Νικόλας Άσιμος..

[blue-roses]

Σχιζοφρενοβλαβίωση        
 
Είμαι παλιάνθρωπος
είμαι υπάνθρωπος
αντικοινωνικός
και άρρωστη σχιζοφρενοβλαβίωση.

Με κατατάξατε
σε ταξινόμηση
για λοβοτόμηση
και επαναδιάρθρωση των σκέψεων.

Κυρίως όταν σας μιλώ
πως δε χρειάζομαι γιατρό
κι ο παλαβός δεν είμ' εγώ
γελάτε.

Γελάτε σαρδονιακά
φτωχά μου ανδράποδα φρικτά
μ' εγκεφαλοαλλοιωτικά
τρυπάτε.

Κουνάτε όλοι σας
το υπνοστόρι σας
κι η κοινωνία σας
μια άρρωστη σχιζοφρενοβλαβίωση.

Σας καταδίκασαν
σε ομοιόσταση
ευμωρολίανση
γελάτε ομοιόμορφα σαν πτώματα.

Κυρίως όταν σας μιλώ
για τ' ανυπόταχτο εγώ
πως είμαι όντο φωτεινό
γελάτε.

Γελάτε σαρδονιακά
φτωχά μου ανδρείκελα φρικτά
μ' εγκεφαλοαλλοιωτικά
τρυπάτε.

Μη χάσετε όλοι σας
το υπνοστόρι σας
κι η ευτυχία σας
σκωλήκωνμερμηγκότρυπας τελείωση.

 

[blue-roses]

Τα βλαχαδερά        
 
Τα βλαχαδερά δεν παντρεύονται
Κι όλο κότερα ονειρεύονται
Τα δολάρια είναι αρχάρια
Και ψαρεύονται ως τα ψάρια
Οι κουμμουνιστές είναι υλιστές
Και οι χριστιανοί μείναν αδειανοί
Τα αναρχικά έχουν όρια
Σε παντρεύτηκα με βλεννόρροια

Μόν' τα χρήματα έχουν πέραση
Πάτε βλήματα στην παρέλαση
Προλετάριοι κι άλλα πτώματα
Έχει κι η κραυγή δικαιώματα
Ούτε οι αστοί, ούτε οι μαστοί
Ρέγκα εγώ παστή, έχω εραστή
Όλα χύνονται στο κελάρι μου
Και ζωγράφισα το πιθάρι μου

Τα βλαχαδερά δεν παντρεύονται
Κι όλο κότερα ονειρεύονται
Τα δολάρια είναι αρχάρια
Και ψαρεύονται ως τα ψάρια
Οι κουμμουνιστές είναι υλιστές
Και οι χριστιανοί μείναν αδειανοί
Τα αναρχικά έχουν όρια
Σε παντρεύτηκα με βλεννόρροια

[black_velvet]

Μπαγάσας

αφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης
και ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ

ρε μπαγάσα! περνάς καλά εκεί πάνω
μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω
δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δεν χαμπαριάζεις
πρότεινέ μου κάποια λύση
δεν θα σου παρα-κοστίσει

και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφραίν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'

αφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
πώς να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ

ρε μπαγάσα! περνάς καλά εκεί πάνω
κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω
'κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου 'ρθει κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με ταράζεις

γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφραίν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'

[sevenseas]

φιλε Ρακ
 το 1980 στρατιωτης στα Γιαννιτσα
σε μια μικρη μοναδα 30 ατομων
ειχα την τυχη να βρισκομαι με φιλους ,απο πολιτες (θαμωνες του παλιου pop eleven)
τετοια σμπτωση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
τον Νικο (σκαηνοθετης και τωρα καθηγητής του Πανεπιστημιου της Πατρας, τον Μανωλη, ζωγραφο πετυχημενο τωρα και στον Σταθη, μουσικο παραγωγο του 902 )

ο Μανωλης ειχε μαζι του την κιθαρα του
και τραγυδουσαμε σιγα και μακρια απο το κυριως στρατοπεδο, σε κατι χωραφια στην ακρη του , το τραγουδι, που εχω παρακατω
μια φορα ενα βλαχαδερο μας ρωτησε
-τι τραγουδατε ρε?
και του αποαντησαμε
-τιποτε ενας ασημος καλλιτεχης ειναι

λοιπον :

Παράτα το σχολειό, παράτα αυτό το χάλι
Να είσ' αφεντικό του εαυτού σου πάλι
Παράτα τα θρανία και τ' αμφιθέατρα
Να ρθης στη παραλία να κάνουμ' έρωτα.

Παράτα τη δουλειά, παράτα την τη σκρόφα
Και κοίτα πως εσύ θ' αποφασίζεις πρώτα.
Χιλιάδες σουπερμάρκετ γεμάτα πράματα
Γιατί δεν τα βουτάμε για τα γεράματα;

Παράτα το θεό, πατέρα και παρτάλι
Μη θέλεις παντρειά και μισθωτό χαμάλη
Αρνήσου να 'σαι σκλάβα διπλά κι ολόϊδια
Να ζήσουν τα παιδιά μας μεσ' τα κοινόβια.

Παράτα το λοιπόν, παράτα το το κόμμα
Μη θες να κουβαλάς το κουρδιστό σου πτώμα.
Της κεντρικής γαϊδάρας να είσ' ερμηνευτής
Αρνήσου να 'σαι χάφτης και καθοδηγητής.

Κατούρα στη βουλή και σπάστους τα γραφεία
Να πάει να πνιγεί κι η γραφειοκρατία
Και φόρεσε κουκούλα ωσάν σε πρίζουνε
Σε κάθε αναμπουμπούλα μη σε γνωρίζουνε.

Παράτα το στρατό το προβατοποιείο
Και ας μας έχουνε για το τρελλοκομείο
Για μια χαζή πατρίδα οπλίζουν τους λαούς
Δεν κάνει η ιεραρχία για τους αναρχικούς.

Στην κοινωνία αυτή σαπίσαμε στ' αλήθεια
Απάνθρωποι θεσμοί μας γίνανε συνήθεια
Παράτησέ τα όλα να ζήσουμ' άβολα
Οι άλλοι όπως βαδίζουν κι εμείς ανάποδα.

[sevenseas]

η φατσα του Νικολα γνωστη πολυ γνωστη
τονθυμαμαι στα προπυλαια
να πουλαει τις παρανομες κασεττες του
τον θυμάμαι στο ψιλικατζιδικο του στα Εξαρχεια

καποτε καναμε προταση στο ΔΣ της Θεμιδας (συλλογος φοιτητων νομικης) να το φερουμε για μια συναυλια
αλλα.............................
τι να λεγαμε?
οι ΚΝΙΤΕΣ ήταν περισσοτεροι
κι ο Νικολας κοκκινο πανι

τωρα εμαθα , οτι ακουνε δισκους του
ετσι ειναι αυτοι
ειχαν απκηρυξει τα ρεμπετικα και τωρα τα εχουν θεοποιησει
ειχαν αποκηρυξει την ροκ
και τωρα τραγουδανε Μαντονα

ρε συντροφια
υπαρχει ενας λοφος πανω απο την Πλακα
κι εχει ενα ερειπιο που το λενε Ακροπολη
μπας και το εχετε βρει ποτε?