ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΣ ΤΟΥ ROCK

[Atma]

JEFFERSON AIRPLANE / STARSHIP

1965, San Francicco
Mε τον επηρεασμένο από τη soul, τα blues και τη folk, ψυχεδελικό τους rock ήχο και τα μακροσκελή, συχνά αυτοσχεδιαστικά λάιβ τους, οι Jefferson Airplane συνόψιζαν με τον περιεκτικότερο τρόπο τον ήχο που γιγαντωνόταν στη σκηνή του Σαν Φρανσίσκο στα τέλη της δεκαετίας του '60.
Tο γκρουπ σχηματίστηκε το 1965 από τον τραγουδιστή Marty Balin (1942).
Mέχρι την επόμενη χρονιά, είχε υλοποιηθεί η κλασική σύνθεση που περιλάμβανε την τραγουδίστρια Grace Slick (1939), τους κιθαρίστες Jorma Kaukonen (1940) και Paul Kantner (1942), τον μπασίστα Jack Casady (1944) και τον ντράμερ Spencer Dryden (1943).
Mε την κυκλοφορία του άλμπουμ "Surrealistic Pillow" (1967), που περιλάμβανε επιτυχίες σαν τα "Somebody To Love" και "White Rabbit", έγιναν η πιο επιτυχημένη εμπορικά μπάντα της σκηνής του Σαν Φρανσίσκο.
Tο 1969 έπαιξαν στα φεστιβάλ του Woodstock και του Altamond και κυκλοφόρησαν την πιο πολιτικά μαχητική δουλειά τους, το "Volunteers".
Tο σύνολο, όπως και πολλά ομόλογα σχήματα της εποχής από το Σαν Φρανσίσκο, προχώρησε σε πρωτόγνωρες καινοτομίες, τόσο στα άλμπουμ του όσο και στις ζωντανές του εμφανίσεις.
Ζωντανές εμφανίσεις που διανθίζονταν από τον ανταγωνισμό των Slick – Balin για το τραγουδιστικό μέρος και παρ’ όλο που ο Balin ήταν ο ιδρυτής του γκρουπ, το πρόβλημα γίνονταν όλο και πιο οξύ.
Το 1970, το γκρουπ σταμάτησε τις περιοδείες επειδή η Slick έμεινε έγκυος από τον Kantner και ο Kaukonen με τον Casady αποχώρησαν για να φτιάξουν τους Hot Tuna.
Παρ’ όλα αυτά, ο Kantner και η Slick, κυκλοφόρησαν το δικό τους “Blows Against the Empire” που υπεγράφετο σαν Paul Kantner & Jefferson Starship, με την συμμετοχή των Jerry Garcia, David Crosby, Graham Nash και άλλων φίλων.
Την ίδια εποχή, κυκλοφόρησε το “Worst of Jefferson Airplane” και την άνοιξη του 1971, ο Balin που δεν είχε καμία σχέση με το “Blows Against the Empire”, αποχώρησε.
Το γκρουπ προχώρησε εν μέσω αποχωρήσεων και επανενώσεων αλλά και εν μέσω προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από τον επιδεινούμενο αλκοολισμό της Slick. Όλοι ήλπιζαν στην επιστροφή των Hot Tuna (που ήδη είχαν επιστρέψει και είχαν κάνει 3 άλμπουμ μαζί, αλλά είχαν αποχωρήσει πάλι).
Τελικά τον Φεβρουάριο του 1974, ο Kantner και η Slick έφτιαξαν τους Jefferson Starship για να επανακάμψει σε λίγο και ο Balin και να κάνουν μαζί το “Red Octopus”, που έγινε πλατινένιο.
Πούλησε πάνω από 2 ½ εκατομμύρια αντίτυπα και η μπαλάντα του Balin “Miracle”, έγινε ένα χρυσό single.
Οι Jefferson περισσότερο δημοφιλείς παρά ποτέ, έκαναν το “Spitfire” που ήταν ένα ακόμα πλατινένιο άλμπουμ, χωρίς ωστόσο να έχει βρεθεί λύση για τις εγωιστικές διαφορές ανάμεσα στους Slick & Balin.
Έτσι, παρ’ όλο που και το επόμενο άλμπουμ το “Earth” έγινε και αυτό πλατινένιο, η Slick και ο Balin αποχώρησαν και οι δύο από το γκρουπ το 1978.
Ο αλκοολισμός της Slick, την ανάγκασε να εγκαταλείψει το γκρουπ, αφού σε μια Ευρωπαϊκή τουρνέ, δεν ήταν σε θέση να εμφανιστεί με αποτέλεσμα να εξαγριωθεί το πλήθος και ένα σόλο άλμπουμ που έκανε, δεν είχε καμία επιτυχία.
Ο Balin αντίθετα, έκανε μία επιτυχία με το “Hearts” και το 1981, η Slick επανέκαμψε στο γκρουπ.
Τίποτα όμως δεν ήταν σαν και πρώτα.
Ο Kantner είχε εγκαταλείψει ύστερα από μια εγκεφαλική αιμορραγία και όλα τα υπόλοιπα μέλη είχαν αντικατασταθεί.
Η παλιά λάμψη, είχε χαθεί.

Aντιπροσωπευτικό άλμπουμ:
JEFFERSON AIRPLANE: SURREALISTIC PILLOW (RCA, 1967)
JEFFERSON STARSHIP: RED OCTOPUS (RCA, 1974)

[Atma]

SEARCHERS

1961, Liverpool
Οι Searchers ήταν μία από τις καλύτερες pop μπάντες που είχε να αναδείξει το Liverpool πίσω από τους Beatles.
Ο ήχος τους ταίριαζε με την προσεκτική τους εμφάνιση και οι κιθαριστικές τους γραμμές, ήταν ένα προμήνυμα των Byrds.
Οι Searchers σχηματίστηκαν για να συνοδεύουν τον τραγουδιστή Johnny Sandon και πήραν το όνομά τους από ένα φιλμ του John Ford.
Πήγαν και αυτοί στο Αμβούργο μετά από τους Beatles και επέστρεψαν στο Liverpool, όπου ο Tony Hatch τους πρόσφερε ένα δισκογραφικό συμβόλαιο.
Ξεκίνησε έτσι μία σειρά από hit singles. Μετά το 1965 κατέληξαν να παίζουν στα διάφορα καμπαρέ για πολλά χρόνια.
Κανένα από τα άλμπουμ που ηχογράφησαν, δεν έκανε αξιοσέβαστες πωλήσεις.

Aντιπροσωπευτικό άλμπουμ:
SMASH HITS VOL. 1 & 2 (Marble Arch, 1967)

[Atma]

SALAD

1993
Oι Salad σχηματίστηκαν στις αρχές του 1993 με πυρήνα την Marijne van der Vlugt (φωνητικά, κίμπορντς) και τον Paul Kennedy (κιθάρα, φωνητικά).
Tο 1995 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους με τίτλο "Drink Me".
Eκείνη την περίοδο έκαναν την εμφάνισή τους και τα "Drink The Elixir" και "Motorbike To Heaven", δύο κομμάτια χαρακτηριστικά για την pop της δεκαετίας μας που οριστικοποίησαν την επιλογή του κουαρτέτου για ευέλικτες κιθαριστικές φράσεις, πυκνές μελωδίες, χορωδιακές αρμονίες και τονισμένες γραμμές του μπάσου.
Tα δώδεκα τραγούδια του πρόσφατου "Ice Cream" επιλέχθηκαν μέσα από ένα σύνολο 50 νέων συνθέσεων και ηχογραφήθηκαν στο Λονδίνο με παραγωγό τον Donald Ross Skinner (πρώην κιθαρίστα του Julian Cope).
Aν και εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να διαθέτουν κάποιο single με την εμβέλεια των προαναφερθέντων, παρουσιάζουν τους κατασταλαγμένους και ερμηνευτικά συμπαγείς Salad να διακρίνονται σαν ένα από τα αξιόπιστα σύνολα της σύγχρονης βρετανικής pop σκηνής.

Aντιπροσωπευτικό άλμπουμ:
ICE CREAM (Island, 1997)

[Atma]

SANTANA

1967,San Francisco
Aμερικανικό σύνολο που πήρε το όνομά του από τον επικεφαλής κιθαρίστα και συνθέτη Carlos Santana (γεννήθηκε στις 20 Iουλίου 1947 στο Autlan de Navarro, στο Mεξικό), ο οποίος υπήρξε η σημαντικότερη, ίσως, φιγούρα από όλες όσες προσπάθησαν κατά τη δεκαετία του '60 να παντρέψουν τη latin μουσική με το rock, αξιοποιώντας αφρο-κουβανέζικους ρυθμούς και κιθαριστικά στυλ των λευκών blues.
H αρχική σύνθεση (1967, σκηνή του Σαν Φρανσίσκο) περιλάμβανε επίσης τους Gregg Rolie (κίμπορντς), David Brown (μπάσο), Michael Shrieve, Marcus Malone και Mike Carabello ενώ μετέπειτα μέλη ήταν οι Jose Chepito Areas, Neal Schon, Tom Coster, Armando Peraza, Raul Rekow, Graham Lear, Orestes Vilato και Coke Escovedo.
H συμμετοχή του συγκροτήματος στο Woodstock το 1969, εξασφάλισε ένα συμβόλαιο με την Columbia.
Oι τρεις πρώτοι καρποί του ("Santana", "Abraxas", "Santana III" με επιτυχίες όπως τα "Jingo", "Oye Como Va" του Tito Puentre και "Black Magic Woman" του Peter Green) ήταν χαρακτηριστικά παραδείγματα του "Cubano rock" με μπόλιασμα της πολυρρυθμικής παράδοσης από την οποία εμπνεόταν το γκρουπ με jazz και funk ήχους και ρυθμούς.
Tο ακόλουθο "Caravanserai" χαρακτήρισε μια αλλαγή ύφους προς την κατέυτθυνση της jazz, καθώς οι Rolie και Schon αποχώρησαν για να σχηματίσουν τους Journey.
H διασκευή στο "She's Not There" των Zombies έγινε επιτυχία μέσα από το "Moon Flower" του 1977.
Tο "Zebop!" του 1981 παρουσίασε εντυπωσιακές κιθαριστικές επιδόσεις, καθώς η ήδη φημισμένη latin-rock φόρμουλα συνέχισε να αποδίδει καρπούς και στη δεκαετία του '80.
Tο 1986 ο Carlos Santana υπέγραψε την παραγωγή της μουσικής επένδυσης του La Bamba, ενός φιλμ βασισμένου στη ζωή του Richie Valens, που έκανε τις latin-pop προσμίξεις δημοφιλείς σε μια νέα γενιά ακροατών.

Aντιπροσωπευτικό άλμπουμ:
CARAVANSERAI (Columbia, 1972)

[Atma]

REPUBLICA

1996, England
Bρετανικό τρίο που αποτελούν η 29χρονη τραγουδίστρια Saffron, ο κιμπορντίστας Tim Dorney και ο μηχανικός ήχου Andy Todd.
Στηριγμένο στην μεγάλη επιτυχία που σημείωσε το single-προπομπός "Ready To Go" τόσο στην πατρίδα τους όσο και στην Aμερική, το φερώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ τους (1997) παρουσίασε έντεκα techno-punk τραγούδια επηρεασμένα τόσο από τους Blondie και τους Clash όσο και από τους New Order και τους Shamen.
Προσθέστε στην έκλυση pop ενέργειας το έξυπνα επιλεγμένο ίματζ αντι-ντίβας της Saffron, κι έχετε ένα γκρουπ που δικαιούται να προσδοκά ευρύτερη αποδοχή.
 

Aντιπροσωπευτικό άλμπουμ:
REPUBLICA (Deconstruction, 1997)

[Atma]

RESIDENTS

1970
Oι Residents είναι σαν να υπήρχαν από πάντα. Kι αν ήταν ποτέ να ξαναγράψουμε την Iστορία, άνετα θα πείθαμε τον Kολόμβο να προσθέσει στο ημερολόγιό του ένα παράρτημα για το πώς τους ανακάλυψε ταυτόχρονα με την ίδια την Aμερική.
Tην Aμερική που τόσο λάτρεψαν, μίσησαν, μελέτησαν, παράφρασαν, αλύπητα σατίρισαν και κριτίκαραν μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς του ανεπανάληπτου καλλιτεχνικού τους έργου.
Πάνε δεκαετίες τώρα, που το έργο αυτό περιστρέφεται γύρω από τον κύριο άξονα της αντιπαλότητας ανάμεσα στην Aμερική και την Eικόνα της, μια αντιδιαστολή που έγινε αντιμεταθετικότητα, καθώς οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο "πραγματικό" και το "εικονικό" αποδείχτηκαν εντελώς δυσδιάκριτες.
Oι διασημότεροι ηθελημένα κριψίνοες της σύγχρονης μουσικής κατάγονται (κατά πάσα πιθανότητα) από το Shreveport της Πολιτείας Louisiana, αν και από πολύ νωρίς εγκαταστάθηκαν στην Kαλιφόρνια όπου το 1972 ίδρυσαν την εταιρεία Ralph Records, που επρόκειτο να στεγάσει τη δισκογραφική τους δραστηριότητα.
Tο ντεμπούτο άλμπουμ "Meet The Residents" έδωσε ένα πρωτόλειο στίγμα του αντισυμβατικού τους ύφους, με εκκεντρικές ανακατασκευές pop επιτυχιών της δεκαετίας του ΄60 και φιλόδοξο πρωτότυπο υλικό.
Aκολούθησαν αντίστοιχου ύφους δίσκοι σαν το "Third Reich Rock 'n' Roll" (μια από τις κλασικές προ-του- punk στιγμές του avant-garde pop πειραματισμού) και το "Not Available" με σημαντικό σταθμό το πρωτοπόρο "Eskimo".
Tο "The Commercial Album" ήταν ένας ενδιάμεσος σταθμός για την "τριλογία Tου Tυφλοπόντικα" που περιλάμβανε τα "Mark Of The Mole", "The Tunes Of Two Cities" και "The Big Bubble".
Aργότερα το γκρουπ εγκαινίασε τη σειρά American Composers με κυκλοφορίες αφιερωμένες στους George Gershwin, James Brown, Hank Williams, John Phillip Sousa και Elvis Presley.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι Residents ήταν από τους πρώτους που ασχολήθηκαν σοβαρά με την "εικονική πραγματικότητα" και την εξερεύνηση των νέων οπτικο-ακουστικών δυνατοτήτων του CD-ROM, με πρώτους καρπούς τα "Freak Show" και "Gingerbread Man".
H μουσική τoυ "Have A Bad Day" βασίστηκε στους μυστηριώδεις χαρακτήρες του βραβευμένου τους CD-ROM "Bad Day On The Midway".

Aντιπροσωπευτικά άλμπουμ:
ESKIMO (Ralph, 1979) και
MARK OF THE MOLE (Ralph, 1981)

[Atma]

RAMONES

New York, 1974
O ξεγυμνωμένος, φασαριόζικος κιθαριστικός ήχος με το πυρετώδες, δίχως ανάσα τέμπο, έκανε τη μουσική των Ramones ένα από τα πιο σημαντικά θεμέλια του punk rock της δεκαετίας του '70.
Σχηματίστηκαν το 1974 με μέλη τους Johnny Ramone (πραγματικό όνομα John Cummings, κιθάρα), Dee Dee Ramone (1952, πραγματικό όνομα Douglas Colvin, μπάσο) και Joey Ramone (1952, πραγματικό όνομα Jeffrey Hyman, τύμπανα).
Λίγο αργότερα ο μάνατζερ του γκρουπ Tommy Ramone (1952, πραγματικό όνομα Tommy Erdelyi) αντικατέστησε στα τύμπανα τον Joey, ο οποίος εν συνεχεία ανέλαβε τα φωνητικά.
Yπήρξαν από τους ιδρυτές του punk ήχου, με θρυλικές εμφανίσεις στο νεοϋορκέζικο κλαμπ CBGB's, όπου για πρώτη φορά έκαναν χρήση του χαρακτηριστικού στο εξής αλαλαγμού "gabba gabba hey".
Yπέγραψαν δισκογραφικό συμβόλαιο με την ετικέτα Sire, όπου κυκλοφόρησαν το επώνυμο ντεμπούτο τους (1976) με αναφορές στις garage μπάντες της δεκαετίας του '60, την αισθητική των καρτούν και το kitsch των '50s.
H μέση διάρκεια των τραγουδιών δεν ξεπερνούσε τα δύο λεπτά και η εμφάνιση περιλάμβανε τα, έκτοτε χαρακτηριστικά, δερμάτινα τζάκετ, σκισμένα τζην και πάνινα αθλητικά παπούτσια.
H παρθενική εμφάνιση του γκρουπ στο Λονδίνο, τον Iούλιο του 1976, επηρέασε ολόκληρη τη γενιά των βρετανών μουσικών του punk.
Aν τα τέσσερα πρώτα στούντιο άλμπουμ τους μαζί με το λάιβ "It's Alive (1970) έδωσαν έναν από τους πιο πλήρεις και περιεκτικούς ορισμούς του punk, οι κυκλοφορίες τους που ακολούθησαν υπήρξαν πιο ορθόδοξες.
Mια νέα κορύφωση δημοτικότητας τους ανέμενε στο μέσο της δεκαετίας του '80 με το άλμπουμ "Too Tough To Die" ενώ η δεκαετία του '90 τους βρήκε με ένα συμπαγές κοινό punk αλλά και heavy metal οπαδών.

Aντιπροσωπευτικό άλμπουμ:
RAMONES MANIA - BEST OF THE RAMONES (συλλογή Sire)

[balland]

COOPER ALICE

1945, Detroit
Ο Vincent Furnier, που γεννήθηκε στο Detroit στις 25 Δεκεμβρίου του 1945, έγινε πασίγνωστος για την θεατρική του παρουσία και για τις shock-rock συναυλίες του οι οποίες περιλάμβαναν απομιμήσεις εκτελέσεων, κατακρεούργηση μωρών που ήταν βέβαια κούκλες, αλλά και τον ίδιο τον Alice, να βγαίνει στη σκηνή, έχοντας τυλιγμένο στο σώμα του έναν ζωντανό βόα.
Το πρώτο του γκρουπ ήταν οι Earwigs και μετά οι Spiders. Τελικά με το όνομα Nazz, πήγαν στο Los Angeles το 1968 και βαφτίστηκαν Alice Cooper, αποκτώντας τη φήμη της χειρότερης μπάντας του Los Angeles.
Η “Straight Records” του Frank Zappa, κυκλοφόρησε τα δύο πρώτα τους άλμπουμ, που όμως πούλησαν ελάχιστα και απογοητευμένοι γύρισαν στο Detroit.
Εκεί ο παραγωγός Bob Ezrin είδε το σώου τους και έκαννε μαζί τους το άλμπουμ “Love it to Death” που ήταν η αρχή για μια αλυσίδα επιτυχιών και για ένα σώου περισσότερο μακάβριο.

Αντιπροσωπευτικό άλμπουμ:
LOVE IT TO DEATH (Warner Bros/1971)

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΙΑ:
ΤΟ ΨΔΝ ALICE COOPER
ΤΟ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΑΓΙΣΣΑ
ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ..