Δίδυμη ή Αδελφή Ψυχή...

[pixie]

Η ψυχή μας έχει μνήμη. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται ο Πλάτωνας που λέει πως η ψυχή μας πριν κατοικήσει το σώμα μας έχει γνώση όλων αυτών των θεμάτων που είναι αντικείμενα θεωρητικών ερευνών αλλά και τις αναμνήσεις της προηγούμενης ζωής. Κατά την ενσωμάτωσή της όμως τα ξεχνάει. Έχει πάντως τη δυνατότητα να τα ξαναθυμηθεί και συχνά το καταφέρνει. Αν ισχύουν τα παραπάνω τότε έχουμε ελπίδες να συναντήσουμε την ''αδελφή ψυχή'' μας αφού ακόμα και εμείς να μην την αναγνωρίσουμε με την πρώτη ματιά η ψυχή μας τη θυμάται και ας ελπίσουμε πως θα μας προειδοποιήσει εγκαίρως! Μήπως όμως δε θα έπρεπε να τα περιμένουμε όλα από την ψυχή μας? Μήπως δεν είναι τόσο απλό και εύκολο όσο ακούγεται?

Υπάρχουν άνθρωποι που για χρόνια και χρόνια προσπαθούν να συναντήσουν άλλους ανθρώπους αναζητώντας το άλλο τους μισό, αλλά ποτέ δεν το συναντούν και η αέναη αναζήτηση συνεχίζεται. Δεν ξέρουν τι ψάχνουν ή δεν ψάχνουν ουσιαστικά επειδή δεν έχει ξυπνήσει μέσα τους η πραγματική ανάγκη για την απόλυτη ένωση.

Για να βρει κάποιος θα πρέπει να ψάξει, αλλά κατά τον Πλάτωνα κανείς δεν ψάχνει ουσιαστικά για κάτι αν δεν είναι πραγματικά πεπεισμένος πως δεν το έχει. Aυτή η ανάγκη είναι που ευαισθητοποιεί την ψυχή μας. Η ευαισθητοποίηση γεννά την επιθυμία για την απόλυτη ένωση με το ιδανικό ταίρι που θα μας συμπληρώσει, θα μας ολοκληρώσει και θα μας κάνει να ξεχάσουμε την υπαρξιακή μας μοναξιά. Κανένας δεν ερωτεύεται αν είναι –έστω και ως ένα βαθμό- ικανοποιημένος από ότι έχει κι από ότι είναι. Ο έρωτας γεννιέται από μια καταθλιπτική φόρτιση που χαρακτηριστικό της είναι η αδυναμία να βρει κανείς στην καθημερινότητά του κάτι που να αξίζει τον κόπο να ζει.

Ο Edgar Cayce αναφέρεται στα αναγνώσματά του σ' αυτήν την έντονη ανάγκη του ανθρώπου για συντροφικότητα. Λέει πως συχνά εκφράζεται σαν μια επιθυμία, σαν οδηγία για ένωση με το Θεό, βαθιά επιθυμία για ένωση με ένα άλλο πρόσωπο. Ίσως τότε έχει φτάσει η στιγμή να συναντήσουμε το άλλο μας μισό, το πρόσωπο που αυτό και μόνο θα ήταν άξιο να αγαπηθεί και να αγαπήσει. Δυστυχώς συχνά πέφτουμε έξω καθώς ο κεραυνοβόλος έρωτας και όλη αυτή η «μαγική» θύελλα και ο αναβρασμός στην ψυχή και στην καρδιά μας που ξεσηκώνει έχει κοινά χαρακτηριστικά με αυτό που νιώθει ίσως κάποιος συναντώντας την αδελφή ψυχή του.

Πολυάριθμοι κοινωνιολόγοι έχουν αναλύσει και περιγράψει τις καταστάσεις αναβρασμού που προκαλεί ο έρωτας και ένας από αυτούς, ο Durkheim το περιγράφει λέγοντας πως ο άνθρωπος που τις ζει, έχει την εντύπωση πως εξουσιάζεται από δυνάμεις που έρχονται από τα έξω, που τον παρασύρουν και που δεν μπορεί να τις κυριαρχήσει. Νιώθει πως τον έχουν μεταφέρει σε έναν κόσμο διαφορετικό από εκείνον που κυλά η καθημερινή ζωή, η ιδιωτική του ζωή. Σ' αυτόν τον κόσμο η ζωή δεν είναι μονάχα εντατική αλλά και ποιοτικά διαφορετική. Ο άνθρωπος αδιαφορεί και ξεχνά εντελώς τον εαυτό του, δίνεται ολόψυχα στα κοινά συμφέροντα. Οι δυνάμεις αυτές συχνά νιώθουν την ανάγκη να επεκταθούν, τότε η ανώτερη αυτή ζωή βιώνεται με τόση ένταση και με τρόπο τόσο αποκλειστικό, ώστε υπερπληρώνει τις συνειδήσεις και παραμερίζει σχεδόν ολότελα τις εγωϊστικές κοινότοπες έγνοιες.

Η επώδυνη αναζήτηση και μετενσάρκωση...

Αν δεχτούμε τη θεωρία της μετενσάρκωσης, που είναι κοινή αντίληψη σε αμέτρητες φιλοσοφίες και θρησκείες και που απ' αυτήν προέρχεται και η πεποίθηση πως κάποτε θα συναντηθούμε με την αδελφή ψυχή μας, τότε δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα τη συναντήσουμε σ' αυτή τη ζωή καθώς η ψυχή μας κάνει αμέτρητα ταξίδια έως ότου εκπληρώσει πλήρως το σκοπό για τον οποίο μετενσαρκώνεται. Στην εξέλιξη αυτού του ταξιδιού θα βοηθήσουν όλοι εκείνοι που μισήσαμε ή αγαπήσαμε σε προηγούμενες ζωές και που πιστεύεται πως συναντούμε σε κάθε καινούριο μας ταξίδι. Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί "μα δεν είναι λάθος της ψυχής να γεννιέται με αυτούς τους όρους?" Οι όροι αυτοί είναι συχνά τόσο δυσμενείς για τις δίδυμες ψυχές που βασανίζονται μέχρι να βρεθούν, αλλά το εάν οι περιστάσεις είναι ευνοϊκές ή δυσμενείς, και αν τελικά παίρνει ικανοποίηση η μία από την άλλη ή όχι καταδεικνύει το εάν είναι τελικά δίδυμες ψυχές. Αυτό είναι μέρος την αναζήτησης καθώς επίσης και μέρος της εξέλιξής μας και επομένως δεν είναι λάθος.

Ωστόσο δυο αδελφές ψυχές ή δίδυμες ψυχές δεν είναι απαραίτητο να είναι εραστές. Δύο άνθρωποι μπορεί να έχουν συμπεριφορές και βιώματα από την παιδική ηλικία τους, ή να φέρουν κάποιες ιδιότητες ή ικανότητες εκ γενετής που να ταιριάζουν απόλυτα με κάποιου άλλου. Δε χρειάζεται καν να είναι του αντίθετου φύλου. Μπορούν να είναι άτομα του ίδιου φύλου. Μπορούν να είναι φίλοι ή συνεργάτες στη ζωή, είναι όμως δύο ψυχές. Μπορεί να πει κανείς πως είναι η κατάλληλη απάντηση στην ερώτηση της δικής μας ψυχής. Κάθε πρόσωπο είναι μια ερώτηση και κάθε πρόσωπο είναι μια απάντηση και όταν δύο άνθρωποι συναντιούνται και ένας από τους είναι μια ερώτηση και άλλος είναι η απάντηση σε εκείνη την ερώτηση, τότε είναι δίδυμες ψυχές. Αλλά δυστυχώς συνήθως είτε δύο ερωτήσεις συναντιούνται, είτε δύο απαντήσεις. Κάποιος απαντά στην ερώτηση του άλλου, με δεδομένο ότι κάθε πρόσωπο είναι μια ερώτηση και συγχρόνως μια απάντηση για κάποιον άλλον.

Αυτές οι δύο ψυχές που οι ιδιότητές τους ταιριάζουν απόλυτα η μία με την άλλη, γίνονται φίλοι, συνεργάτες, εραστές, τη στιγμή που συναντιούνται, και βρίσκουν μια ικανοποίηση που δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ πριν ακριβώς επειδή όλη η ζωή τους έχει υπάρξει μια ερώτηση και ξαφνικά απαντιέται. Αυτό μπορεί να έρθει νωρίς ή αργά στη ζωή, αλλά έρχεται ένας καιρός στη ζωή των περισσότερων ψυχών, όταν συναντούν κάποιον, που είναι η απάντηση στην ερώτηση της ψυχής τους. Οι ψυχές δεν χρειάζονται να ξέρουν ποια είναι η ερώτηση ούτε ποια απάντηση αντιπροσωπεύουν για κάποιον άλλον και φυσικά δεν ξέρουν ούτε την δική τους απάντηση, αλλά όταν έρχεται ξέρουν ότι τη βρήκαν, νιώθουν μεγάλη ικανοποίηση και πληρότητα, και ασυναίσθητα ξέρουν ότι είναι η απάντηση στην ερώτησή τους. Μπορεί αυτές οι δυο ψυχές στο παρελθόν να υπήρξαν φίλοι ή εραστές ή γονείς με παιδί αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι γνωρίζονταν για πολλά χρόνια και πολλά χρόνια πριν σε μια προηγούμενη ζωή. Πολύ συχνά οι άνθρωποι δεν το συνειδητοποιούν όταν συναντούν τη δίδυμη ψυχή τους, ή και το αντίθετο πολύ συχνά το ξέρουν και όμως δεν αισθάνονται βέβαιοι.

Κάρμα, Άστρα και το ''έτερόν μας ήμισυ''..
Ειδικός κλάδος της Αστρολογίας η Καρμική Αστρολογία ασχολείται με αυτούς του είδους τις σχέσεις, τις λεγόμενες καρμικές. Όταν βρισκόμαστε σε μια καρμική σχέση αισθανόμαστε σαν μην έχουμε εμείς τον έλεγχο των γεγονότων. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με λειτουργίες και συναισθήματα του παρελθόντος για τα οποία δεν έχουμε απόλυτη συνείδηση. Ο λόγος για τον οποίο υπάρχει αυτή η σχέση δεν γίνεται αντιληπτός παρά μόνο όταν τελειώνει. Υπάρχει κάποιο «σχέδιο» σε εξέλιξη, το καρμικό σχέδιο, που γίνεται πραγματικά κατανοητό όταν το πάθημα γίνει μάθημα. Στο πρόσωπο που συναντούμε υπάρχει κάτι που πρέπει να μάθουμε και να το αφομοιώσουμε στη συνείδηση μας το οποίο θα μας βοηθήσει να εξελιχθούμε, να ωριμάσουμε για να προχωρήσουμε. Όταν ο ''σπουδαστής'' είναι έτοιμος τότε ο ''δάσκαλος'' θα εμφανιστεί και όλες οι καρμικές σχέσεις είτε είναι ερωτικές, είτε φιλικές, είτε επαγγελματικές έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Εντούτοις, όλη αυτή η διαδικασία της προσωπικής εξέλιξης, με ότι και αν αυτό σημαίνει, όπως πολλές ερωτικές εμπειρίες, αποτυχημένες συνεργασίες ή φιλίες, μπορεί να πάρει πολλά χρόνια για να ολοκληρωθεί έτσι ώστε οι νέες ιδέες και η μεταμόρφωσή μας να εκπληρώσει τα καρμικά σχέδια. Ο χρυσός κανόνας πάντως για να εξασφαλίσουμε ''ευοίωνα'' καρμικά σχέδια από μετενσάρκωση σε μετενσάρκωση είναι ''ό,τι σπείρεις θα θερίσεις''.

Μπορούν να υπάρξουν και να γνωρίσουμε περισσότερες από μια αδελφές ψυχές ή συντρόφους ψυχής. Μαθαίνουμε πολλά από ζωή σε ζωή και υπάρχουν πολλές υποχρεώσεις που πρέπει να εκπληρώσουμε. Ερχόμαστε σε επαφή με πολλούς ανθρώπους που έχουν κάποια μηνύματα να μας μεταφέρουν ή κάποια μαθήματα να μας δώσουν και αντίστοιχα εμείς σε κάποιους άλλους, που έχουν έναν πολύ συγκεκριμένο σκοπό. Πολύ συχνά αγνοούμε τα μηνύματα και τους ανθρώπους που εκπληρώνουν αυτό το σκοπό ή πολλές φορές τα κατανοούμε πολύ αργότερα, αφού έχει φύγει από τη ζωή μας, τι προορίστηκε να μας μάθει. Τα μαθήματα ενίοτε είναι ευχάριστα και εύκολα αλλά μπορούν να είναι και επίπονα κατά περιόδους.

Υπάρχουν πολλοί αστρολογικοί δείκτες για να εντοπιστούν και να αναλυθούν οι δεσμοί καρμικών ή συντρόφων ψυχής, αδελφών ψυχών. Καθώς επίσης και κάποιες αστρολογικές συνδέσεις, όπως αυτές του Βόρειου και Νότιου Δεσμού καθώς και τους Δεσμούς του Κρόνου, που εξετάζονται στους γενέθλιους χάρτες για τη πιθανή σύνδεση των ανθρώπων στο παρελθόν. Στοιχεία μπορούν να βρεθούν εξετάζοντας και την ημερομηνία, την ώρα και τον τόπο συνάντησης των δυο ατόμων εκτός από τους γενέθλιους χάρτες.

Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω ίσως να αναρωτηθείτε αν υπάρχει κάποιος τρόπος για να προσελκύσουμε την αδελφή ψυχή στη ζωή μας ή τέλος πάντων έναν σύντροφο ψυχής. Παρόλο που έχουν γραφτεί άφθονα βιβλία που λένε πώς να το κάνει αυτό κάποιος, είναι τελικά μάλλον ακατόρθωτο να ανακαλύψετε την καρμική διαταγή σας και να την υλοποιήσετε με τρόπο τέτοιο ώστε η τέλεια, η ιδανική δίδυμη ψυχή σας να βρεθεί μπροστά στην πόρτα σας. Δυστυχώς δε συμβαίνει όπως περιγράφεται! Μπορείτε να ανοίξετε την καρδιά και το μυαλό σας στην αναζήτηση και τελικά στην εύρεση μιας όμορφης σχέσης αγάπης, αλλά είναι μεγάλες οι πιθανότητες να μη χρησιμοποιήσετε τις λέξεις ''αδελφή ψυχή'' όταν τη συναντήσετε. Γιατί;

Γιατί πολύ απλά όταν οι περισσότεροι από εμάς ακούμε τη φράση ''αδελφή ψυχή'' ή ''δίδυμη ψυχή'' σκεφτόμαστε κάποιον τέλειο. Κάποιον που είναι πανέμορφος, λαμπρός, επιτυχημένος, αστείος, φυσικά ευτυχής και καλός. Σκεφτόμαστε κάποιον που θέλει ακριβώς τα ίδια πράγματα με εμάς από τη ζωή. Φανταζόμαστε κάποιο ζευγάρι όπου αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη συναντιούνται στο δρόμο και ερωτεύονται τρελά ή κάπως έτσι. Σκεφτόμαστε ότι δεν θα υπάρξει ποτέ οποιαδήποτε άλλη σύγκρουση στο ζευγάρι από μια ενοχλητική συζήτηση π.χ. για τα χρώματα που θα βάψουν το σπίτι. Φανταζόμαστε κάτι που είναι τόσο τέλειο φαινομενικά, ώστε από την πρώτη φορά που θα συναντηθείτε θα αρχίσετε να λειτουργείτε τηλεπαθητικά. Όλα τα προβλήματα και οι προκλήσεις στις ζωές μας θα τελειώσουν ξαφνικά και θα τα θάψουμε βαθιά στη μνήμη μας σαν να μην υπήρχαν ποτέ, επειδή η ''αδελφή ψυχή'' μας έχει φθάσει και η παρουσία της είναι τόσο υπερκόσμια και καταπληκτική που όλοι οι άλλοι, πρώην και επόμενοι, χλομιάζουν στη σύγκριση!!

Η αγάπη δυστυχώς δεν έρχεται έτσι και μάλλον οι περισσότεροι το ξέρουμε ήδη καλά. Άλλωστε ας το δούμε και αλλιώς. Ας πούμε πως είστε εσείς το άλλο μισό κάποιου που ψάχνει επίσης. Δεν θα πρέπει να συγκεντρώνετε τα ίδια χαρακτηριστικά; Εκείνος ή εκείνη δεν περιμένουν από εσάς να είστε άψογος, ευτυχισμένος, όμορφος και επιτυχημένος; Φυσικά το περιμένει αλλά εσείς δεν είστε ακριβώς έτσι. Κανείς δεν είναι τέλειος όπως ούτε και αυτοί που σας ψάχνουν είναι. Το άλλο σας μισό είναι και αυτό όπως και εσείς. Με τα αρνητικά και τα θετικά του, με τις παραξενιές και τα χαρίσματά του. Μπορεί να έχει τις ίδιες προτιμήσεις και συνήθειες με εσάς ή εντελώς διαφορετικές. Εάν μπείτε σε μια τέτοια φαντασίωση της αναζήτησης του ιδανικού μετά όλο το ψυχολογικό παιχνίδι γίνεται μόνο με τον εαυτό σας. Θα έχετε δημιουργήσει μια ψευδαίσθηση που κρύβει τον κίνδυνο να μη ρισκάρετε τελικά να ερωτευτείτε έναν πραγματικό, ζωντανό άνθρωπο διώχνοντας ευκαιρίες και βρίσκοντας ελαττώματα σε όλους. Αυτή η κατάσταση που θα έχετε δημιουργήσει για τον εαυτό σας θα φέρει σίγουρα πολλή μοναξιά και απογοήτευση.

Ο πιο σίγουρος τρόπος για να προκαλέσουμε τις εξελίξεις και να βρεθούμε τελικά με το άλλο μας μισό είναι να μην το καθορίσουμε. Να μη φανταζόμαστε το βλέμμα του, το πρόσωπο του ή το χρώμα των ματιών του. Να μη ψάχνουμε επίμονα και βασανιστικά να το βρούμε σε κάθε καινούρια γνωριμία. Να ασχοληθούμε με την καλλιέργεια του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς μας, να χαλαρώσουμε και να κρατήσουμε την καρδιά μας και τα μάτια μας ανοικτά ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε τα συναισθήματα στην ουσία τους. Τότε θα μπορούμε να ξεχωρίσουμε το πραγματικό από την ψευδαίσθηση. Τότε θα προσελκύσουμε έναν σύντροφο που θα ταιριάζει στο δικό μας επίπεδο ανάπτυξης.

Τα υπόλοιπα αφήστε τα στη μοίρα. Έχετε εμπιστοσύνη πως αυτό που προορίζεται για εσάς θα έρθει!



Πηγές - Βιβλιογραφία:

Alberoni Francesco. ''Το ξύπνημα του έρωτα''.
Πλάτων. Συμπόσιον (μτφ. Ι. Συκουτρής).
Soul mates: Edgar Cayce on Spiritual Soul Mates by Soul Mates circulating file.
Calling Forth a Soulmate by Skye Thomas.
Martin Schulman "Karmic relations"
"Are you my soulmate?", Dorothy Thompson.
The Sufi Message of Hazrat Inayat Khan, Twin Souls.

[kuria]

οπως υπαρχουν σωσιες του σωματικου μας ειδωλου, ετσι υπαρχουν και ατομα που διαθετουν   πανομοιοτυπες με μας ψυχοπνευματικες ιδιοτητες...
οταν λοιπον ερθουμε σε επαφη με μια τετοια βιοψυχοπνευματικη οντοτητα, εστω και αν τη δεδομενη χρονικη στιγμη, οι συνθηκες δεν μας επιτρεπουν αμεση αναγνωριση των κοινων μας χαρακτηριστικων, η συμβατοτητα μας εξακολουθει να ειναι ευδιακριτη...
ειναι αυτο που λεμε "μολις σε γνωρισα κι ειναι σαν να σε ξερω μια ζωη"...
σε καποιους απο μας δε, υπαρχει τετοια ταυτοποιηση, που μας κανει να πιστευουμε οτι αυτη η γνωριμια δεν μπορει να ειναι απλη και να υποκειται σε χρονικους περιορισμους, αλλα περνοδιαβαινει μεσα απο πολλες προηγουμενες και επομενες "ζωες"...

τωρα ποια ειναι η πραγματικοτητα λεω να το συζητησουμε σε δευτερο χρονο...

[κώστας]

Πλάτωνας...Edgar Cayce...Durkheim...μετενσάρκωση...Καρμική Αστρολογία...ιδανικός σύντροφος, μην τον περιμένεις, θα έρθει, είναι μοιραίο.

Ένα ανάστροφο ταξίδι
γνώσης
μόλις τελείωσε.

[tziger]

Άλλους ανθρώπους τους συμπαθούμε αμέσως, άλλους τους αντιπαθούμε ή τους βρίσκουμε αποκρουστικούς. Άλλους τους αγαπάμε και άλλους τους μισούμε. Κάποιους τους ερωτευόμαστε, τους ποθούμε, λιώνουμε για χάρη τους και κάποιους άλλους τους γνωρίζουμε μερικά λεπτά και μετά τους ξεχνάμε.
Υπάρχει όμως και μια πολύ ξεχωριστή κατηγορία ανθρώπων. Αυτούς που τους συναντάμε και νιώθουμε αμέσως ότι κάτι βαθύτερο μας συνδέει, ότι κάπου τους έχουμε ξαναδεί, ότι τους γνωρίζαμε μια ολόκληρη ζωή. Είναι περίεργο συναίσθημα, δεν μπορείς να το προσδιορίσεις ακριβώς. Κάποιες φορές νομίζεις ότι είναι φιλία, άλλες έρωτας, μπορεί και  αγάπη. Όμως ακόμα και αν κάποια από αυτά τα συναισθήματα εμπεριέχονται σε αυτό που αισθάνεσαι απέναντι στον άλλον, πιστεύω ότι δεν είναι εύκολο να περιγραφεί τα ακριβη συναισθήματα μας!

[kataigida]

Δύο τέτοια άτομα είχαν μπει στη ζωή μου κάποτε.Νόμιζα πως ήταν η δίδυμη ψυχή μου.
Το ένα άτομο μια (φίλη)μου που οι ζωές μας κυλούσαν ακριβώς το ίδιο.Ότι συνέβαινε στην μία τα ίδια είχε και η άλλη.Ακριβώς ίδια σχεδόν ήταν και τα παιδικά μας χρόνια.Είχαμε το ίδιο όνομα,μείναμε και οι δύο την ίδια εποχή έγκυες.Ότι αρρώστιες περνούσε αυτή και η οικογένειά της ακριβώς  τα ίδια είχαμε κι εμείς.Μας μπέρδευαν στον δρόμο γιατί τάχα μοιάζαμε,ενώ εμείς δεν βλέπαμε ομοιότητες στην εξωτερική μας εμφάνιση.Γενικά κυλούσαν όλα ίδια και ήμασταν χαρούμενες γι αυτό.Τελικά μετά από 17 :shock: χρόνια κατάλαβα πως με ήθελε για παρέα της για να της κάνω όλα τα χατήρια,να την βοηθάω με τα παιδιά της κ.λ.πΑυτή ήταν η δίδυμη ψυχή μου δυστηχώς.Η άλλη περίπτωση δεν είχαμε κοινά αλλά συμφωνούσαμε σε πολλά νοιαζόταν η μία για την άλλη και νομίζαμε πως βρήκαμε το άλλο μας μισό.Κι εκεί έπεσα έξω.Δεν υπάρχει πια για μένα το άλλο μισό.Είναι ένας μύθος,ο καθένας μόνο για την πάρτη του λειτουργεί.Ας μην γελιόμαστε επιτέλους και ας μην παραμυθιαζόμαστε με όμορφα λόγια...

[katinaki]

[quote user="kataigida" post="322715"]Δύο τέτοια άτομα είχαν μπει στη ζωή μου κάποτε.Νόμιζα πως ήταν η δίδυμη ψυχή μου.
Το ένα άτομο μια (φίλη)μου που οι ζωές μας κυλούσαν ακριβώς το ίδιο.Ότι συνέβαινε στην μία τα ίδια είχε και η άλλη.Ακριβώς ίδια σχεδόν ήταν και τα παιδικά μας χρόνια.Είχαμε το ίδιο όνομα,μείναμε και οι δύο την ίδια εποχή έγκυες.Ότι αρρώστιες περνούσε αυτή και η οικογένειά της ακριβώς  τα ίδια είχαμε κι εμείς.Μας μπέρδευαν στον δρόμο γιατί τάχα μοιάζαμε,ενώ εμείς δεν βλέπαμε ομοιότητες στην εξωτερική μας εμφάνιση.Γενικά κυλούσαν όλα ίδια και ήμασταν χαρούμενες γι αυτό.Τελικά μετά από 17 :shock: χρόνια κατάλαβα πως με ήθελε για παρέα της για να της κάνω όλα τα χατήρια,να την βοηθάω με τα παιδιά της κ.λ.πΑυτή ήταν η δίδυμη ψυχή μου δυστηχώς.Η άλλη περίπτωση δεν είχαμε κοινά αλλά συμφωνούσαμε σε πολλά νοιαζόταν η μία για την άλλη και νομίζαμε πως βρήκαμε το άλλο μας μισό.Κι εκεί έπεσα έξω.Δεν υπάρχει πια για μένα το άλλο μισό.Είναι ένας μύθος,ο καθένας μόνο για την πάρτη του λειτουργεί.Ας μην γελιόμαστε επιτέλους και ας μην παραμυθιαζόμαστε με όμορφα λόγια...[/quote]

Ελα βρε που απογοητεύτηκες με δύο μόνο παραδείγματα...
Δεν πρέπει να κρίνουμε όλους τους ανθρώπους με δύο μέτρα και σταθμά. Μου έχει συμβεί ακριβώς το ίδιο με μια "φίλη". Άργησα αλλά την κατάλαβα και την αποφεύγω πια.
Υπάρχει όμως άλλη κοπέλα φίλη μου εδώ και πέντε χρόνια και άλλη μία από τα παιδικά μας χρόνια, που νιώθω μαζί τους ότι δεν θα προδοθώ ποτέ.  ]  :cool:

[kataigida]

Μακάρι να βρήκες την δίδυμη ψυχή σου στο εύχομαι πραγματικά.Φυσικά και όλοι οι άνθρωποι δεν ίδιοι,δεν μπορούμε να τους βάλουμε στο ίδιο τσουβάλι.Η πρώτη περίπτωση που προανέφερα ήταν μια κοπέλα που την γνώρισα στην Γερμανία,έμεινα εκεί 8 χρόνια.Βρισκόμασταν εδώ κάθε καλοκαίρι.Στην ουσία είμασταν μαζί παλιά 7 χρόνια.Μετά από 17 χρόνια φιλίας σε κάποια πολύ δύσκολη φάση της ζωής μου,την χρειάστηκα να με βοηθήσει και όχι μόνο δεν με βοήθησε αλλά με εκμεταλεύτηκε από πάνω.Σταμάτησα τις παρτίδες μου μαζί της όπως και με κάποια άλλα άτομα που τα θεωρούσα φίλους μου.Κατόπιν μπήκα στον διαδυκτιακό χώρο να βρω φίλους.Πόσο λάθος στάθηκα πάλι.Βρήκα κάποιο άτομο που είπα εδώ είμαστε να η δίδυμη ψυχή που έψαχνα τόσα χρόνια.Η κοπέλα αυτή όχι απλά ήταν φίλη αλλά επαγγελματίας κυνηγός ψυχών.Πίσω από το πληκτρολόγιό της έπαιζε με την δική μου ψυχή.Όταν την γνώρισα από κοντά τότε είδα το αληθινό της πρόσωπο.Όσα μου είχε πει για τον εαυτό της ήταν ο χαρακτήρας που θα ήθελε να είναι.Όμως στην πραγματικότητα ήταν ακριβώς το αντίθετο.Αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπαίνω τσατ για να μην συνδέομαι συναισθηματικά πλέον με άτομα κι όταν τα γνωρίζεις από κοντά βλέπεις ακριβώς το αντίθετο.Προτιμώ να είμαι μόνο στο φόρουμ απρόσωπα να γράφω την γνώμη μου σε θέματα παρά αυτό που πέρασα.Δεν ξέρω αν θα βρω και πότε την δίδυμη ψυχη μου κι αν υπαρχει κιόλας.Δεν θα το ψάξω όμως πάλι.Αν είναι να ρθει ας έρθει αλλά με περισσότερη επιφύλαξη αυτήν την φορά. ;-)

[black_velvet]

[quote user="kataigida" post="322746"]...
Όσα μου είχε πει για τον εαυτό της ήταν ο χαρακτήρας που θα ήθελε να είναι....
[/quote]

Ένα πράγμα δεν μου άρεσε ποτέ στο φόρουμ (και χρησιμοποιώ ενικό γιατί στον α33 πρωτογνώρισα αυτόν τον "διαδικτυακό κόσμο" και, ό,τι κι αν μου έδειξαν από κει και πέρα, όπου κι αν βρέθηκα, τίποτε άλλο δεν μπορεί να με κρατήσει), ένα λοιπόν δεν μου άρεσε κι αυτό ήταν οι βαρύγδουπες δηλώσεις. Όχι πως δεν της απέφυγα κι εγώ. Αλοίμονο, άνθρωπος είμαι. Πάντα όμως προσπαθούσα - και προσπαθώ - να απαντώ μέσα από τα προσωπικά μου βιώματα και από πραγματικά γεγονότα. Αυτά που έτσι κι αλλιώς μ' έχουν διαμορφώσει και μ' έχουν κάνει αυτή που είμαι - όποια κι αν είμαι, όπως κι αν είμαι.
Σιχαίνομαι (βαρύγδουπο; κι όμως! ναι!) σιχαίνομαι αυτούς που δηλώνουν από μόνοι τους πώς είναι και τι είναι. Σόρρυ γκάιζ αλλά οι άλλοι θα σας κρίνουνε. Δεν θα κρίνετε εσείς τους εαυτούς σας. Και δεν θα με πείσετε εσείς πως είστε ευαίσθητοι και καλοί και χρυσοί και άγιοι. Αυτό μόνον οι άλλοι (και μαζί κι εγώ) θα το κρίνουμε και θα αποφανθούμε αν όντως είστε έτσι ή αν πουλάτε τελικά φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Διότι, αγαπητή μου καταιγίδα, αυτό ακριβώς συμβαίνει]

[kataigida]

:roll:  :roll: Δεν αντιλέγω σ'αυτά που λες.Έτσι είναι ακριβώς.Το ότι κάποια άτομα (βγαίνουμε)στην αναζήτηση της δίδυμης ψυχής μας δεν είναι τυχαίο.Εννοώ δεν καθόμουν αμέριμνη και έπινα το καφεδάκι μου λέγοντας δεν ψάχνω να βρω το άλλο μου μισό?  :shock:  :lol:
Είναι κάποια κενά που έχουμε μέσα μας και προσπαθούμε να τα αναπληρώσουμε με κάποιους τρόπους.Φυσικά τα κενά αυτά ξεκινούν πάντα από την παιδική ηλικία.Τίποτα δεν γίνεται τυχαία.Τέλος πάντων όπως και να χει ο καθένας ξέρει μόνος του τι αναζητά... ;-) Μου αρέσει που έχεις κοντά σου ανθρώπους και νοιώθεις πλήρης.Δεν έχουν πολλοί αυτήν την πολυτέλεια...Φιλιά... :smile:

[black_velvet]

 ]εγώ[/i] πάντα ψάχνω. Δεν μπορώ ποτέ να επαναπαυθώ σε ό,τι ήδη έχω. Θέλω πάντα κάτι νέο, κάτι καινούργιο. Όχι απαραίτητα για να καλύψω ένα κενό. Αλλά γιατί η ζωή είναι ένα τεράστιο παζλ. Κι έχει τόσα πολλά κομμάτια που σου αποκαλύπτονται σιγά σιγά, ένα ένα. Και προσπαθείς να βρεις τη σωστή τους θέση.
Είναι όμως κι αυτές οι στιγμές που σε κάνουν να εκτιμάς τόσο πολύ αυτά που έχεις συμπληρώσει. Μα τόσο πολύ....

[KostasD33]

να πω τώρα ότι βρήκατε εμενα κορίτσια δεν διευκολύνει την κατάσταση e?

[black_velvet]

Δες την απάντησή μου πιο πάνω.





























Όχι εκεί. Παραπάνω λέμε!  ]

[rain]

[quote user="kataigida" post="322715"]Δύο τέτοια άτομα είχαν μπει στη ζωή μου κάποτε.Νόμιζα πως ήταν η δίδυμη ψυχή μου.
συμφωνούσαμε σε πολλά νοιαζόταν η μία για την άλλη και νομίζαμε πως βρήκαμε το άλλο μας μισό.Κι εκεί έπεσα έξω.Δεν υπάρχει πια για μένα το άλλο μισό.Είναι ένας μύθος,ο καθένας μόνο για την πάρτη του λειτουργεί.Ας μην γελιόμαστε επιτέλους και ας μην παραμυθιαζόμαστε με όμορφα λόγια...[/quote]
καλε κορίτσια όλο μεταξύ σας την βρίσκετε  :mrgreen:
Για ψάξτε το λίγο αυτό  ;-)
Εμείς μπρίκια κολλάμε δηλαδή? :mrgreen:  :mrgreen:

[kataigida]

[quote user="black_velvet" post="322770"]
 ]εγώ[/i] πάντα ψάχνω. Δεν μπορώ ποτέ να επαναπαυθώ σε ό,τι ήδη έχω. Θέλω πάντα κάτι νέο, κάτι καινούργιο. Όχι απαραίτητα για να καλύψω ένα κενό. Αλλά γιατί η ζωή είναι ένα τεράστιο παζλ. Κι έχει τόσα πολλά κομμάτια που σου αποκαλύπτονται σιγά σιγά, ένα ένα. Και προσπαθείς να βρεις τη σωστή τους θέση.
Είναι όμως κι αυτές οι στιγμές που σε κάνουν να εκτιμάς τόσο πολύ αυτά που έχεις συμπληρώσει. Μα τόσο πολύ....

[/quote]




Να προσθέσω πως την ώρα που πίνω το καφεδάκι μου είμαι στο μπαλκόνι αλλά την μπούργκα την έχω βγάλει έχει ζέστη... :mryellow:  :lol:  :mryellow:

[pixie]

Μιλώντας, πολλές φορές, για τη συνάντησή μας και την ένωσή μας με το ''άλλο μισό'', ουσιαστικά μιλάμε για έναν μυστηριώδη ύστατο δεσμό.
'Ενα είδος αγάπης που έρχεται μια και μοναδική φορά στη ζωή μας.

Μπορούμε να ποθήσουμε περισσότερα του ενός άτομα, να νιώσουμε τρυφερότητα, να αγαπήσουμε, να λυπηθούμε, να ερωτευθούμε, να αφοσιωθούμε. Και να'μαστε κάθε φορά ειλικρινείς!
 
Αλλά μια φορά μόνον μπορούμε να ζήσουμε έναν τέτοιο δεσμό.