ο ζαμπονακιας

[sevenseas]

Παιδεύτηκε που η  κυρά Οφηλία. Τι εξετάσεις. Τι γιατροί . Περνάγανε τα χρόνια κι ο κυρ Χρυσόστομος διάδοχο δεν έβλεπε .
 Ρεζίλι είχε γίνει . Πώς να ζητήσει τους τόκους από τους οφειλέτες του? Πώς να πουλήσει τα κατεσχέμενα διαμερίσματα .Πως να τάξει για δεύτερο όροφο τα υπόγεια?
Και να θυμηθήκαν την Παναγιά του χωριού του κυρ. Χρυσοστόμου . Τάμα κάνανε . Κι αύξησε ο Χρυσοστομος τους τόκους να γίνει τάμα τρανό. Κι έπιασε. Κι η κυρά Οφηλια το γέννησε. Ναι το γέννησε.
Τον διάδοχο, τον κανακάρη, τον μονογενή .
Στα ωπα ωπα, μην του λείψει τίποτε. Με το κουτάλι τον ταΐζε, να γίνει δυνατό το παιδί, μην αρρωστήσει ντε  .Κι αυτό, φτου του , το καμάρι μου δεν έλεγε όχι. Όλο το φαί κάτω.
Έφτασε να πάει σχολείο , και πήγε ,με οδυνη της κυρά Οφηλίας. Πως θα λείπει το παιδί τόσες ώρες? Τι θα τρώγει? Κι έμενε κανακάρης μέσα στα διαλείμματα , να φάει το χρυσό μου ότι του έβαζε η μαμά στο καλαθάκι του .Αχουτοοοοοοοοοοοοοοοοο . Είχε γίνει ο περίγελως του σχολείου. Ολο ρε μαλακα και ρε μαλακα, παει ξεχασε το ονομα του .
Είδε και αποείδε ο έρμος ο κανακάρης να κάνει έναν φίλο , μια φίλη. Μπαααααααα ούτε τον πλησίαζαν .
Μεγάλωσε ο μπούλης και πήγε γυμνάσιο . Όχι ότι το τελείωσε. Ούτε στρατό πήγε. Έχασε η πατρίδα έναν ακοίμητο ο φρουρό , αλλά κέρδισε πέντε μερίδες συσσίτιο .Κι έτσι για να κάνει κανα φίλο  ακολούθησε τα ρεμάλια του σχολείου . Αλλά τι μαγκιές να κάνει ο δόλιος? Γι αυτόν η μαγκιά ήταν βουνό θεόρατο . Φοβόταν ακόμη και να ρίξει ένα μπουγέλο, όπως φοβόταν τα αεροπλάνα, τα πλοία, το ύψος .
Με τα φράγκα, που του έδιναν για χαρτζιλίκι , αγόρασε λίγη μαγκιά. Στις πουτάνες η παρεά ?τα φράγκα ο κανακάρης. Χασισάκι η παρέα ? τα φράγκα πάλι ο μονογενής . Δεν το άντεχε να τον έχουν όλοι στην άκρια. Να μην τον κάνουν παρέα, Να τον φωνάζουν ζαμπονάκια , μια και καταβρόχθιζε 3 ζαμπονοτυρόπιττες στην καθισιά του.
Μεγάλωσε που λέτε η κουραδομηχανή . Γυναίκα? Ε θα του έβρισκε η μαμά, τα ξαδέλφια , το σόι .Θα μου πείτε δύσκολο . Ε, τα φράγκα τα κανονίζουν όλα !!!!!!! Κι ας λένε παπαριές οι φεμινίστριες . Και ευρέθη γυνή. Έλα μωρέ, ένα σπίτι θα του έχτιζε ο μπαμπάς, θα έβαζε κι εντοιχισμένη κουζίνα και η κυρά Οφηλία να μένει μαζί να ταΐζει το κανακάρη, όχι να τρώγει όλο ζαμπονοτυρόπιττες το παιδί και σιγά μην δεν εύρισκε σύζυγο .
Άντε τώρα.
Τι άλλο μένει? Ένα παιδί .Εδώ  τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Η παραγωγή σπέρματος ,  ως φαίνεται είναι αντιθέτως ανάλογη με το λίπος του παραγωγού.
Και τελικά το γέννησε χωρίς τάμα. Ναι το γέννησε. Τον διάδοχο, τον κανακάρη, τον μονογενή . Στα ωπα ωπα, μην του λείψει τίποτε. Με το κουτάλι τον ταΐζε, να γίνει δυνατό το παιδί, μην αρρωστήσει ντε  .Κι αυτό, φτου του , το καμάρι μου δεν έλεγε όχι. Όλο το φαί κάτω. Έφτασε ………………………….

[sevenseas]

και φροντισαν γι αυτο η κυρα Οφηλια κι ο κυρ Χρυσοστομος .
Γιατι , ποιος αλλος θα μεγαλωνε το παιδι?
Εδω ο κυρ Χρυσοστπμος κουμανταριζε τοσους οφειλετες δεν θα τα καταφερνε με ενα τοσο δα σκατουλι?
Αφου γεννήθηκε  ο μονογενής ο Β΄ τον ανέλαβαν αμεσως. Αυτοί ήξεραν να μεγαλώνουν παιδια!!!!!!!!!!!
Τι κι αν ο μονογενης τους , τους βγηκε , αγραμματος, τεμπελαρος, υπερβαρος κι επιρρεπης .......... στις ουσείες?
Αυτοί δεν εφταιγαν. Τον μεγαλωσαν , κατα πως έπρεπε . Οι κακες παρεες . Ναι αυτες παντα φταινε, οπως η κακια στιγμη.Η κακια ώρα , οπως της κακιας ψ....λης η τριχα της φταιει.!!!!!!
Παραπεταξαν λοιπον την νυφη σ΄ένα δωμαριο 3ης κατηγορίας μαζι με αλλες 5 λεχωνες. Της πεταξαν κι ενα κουτι εργολάβους  να κερασει τους  2-3 επισκεπτες,.Ε ποσες μερες μέρες θα καθοταν στο μαιευτηριο? Ηθελε και πολυτελεις η βλαχα ? Εξάλλου ο κανακαρης τους το έκανε το παιδι !!!!!!!! . Κι κανακαρης σιγα μην πατησε στο μαιευτήριο. Μονο την γεννα λιγο και μετα με τη παρεα του .
Κι αυτοι περιμεναν ωρα την ωρα να παρουν τον εγγονο από το μαιευτήριο.Μαλλον λαθος , τον κανακαρη του κανακάρη .Με τιμες και διξες.Ειχαν χαραξει και την διαδρομη από το μαιευτήριο στο σπιτι . Με κορναρισματα να δουν οι γειτονοι τι γιο εβγαλε ο γιος τους.
Τερμα, θα τον μεγαλωναν μόνο αυτοί .

κι εγω παρατηρητης τετοιων ιστοριων, απλα θα επιβεβαιωνω την εξελιξη, που εχω προβλεψει , συνταιριαζοντας πολλες ιστοριες , που εχω κατα νου .Ουτε με λυπη, ουτε με χαρα. Με το πληκτικο ενδιαφερον, που δειχνει ενας φτωχος υπαλληλος -συγγραφεας του ετησιου Καζαμια.