O Oιδίποδας δεν είχε κανένα οιδιπόδειο σύμπλεγμα!!

[pixie]

Κάποτε, ο πολύς Φρόυντ έκανε τον μύθο του Οιδίποδα ακρογωνιαίο λίθο της ψυχολογίας του. Την υπόθεσή του ότι κάθε παιδί θέλει να σκοτώσει τον πατέρα του και να παντρευτεί τη μητέρα του, δεν τη βάσισε μόνο στην τραγωδία του Σοφοκλή ''Οιδίπους Τύραννος'', αλλά την έκανε βάση ολόκληρης της έρευνας των μύθων και της ιστορίας.
Στην πραγματικότητα, μπορεί να αποδειχτεί, χωρίς μεγάλη δυσκολία, ότι ο Οιδίποδας του Σοφοκλή δεν έπασχε καθόλου από τη γνωστή παιδική νεύρωση που ονομάζεται οιδιπόδειο σύμπλεγμα.
Μόνο μία αυθαίρετη ερμηνεία μπορεί να υποβάλει αυτού του είδους τον συμβολισμό στην υπόθεση της τραγωδίας, που απαιτεί μία άλλη ερμηνεία απ' αυτή της ψυχανάλυσης!

Ας υπενθυμίσω, με λίγα λόγια, την υπόθεση του Οιδίποδα.
'Οταν γεννήθηκε, λοιπόν, ο Οιδίποδας οι γονείς του πήραν τον χρησμό ότι αυτός μία μέρα θα σκοτώσει τον πατέρα του και θα παντρευτεί τη μητέρα του. 'Ετσι, εγκαταλείφθηκε αρχικά σε ένα βουνό κι αφού γλύτωσε το θάνατο από τη συμπόνοια άλλων, μεγαλώνει στο παλάτι της Κορίνθου σαν θετός γιός, κάποια στιγμή μαθαίνει τον χρησμό που τον αφορά κι αποφασίζει να εγκαταλείψει την Κόρινθο. Στον δρόμο προς τη Θήβα σκοτώνει έναν γέρο που του κλείνει τον δρόμο [δηλ.τον πατέρα του], λύνει το αίνιγμα της Σφίγγας, απαλλάσσει την πόλη της Θήβας απ' αυτό το τέρας και σαν αντάλλαγμα του δίνουν το βασιλικό αξίωμα και μαζί μ' αυτό - παρά τη θέλησή του - τη χήρα βασίλισσα [δηλ.τη μητέρα του] ως γυναίκα!

Η τραγωδία αρχίζει μετά από χρόνια όταν σε μία επιδημία πανώλης ο μάντης Τειρεσίας του λέει την αλήθεια κι ότι το κακό οφείλεται σ' αυτόν εξαιτίας της πατροκτονίας και της αιμομιξίας. Ο Οιδίποδας τυφλώνεται και η γυναίκα του και μητέρα του Ιοκάστη αυτοκτονεί.

Είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν ο Οιδίποδας, που ήρθε νέος στη Θήβα, αναζητούσε στη γηραιά Ιοκάστη την ικανοποίηση των σεξουαλικών του επιθυμιών. 'Ολα έγιναν εν αγνοία του ή από κάποια παράξενη συγκυρία της μοίρας.
Ο πατέρας Λάιος με την αυταρχική και βίαιη συμπεριφορά του, φοβούμενος να μην χάσει την εξουσία, επιτίθεται στον άγνωστό του Οιδίποδα, προκαλεί την οξυθυμία του, και το χτύπημα που απευθύνει στο κεφάλι του Οιδίποδα, γυρίζει θανατηφόρο εναντίον του.
'Οχι ο σεξουαλικός ανταγωνισμός, λοιπόν, αλλά η επιθυμία για δύναμη και εξουσία, προκαλεί την αντίθεση ανάμεσα στον πατέρα και τον γιό!
Επίσης, το πόσο λίγο συμφωνεί ο Οιδίποδας με το γάμο του με τη μητέρα του, πράγμα που δεν γνώριζε, φαίνεται κι από το ότι ο Οιδίποδας τα βλέπει όλα αυτά σαν μοίρα του και κακή περιπλοκή.
''Μ' έμπλεξε η πολιτεία χωρίς να το γνωρίζω, σε μισητό κρεβάτι σε γάμους που αφανίζουν.''

'Ετσι, το πραγματικό περιεχόμενο της τραγωδίας δεν είναι τίποτα άλλο από τη λύση εκείνου του αινίγματος της Σφίγγας, με την οποία άρχισε το μεγαλείο και η πτώση του Οιδίποδα, δηλαδή ο 'Ανθρωπος! Τον οποίο ο χορός εξυμνεί με τα βαθυστόχαστα λόγια...
''Πολλά τα δεινά ουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει.''


pixie

[Michael_Design]

Μάλλον ο Φρόυντ υπερεκτίμησε τον Σοφοκλή... έτσι όπως μας περιγράφεις το σενάριο pixie, ο Σοφοκλής μου φέρνει περισσότερο σε Φώσκολο της αρχαιότητας... :cool:

[pixie]

:mrorange:  :mryellow:  :lol:

Γεγονός πάντως είναι ότι το κλασικό δράμα ουδόλως πιστοποιεί την φρουδική ερμηνεία.


Η τρομερά συγκλονιστική επίδραση του έργου, την οποία ο Φρόυντ αποδίδει στο γεγονός ότι κάθε θεατής κρύβει μέσα του έναν Οιδίποδα - εξαιτίας των παιδικών σεξουαλικών του ενστίκτων - μπορεί να συσχετιστεί με το ότι ο ήρωας πέφτει σε περιπλοκές που παίρνουν μία υπερανθρώπινη διάσταση.
Χωρίς τη γνώση του όμως και χωρίς την ευθύνη του!!!

Εκείνο που βλέπουμε ξεκάθαρα στην ερμηνεία του δράματος, είναι το πρόβλημα της σύγκρουσης των γενεών, έναν αγώνα επικράτησης σε μία πατριαρχική κοινωνία.
Είναι λοιπόν, όπως ήδη σχολίασα, η εξουσία και η ανδρική υπεροχή που προκαλεί την αντίθεση ανάμεσα στον πατέρα και στο γιό κι όχι ο σεξουαλικός ανταγωνισμός...  ;-)

[pixie]

Πάντως από ότι διαβάζω τώρα στο κεφάλαιο 21 του βιβλίου ''Εισαγωγή στη ψυχανάλυση'' ο Φρόϋντ γράφει: ''Η τραγωδία αυτή του Σοφοκλή είναι ένα κομμάτι ανήθικο, διότι μειώνει την ανθρώπινη προσωπικότητα, αποδίδει σε θεϊκές δυνάμεις τη παρακίνηση προς το έγκλημα και παρουσιάζει την αδυναμία των ηθικών δυνάμεων του ανθρώπου που θα τον προφυλάξουν από τις εγκληματικές του τάσεις'' και συνεχίζει σε άλλο σημείο ''το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα είναι εκείνο που υπέβαλε στο σύνολο της ανθρωπότητας, στο ξεκίνημα της ιστορίας της, το συναίσθημα της ενοχής''.
Εδώ είναι ένα σημαντικό σημείο όπου βλέπουμε πόσο έντεχνα μεταφέρεται ο προβληματικός ψυχισμός του, διαστρεβλώνοντας μέσα από τη νοσηρή δική του οπτική εικόνα, την πραγματική έννοια του δραματικού έργου του Σοφοκλή!

Το κορυφαίο σημείο όμως, σχετικά με την ερμηνεία αυτού του συμπλέγματος κατά τον Φρόυντ, βρίσκεται στα παρακάτω: ''Το αγόρι έχει το άγχος του ευνουχισμού, ενώ το κορίτσι το φθόνο του μορίου. Το αγόρι από τα πέντε έως τα επτά του χρόνια αναπτύσσει μια επιθυμία για αιμομικτικές σχέσεις με τη μητέρα του, τον πατέρα το βλέπει σαν αντίζηλο. Φοβάται τη τιμωρία του. Και! Αυτός ο φόβος παίρνει την αρχική μορφή, του άγχους του ευνουχισμού, ενός φόβου ότι ο πατέρας θα τιμωρήσει το αγόρι, στερώντας το μόριό του. Το κορίτσι, πάντα με τη θεωρία του Φρόϋντ, υποφέρει από το άγχος με τη μορφή του φθόνου του μορίου, νιώθει δηλαδή ότι της λείπουν τα γεννητικά όργανα. Παραπονιέται στη μητέρα της πως δεν έχει μόριο και τη κατηγορεί γι’ αυτό. Εξ αιτίας αυτού η εχθρότητα που δημιουργείται μεταξύ μάνας και κόρης, κάμει τη δεύτερη να στραφεί στο πατέρα της για να βρει ικανοποίηση και αγάπη.''  

Ο Χριστός κι η μάνα του! Είναι ποτέ δυνατόν ένας υγιής φυσιολογικός άνθρωπος να αισθάνεται έτσι???

[NoName]

Είναι αρκετά διαδομένη η γνώση σχετικά με τον Φρόιντ και το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα ότι έκρινε εξ ιδίων τα αλλότρια και για αυτό σε αυτόν τον τομέα θεωρείτε ξεπερασμένος εδώ και χρόνια.
Υπάρχει δηλαδή σαν ένας παρανομαστής (το Οιδιπόδειο) δεν είναι όμως ο καθοριστικός που να διέπει όλη την ψυχοσύνθεση όλων και να ερμηνεύει σχεδόν τα πάντα δια μέσου αυτού
Αυτό μπορούμε να το βρούμε και από τα πρώτα συγγράμματα του ψυχολόγου Erich Fromm που ήταν και θαυμαστής του
Η σημαντική συμβολή του Φρόιντ είναι ότι ανέπτυξε μεθοδολογίες για την ψυχολογία καθιστώντας την έτσι επιστήμη και όχι απλά διαίσθηση ορισμένων και εμπειρισμό αρκετών

[pixie]

Είναι ανήκουστο.... Είναι μια συκοφαντία, πέρα για πέρα άδικη, προς τον αρχαίο πολιτισμό μας.

Ο Φρόϊντ στήριξε μια αρρωστημένη θεωρία σε έναν αρχαίο Ελληνικό μύθο διαστρεβλώνοντάς τον στα μέτρα της υποκειμενικής λογικής του κι έτσι αποπροσανατολίζοντας!

Ανθέλληνας, λοιπόν! Τίποτα άλλο!

[NoName]

Να συμπεράνουμε λοιπόν ότι αφού ο ακρογωνιαίος λίθος της σύγχρονης ψυχανάλυσης (Οιδιπόδειο σύμπλεγμα) είναι ανθελληνικός τότε και όλη η ψυχανάλυση στηρίζεται στον ανθελληνισμό?
Το ελληνοκεντρικό σύμπλεγμα θα θελα να δω ποιος θα το αναλύσει

[black_velvet]

[quote user="NoName" post="331510"]Να συμπεράνουμε λοιπόν ότι αφού ο ακρογωνιαίος λίθος της σύγχρονης ψυχανάλυσης (Οιδιπόδειο σύμπλεγμα) είναι ανθελληνικός τότε και όλη η ψυχανάλυση στηρίζεται στον ανθελληνισμό?
Το ελληνοκεντρικό σύμπλεγμα θα θελα να δω ποιος θα το αναλύσει[/quote]

Άλλη μια καλή ερώτηση που χρήζει εξίσου καλής απάντησης!
(Μεταξύ μας; αμφιβάλλω αν θα τη λάβει ποτέ.  :roll: ).

[pixie]

Για το ελληνοκεντρικό σύμπλεγμα θα με ενδιέφερε να ακούσω τη γνώμη σου, NoName.

Εγώ θα επιμείνω στο σημείο της ιστορικής πλαστογραφίας! Και στην αρρωστημένη, πραγματικά, ψυχαναλυτική θεωρία του Φρόϊντ, η οποία ουδεμία σχέση έχει με το δραματικό έργο του Σοφοκλή.
Κι αυτό στηρίζεται στο ότι στον μύθο αυτό, φαίνεται καθαρά ότι, ούτε ο Οιδίποδας ούτε η Ιοκάστη γνώριζαν τη συγγένειά τους.
Από τη στιγμή που αποκαλύφθηκε, οι ήρωες αυτοτιμωρήθηκαν. Άρα επρόκειτο για άτομα που διατηρούσαν το ηθικό τους κεφάλαιο.

Μ' αυτό που αναφέρει ο Φρόϊντ αναφερόμενος στο Οιδιπόδειο σύμπλεγμα: ''Το αγόρι έχει το άγχος του ευνουχισμού, ενώ το κορίτσι το φθόνο του μορίου. Το αγόρι από τα πέντε έως τα επτά του χρόνια αναπτύσσει μια επιθυμία για αιμομικτικές σχέσεις με τη μητέρα του, τον πατέρα το βλέπει σαν αντίζηλο'', απλά διαστρεβλώνει τον μύθο! Είναι αδύνατον ένας φυσιολογικός άνθρωπος να αισθάνεται έτσι και σίγουρα δεν είναι αυτός ο γενικός κανόνας.


Μίλησα για ανθελληνισμό, γιατί συκοφαντήθηκε ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός, που είναι πέρα για πέρα άδικο!


Και γιατί όλα αυτά τα βαθιά αρρωστημένα συναισθήματα να πάρουν το όνομα της τριλογίας του Σοφοκλή και να αφορούν την κοινωνική πραγματικότητα της αρχαίας Ελλάδος και όχι μόνο?

[ToniV]

σιγουρα αν εβλεπε τη μανα μου θα αλλαζε γνωμη ο φρόιντ..
εκτος κι αν ητο εντελως σαβουρης ο τυπος ναουμ..

[NoName]

[quote user="pixie" post="331589"]Για το ελληνοκεντρικό σύμπλεγμα θα με ενδιέφερε να ακούσω τη γνώμη σου, NoName.[/quote]
Δεν μπορώ να εκφέρω εμπεριστατωμένη γνώμη για ένα σύμπλεγμα που δεν το έχω
Παρ αυτα, βρίσκω ενδιαφέρουσα την ανάλυση σου για το οιδιπόδειο

[NoName]

[quote user="ToniV" post="331593"]σιγουρα αν εβλεπε τη μανα μου θα αλλαζε γνωμη ο φρόιντ..
εκτος κι αν ητο εντελως σαβουρης ο τυπος ναουμ..[/quote]Να το ερμηνεύσουμε ότι εσύ δεν είχες οιδιπόδειο σύμπλεγμα με την μητέρα σου διότι ήταν / είναι σαβούρα !!!

[ToniV]

δεν ξερω φιλε μου..
η μαμα σου? καλα?

[pixie]

Της μάνας μου καμάρι κι εγώ... και χαιρετίσματα στις έρμες τις μανούλες μας γενικότερα!
;-)  :mrblue:

Αλλά νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο πια ότι η κεντρική ιδέα στον Οιδίποδα  είναι η πολιτική διαδοχή στην τότε εξουσία. Το θέμα δεν έχει τις ψυχολογικές διαστάσεις που προσδίδει ο Φρόϊντ, ο οποίος προφανώς είχε ο ίδιος τα άπειρα ψυχολογικά προβλήματα ως γιός ραββίνου μεγαλωμένος αυστηρά και με τη Βίβλο στο χέρι!

Το θέμα στον μύθο είναι η διαδοχή του πατέρα από τον γιό! Εδώ λοιπόν, αυτό που συμβαίνει είναι ο παραμερισμός του άρχοντα πατέρα και η ανάληψη της πολιτικής εξουσίας από τον γιό, πράγμα που ήταν ένα πολύ συχνό θέμα στη μυθολογία και στα δρώμενα της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας. Κι έχω κατά νου αυτή τη στιγμή, τον Λάϊο τον βασιλιά των Θηβών, το ίδιο συναντάμε και στη Θεογονία του Ησίοδου με τον Κρόνο και τον γιό του Δία, κλπ.

Συνεπώς ο έρμος ο Σοφοκλής το μόνο που κάνει στο έργο του, είναι να μας παρουσιάζει τη διαδοχή της πολιτικής εξουσίας προσδίδοντας και τις ανάλογες δραματικές διαστάσεις ώστε ναρθεί να δέσει σωστά ο μύθος!  :smile:
Αυτό σκεφτόταν ο άνθρωπος!  

'Ηρθε μετά ο Φρόϊντ, που ως διαταραγμένη προσωπικότητα, διαστρεβλώνει τον μύθο και σκόπιμα τον παραποιεί σ’ ένα ανήθικο κομμάτι, και το κάνει μάλιστα έρεισμα της ψυχαναλυτικής σκέψης του!

Ναι, αλλά, αυτό και άδικο είναι προς την αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία, όσο και αποκύημα νοσηρής φαντασίας και τιποτα άλλο!

[ToniV]

γελαω πολυ οταν σε ρεσιταλ ξερολίασης, μεταξυ τυριου και αχλαδιου, σε φορουμ της πλακας, καποιοι πανε να αχρηστευσουν την φροϊδικη θεωρια..

ειδικα οταν καταληγουν παντα στο γνωστο επιχειρημα των τηλεβιβλιοπωλων:
οτι οι κακοι ξενοι συνομωτισαν για να τα βαλουν με τη σκατουλιτσα στο χαρτη που λεγεται ελλαδα..

εγω πιστευω οτι τον φρόιντ τον δασκαλεψε ο κισινγκερ..