Εμπιστοσύνη..

[Enia]

όλα καλά βρε παιδιά. αλλά αυτό που είπε το μινοράκι με κόλλησε...  :?

οι γονεις και ενα απο τα παιδια μου με απογοητευσαν

χωρις να γινομαι αδιακριτη βρε πολλυ μου, αν μπορεις να μου εξηγησεις πολυ θα ηθελα να καταλαβω τι εννοεις... πως να σου πω... πάντα το θεωρούσα δεδομένο πως στη σχέση γονέων-παιδιών δεν μπορει να απογοητεύσει ο ένας τον άλλο, άφου πάντα υπάρχει η καλή διάθεση, και όλα συγχωρούνται...
 :roll:

[riaghul]

Εγω παλι θα πω άλλα...

Η Εμπιστοσυνη δεν εχει να κανει με την απαγοητευση...
(Απο-γοητευομαι..Σημαινει οτι υπαρχει γοητεια..οποτε θα
ερθει και το ΑΠΟ....οπως και τοσα αλλα που συνοδευονται με ενα
ΑΠΟ...
Απο-συντονιζομαι
Απο-συνθεση
Απο-λογουμαι κλπ.κλπ
Ενα ΑΠΟ- και αλλαζει η ροη του αλλου συνοδευτικου)
Η Εμπιστοσυνη ομως δεν ειναι το ιδιο...
Αυτη συνυπαρχει με την Αληθεια..
Αν Ο συνομιλητης μου ειναι αληθινος τον/την εμπιστευομαι...
Μιλω αληθινα...και προσμενω το ιδιο...
Θελω να εμπιστευομαι..
Μπορω να εμπιστευομαι..
Κι απο εκει και μετα...εμπιστευομαι λιγο. πολυ. περισοοτερο..
Αλλοτε παλι..εμπιστευομαι ενα μερος  και οχι ολοτητα..
Μπορει να εμπιστευτω οτι ο ταδε φιλος/η μου π.χ....δεν θα μου παρει τιποτα απο το σπιτι μου ακομα κι αν εχει τα κλειδια...αλλα δεν μπορω να
πω με εμπιστοσυνη οτι θα παραμεινει σοβαρος/η  'η τιμιος/α αν του/της γνωρισω αλλους/ες φιλους/ες..
Πραγμα που δεν με νοιαζει παρεπιπτοντως...γιατι εκει υπεισερχονται
αλλοι παραγοντες της προσωπικοτητας, του χαρακτηρα και των συναισθηματων...
Προσπαθω ωστοσο να εξελισσω και να καλυτερευω τον εαυτο μου
επειδη πιστευω οτι με αυτον τον τροπο  οι εκπεμποντες αρνητικα στοιχεια...(οποια κι αν ειναι αυτα) δεν θα μπορουν να με πλησιασουν να με αγγιξουν...
Δεν απαγοητευομαι...εφ'οσον αν αυτο συμβει θα εχω επιτρεψει ...να διαφυγει  κατι απο μενα που προυποθετει αντιστοιχη συμπεριφορα...
(Πολυπλευρα το αγγιξα το θεμα..και φοβαμαι μη μπερδεψω)
     

[balland]

οταν γραφει η ρια
εγω παραδιδω τα οπλα..
δεν μπορω να φτασω αυτα που λεει η γυναικα
κ νοιωθω πολυ λιγος για να πω οτιδηποτε....
ΚΥΡΙΑ ΡΙΑ ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ!!!!! :oops:

[SALTARISMENOS]

egw otan gnwrizw kapoion/a eite filos/h h kati parapanw panta ksekinaw xwris kaxypopsies kai me tin kalyterh diathesh kai aisiodoksia twra an sto melon emfanistoun 'elatwmata' ksepernioyntai kai synxwrountai ola ektos apo to psema kai tin ipokrisia ayta me tpt kai as einai kata ta ala to kalytero atomo ston planiti

[Atma]

Εμπιστευόμαστε τη μάνα, τον αδερφό, το σύντροφο, το φίλο μας. Ένα συναίσθημα τόσο δυνατό όσο και η αγάπη. Πως όμως δημιουργείται η εμπιστοσύνη και ποιο είναι το σημείο εκκίνησής της;

Εμπιστευόμαστε τους γονείς μας
γιατί γνωρίζουμε εκ των προτέρων
ότι δεν θα μας προδόσουν..
Εμπιστευόμαστε τον άγνωστο, γνωρίζοντας τον
γιατί επιθυμούμε την συντροφικότητα.
Αλλιώς θα είμασταν μοναχικά άτομα
δίχως παρέες και φίλους, έχοντας εμπιστοσύνη μόνο στο εαυτό μας
Φυσικά θα προδοθούμε, άρα και θα πληγωθούμε
αλλά θα ξαναεμπιστευτούμε..