Τελεσίγραφο...

[pixie]

Σήμερα έμαθα πως τα τελεσίγραφα είναι μόνο μια έσχατη λύση! Ο άσος στο μανίκι γι' αυτούς που θέλουν να λέγονται καλοί παίκτες με τη ζωή...  ;-)

Όλα θα πρέπει να είναι θέμα διαπραγμάτευσης πριν φτάσουμε στα άκρα...

[titica]

[quote user="Pappas10" post="329265"] Οι νικητές απλά λένε "αυτός τελείωσε".[/quote]

Συμφωνώ. 'Οπου χρειάζεται το κόβεις σύρριζα και δεν γυρίζεις το κεφάλι πίσω. Η καλύτερη μέθοδος για να βρίσκει κανείς την ηρεμία του.
Περνάει ο χρόνος και οι ουλές κλείνουν.

[Nikos Apomakros]

[quote user="pixie" post="328733"]Είναι το τελεσίγραφο μια μέθοδος που ''πιάνει''? Είναι αποτελεσματικό ως μέσον για να αναγκάσουμε κάποιον να πάρει τις αποφάσεις του σε μια σχέση?

Παράδειγμα: ''Αν δεν γίνει αυτό, εγώ φεύγω!''

Όταν βέβαια δεν θέλει να διατρέξει τον κίνδυνο να σας χάσει, υπάρχει πιθανότητα να ενδώσει.
Γεγονός είναι πάντως, ότι αυτό είναι ένα πολύ δραστικό βήμα...

Καλό και πολύ θαρραλέο το να είναι κάποιος σαφής, καλύτερο όμως είναι να κάνετε πρώτα μια ουσιαστική συζήτηση με τον/την σύντροφό σας, πριν φτάσετε στα άκρα...

Και καλύτερα να εκδίδετε οριστικό τελεσίγραφο μόνο όταν είστε προετοιμασμένοι/νες να πραγματοποιήσετε την απειλή σας και αποφασισμένοι να τα χάσετε όλα! ;-)


Πόσο έξυπνη είναι μια τέτοια κίνηση και πόσο σοβαρά είναι τα ρίσκα και η πιθανότητα να φύγει ο/η σύντροφός μας, με ένα τελεσίγραφο, νιώθοντας ότι ξαφνικά εκβιάζεται συναισθηματικά ή πιέζεται υπερβολικά? ;-)[/quote]


Δε λειτουργώ με τελεσίγραφα... ''Αν δεν γίνει αυτό, εγώ φεύγω!''. Δεν εκβιάζω καταστάσεις.
Δεν υπάρχει λόγος να τις εκβιάσω. Θεωρώ πως ακόμα κι αν "κερδίσω", η σχέση μου έχει χάσει.
Τουλάχιστον σε νόημα. Έτσι λοιπόν όταν πια φτάσω στο όριό μου, θα πω σκέτο "Φεύγω" ή θα
φύγω "απαλά" χωρίς λέξεις.

Απ' όσο γνωρίζω (γιατί έτσι έχει τύχει σε μένα, δεν σημαίνει ότι είναι και έτσι),
όταν κάποιος νοιάζεται πραγματικά να είναι μαζί σου, αν δεν ξέρει ή δεν έχει καταλάβει
ή δεν έχει συνειδητοποιήσει το λόγο που σε χάνει, μπαίνει στη διαδικασία να τον μάθει.
Αν ξέρει, ή όταν μάθει πια, αν συνεχίσει να επιθυμεί να είναι μαζί σου, θα προσπαθήσει
πλέον να λύσει το πρόβλημα και μάλιστα χωρίς να χρειαστεί κανέναν απολύτως εκβιασμό.
Ως "εκβιασμός" λειτουργούν τα ίδια του τα θέλω σε συνδυασμό με τις δικές σου αντιδράσεις.

Αν δεν νοιάζεται πραγματικά, τότε ούτως ή άλλως δεν έχεις κάποιον Πραγματικό λόγο
να παραμείνεις... Ούτε ο άλλος έχει. Κι αν πετύχεις κάτι με τον εκβιασμό, πιθανότατα
πρόσκαιρο να είναι... μισο-ειλικρινές, άρα και ψεύτικο.

Κάτι το αληθινό δεν έχει καμμία ανάγκη από εκβιασμούς... μόνο ειλικρίνεια, εντυπώσεις,
σχόλια και γενικά διάλογο, συζήτηση ακόμα και για την παραμικρή ενόχληση.

Αντί να εκβιάσετε όταν φτάσετε στο αμήν, μιλήστε ειλικρινά στον άλλο για κάθε πράγμα
που σας απασχολεί... και πόσο σας επηρεάζει. Αν δεν δώσει σημασία ή αν δώσει λιγότερη
από την πρέπουσα, ίσως η Απουσία σας όταν η κατάσταση φτάσει πάνω απ' την αντοχή σας
να τον κάνει να συνειδητοποιήσει δυό πράγματα παραπάνω, ίσως και όχι.
Από κει θα κριθεί αν όλα τελείωσαν... ή δεν είχαν αρχίσει και ποτέ...

[larus audouinii]

+1
Αν φτάσεις όμως σε τελεσίγραφο εδώ, αυτό ισως και να σημαίνει αρκετα περισσότερα.
Ο εκβιασμός είναι η λύση τελικά; Μήπως κάπου ένα τελεσίγραφο μόνο του δεν είναι εγωιστικό;  :roll:

[titica]

Ο εκβιασμός δεν είναι ποτέ λύση larus audouinii.  'Κάτι το αληθινό δεν έχει καμμία ανάγκη από εκβιασμούς...' λέει ο apomakros και θα συμφωνήσω.
Για να κάνει κάτι κάποιος πρέπει να το θέλει ο ίδιος, αλλιώς δεν έχει και νόημα.
Αντιμετωπίζω τη ζωή πρόσωπο με πρόσωπο, χωρίς να σκέφτομαι αυτό είναι κακό-αυτό είναι καλό, δέχομαι τα πάντα, αγαπάω χωρίς όρους, είμαι μακρυά από προσποιήσεις και αν είναι να είμαι με κάποιον ζητάω τα ίδια πράγματα. Αν είναι να μένει επειδή εκβιάζεται ψυχολογικά ή παγιδεύεται, ας πάει στην ευχή του θεού! Θα ήτανε πρόστυχο από μέρους μου να τον κρατήσω με πλάγιους τρόπους.

[Belladona]

κάποτε είχα φτάσει σε τέτοιο σημείο απόγνωσης , που έδωσα κάποιο τελεσίγραφο και το οποίο φυσικά μου γύρισε μπούμερανγκ. έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε και ακόμα δεν ξέρω αν το έκανα συνειδητά ή ήταν απόφαση "εν βρασμώ ψυχής" .
πέρασαν χρόνια να ξεπεράσω το αντίτιμο της πράξης μου . όμως η πορεία της ζωής μου εξελίχθηκε κατά τέτοιο τρόπο, εδώ και αρκετά χρόνια ,  ώστε να με δικαιώσει για την τότε πράξη μου. το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο , απλά θα είχε πάρει μια παράταση μέσα σε αρρωστημένη και ψυχοφθόρα ατμόσφαιρα και για τους δυο μας. από τότε έχουμε "χαθεί".

αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι επικροτώ το τελεσίγραφο. οπωσδήποτε είμαι υπέρ του διαλόγου και των αμοιβαίων υποχωρήσεων. είμαι άνθρωπος ανεκτικός , υπομονετικός ,εκμεταλλεύσιμος,  πέραν των φυσιολογικών ορίων.  
όταν όμως έχεις εξαντλήσει όλα τα περιθώρια με όλους τους τρόπους, ακόμα και υποβιβάζοντας τον εαυτό σου είτε εθελοτυφλώντας συνειδητά και αφήνεσαι να σε παρασύρει η δύνη μόνο και μόνο για να μην χαλάσει κάτι εκ των προτέρων σαθρό , τότε καλύτερα τελεσίγραφο . πονάς μια φορά και μετά έρχεται η ίαση.

[pixie]

Πολύ ανθρώπινη η απάντησή σου εδώ, Belladona. Κι εγώ τσιμπάω, κι εγώ το έχω κάνει. Κι επειδή είμαι από τους ανθρώπους που δέχεται να έχει συμμετοχή στην αλήθεια, δεν θάθελα να με υποτιμούν κρύβοντάς μου πράγματα, ούτε αντέχω τις εκνευριστικές εκκρεμότητες. Στη φάση αυτή, όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω!  :lol:  

Επίσης, κι εγώ υπέρ της διαπραγμάτευσης είμαι, αλλά θα πρέπει να το θέλει και ο άλλος να συνεργάζεται και να αντιλαμβάνεται ότι για να υπάρχει αμοιβαιότητα ή μάλλον ουσιαστική σχέση, είναι απαραίτητη μια συμπεριφορά σαν ίσος προς ίσο - διατηρώντας το εκατό τα εκατό της προσωπικότητας - και όχι σαν να απευθύνεται σε ημι-άτομο.

[black_velvet]

[quote user="Belladona" post="351201"]κάποτε είχα φτάσει σε τέτοιο σημείο απόγνωσης , που έδωσα κάποιο τελεσίγραφο και το οποίο φυσικά μου γύρισε μπούμερανγκ. έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε και ακόμα δεν ξέρω αν το έκανα συνειδητά ή ήταν απόφαση "εν βρασμώ ψυχής" .
πέρασαν χρόνια να ξεπεράσω το αντίτιμο της πράξης μου . όμως η πορεία της ζωής μου εξελίχθηκε κατά τέτοιο τρόπο, εδώ και αρκετά χρόνια ,  ώστε να με δικαιώσει για την τότε πράξη μου. το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο , απλά θα είχε πάρει μια παράταση μέσα σε αρρωστημένη και ψυχοφθόρα ατμόσφαιρα και για τους δυο μας. από τότε έχουμε "χαθεί".

αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι επικροτώ το τελεσίγραφο. οπωσδήποτε είμαι υπέρ του διαλόγου και των αμοιβαίων υποχωρήσεων. είμαι άνθρωπος ανεκτικός , υπομονετικός ,εκμεταλλεύσιμος,  πέραν των φυσιολογικών ορίων.  
όταν όμως έχεις εξαντλήσει όλα τα περιθώρια με όλους τους τρόπους, ακόμα και υποβιβάζοντας τον εαυτό σου είτε εθελοτυφλώντας συνειδητά και αφήνεσαι να σε παρασύρει η δύνη μόνο και μόνο για να μην χαλάσει κάτι εκ των προτέρων σαθρό , τότε καλύτερα τελεσίγραφο . πονάς μια φορά και μετά έρχεται η ίαση.[/quote]

Κατά κανόνα, η "μοίρα" των τελεσίγραφων είναι αυτή ακριβώς: να γυρνάνε μπούμερανγκ. Αυτό πιστεύω. Γι' αυτό και, προσωπικά, τα θεωρώ εντελώς άσκοπα - για να μην πω και παντελώς άχρηστα.

Προσωπικά, δεν έχω δώσει και ούτε και πρόκειται ποτέ μου να δώσω τελεσίγραφο. Επειδή τα βλέπω όπως εξηγώ παραπάνω. Ανήκω κι εγώ στην κατηγορία των ανθρώπων που δίνει ευκαιρίες μέχρι τελικής πτώσης. Επομένως, ένα τελεσίγραφο δεν θα 'χε να προσφέρει τίποτε περισσότερο.

Αντίθετα, υπήρξε περίπτωση που θέλησε κάποιος κάποτε να δώσει σε εμένα τελεσίγραφο. Και φυσικά του γύρισε μπούμερανγκ. Διότι, για να φτάσει εκεί, σημαίνει πως είχε πέρα για πέρα άδικο και έπρεπε κάπως να το καλύψει. Πήρε λοιπόν το άδικο, τυλιγμένο αντάμα με το μπούμερανγκ-τελεσίγραφο και πήγε στην ευχή του Χριστούλη και της Παναγίας (κοινώς, από κει που είχε έρθει).
Πολλάααααα χρόνια μετά, θέλησε να εξηγήσει τους λόγους που έφτασε εκεί. Μόνο που ήτανε πια πάαααααααρα μα πάρα πολύ αργά. Και όχι απλά δεν είχε κανένα νόημα αλλά ήταν και εντελώς άσκοπο. Ήτανε μια πληροφορία εξαιρετικά πολύτιμη για την εποχή του συμβάντος αλλά απολύτως αδιάφορη για την εποχή που θέλησε να την δώσει.
Ναι; ναι! καλά το καταλάβατε. Μπούμερανγκ. Και πάλι!!!!


Σκληρή; έτσι με βρίσκετε; Όχι. Δίκαιη. Έτσι ήμουνα. Διότι και στις 2 περιπτώσεις είχε την απαίτηση να βρεθώ εγώ και στη δική του θέση, και όχι μόνο στη δική μου. Λυπάμαι, αλλά κάθε σχέση (φιλική, ερωτική, επαγγελματική κλπ κλπ) είναι δούναι και λαβείν και "από" αλλά και "προς" τις δυο πλευρές. Δεν μπορεί να θες μόνο να παίρνεις αλλά ποτέ να μην δίνεις. Και αυτό, όταν και όπως το θες εσύ. Είμαι κι εγώ εδώ. Και αν δεν το καταλαβαίνεις, άντε στο καλό. Ο καθένας τον δρόμο του. Με ή χωρίς τελεσίγραφο!


Αυτά.

[vencedor]

..εγω τωρα εδω διαφωνω με ολους κ με ολα, αλλα ελα που δεν μπορω, δε μου βγαινει δλδ να κατσω να γραψω κ να αραδιασω τις ...(πως τις λενε γμτ? :neutral: )

..τις αποψεις μου...
τεσπα... δε γραφω, δε μου ερχεται. :neutral:

[black_velvet]

Ελπίζω να γράψεις τις απόψεις σου όταν θα σου έρθει.


Ή μάλλον, ακόμη καλύτερα: ελπίζω να σου έρθει. Κι έτσι, θα τις γράψεις κιόλας, ε; (τις απόψεις σου φυσικά!)  :smile: