Απώλεια..

[kataigida]

Ο χρόνος που χρειάζεσαι για να μπορέσεις όμως να ξεπεράσεις την απώλεια μπορεί να είναι αρκετός και όλο αυτό το διάστημα πονάς μέσα σου.Δεν είναι καθόλου εύκολο νομίζω.Όταν έχεις δεθεί συναισθηματικά με κάποιο άτομο και ξαφνικά το χάνεις όλα γυρίζουν ανάποδα.Είναι σαν να ξεκινάς και πάλι από την αρχή.Δύσκολη φάση...

[black_velvet]

Κι όμως, η νέα αρχή είναι ό,τι ωραιότερο μπορεί να συμβεί. Φυσάει ένα αεράκι τόσο φρέσκο και αναζωογονητικό. Γνωρίζεις νέους ανθρώπους, δημιουργείς καινούργιες επαφές, αναπτύσσεις νέες σχέσεις. Κι εν τέλει, πάντα από τις δυσκολίες δεν μαθαίνουμε;  ;-)

Για να μην πω για τις απώλειες που τελικά σου δίνουν μια αίσθηση ελευθερίας! Δεν έχεις πια καμία υποχρέωση απέναντι στον άλλον. Δεν χρειάζεται να ξανασχοληθείς μαζί του. Μπορείς να κινηθείς ελεύθερα χωρίς να δίνεις την παραμικρή αναφορά. Ό,τι είχες να δώσεις το έδωσες, ό,τι ήτανε να κάνεις το έκανες. Κι ο καθένας κατάλαβε όσα του επέτρεψε το μυαλό κι η ψυχή του να καταλάβει. Εκτίμησε; πάει καλά. Δεν εκτίμησε; Ας πάει από κει που ήρθε. Μακριά από μας οι μίζεροι σε αισθήματα κι οι αχάριστοι. Μακριά από μας αυτοί που δεν μπορούν και δεν θέλουν να μας καταλάβουν.  ;-)

Κι αν σε πονάει η απώλεια, τότε να χαίρεσαι. Διότι, πολύ απλά, αυτό σημαίνει πως εξακολουθείς να νιώθεις. Σημαίνει πως εσύ είσαι ακόμη Άνθρωπος. Κι όχι απλά άλλο ένα ον που τυγχάνει να έχει δυο χέρια και δυο πόδια. Α, και να θεωρείται και νοήμον (το ον  ]

[kataigida]

:roll:  :roll: Φυσικά και είμαστε άνθρωποι και έχουμε αισθήματα ,γι αυτό δεν το βάζουμε εύκολα κάτω.. ;-)  ;-) Ο επιμένων πάντα νικά...

[KostasD33]

[quote user="kataigida"]Ο επιμένων πάντα νικά...[/quote]
ο σοφός αρχαίος που θα το είχε πει αυτό είχε την εξυπνάδα να μη βάλει και το "πάντα" στην φράση του.....

όχι τίποτα άλλο αλλά ο επιμένων ενίοτε σπάει και το κεφάλι του το επίμονο.....

Επί της απώλειας όμως νομίζω (δεν βάζω και μεγάλο στοίχημα), πως αν είναι κάτι να τελειώσει ας τελειώσει κι ας μη το μηρυκάζουμε ....
ο μηρυκασμός των συναισθημάτων μας δεν βοηθα ούτε εμάς, ούτε τα αισθήματα μας, μα ούτε και την όποια σχέση έφυγε και όποια είναι να έρθει.......

[black_velvet]

Ας πέσει και το σχετικό άσμα]φεύγω κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια
αρρωστημένους και αγρίμια
φεύγωωωω φεύγωωωω
[/i]

[/color]

[pixie]

[quote user="tziger" post="319946"]
Δεν πρέπει να αναλωνόμαστε στα αρνητικά συναισθήματα...[/quote]

Είναι πολλοί εκείνοι που γεννούν δηλητηριώδεις ουσίες μέσα τους ή και θυμό επειδή κάτι δεν πήγε όπως περίμεναν με ένα αγαπημένο τους πρόσωπο. Επίσης είναι σύνηθες για πολλούς να ενατιώνονται στο συμβάν της απώλειας, η οποία είναι μια σοβαρή ανατροπή και μοιραία φέρνει συναισθηματική φόρτιση που κάνει έντονους κύκλους.

Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός και στο πέρασμά του συμβαίνει και αποδοχή της απώλειας, αλλά και αλλαγή θέματος! :smile: