γαλήνη της καρδιάς, που μπορεί τώρα κι όλας, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να με συντροφεύσει σ’όλα τα άσχημα και να γεμίσει τα όμορφα με μυρωδιές γνήσιες και χρώματα αληθινά..

Ποτέ δεν είναι αργά ν’ανακαλύψουμε τί είναι αυτό που θα χαρίσει την γαλήνη στην καρδιά μας! Ασχετα με το πόσα έχουμε ή μπορούμε ν’αποκτήσουμε, κερδίσαμε ή χάσαμε ποτέ. Ασχετα με το πόσα εκκρεμούν ή διευθετούνται, με το αν θα ζήσουμε πολύ ή λίγο, με το αν καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε δραματικές καταστάσεις ή όχι..

Υπάρχουν μόνο δύο τρόποι με τους οποίους μπορεί να ζήσει κανείς. Ο ένας είναι να μπορεί να αντιμετωπίσει και να απολαύσει οτιδήποτε με γαλήνη στην καρδιά του. Ο άλλος να ματαιοπονεί προσπαθώντας και κατακτώντας χωρίς αυτήν..

Το πώς θα αποκτήσουμε την γαλήνη στην καρδιά μας που θα μας επιτρέψει να Ζήσουμε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, να τις αλλάξουμε όταν είναι δυσάρεστες ή να τις διατηρήσουμε όταν είναι ευχάριστες και να χαρούμε όλη μας την ζωή πραγματικά, είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο......


 .....

[Mixalis]

Ομως η ιστορία του ανθρώπου έχει να μου πει
 πως δεν θα σταματήσω εκεί..

..και συνεχίζω..... εκείνο το ταξίδι της αυγής
που λόγια μέσα μου αξίωσε κι αισθήσεις μεγάλυνε, όμως
δεν ήταν καθόλου ικανό, την εικόνα του εαυτού μου ολόκληρη να μου χαρίσει,
Μα να!
Να, που βρέθηκε τρόπος. Σαν τρίτος τα λόγια μου ν'απολαύσω, και να δώ!
Να χαρώ τον πιο απέναντι εαυτό μου. Μιας και στο agalia.gr,εκεί όπου τις σκέψεις μου καταθέτω, δεν θα μπορούσα να είχα την εμπειρία να νοιώσω αναγνώστης μου.

Λόγια μου. Σκέψη μου. ..."να γυρίζει",ας είναι..

[Ntama]

Ειδες πόσο υπέροχα γράφεις Μιχάλη μου!!!

Θα ήταν αδικο να μην το διαβάσουν πολλά περισσότερα ζευγάρια μάτια και να δούν το ταλέντο σου!!!

Συγχαρητήρεια!!! και πάλι    

[Nikos28]

Γαλήνη...σα λέξη, συγγενεύει με το αγλαός (=φωτεινός),γλαύξ, αγαλλίαση, γάλα (που είναι λευκό σα φως) κλπ. Η Γαλήνη είναι το Φως της Ψυχής...το Φως, με τη σειρά του, είναι ταχύτατο και ελαφρύτατο (πρβλ. light=φως και ελαφρύς), η καθαρή ενέργεια...γαλήνη, λοιπόν, υπάρχει όταν η ψυχή είναι ελαφριά, δε τη βαραίνει τίποτα και ακτινοβολεί. Αυτό σημαίνει α) ότι δεν υπάρχουν πολλές και υπέρμετρες επιθυμίες ή προσδοκίες β) το άτομο βρίσκεται στο περιβάλλον το οποίο εκμαιεύει τον καλύτερο και δημιουργικότερο εαυτό του γ) το άτομο περιβάλλεται από άτομα που ξυπνούν τον καλύτερο και δημιουργικότερο εαυτό του, παρομοίως...και κάτι ακόμα: Γαλήνη δε σημαίνει σε καμία περίπτωση απραξία ή απαξία...ο πραγματικά γαλήνιος άνθρωπος είναι σαν τον κυκλώνα: Στην περιφέρεια του σφύζει από ''ανέμους'', αλλαγές, δραστηριότητες, ενέργεια...στο κέντρο του, όμως (στο ''μάτι'' του κυκλώνα) επικρατεί νηνεμία, δηλαδή Γαλήνη...

[PoiSoN_GiRL]

Γαλήνη δε σημαίνει σε καμία περίπτωση απραξία ή απαξία...ο πραγματικά γαλήνιος άνθρωπος είναι σαν τον κυκλώνα: Στην περιφέρεια του σφύζει από ''ανέμους'', αλλαγές, δραστηριότητες, ενέργεια...στο κέντρο του, όμως (στο ''μάτι'' του κυκλώνα) επικρατεί νηνεμία, δηλαδή Γαλήνη...

Βρε λες τελικα να ειμαι γαληνιος ανθρωπος και να μην το εχω καταλαβει ?
 :roll:

[Nikos28]

:lol:  :lol: Μπορεί... αυτό, όμως, το ξέρεις εσύ και κανένας άλλος. Εσύ ξέρεις τι συμβαίνει μέσα σου... αν δεν έχεις έγνοιες, φόβους, τύψεις ή ο,τιδήποτε άλλο βαραίνει την ψυχή και αισθάνεσαι ότι ακολουθείς μια πορεία που εσύ χάραξες... τότε ναι, είσαι γαλήνια. Γνώμη μου, πάντα...  :wink:

[PoiSoN_GiRL]

Νικο μου δυστυχως φοβους εχω, πιστευω ομως ολοι μας εχουμε καποιο φοβο εστω κι αν δεν το παραδεχομαστε, θελω ομως να πιστευω οτι δεν εχω κανενα απολυτως λογο να κουβαλαω τυψεις .. τουλαχιστον ως προς τους συνανθρωπους μου.Θελω να πιστευω πως δεν αδικω κανεναν και παντα δινω ευκαιριες απλωχερα .. τωρα ως προς τον εαυτο μου .. ισως αυτον οντως να τον εχω αδικησει αρκετες φορες .. αλλα αντεχει ακομα ..  :wink:

[Nikos28]

Αν δε νοιώθεις τύψεις για κάτι, τότε έχεις κάνει το πρώτο βήμα για τη γαλήνη...αυτό, όμως, δε φτάνει. Πρέπει να καταπολεμήσεις και τους φόβους σου (όπως κι εγώ, και όλοι, εφόσον όλοι μας έχουμε φόβους)...η γνώμη μου, πάντως, είναι ότι όταν κάποιος/α κάνει αυτό που θεωρεί σωστό και ακολουθεί μια πορεία συνειδητά, χωρίς να επηρεάζεται από το τι θα κάνουν ή δε θα κάνουν οι άλλοι (όπως ο κυκλώνας, που προχωράει χωρίς να τον σταματάει τίποτα), τότε φοβάται λιγότερο ή και καθόλου...γιατί απλά, όσο οι εξελίξεις τρέχουν τόσο το μυαλό απασχολείται κι όσο το μυαλό απασχολείται τόσο μειώνονται και τα περιθώρια για φόβο ή αρνητικές σκέψεις...  :wink:

[PoiSoN_GiRL]

Νικολα καλημερα !
Ηδη βρισκομαι στο σταδιο που εχω συνειδητοποιησει τι ακριβως εχει προκαλεσει τους δυο βασικους φοβους μου και προσπαθω να τους νικησω !! (λες και βρισκομαι σε group therapy νιωθω χιχιχιχιχχι ! ''με λενε Δημητρα και ειμαι καλα ...!''  :shock: ) Σιγουρα δεν τους εχω εξαφανισει, εχω καταληξει ομως στο τι τους προκαλεσε και το παλευω !  :wink:
Η πορεια που ακολουθω ειναι συνειδητη λοιπον, αν και δεν σου κρυβω οτι δεν εχω σταματησει να ''φοβαμαι'' ακομη ..
Τωρα για να αναφερθω και στις αρνητικες σκεψεις .. θελω να πιστευω οτι ειμαι θετικη σαν ανθρωπος και αποφευγω τις αρνητικες σκεψεις .. ελπιζω να μην κανω λαθος !!
(επισης η τακτικη που ακολουθω για την απασχοληση του μυαλου .. ειναι -τι αλλο ?!- εργασιοθεραπεια !!) εχω την τυχη να ασκω ενα επαγγελμα δημιουργικο, κατι που προσωπικα με γεμιζει και με ευχαριστει !! ειναι κι αυτος ενας τροπος να απασχολειται το μυαλο θετικα !! (ισως οχι ο καλυτερος .. αλλα απο το τιποτα ...)  :wink:

[Nikos28]

:lol:  :lol: (κι εγώ νοιώθω σαν ψυχολόγος!)  :lol:  :lol: Λοιπόοοον... για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να εκφέρω και την πιο υπεύθυνη γνώμη γιατί δε γνωρίζω ποιοί είναι αυτοί οι δύο φόβοι που λες (αν και υποψιάζομαι με τι έχουν να κάνουν...). Αυτό, όμως, δεν έχει σημασία. Αν έχεις, πράγματι, συνειδητοποιήσει τι τους προκαλεί, είναι ζήτημα χρόνου να τους νικήσεις οριστικά και να μη σε απασχολήσουν ξανά... Η εργασιοθεραπεία, τώρα, είναι, όντως, ένας πολύ καλός τρόπος για να απασχολείται το μυαλό, υπο τον όρο όμως ότι κάνει κανείς αυτό που πραγματικά του αρέσει...οπότε, είσαι πράγματι τυχερή! Αν και το καλύτερο, για μένα, είναι να βάζει κανείς μεσοπρόθεσμους στόχους (όχι απαραίτητα επαγγελματικούς, αλλά σίγουρα δημιουργικούς) και να τους ακολουθεί πιστά και απαρέγκλιτα... γενικά, πιστεύω ότι ο άνθρωπος (ο κάθε άνθρωπος) είναι προγραμματισμένος κατά τέτοιο τρόπο ώστε να σκέφτεται και το Μέλλον. Είναι ωραίο να ζούμε και να χαιρόμαστε τη στιγμή (άλλωστε και η ζωή η ίδια είναι ένα σύνολο από στιγμές) αλλά τη χαιρόμαστε πολύ περισσότερο όταν συνυπολογίζουμε και το μέλλον, όταν ξέρουμε και νοιώθουμε σίγουροι (όσο γίνεται) ότι η παρούσα στιγμή θα μας χαρίσει ακόμα ωραιότερες στιγμές στο μέλλον...Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι θυσιάζουμε το παρόν για χάρη ενός μέλλοντος που μπορεί να μην έρθει και ποτέ. Χρειάζεται, απλώς, μια χρυσή τομή: Ούτε να σχεδιάζουμε το ταξίδι μας με κάθε λεπτομέρεια (και να χάνεται, έτσι, η μαγεία του) αλλά ούτε και να κινούμαστε στα τυφλά χωρίς κάποιο στοιχειώδες πρόγραμμα, βασιζόμενοι μονάχα σε ένστικτα και παρορμήσεις... Γνώμη μου, πάντα  

Υ.Γ Θα μου πεις, τώρα, ''Στη θεωρία καλά είναι όλα αυτά, στην πράξη τι γίνεται;'' Ε, εκεί το παλεύουμε όσο γίνεται... :lol: Άλλωστε, είμαστε και άνθρωποι με σάρκα και οστά... :wink:

[PoiSoN_GiRL]

Χρειάζεται, απλώς, μια χρυσή τομή: Ούτε να σχεδιάζουμε το ταξίδι μας με κάθε λεπτομέρεια (και να χάνεται, έτσι, η μαγεία του) αλλά ούτε και να κινούμαστε στα τυφλά χωρίς κάποιο στοιχειώδες πρόγραμμα, βασιζόμενοι μονάχα σε ένστικτα και παρορμήσεις... Γνώμη μου, πάντα  

Υ.Γ Θα μου πεις, τώρα, ''Στη θεωρία καλά είναι όλα αυτά, στην πράξη τι γίνεται;'' Ε, εκεί το παλεύουμε όσο γίνεται... :lol: Άλλωστε, είμαστε και άνθρωποι με σάρκα και οστά... :wink:

αγαπητε ψυχολογε (λολ ! αυτα ειναι !!) οι δυο τελευταιες προτασεις ειναι αυτες που συγκρατω ως επιλογο και θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου ! Πανω κατω σκεφτομαστε με τον ιδιο τροπο στο συγκεκριμενο θεμα και διασταυρωνονται οι αποψεις μας (αν οχι συμπιπτουν απολυτα)
χαιρομαι που με μεσο τον διαλογο καταληξαμε σε κατι ''σοφο'' (αν μπορει να χαρακτηριστει ετσι!) Χαιρομαι που συμφωνουμε στην αποδοχη της ανθρωπινης υποστασης μας (δεν εχουμε ψωνιστει με την Θεικη παντοδυναμια που κουβαλανε πολλοι ανθρωποι.. ) Το να εισαι απολυτα σιγουρος σε οποιοδηποτε θεμα ειναι το πρωτο βημα της ανασφαλειας και σιγουρα η ευκολη οδος στο να κανεις λαθη ..
Απο την αλλη το να γνωριζεις την αδυναμια σου σε καποιους τομεις ειναι θα ελεγα σοφο .. απο την αποψη οτι εκει βαζεις τα δυνατα σου να γινεις καλυτερος και παντα το να καταβαλεις προσπαθεια ειναι σημαντικο!
Οπως λοιπον ειπες .. ''το παλευουμε'' και νομιζω οτι ειμαστε σε σωστο δρομο !!  :wink:

[PoiSoN_GiRL]

Υ.Γ. βρε ζημια που παθαμε .. εχεις συνειδητοποιησει οτι ο διαλογος μαζι σου κρυβει κινδυνους ?? Σχεδον πλησιαζω στο να χαρακτηριστω ως ''σοβαρη''
μου καταστρεφεις την εικονα που με κοπο εχω σχεδιασει !! (λοοοολ)    

[Nikos28]

:lol:  :lol:  :lol:  :lol: ...''που με κόπο έχω σχεδιάσει...'' Μήπως το είπες μόνη σου, αγαπητό μου συννυχτέριδο; Μου φαίνεται ότι δεν καταστρέφω καμία εικόνα, απλά ίσως βγάζω στην επιφάνεια ένα κομμάτι από αυτό που πραγματικά είσαι!    Κι αυτό είναι σοβαρότητα, όχι σοβαροφάνεια... Μάλλον ''μαιευτήρας'' είμαι, όχι ψυχολόγος!  :lol: Πάντως, έχω μια απορία: Γιατί έχεις επιλέξει αυτό το nickname; Σε ρωτώ, φυσικά, όχι με διάθεση μομφής ή κριτικής αλλά από καθαρή περιέργεια...δε φαίνεσαι να έχεις κάτι  ''δηλητηριώδες'' πάνω σου!

[PoiSoN_GiRL]

χεχεχε ! σους ! κρυβε λογια αγαπητε μου ψυχολογε ! μην με παρουνε χαμπαρι !!!  :wink:
Το nickname μου προερχεται απο το τραγουδι των HIM - Poison girl
(ενα μικρο δειγμα των στιχων βρισκεται στην υπογραφη μου)
οσο για το ''δηλητηριωδες'' υφισταται .. (ακου που σου λεω   ) μπορει να μην φαινεται .. αλλα υφισταται  και εκδηλωνεται εκει που πρεπει  :wink:    

[Nikos28]

:lol:  :lol:  :lol:  :lol: Οκ, σωπαίνω τότε... :lol:  :lol: