Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,373
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,324
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 292
  • Online ever: 1,061 (Οκτωβρίου 10, 2023, 08:28:42 ΠΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
  • Users: 1
  • Guests: 230
  • Total: 231
  • Leon

Iστοριες του κ. Κ (Μπερτολτ Μπρεχτ)

Ξεκίνησε από Rakendytos, Φεβρουαρίου 04, 2008, 10:28:36 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Rakendytos

Θα μου αρεσε να βλεπω κανα δυο δεντρα βγαινοντας απο το σπιτι μου. Κυριως γιατι αλλαζουν οψη καθε μερα
και καθε εποχη.. και φτανουν ετσι σε καποιον εντελως ξεχωριστο βαθμο πραγματικοτητας. Στις πολεις.. χανουμε
την αισθηση του χρονου.. γιατι βλεπουμε παντοτε αντικειμενα χρηστικα.. τα σπιτια.. που θα ηταν αδεια αν δεν τα
κατοικουσε κανεις.. και τους δρομους.. που θα ηταν αχρηστοι αν κανενας δεν τους χρησιμοποιουσε.
Η ιδιομορφη ταξη που επικρατει στην κοινωνια μας.. μάς επιτρεπει να συναριθμουμε και τους ανθρωπους σ αυτα
τα χρηστικα αντικειμενα.. κι ετσι τα δεντρα.. τουλαχιστον για μενα.. που δεν ειμαι ξυλουργος.. εχουν μια
καθησυχαστικη αυθυπαρξια.. εντελως ανεξαρτητη απο τον εαυτο μου.. αλλα ελπιζω πως και για τον ξυλουργο
εχουν κατι που αντιστεκεται στην αξιοποιηση.[/b]

Κι αφου θελετε να βλεπετε δεντρα.. γιατι δεν πηγαινετε καμια φορα στην εξοχη? τον ρωτησαν.
 
Ο κυριος Κ. απαντησε ξαφνιασμενος]Εγω ειπα οτι θελω να τα βλεπω οταν βγαινω απο το σπιτι μου. [/b]



Ο κυριος Κ. ειπε και κατι αλλο:
Ειναι αναγκη να χρησιμοποιουμε τη φυση με μετρο. Οταν τη σεργιανιζεις αργοσχολα.. κινδυνευεις να βρεθεις σε
νοσηρη κατασταση.. σαν να χεις ανεβασει πυρετο..

_MAIRA_

τι φιλοσοφει το μαναρι μου εδω?

συνεχα συνεχα

Rakendytos

[size=18]Πειστικα ερωτηματα..[/size]

Προσεξα ειπε ο κυριος Κ.
οτι πολλοι αποστρεφονται τη διδασκαλια μας.. επειδη εχουμε μια απαντηση για το καθε τι.
Μηπως καθαρα για λογους προπαγανδας.. ειναι δυνατον να συνταχθει ενας καταλογος ερωτηματων
που μας φαινονται ολωσδιολου ανεπιλυτα?

Rakendytos

[size=18]Αξιοπιστια..[/size]

Ο κυριος Κ. υπερμαχος της ταξεως στις ανθρωπινες σχεσεις.. αναλωσε ολη τη ζωη του σε αγωνες.
Μια μερα.. βρεθηκε για μια ακομη φορα σε καποια δυσαρεστη υποθεση.. που τον αναγκασε
να πηγαινει σε διαφορες νυχτερινες συναντησεις ανα την πολη.. σε σημεια που απειχαν πολυ μεταξυ τους.
Κι επειδη ηταν αρρωστος.. ζητησε απο ενα φιλο το παλτο του. Ο φιλος του το υποσχεθηκε.. παρολο
που θ αναγκαζοταν γι αυτο να ακυρωσει καποιο ραντεβουδακι. Προς το βραδυ.. η υποθεση του
κυριου Κ. πηρε τοσο ασχημη τροπη.. που οι μετακινησεις αποδειχτηκαν ανωφελες.. και ηταν αναγκη
να γινει κατι αλλο. Ομως.. παρα την πιεση του χρονου.. ο κυριος Κ. εσπευσε να παραλαβει στην
ωρα του το αχρηστο πλεον παλτο.. για να μην αθετησει τη συμφωνια.

saliara

Παράθεση από: "Rakendytos"Ειμαι πολυ απασχολημενος: προετοιμαζω το επομενο λαθος μου..[/b]

καλό...πολύ καλόοο...Μου ταιριάζει :lol:  :lol:
Και πάλι πίσω το χρόνο να γύρναγα τα ίδια λάθη θα έκανα..

Rakendytos



Ετσι.. και ο αδισταχτος.. κατεβαινει στο μνημα του διακριτικα.
Ειναι τοσοι του ιδιου φυραματος..που τελικα περνα απαρατηρητος.
Ποσο φτηνα πληρωσε τον ταφο του.. αυτος που κυνηγουσε το χρημα!
Τοσοι φονοι..κι η ζωη τοσο μικρη!
Τοσα εκληματα.. και τοσοι λιγοι φιλοι!
Δε θα χε λιγοτερους.. ακομα κι αν ηταν απορος.


Πως να μην αποκαρδιωνεται κανεις.. βλεποντας αυτη την καταντια?
Τι αλλο να σχεδιασουμε??
Ποια εγκληματα να καταστωσουμε ακομη?


Φταινε οι μεγαλες αξιωσεις.
Χωρια που.. βλεποντας κατι τετοια.. χανουμε το θαρρος μας.
 ειπε ο κυριος Κόυνερ.

Rakendytos

Δεν αλλαξατε καθολου.[/color]
Αχ! εκανε ο κυριος Κ. κι εχασε το χρωμα του.

Rakendytos

[size=18]Συνομιλιες..[/size]


Εμεις οι δυο δεν μπορουμε να συζητησουμε πια.. ειπε ο κυριος Κ. σ εναν ανθρωπο.
Γιατι? ρωτησε τρομαγμενος ο αλλος..
Οταν σας βλεπω.. δε μου ρχεται τιποτα λογικο.. παραπονεθηκε ο κυριος Κ.
Α δε με πειραζει καθολου.. τον παρηγορησε ο αλλος.
Σας πιστευω ειπε πικροχολα ο κυριος Κ. αλλα πειραζει εμενα..

Rakendytos

Αυτο συμβαινει σε μερικους καλλιτεχνες που παρατηρουν τον κοσμο.. καθως και σε μερικους φιλοσοφους.
Μοχθωντας να συλλαβουν τη μορφη.. χανουν την ουσια. Καποτε.. δουλευα βοηθος σ εναν κηπουρο.
Μια μερα.. μου δωσε μια ψαλιδα και μ εβαλε να κλαδεψω μια δαφνη. Το δεντρακι ηταν φυτεμενο σε μια
γλαστρα.. και το νοικιαζαν σε γιορτες.. γι αυτο επρεπε να χει σφαιρικη μορφη. Αρχισα πρωτα να
κουρευω τ αγρια κλαδια.. αλλα οσο κι αν πασχιζα να κανω σφαιρικη τη δαφνη.. δεν τα καταφερνα.
Ποτε τη μια μερια κονταινα περισσοτερο.. ποτε την αλλη. Οταν.. με τα πολλα.. εγινε σφαιρα..
ηταν πολυ μικρη.. [/b]
κι ο κηπουρος ειπε απογοητευμενος:
Συμφωνοι.. σφαιρα εγινε.. αλλα που πηγε η δαφνη?

Rakendytos

[size=24]Φιλοξενια[/size]..


Οταν ο κυριος Κ. φιλοξενουνταν καπου.. αφηνε το δωματιο του οπως το εβρισκε.. επειδη πιστευε
πως δεν εχει νοημα να βαζει κανεις την προσωπικη του σφραγιδα στο χωρο.
Αντιθετα.. πασχιζε ν αλλαξει την υπαρξη του τοσο.. που να ταιριαζει στον ξενο χωρο.. χωρις
ωστοσο αυτο να τον εμποδιζει στις αλλες του κινησεις.
Οταν ο κυριος Κ. ειχε ξενους.. αλλαζε θεση τουλαχιστον σε μια καρεκλα η σ ενα τραπεζι..
προλαβαινοντας ετσι τον φιλοξενουμενο.
Καλυτερα ν αποφασισω εγω τι του πηγαινει.. ελεγε.

Rakendytos

[size=24]Οταν ο κυριος Κ. αγαπουσε εναν ανθρωπο..[/size]

Τι κανετε οταν αγαπατε εναν ανθρωπο? ρωτησαν τον κυριο Κ.
Του φτιαχνω ενα σκιτσο.. ειπε ο κυριος Κ. και φροντιζω να του μοιαζει..
Ποιο? το σκιτσο??
Οχι ο ανθρωπος.. ειπε ο κυριος Κ.

Rakendytos

[size=24]Το προβλημα του "μια κι εξω"[/size]

Μια μερα.. φιλοξενουμενος καποιων.. σχεδον ξενων.. ο κυριος Κ. ανακαλυψε πως οι οικοδεσποτες
του ειχαν αραδειασει ολο το σερβιτσιο του πρωινου σ ενα τραπεζακι στη γωνια της καμαρας του.. σε σημειο
που φαινοταν απο το κρεβατι. Κι αφου επαινεσε νοερα τους οικοδεσποτες που βιαζονταν να ξεμπερδευουν
μαζι του.. το θεμα δεν ελεγε να του φυγει απ το μυαλο. Σκεφτοταν αν κι αυτος στη θεση τους θα εστρωνε
το σερβιτσιο για το πρωινο αποβραδις.. πριν πλαγιασει. Κι αφου το σκεφτηκε καλα.. το βρηκε σωστο
για καποιες περιστασεις. Σωστο του φανηκε ομως να ασχολουνται καπου καπου και οι αλλοι μ αυτο το ζητημα.

Rakendytos

Ομορφη που ειναι..![/b]
Επειδη ειναι ομορφη γνωρισε τοση επιτυχια τωρα τελευταια.. ειπε ο συνοδος του.
Ο κυριος Κ. θυμωσε και ειπε]Οχι γνωρισε επιτυχια.. γι αυτο ειναι τοσο ομορφη..[/b]

Rakendytos

<Τον ελεφαντα>.[/b]
Και τεκμηριωσε την αποψη του: Ο ελεφαντας συνδυαζει την πονηρια και την δυναμη. Οχι την αξιοθρηνητη
πονηρια που χρειαζεται για να ξεφυγεις απο τους διωκτες σου η για να εξασφαλισεις τροφη περνωντας
απαρατηρητος.. αλλα την πονηρια που διαθετει η δυναμη για τα μεγαλα εργα.
Απ οπου περασει το ζωο αυτο.. αφηνει τα ιχνη του φαρδια πλατια. Κι επειδη ειναι καλοπροαιρετο..
παιρνει απο αστεια.
Ειναι καλος φιλος.. και αλλο τοσο καλος εχθρος.
Ειναι πελωριος και βαρυς.. κι ωστοσο πολυ γρηγορος. Η προβοσκιδα του εφοδιαζει το τεραστιο κορμι του
ακομη και με τα πιο μικρα φαγωσιμα.. με καρυδια ας πουμε.
Τ αυτια του ειναι ρυθμιζομενα: ακουει μονο οτι του αρεσει.
Ζει ως τα βαθεια γειρατεια. Ειναι και κοινωνικος.. αλλα οχι μονο με τους ελεφαντες.
Ολοι τον αγαπουν
και τον τρεμουν.
Τα κωμικα του στοιχεια τού εξασφαλιζουν ακομη και τον σεβασμο. Το δερμα του ειναι τοσο χοντρο..
που σπαει τα μαχαιρια. Ομως η καρδουλα του ειναι τρυφερη. Ξερει τι θα πει θλιψη. Ξερει τι θα πει οργη.
Του αρεσει ο χορος. Πεθαινει στη ζουγκλα. Αγαπαει τα παιδια και τ αλλα ζωακια.
Ειναι γκριζος και μονο απο τον ογκο του τον καταλαβαινεις. Δεν ειναι φαγωσιμος. Δουλευει καλα.
Του αρεσει το ποτο και το καλαμπουρι. Προσφερει και καποια υπηρεσια στην τεχνη: το ελεφαντοδοντο.

Rakendytos

[size=18]Ο κυριος Κ. και οι γατες..[/size]



Ο κυριος Κ. δε συμπαθουσε τις γατες.. γιατι δεν τις θεωρουσε φιλους του ανθρωπου.
ετσι.. ουτε κι εκεινος ηταν φιλος τους. Αν ειχαμε τα ιδια συμφεροντα ειπε..
τοτε η εχθρικη σταση τους δε θα μου εκανε καμια εντυπωση.
Ωστοσο ο κυριος Κ. σπανια εδιωχνε γατα απο την καρεκλα του.
Και η αναπαυση ειναι δουλεια ελεγε.. και ολες οι δουλειες πρεπει να γινονται καλα
Ακομη.. οταν οι γατες κλαψουριζαν εξω απ την πορτα του.. σηκονοταν απ το κρεβατι.. μεσα στο κρυο..
και τους ανοιγε να μπουν στα ζεστα. Το σχεδιο τους ειναι απλο ελεγε..
Οταν φωναζουν.. ολο και καποιος τους ανοιγει. Κι οταν ο καποιος παψει να τους ανοιγει.. θα παψουν
κι αυτες να φωναζουν. Ομως κι οι φωνες ειναι μια προοδος..

 
230 Επισκέπτες, 1 Χρήστης