εύλογα άηχος

[κώστας]

ΕΣΥ δηλαδή κατάλαβες;

Κάτσε να σε ντύσω.
Μπλούζα, παντελόνι, παπούτσια [τα άλλα βάλτα μόνη σου]
Μπλούζα...έχεις 4 χρώματα,
παντελόνι και παπούτσια επίσης
τα ίδια 4 χρώματα:
πράσινο, κόκκινο, άσπρο, μαύρο.

Θα πετύχω το συνδυασμό χρωμάτων με την πρώτη;
Δεν είναι αδύνατο αλλά
η πιθανότητα είναι μικρή.
Θέτω λοιπόν όλους τους συνδυασμούς.

Μπλούζα και παντελόνι πρώτα.
Έχω 4 επιλογές για τη μπλούζα [τα 4 χρώματα]
και για κάθε μία από αυτές
έχω 4 επιλογές για παντελόνι:
η πράσινη μπλούζα συνδυάζεται με πράσινο ή κόκκινο ή άσπρο ή μαύρο παντελόνι
κ.ο.κ.

Άρα για μπλούζα και παντελόνι
έχουμε 4 Χ 4 = 16 συνδυασμούς.

Για κάθε έναν από τους συνδυασμούς αυτούς
έχω 4 επιλογές παπουτσιών.

Επομένως, τελικά, έχω
4 Χ 4 Χ 4 = 64 συνδυασμούς.

Αν τώρα, στη θέση των ρούχων
βάλεις: font, font size, font colour
και στη θέση των χρωμάτων
βάλεις τις αντίστοιχες επιλογές [π.χ. για font υπάρχουν 15 επιλογές]
τότε προκύπτει το ζητούμενο [στην κυριολεξία: αναζητείται]
...για κάθε χαρακτήρα κειμένου.

[κώστας]

Δεν έχω καμμία κάψα να τσακώνομαι.
Ούτε να σπάω τα παπάρια μου.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δέχομαι
εκφράσεις, όπως:
"εδώ χρησιμοποιείς το σωστό ρήμα"
όταν δεν προκύπτει ότι
...αλλού, έχω χρησιμοποιήσει το λάθος ρήμα.
Βέβαια, αυτό το 'δεν προκύπτει'
είναι δική μου άποψη.
Η οποία λαμβάνει υπόψη της
προηγούμενο κείμενο
από την παραπάνω φράση, το ακόλουθο:
"εδώ διαφωνώ, όχι, δεν είναι όλοι σε θέση να αναγνωρίσουν την τέχνη! Κι αυτό γιατί η τέχνη και η ανάπτυξή της είναι εσωτερική διαδικασία...
Πρόκειται για ελεύθερο πάθος που πρέπει να τόχεις αρχικά ως στοιχείο μέσα σου για να μπορέσεις να το διακρίνεις και κάπου αλλού. Δεν υπάρχουν συνταγές πνευματικής, δημιουργικής διαδικασίας πάνω στην τέχνη προσιτές μάλιστα σε κάθε βλέμμα..."
Ώπα! Προκύπτει διαφωνία
άρα εδώ μάλλον είναι το ...αλλού
με το πιθανό λάθος ρήμα...ή ρήματα.
Τι σημειώθηκε ως διαφωνία;
Ότι
"Κάθε βλέμμα αυτό καθ' αυτό
έχει μεγάλη οξυδέρκεια.
Έχεις ακούσει κανέναν
να παρομοιάζει το βλέμμα του
με του μοσχαριού;"
Εδώ λοιπόν είναι το ...αλλού [προσεγγίζουμε άλλες ...σφαίρες, προσοχή]
και πιάνω τα ρήματα...
έχει, έχεις, ακούσει, παρομοιάζει. [1 το κρατούμενο]

Άντε, λόγω ιδιοσυγκρασίας
να το πάω κι ανάποδα:
να λάβω υπόψη μου
το επόμενο κείμενο.
Τι σημειώνεται παρακάτω;
Ότι
"...η τέχνη επέζησε.
.....
Καταλήγω δηλαδή στο ότι
τέχνη σε καλούπι δεν μπαίνει.

Έτσι, η μεγαλύτερη παγίδα για την τέχνη
είναι να υπάρχει καλούπωμα στα βλέμματα των παρατηρητών."
Τι έχουμε εδώ...
επέζησε [το αφήνω αυτό έξω, είναι σωστό], καταλήγω, (δεν) μπαίνει, είναι. [2 τα κρατούμενα]

Συνθέτοντας λοιπόν
κρατούμενο 1 και κρατούμενο 2, έχουμε...
έχει, έχεις, ακούσει, παρομοιάζει, καταλήγω, (δεν) μπαίνει, είναι. [τις προσεγγίσαμε τις σφαίρες, χαλαρώστε]
...Όλα σωστά μου φαίνονται εμένα...
Εξού και η έκρηξη.

Η δική σου έκρηξη μετά τη δική μου
αν δεν ήταν απλώς αντίδραση
τι υπόβαθρο είχε; δηλαδή
ποιο ρήμα είναι λάθος;

[larus audouinii]

[quote user="κώστας" post="333357"]

Κάτσε να σε ντύσω.

Άρα για μπλούζα και παντελόνι
έχουμε 4 Χ 4 = 16 συνδυασμούς.

Για κάθε έναν από τους συνδυασμούς αυτούς
έχω 4 επιλογές παπουτσιών.

Επομένως, τελικά, έχω
4 Χ 4 Χ 4 = 64 συνδυασμούς.

[/quote]
Μάλλον έτσι εξηγείται το ότι δεν κατάλαβα  :grin: Πέσαμε στην περίπτωση
Πάντως αν είναι και το κάνετε το καλό, για να μη πιέζεστε, αφήστε την πιστωτική σας και τα υπόλοιπα πάνω μου ...αστειεύομαι... :shock:
Επιτρέψτε μου το αθώο χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό  ;-)

[pixie]

[quote user="κώστας" post="333358"]....ποιο ρήμα είναι λάθος;[/quote]


Πάντως κάποιο κουμπάκι θα έχει η ''υπόθεση'' για να σε ενεργοποιώ έτσι δυναμικά... ;-)

Λοιπόοοοον... :grin:

Το ρήμα επιζώ εμπεριέχει μέσα στη ρίζα του την έννοια ζωή, σωστά?
Η τέχνη και η ζωή τι είναι? 'Εννοιες ταυτόσημες! Η ζωή είναι το πρωταρχικό υλικό κάθε καλλιτεχνικής επεξεργασίας.
'Ενα καλλιτεχνικό έργο στην ουσία τι είναι? Δεν είναι παρά η ίδια η κραυγή του πόθου για ζωή? Αφού γεννιέται μέσα από μια δίψα ακόρεστη και σπαράγματα παράφορα από τις εσωτερικές διαστάσεις του καλλιτέχνη.
 

Δεν μίλησα για λάθος ρήμα, η διαφωνία μου είχε να κάνει με τον ορισμό τέχνης και την πρόσβαση κάθε βλέμματος στην τέχνη! Αυτό δεν γίνεται! Γιαυτό αναφέρθηκε ότι η τέχνη είναι εσωτερική διαδικασία...

Αυτό που δίνει νόημα στις εμπειρίες της τέχνης, είναι πάντα κάτι περισσότερο από εξωτερικό και εμπειρικό. Είναι κάτι το υπερβατικό, το ιδεώδες, το απόλυτο. Είναι η ιδέα της ομορφιάς που μας αφήνει να μπούμε στην ιδεώδη περιοχή και να δούμε κάποια αληθινή σκιά ζωής.

Κι έτσι να έχουμε μια πραγματική προσέγγιση και μια πραγματική συμμετοχή, έστω κι αν χρειαστεί να παραμορφώσουμε το αυτονόητο, τη λογική, τις εξωτερικές εικόνες!

[larus audouinii]

[quote user="black_velvet" post="333275"][quote user="pixie" post="333256"]
...Γιαυτό όπου υπάρχει ''καλούπωμα'' ή ωφελιμιστικότητα στην τέχνη, χάνεται η μοναδικότητα, η μαγεία, η στιγμή της μέθης, η δόνηση της ίδιας της ζωής...[/quote]

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, όπου υπάρχει καλούπωμα δεν υπάρχει τέχνη.  ;-)[/quote]

άντε  γειά σου...
που σημαίνει, και το δέχομαι τα, ενα, δυο ,τρια πραγματάκια που έχει ο άλλος Με αρέσουν δεν με αρέσουν όλα Γενικά αναφέρομαι
Δεν θέλω, δεν επιδιώκω να τον/την αλλάξω εγώ, ούτε τους συνδιασμούς, δέχομαι αυτό που είναι, όπως είναι Τέλος Και περνάμε καλά μαζί Και αυτό κατά κάποιο τρόπο,είναι ζωή

[rain]

ρεεεεεεεεεεεεε τι λέτε??

[pixie]

[quote user="rain" post="333375"]ρεεεεεεεεεεεεε τι λέτε??[/quote]

Τώρα, αν απαντήσω, θα με μαλλώσουνε πάλι!!! Καταλαβαίνεις... :mrorange:


 

[κώστας]

Μάλιστα...
Αφού λοιπόν απορρίψαμε
το εννοιολογικό υπόβαθρο
πάμε παρακάτω...
Η ψωνισμένη θέση από καθέδρας:
"Δεν μίλησα για λάθος ρήμα, η διαφωνία μου είχε να κάνει με τον ορισμό τέχνης και την πρόσβαση κάθε βλέμματος στην τέχνη! Αυτό δεν γίνεται! Γιαυτό αναφέρθηκε ότι η τέχνη είναι εσωτερική διαδικασία...

Αυτό που δίνει νόημα στις εμπειρίες της τέχνης, είναι πάντα κάτι περισσότερο από εξωτερικό και εμπειρικό. Είναι κάτι το υπερβατικό, το ιδεώδες, το απόλυτο. Είναι η ιδέα της ομορφιάς που μας αφήνει να μπούμε στην ιδεώδη περιοχή και να δούμε κάποια αληθινή σκιά ζωής."
Τι λες εδώ;
Ότι κάθε βλέμμα δεν είναι ικανό
να 'αντικρύσει' την τέχνη
αλλά το δικό σου βλέμμα
προφανώς είναι ικανό,
αφού χρησιμοποιείς
α' πληθυντικό:
μας αφήνει να μπούμε...να δούμε...το ιδεώδες...[δεν σου θυμίζει λίγο την ιδεώδη ράτσα αυτό;]

Ένα έργο τέχνης είναι έκφραση
που εξωτερικεύεται χωρίς αποκλεισμούς!
Έχεις ακούσει ποτέ καλλιτέχνη να λέει
ότι το χι έργο του είναι για να το δουν
μόνο οι μεν ή οι δε;

Το τι θα αντιληφθεί ο καθένας
από ένα έργο τέχνης
είναι μοναδικό και δεν υποβαθμίζεται
ούτε υπερεκτιμάται.
Και μάλιστα, αυτό ακριβώς
καταφέρνει ένα έργο τέχνης:
να συζητηθεί.
Και για να συζητηθεί, είναι απαραίτητες
οι διαφορετικές απόψεις.

Η θέση λοιπόν ότι δεν είναι όλοι ικανοί
να 'αντιληφθούν' το έργο τέχνης
είναι ψευδεπίγραφη, είναι λάθος,
είναι εναντίον της τέχνης
και είναι φασιστική.

Δεν κατέχεις λοιπόν
το αποκλειστικό προνόμιο
να αναγνωρίζεις την τέχνη
ή τα χαρακτηριστικά της.

Όσο για το τι είναι ένα έργο τέχνης...
αν είναι δηλαδή..."η ίδια η κραυγή του πόθου για ζωή"
που "γεννιέται μέσα από μια δίψα ακόρεστη"
"και σπαράγματα παράφορα"...
προφανώς δεν έτυχε να γνωρίζεις
για καλλιτέχνες που ζωγράφιζαν
το πορτραίτο του τυχόντα ευγενή της εποχής ή του γείτονα
για το νοίκι του σπιτιού τους
ή για ένα μπουκάλι κρασί.

[rain]

Άμα τα κάνεις δυο τα μπουκάλια έκλεισε η δουλειά
Σου κάνω το πορτρέτο ανφάς  :mrgreen:

[κώστας]

Λευκό ή κόκκινο;

[black_velvet]

[quote user="pixie" post="333384"][quote user="rain" post="333375"]ρεεεεεεεεεεεεε τι λέτε??[/quote]

Τώρα, αν απαντήσω, θα με μαλλώσουνε πάλι!!! Καταλαβαίνεις... :mrorange:


 [/quote]

Silence is golden.-

[pixie]

[quote user="κώστας" post="333399"]
''Αυτό που δίνει νόημα στις εμπειρίες της τέχνης, είναι πάντα κάτι περισσότερο από εξωτερικό και εμπειρικό. Είναι κάτι το υπερβατικό, το ιδεώδες, το απόλυτο. Είναι η ιδέα της ομορφιάς που μας αφήνει να μπούμε στην ιδεώδη περιοχή και να δούμε κάποια αληθινή σκιά ζωής."

Τι λες εδώ;
Ότι κάθε βλέμμα δεν είναι ικανό
να 'αντικρύσει' την τέχνη
αλλά το δικό σου βλέμμα
προφανώς είναι ικανό,
αφού χρησιμοποιείς
α' πληθυντικό:
μας αφήνει να μπούμε...να δούμε...το ιδεώδες...[δεν σου θυμίζει λίγο την ιδεώδη ράτσα αυτό;[/quote]

Ακούς τι λες? :smile:  Δεν μίλησα πουθενά για το δικό μου βλέμμα! :mad:

Και το συμπέρασμά σου προφανώς είναι λανθασμένο, αφού στην έκθεση του λόγου ο α' πληθυντικός προσδιορίζει συνήθως το γενικό... ;-)

[κώστας]

Το συμπέρασμά μου δεν είναι
"προφανώς" λανθασμένο
από τη στιγμή που
το α' πληθυντικό (πρόσωπο)
προσδιορίζει το γενικό...
"συνήθως".

Ενδέχεται να είναι λανθασμένο
από τη στιγμή που
το α' πληθυντικό χρησιμοποιείται
καταπώς πιστεύεις ότι συνηθίζεται.

Όμως η τέχνη, δεν είναι σωστό
να εξιδανικεύεται.
Διότι η εξιδανίκευση, την καθιστά
απροσπέλαστη, απρόσιτη.
Και όπως γράφεις αλλού -και συμφωνώ-
η τέχνη είναι ανθρώπινη δημιουργία
και ως τέτοια, συμπληρώνω,
δεν μπορεί να είναι ιδανική, ούτε απόλυτη.
Το απόλυτο είναι συντηρητικό:
μία κατάσταση που δεν έχει συνέχεια·
πού να πας μετά το απόλυτο;

Άσχετο.
Όποτε βλέπω αυτό:  ;-)
μου δημιουργείται η αίσθηση ότι
με κοιτάνε με μισό μάτι.

[kuria]

[quote user="κώστας" post="333459"]

Άσχετο.
Όποτε βλέπω αυτό:  ;-)
μου δημιουργείται η αίσθηση ότι
με κοιτάνε με μισό μάτι.[/quote]

εγω παλι πιστευω οτι τα χωνουν πρωτα χοντρα και μετα κλεινουν συγκαταβατικα το ματι για να διασκεδασουν τις εντυπωσεις...  :lol:

[pixie]

[quote user="κώστας" post="333459"]Άσχετο.
Όποτε βλέπω αυτό:  ;-)
μου δημιουργείται η αίσθηση ότι
με κοιτάνε με μισό μάτι.[/quote]

Τα χώνεις! Γιαυτό αισθάνεσαι έτσι... ;-)

Ενώ όταν είμαστε - α΄πληθυντικός, προσέχεις? - εννοώντας  [είσαι] καλό παιδί, το μάτι μένει ορθάνοιχτο! :shock: :razz: