Καμμιά καλή παράσταση να πάμε, βρε παιδιά? :P

[heinrich]

ΤΑ 39 ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ
Κοινωνικό του John Buchans

Ένας μηχανικός, που κατηγορείται για το φόνο μιας άγνωστης, αναζητά τους ενόχους στη Σκοτία και βρίσκεται μπλεγμένος σε μια ιστορία συνωμοσίας. Μυστήριο, χιούμορ, περιπέτεια και ρομαντισμός.

Κοινωνικό δεν θα το έλεγα.. Χιουμοριστικό ναι! και πολύ μάλιστα. Ευρηματική σκηνοθεσία καθώς τα σκηνικά του έργου αλλάζουν, μετακινούνται και δημιουργούνται από τους ίδιους τους ηθοποιους σε μεγάλες ταχύτητες.

Ο Σπαντίδας ως πρωταγωνιστής ήταν ο αδύναμος κρίκος.

 ΚΝΩΣΣΟΣ
Πατησίων 195 και Κνωσού 11 (στάση Καλλιφρονά)
2108677070

[mauroula]

Αντίστοιχες προτάσεις μπορούν να γίνονται κι εδώ]

[heinrich]

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ ΜΟΥ

Κωμωδία του Γ. Ηλιόπουλου
Σκηνοθ.: Π. Ζούνη.
Παίζουν: Γ. Ηλιόπουλος, Δ. Γριζιώτη, Ε. Καπάνταη, Ασπ. Κοκόση, Τ. Φραγκιάς, Ιωσ. Ιωσηφίδης.
Σκην.- κοστ.: Γ. Ασημακόπουλος.
Φωτ.: Χρ. Θανάσουλα.
Διάρκεια 100'

Υπάρχουν μυστικά και μυστικά. Αυτό της αποτυχίας όμως μας ιντριγκάρει, αφού είναι γραμμένο από ένα νέο Έλληνα συγγραφέα του οποίου βασικό εργαλείο είναι το χιούμορ. Για 2η χρονιά, με αλλαγές στο καστ.

από το αθηνόραμα



Τον Γιωργο Ηλιόπουλο τον ξεχώρισα από τα σκερτσάκια όπου και φάνηκε να ξεχωρίζει από τους υπολοίπους του καστ. Σε αυτή τη δουλειά που φέρνει την υπογραφή του ως σεναριογράφος θα παρατηρήσω τα εξής:
α) την ανύπαρκτη σκηνοθεσία
β) τα πολύ κακά σκηνικά
γ) την καλή ερμηνεία του πρωταγωνιστή ακόμα και σε μια άχαρη Τρίτη
δ) το κουραστικό κείμενο

Θεωρώ πως ο Ηλιόπουλος είναι ένας πολύ ταλαντούχος ηθποποιός. Αυτό φάνηκε και στην πρώτη (?) σεναριακή του απόπειρα. Αλλά από τη απόπειρα λείπει η πείρα. Θα πρέπει να μάθει να αφαιρεί τόσο από το γράψιμό του όσο και από το παίξιμό του ώστε να γίνει πιο ουσιαστικός. Τα καταιγιστικά κείμενα θα πρεπει να έχουν έναν ρυθμό ώστε να γίνουν συναρπαστικά. Ο Ηλιόπουλος ιδρώνει τη φανέλα αλλά η ομάδα δεν βάζει γκολ

[minoraki]

23-27/1 στο θεατρο badminton υπαρχει η παρασταση fuego
ανδαλουσιανικοι χοροι φλαμενγκο και βολαν!!!!!!
αν σας αρεσει κατι τετοιο φυσικα.......

[tristana]

Χάινριχ, σε παραπέμπω στην "ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥ ΓΟΥΣΤΟΥ" http]

[DrAparadektos]

Τριστάνα Τριστάνα, σας ευχαριστώ για την προτίμηση.  (... καιρό έχεις να φανείς στο xestus)

Υπάρχει κι΄ άλλη πρόταση  (αν παίζει ακόμα.... δεν είμαι σίγουρος)
Ο Μαρξ στο Σόχο

Κατηγορούμενοι
ΤονKαρλ Mαρξ υποδύεται ο ενθουσιασμένος: Άγγελος Aντωνόπουλος।
Σκηνοθεσία: Aθανασία Kαραγιαννοπούλου.
Mετάφραση: Άρης Λασκαράτος.
Σκηνικά Kοστούμια: Γιώργος Aσημακόπουλος.
Φωτισμοί: Aλέκος Aναστασίου


Εισήγηση Δημοσίου Κατηγόρου
Χάρη σε ένα γραφειοκρατικό λάθος, ο Μαρξ - που πήρε άδεια απ τη νομενκλατούρα του άλλου κόσμου να επιστρέψει για λίγο στο Σόχο του Λονδίνου - φθάνει στο Σόχο της Νέας Υόρκης. Εκεί βρίσκει την ευκαιρία να μιλήσει και να δηλώσει πως δεν είναι Μαρξιστής, ενώ δεν παραλείπει να κάνει ολίγον ρόμπα το Μπακούνιν. Φυσικά, διαπιστώνει πως «τίποτα δεν άλλαξε» και πως το «κεφάλαιο» παραμένει επίκαιρο. Μέσα από τις αναμνήσεις του αποδεικνύει ότι είναι πιο ανθρώπινος από όσο εκείνοι που τον έχουν θεοποιήσει νομίζουν. Εξηγεί ακόμα και το νόημα της φράσης «η θρησκεία είναι το όπιο των λαών» και μέσα από αυτή του την εξήγηση παρουσιάζει εαυτόν ως βαθιά θρησκευόμενο. Γίνεται με άλλα λόγια συμπαθής σε εχθρούς και φίλους, αλλά και κατανοητός κυρίως στους άσχετους εκ των οπαδών του. Επίσης γίνεται – χωρίς αυτό να μειώνει σε τίποτα την αξία του – αποδεκτός ακόμα και από, ...... ένα σύγχρονο αμερικάνο ας πούμε.
Φυσικά όλα αυτά συμβαίνουν στην ζοφερή φαντασία του κυρίου Howard Zinn - πρόκειται για αμέρικαν στάϊλ κομουνιστή διανοούμενο - ο οποίος θέλησε προφανώς να επαναφέρει στη μόδα κάτι που έμοιαζε να φθίνει μετά την πτώση του υπαρκτού. Ίσως ακόμα και να αποτελεί απολογία για την «αντιαμερικανική» ιδεολογία του. Όπως και να έχει, το έργο γράφτηκε με αγάπη και ταλέντο. Είναι άρα χειροποίητο, ουχί πλαστικό και - αν είναι ποτέ δυνατόν για ένα μπάτσο του θεάματος - ... το αγάπησα.
Φυσικά πήγα στο θέατρο με τις χειρότερες των διαθέσεων τουλάχιστον για τον Κύριο Αντωνόπουλο και την κυρία Καραγιαννοπούλου. Όμως, …. Πως είναι δυνατόν να μη φύγει κανείς ευχαριστημένος και ικανοποιημένος από την ερμηνεία του κυρίου Αντωνόπουλου ο οποίος από την εποχή του Άγνωστου Πόλεμου μέχρι σήμερα έχει πετύχει την απόλυτη ίαση και μπορεί να σεμνύνεται για τα αποτελέσματα της θεραπείας; Ο κύριος Αντωνόπουλος έχει παλιώσει σαν το παλιό καλό κρασί. Είναι απολαυστικός και ζωντανός επάνω σε μία απαιτητική σκηνή. Η απόφασή του να παρουσιάσει ένα τόσο κουραστικό έργο, δεν ήταν αποτέλεσμα υπεροψίας. Ήταν ορθή αυτογνωσία των δυνατοτήτων του. Η σκηνοθεσία υπήρξε λιτή δίχως περιττά προς το ύφος του έργου στοιχεία, ενώ τα σκηνικά επιβεβαίωναν την ύπαρξή τους όσο ο μύθος ξετυλιγόταν.


Δια ταύτα
Πάρα πολύ καλή παράσταση από όλες τις οπτικές γωνίες.

Ετυμηγορία – Ποινή
Πώς να επιβάλεις ποινή σε κάποιους που είναι άσπιλοι ως «Οσίες Μαρίες»; Αθώοι απαξάπαντες.

Βαθμολογία
Δέκα με τόνο και πάει και στοίχημα

εκ της αστυνομίας θεάτρου και κακογουστιάς
αρμοδίως, ο ΔρΑπαράδεκτος
www.theatregr.blogspot.com

[Ludwig]

και το ΜΠΟΣΑΝΟΒΑ ήταν αρκετά διαφορετικό με ό,τι έως τώρα έχω δει.
περισσότερες πληροφορίες αργότερα γιατί τώρα πνίγομαι...


     

[black_velvet]

Ε όχι! γρήγορα το σωσίβιο!!!  ]

[Ludwig]

πήγα να γράψω αλλά έπεσα πάνω σε 200 επισκέπτες που με παρασύρανε καθώς έμπαιναν χαρωπά στον α33

             

[black_velvet]

]

[tristana]

Δόκτορα, παρακαλώ και αλίμονο.  Όσο για το εντός της παρένθεσης σχόλιο]

[purple]

giati xreiazetai na pame se parastash????thn biwnoume kathe mera sto spiti mas....(gmt DEH mou mesa...)

[tristana]

Περπλ, παίζετε Θέατρο Σκιών και εσείς;
Θέλω κι εγώ διακοπή και ΔΙΑΚΟΠΕΣ!

[purple]

Περπλ, παίζετε Θέατρο Σκιών και εσείς;
Θέλω κι εγώ διακοπή και ΔΙΑΚΟΠΕΣ!

akoma prospathw na katalabw poios kanei ton karagiozh...

[xhmeia]

fetos eida
sesouar gia dolofonous
kai
mpampa min xanape8aneis paraskeyh
gelasa polu