Ο Χρόνος στη μυθολογια

[isabella]

Το Ρολόι της Φεζ



Η πόλη Φεζ, θρησκευτικό κέντρο του Μαρόκου, βρίσκεται στους πρόποδες του Μικρού Άτλαντα. Έχει πολυάριθμα ιεροσπουδαστήρια στεγασμένα σε μεγαλοπρεπή κτίρια Αραβικής τέχνης.
Ένα από αυτά είναι το Μπου-Ανανίγια, στο οποίο ήταν τοποθετημένο το περίφημο ρολόι της Φεζ. Το καταπληκτικό αυτό υδραυλικό ρολόι κατασκευάστηκε το 1357 μ.Χ. από έναν άγνωστο τεχνίτη του Τζεμχέν, υπό την καθοδήγηση Αράβων αστρονόμων. Σήμερα σώζεται μόνο η πρόσοψη του μεγάλου αυτού κτιρίου, μήκους 12 μέτρων. Ο ωρολογιακός μηχανισμός του έχει καταστραφεί, αλλά από τα υπολείμματά του, οι επιστήμονες κατόρθωσαν να ανακαλύψουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε.
Ο χρονομετρικός του μηχανισμός, έπιανε μια ολόκληρη αίθουσα. Σε αυτή την αίθουσα, υπήρχε ένα υδραυλικό ρολόι που έβαζε σε κίνηση έναν χρονομετρικό μηχανισμό, ο οποίος έριχνε ένα λιθαράκι μέσω ξύλινων εσοχών που υπήρχαν στη στέγη του κτιρίου, πάνω σε ένα τύμπανο. Κάθε μία ώρα ένα λιθαράκι έπεφτε πάνω στο τύμπανο που βρισκόταν 6 μέτρα χαμηλότερα και ο ήχος που ακουγόταν έδειχνε την ώρα. Ταυτόχρονα ο ίδιος μηχανισμός, άνοιγε μια από τις 12 πόρτες, που βρίσκονταν στο κέντρο του κτιρίου και αντιπροσώπευαν τις ώρες.



Ο Αστρολάβος

Ο πατέρας όλων των μηχανικών ρολογιών, είναι ο Ελληνικός μηχανισμός (Αστρολάβος), των Αντικυθήρων. Αυτόν τον διάσημο πια λογιστικό δίσκο, ανέσυρε ένας σφουγγαράς από βυθισμένο πλοίο στη θαλάσσια περιοχή των Αντικυθήρων (1900). Υπολογίζεται ότι βρισκόταν εκεί 2.000 χρόνια και θεωρείται ότι ήταν ένα από τα λάφυρα που έπλεαν προς τη Ρώμη μετά τη λεηλασία της Αθήνας από τα στρατεύματα του Σύλλα το 86 π.Χ.
Μετά από μελέτες που έγιναν με ειδικές τεχνικές, το όργανο αυτό κατετάγη στις ημερολογιακές υπολογιστικές συσκευές.
Χρησιμοποιούνταν ακόμα για να υπολογίζονται οι θέσεις του Ήλιου, της Σελήνης και των πλανητών στον ζωδιακό κύκλο.


Το Εξηκονταδικό σύστημα


Στη Δυτική Ευρώπη μετά τον 9ο μ.Χ. αιώνα, μόνο η εκκλησία ενδιαφερόταν ουσιαστικά για την ακριβή μέτρηση του χρόνου. Έτσι, δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι η κατασκευή του πρώτου μηχανικού ρολογιού στη Δύση έγινε το 996 μ.Χ. και αποδίδεται στον Πάπα ΣιλβέστροΒ’ (999-1003 μ.Χ.).
Τους επόμενους αιώνες, κατασκευάστηκαν μεγάλα μηχανικά ρολόγια που τοποθετήθηκαν στα καμπαναριά των εκκλησιών και στα δημόσια κτίρια.
Στις αρχές του 14ου αιώνα, οι άνθρωποι εγκατέλειψαν το παλαιό σύστημα των άνισων ωρών, για χάρη του νεότερου συστήματος των ισόχρονων ωρών σύμφωνα με το οποίο η ημέρα περιείχε 24 ώρες, η κάθε ώρα περιείχε 60 πρώτα λεπτά και κάθε πρώτο λεπτό 60 δευτερόλεπτα