Δημιουργώντας την ατομικότητα...

[pixie]

'Οταν μιλάμε για ατομικότητα, μιλάμε για μια αδιάκοπη πορεία και δεν αναφερόμαστε ποτέ σε ένα μόνο πράγμα!
Είναι ''κάτι'' που γίνεται και ξαναγίνεται... Είναι και ξαναγίνεται...

Είναι όλα τα ταξίδια που πραγματοποιεί κάποιος μέσα του, είναι ένα ολοκληρωμένο σύνολο σκέψεων, ιδεών, ονείρων, επιθυμιών, πεποιθήσεων κλπ., η εικόνα του εαυτού μας δηλαδή, εκείνη που τελικά εδραιώνεται στην πραγματικότητα για να αποτελέσει την έκφραση της ταυτότητάς μας.

Και λέω τελικά, γιατί στην ουσία πρόκειται για πολλές διαφορετικές εικόνες, είναι όλοι οι εαυτοί που κατά καιρούς είχαμε, όλες οι εντυπώσεις που μέσα στο πέρασμα του χρόνου συσσωρεύονταν ώσπου αθροίστηκαν προσδίδοντας μορφή στη συγκεκριμένη τελική εικόνα μας.
Πάλι όμως δεν μπορεί να είναι κάτι που τελειώνει, από τη στιγμή που το παιχνίδι των συνεχών μεταβολών συνεχίζεται, το ίδιο ισχύει και για την ατομικότητα. Συνεπώς πρόκειται για μια εξελικτική διαδικασία σε βάθος χρόνου!

Είναι απόλυτα λογικό, εφόσον δεν γεννηθήκαμε στρείδια κολλημένα σε ένα βράχο, να μεταβαλλόμαστε αδιάκοπα και να μην έχουμε μια στατική μορφή. Να είμαστε σε διαρκή αναζήτηση, να κάνουμε συνειδητές προσπάθειες προσωπικής ωρίμανσης, να αποκτούμε γνώση και άποψη, να ορίζουμε τον χώρο μας, να αποκτούμε ικανότητα επιλογής και φυσικά να σεβόμαστε τις ικανότητες και τον χώρο των άλλων.

Με τον όρο ατομικότητα, λοιπόν, εννοούμε ότι κάποιος αποκτά εσωτερική επίγνωση, ξέρει ποιός είναι και πλέον αφήνει το προσωπικό του αποτύπωμα, όντας αυθεντικό άτομο, σε κάθε έκφραση και επαφή του με τους άλλους. Είναι το άτομο που, μέσα από τις στάσεις ζωής που κάνει, αποκτά συνειδητότητα, ακεραιότητα χαρακτήρα και είναι πλέον υπεύθυνο για τις πράξεις του.

Με λίγα λόγια, η ατομικότητα είναι η βιωμένη μας ταυτότητα!

pixie


ΥΓ.  Θα μου πείτε... Σε έναν εαυτό που καθημερινά πουλιέται στις συμβάσεις, πώς να υποστηριχθούν τα αυτόνομα ιδιαίτερα στοιχεία μας?
Πώς να αναπτύξουμε μια υγιή ατομικότητα αποδεικνύοντας ότι ο καθένας μας είναι ένα σημαντικό κύτταρο με τον δικό του ξεχωριστό ρόλο, όταν πρέπει να συμμετέχουμε σε μια ''αγέλη''?

[κώστας]

Πώς να αναπτύξουμε μια υγιή ατομικότητα αποδεικνύοντας ότι ο καθένας μας είναι ένα σημαντικό κύτταρο με τον δικό του ξεχωριστό ρόλο, όταν πρέπει να συμμετέχουμε σε μια ''αγέλη''?
Αποκαλύπτοντας το στίγμα της ατομικότητας, φυσικά.

[pixie]

Και όσον αφορά στους προκάτ μηχανισμούς σκέψης πίσω από τους οποίους συνήθως ''κρυβόμαστε''?

Δεν αρκεί μόνο να αποκαλύψουμε το στίγμα μας, θα πρέπει και να υποστηρίξουμε το αποτύπωμά μας... Κι αυτό δεν είναι κάτι που καταγράφεται τυχαία!
Η ατομικότητα δεν αποκαλύπτεται μόνο στο λόγο, στο ύφος, στην κρίση, στο στυλ, στην έκφραση και στην ''ματιά'' γενικότερα, αλλά υποδηλώνει και τον βαθύτερο τρόπο ύπαρξης γιατί πηγάζει από την ιδιοσυστασία μας.

[κώστας]

Στην ερώτηση, απάντησα ήδη.
Εκτός αν δεν κατάλαβα καλά
τον ορισμό που δίνεις στην ατομικότητα.

Στα υπόλοιπα...
θέτεις διαφορετικό ζήτημα:
το τι υποδηλώνει η ατομικότητα
πέραν του πώς αποκαλύπτεται.
Προσωπικά, δεν με ενδιαφέρει να το μάθω.
Για μένα, ιδιοσυστασία σου είναι ό,τι
η ατομικότητά σου, μου φανερώνει.

[pixie]

Κάποτε η πορεία μας είναι βατή και ευθεία κι άλλοτε παρουσιάζει αποκλίσεις και εκτροπές...

Μέσα από ότι βιώνουμε, λοιπόν, και ανάλογα με την κατεύθυνση που ακολουθεί παράλληλα και η ψυχική μας εξέλιξη, φτάνουμε να αναπτύσσουμε και τα προσωπικά, καταδικά μας χαρακτηριστικά!

Αυτό ονομάζουμε Ατομικότητα...

[pixie]

Κάθε κομμάτι της ατομικής μας ανάπτυξης, συσσωρεύεται σιγά - σιγά και κάποτε όλο αυτό το παζλ παίρνει μια στερεά μορφή.

Εννοώ βέβαια τις αρχές μας, τη στάση ζωής, τον τρόπο σκέψης και έκφρασης, την προσαρμογή μας στις απαιτήσεις του συνόλου, την προσωπική και την κοινωνική γνώση.

Κομμάτι - κομμάτι, και συνεκτιμώντας όλους τους κύκλους της ζωής μας, φτάνουμε να δημιουργήσουμε την προσωπική μας σφραγίδα!

Το δικό μας ιδιαίτερο ''στοιχείο'', το χαρακτηριστικό ύφος αλλά και το επίπεδο ύπαρξης, που θα μας συνοδεύει και θα μας εκφράζει στη συνέχεια...

[pixie]

Όταν ο άνθρωπος αποκτήσει την σφραγίδα της ατομικότητάς του, έχοντας προχωρήσει στη διαδικασία της προσωπικής ανάπτυξης, το πρώτο σημάδι που παρατηρείται είναι μια δυνατή έκφραση θέλησης για ελευθερία προς κάθε επίπεδο - φυσικό, συναισθηματικό και νοητικό - μια συνολική δλδ. στάση ανεξαρτησίας.

Ασχέτως αν δικαιώνεται ή όχι, βρίσκει πάντα έναν τρόπο να διακηρύξει αυτό το αίσθημα ελευθερίας, να απελευθερώσει τα στοιχεία του, να δημιουργήσει σε οποιοδήποτε επίπεδο ανθρώπινης προσπάθειας.