Εξ Αποστάσεως...

[Goul]

Εγώ έχω μία σχέση με ένα παιδί απ' το Αφγανιστάν που μένει Βόλο κ εγώ Αθήνα. Τα έχουμε 6,5 μήνες και μου λείπει απίστευτα.... Συμφωνώ ότι μετράει περισσότερο το ψυχικό δέσιμο, αλλά δεν καταλαβαίνω πως κάποιος μπορεί να ζήσει μακριά από τον/την αγαπημένο/η του.... Η απόσταση με σκοτώνει κ αυτόν τ ίδιο... Το τελευταίο διάστημα είχα να τον δω 3.5 μήνες!!! Κ επειδή εγώ έχω τ σχολείο δν μπορώ να πάω Βόλο, ούτε αυτός ν έρθει Αθήνα γτ έχει κάτι τρεξίματα με νοσοκομεία, εξετάσεις κ εγχειρήσεις... Έτσι μια φίλη μου δίνει την ιδέα να φύγω κρυφά χωρίς ν το ξέρουν οι δικοί μου κ να διανύσω την μισή απόσταση κ αυτός την άλλη μισή γ να μειωθούν οι ώρες του ταξιδίου.... Η πόλη που βρίσκεται ακριβώς στη μέση του χάρτη μεταξύ Αθήνας-Βόλου είναι η Λαμία. Λέω λοιπόν προχθές ότι θα κοιμηθώ στο σπίτι της φίλης μου κ όντως κοιμάμαι μαζί με την αδελφή της κ άλλη μία φίλη μας κ σηκωνόμαστε πρωι πρωι κ μας πάει κ τις 4 ο πατέρας της κοπέλας στα κτελ. Όλο το βράδυ δν είχα κοιμηθεί.... το ίδιο μου είπε κ αυτός όταν τον πήρα 6:00 ώρα να τον ξυπνήσω..... Εμείς φοβόμασταν ότι θα χάσουμε το κτελ αλλά ο πατέρα τους το γκάζωσε για τα καλά κ έτσι φτάσαμε 20' νωρίτερα. Όταν ξεκίνησε το λεωφορείο τον πήρα τηλέφωνο για να βεβαιωθώ ότι και εκείνος είχε φτάσει στα κτελ του Βόλου αφού τ δικό του αναχωρούσε 15' αργότερα απ' το δικό μας. Με έκπληξη ακούω ότι είναι στο δρόμο κ τρέχει να προλάβει... Με πιάνει το άγχος κ τον παίρνω μετά και του λέω ότι σε 1' λεπτό ξεκινάει τ λεωφορείο! Εκείνος κατάκοπος απ' το τρέξιμο και γεμάτος ντροπή κ απογοήτευση μου λέει ότι το έχασε......... εμένα με πιάνουν τα κλάματα μέσα στο κτελ κ οι φίλες μου άρχισαν να τον βρίζουν επειδή έπρεπε να είχε πάει νωρίτερα.. Μετά με παίρνει τηλ κ μου λέει ότι θέλει να κάνει ταξίδι 2 ωρών με ταξί!! Εγώ δεν θέλω όμως να τον αφήσω να πληρώσει 150 ευρώ γτ τα χρειάζεται για την εγχείρηση, αλλά οι φίλες μου λένε: ''να τα πληρώσει, καλά να πάθει αφού πηγαίνει τελευταία στιγμή!!!'' Ο ταξιτζής τον έβρισε, του είπε ότι είναι τρελός κ τον προέτρεψε να πάρει ένα λεωφορείο για Αθήνα κ να κατέβει νωρίτερα... Το παίρνει λοιπόν, κατεβαίνει σε μία άλλη περιοχή έξω απ' τη Λαμία κ μετά παίρνει άλλο λεωφορείο γ Λαμία. Κατεβαίνει Λαμία και τρέχοντας κ οι 2 ψάχναμε ο ένας τον άλλο μιλώντας στο κινητό κ ρωτώντας τον κόσμο. Κάποια στιγμή τον βλέπω αρκετά μέτρα μακριά. Η καρδιά μου σφίχτηκε και έβγαλα μία δυνατή συνεχόμενη κραυγή που έκανε όλο τον κόσμο να με κοιτάει κ διήρκεσε μέχρι να χωθώ στην αγκαλιά του... Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου αυτή τη σκηνή....
Μετά από 2 ώρες αποχωριστήκαμε και πάλι με κλάματα.... σε 2,5 ώρες βρισκόμουν κ πάλι Αθήνα και από 'κει σε 1 ώρα βρισκόμουν καθισμένη στην καρέκλα του φροντιστηρίου, αδιάβαστη, σαν να μην έγινε τίποτα..........
Τώρα... 2 μέρες μετά απ' αυτή την περιπέτεια σκέφτομαι ότι ίσως είναι χειρότερα που πήγα.... γτ δεν πρόλαβα να τον χορτάσω κ βρίσκομαι κ πάλι στην ίδια επώδυνη κατάσταση.....
Η σχέση εξ' αποστάσεως είναι η πιο δύσκολή μορφή σχέσης... ειδικά για τους πιο συναισθηματικούς δεν υπάρχει χειρότερο... είναι σκότωμα....
κρίμα που είμαι τόσο συναισθηματική.... πόσες φορές τους τελευταίους 6,5 μήνες έχω ευχηθεί να ήμουν αναίσθητη...? :?:

Pixie τι να κάνω??? Μου λείπει.....

[black_velvet]

[quote user="Goul" post="342793"]...
... επειδή εγώ έχω τ σχολείο δν μπορώ να πάω Βόλο, ...

... Έτσι μια φίλη μου δίνει την ιδέα να φύγω κρυφά χωρίς ν το ξέρουν οι δικοί μου κ να διανύσω την μισή απόσταση κ αυτός την άλλη μισή γ να μειωθούν οι ώρες του ταξιδίου.... ...
[/quote]

Συγγνώμη... κατάλαβα καλά; Είσαι ανήλικη;

Να σου πω εγώ τι να κάνεις: να στρωθείς στο διάβασμα και ν' αφήσεις τους έρωτες και τους συναισθηματισμούς. Και να σεβαστείς περισσότερο τους γονείς σου και να είσαι τουλάχιστον ειλικρινής μαζί τους. Δε νομίζω πως σε τρέχουνε σε φροντιστήρια για να γυρνάς δεξιά κι αριστερά με τον πρώτο τυχόντα.

Δε μου λες; τι θα έκανες αν, για παράδειγμα, συνέβαινε ένα ατύχημα; σοβαρό; Τόσα και τόσα γίνονται. Πώς θα εξηγούσες τα ανεξήγητα; Κι αυτό στην αισιόδοξη περίπτωση που δεν πάθαινες κάτι σοβαρό. Αν όμως τραυματιζόσουνα σοβαρά; ποιος θα εξηγούσε στους γονείς σου τι δουλειά είχες σε ένα άσχετο λεωφορείο πηγαίνοντας σε μια άσχετη πόλη; Μήπως η "φίλη" σου που σε "συμβούλεψε"; Δε νομίζω! Μάλλον θα εξαφανιζότανε από προσώπου γης και δεν θα ήξερε τίποτε για το έγκλημα.

Αυτό λοιπόν που πρέπει να κάνεις είναι να αφήσεις τις επιπολαιότητες και να αφοσιωθείς στο μοναδικό πράγμα που πρέπει να κάνεις αυτή τη στιγμή: το σχολείο σου και το διάβασμά σου. Κι όταν πήξει το μυαλουδάκι σου και μάθει να σκέφτεται πιο σοβαρά, και να ζυγίζει τα πράγματα και να συνυπολογίζει τις συνέπειες κάθε πράξης, τότε ίσως να είσαι έτοιμη για μια πραγματική και ουσιαστική σχέση. Η πράξη σου το μόνο που δείχνει είναι πως είσαι ακόμη εντελώς ανώριμη. Μόνο όταν μάθεις να είσαι ειλικρινής με όλους (πρώτα και κύρια, με αυτούς που μοχθούνε πραγματικά για σένα, τους γονείς σου), τότε και μόνον τότε θα είσαι ικανή για αληθινές σχέσεις.

Υ.Γ. αχαρακτήριστος ο άλλος πατέρας που σε πήγε στο κτελ. Αν και... αναρωτιέμαι τι ψέμματα μπορεί να του αραδιάσετε κι αυτουνού του φουκαρά. Και πάλι όμως, αν ήτανε σωστός, θα έπρεπε να επικοινωνήσει απευθείας με τους γονείς σου. Καλά θα κάνει να εύχεται να μην του κάνει τα ίδια κι η δική του κόρη - αν και πολύ αμφιβάλλω...

[katinaki]

velvet αν και σε βρίσκω πολύ σωστή, μήπως παραείσαι αυστηρή?
ερωτευμένο παιδί είναι. Σάμπως ξέρει τι κάνει; :mrgreen:
Τουλάχιστον να προσέχει και να μην εξαφανίζεται από σχολεία και φροντιστήρια πολύ συχνά γιατί θα μεινει από απουσίες και κακούς βαθμούς και μετά θα σκεφτεί αν άξιζε ή όχι τον κόπο κάτι τέτοιο.  :?

εεεμ... αν δεν πάθεις πώς θα μάθεις; που 'λεγε και μια ψυχή  :lol:

[KostasD33]

Τώρα γιατί εγώ έχω την υποψία ότι όλη η ιστορία είναι ένας χαβαλές και δούλεμα.......

[black_velvet]

[quote user="katinaki" post="342795"]velvet αν και σε βρίσκω πολύ σωστή, μήπως παραείσαι αυστηρή?
ερωτευμένο παιδί είναι. Σάμπως ξέρει τι κάνει; :mrgreen:
Τουλάχιστον να προσέχει και να μην εξαφανίζεται από σχολεία και φροντιστήρια πολύ συχνά γιατί θα μεινει από απουσίες και κακούς βαθμούς και μετά θα σκεφτεί αν άξιζε ή όχι τον κόπο κάτι τέτοιο.  :?

εεεμ... αν δεν πάθεις πώς θα μάθεις; που 'λεγε και μια ψυχή  :lol:[/quote]

Μπορεί να έχει δίκιο ο ντι33 και να 'ναι χαβαλές και δούλεμα. Ούτε όμως μέσα από έναν χαβαλέ δεν πρόκειται να αφήσω να ενθαρρυνθεί ένα ανήλικο να παίρνει τα υπεραστικά λεωφορεία και να εξαφανίζεται. Ναι, σ' αυτό είμαι εξαιρετικά αυστηρή.

Θέλει να ερωτευθεί; οκ. Ας βρει κάποιον απ' τη γειτονιά του/της. Όχι και να δίνουμε θάρρος στα ανήλικα να κάνουνε και ταξιδάκια ινκόγκνιτο! Και να τους δίνουμε άλλοθι με τη δικαιολογία που αναφέρεις ("αν δεν πάθεις.... " κλπ κλπ). Όλα έχουνε κάποια όρια.

Λύσε μου την εξής απορία: αν έπαιρνε η δική σου κόρη το αεροπλάνο κι ανέβαινε στην Αθήνα, κι εσύ είχες μαύρα μεσάνυχτα, πώς ακριβώς θα ένιωθες katinaki; Και καλά άμα γυρνούσε, σώα κι αβλαβής. Αν δεν; τότε; θα εξακολουθούσες να λες πως "αν δεν πάθαινε, δεν θα μάθαινε"; και τι ακριβώς θα είχε μάθει; Και τι θα είχες μάθει κι εσύ ως γονιός;

[black_velvet]

[quote user="KostasD33" post="342798"]Τώρα γιατί εγώ έχω την υποψία ότι όλη η ιστορία είναι ένας χαβαλές και δούλεμα.......[/quote]

Υποψιάζομαι γιατί την έχεις την υποψία. Και κατά 99% δεν έχεις άδικο.
Αυτό όμως σημαίνει πως θα δώσεις βήμα να υποστηριχθεί μια τέτοια πράξη ανηλίκου εδώ μέσα;

[katinaki]

λοιπόν, εγώ μιλάω εκ του ασφαλούς. Ποτέ δεν θα είχε χρήματα η κόρη μου για να πάρει το καραβάκι για Σύμη. Πόσο μάλλον για Αθήνα!
Άσε που δεν ασχολείται με το ίντερνετ, άρα πού θα τον γνωρίσει;  :mrgreen:
Σίγουρα θα είχα πάθει έμφραγμα ακόμα και στην Κατταβιά να πήγαινε χωρίς να μου το πει. Ευτυχώς έχουμε χτίσει μια καλή σχέση μεταξύ μας και θα μου το ελεγε. Αν ήταν τόσο σοβαρό πια ίσως τη συνόδευα εγώ όπου ήθελε.
Τώρα για το κοριτσάκι, αν πράγματι είναι κοριτσάκι στην Αθήνα, τι να πω; εύχομαι να της περάσει γρήγορα για να μην έχει άσχημη κατάληξη.
Δεν την ενθάρρυνα να φεύγει κρυφά πάντως, ίσως δεν εκφράστηκα σωστά. Θα μπορούσε να το συζητήσει με τη μητέρα της τουλάχιστον να έβρισκε κάποια λύση.
Το αν δεν πάθεις πώς θα μάθεις αναφερόταν στις απουσίες και το χαμένο άδικα χρόνο. Αυτή θα είναι η χειρότερη απογοήτευση όταν διαπιστώσει πως δεν άξιζε τον κοπο :?

[katinaki]

Εν τέλει... λύση στο θέμα "μας" δε δόθηκε...
Τι κάνουμε τον υπόλοιπο καιρό που οι αγαπημένοι μας είναι μακριά; :cry:

[Goul]

Απαντώντας αρχικά στην κυρία black_velvet που μας το παίζει μεγάλη και έμπειρη...
Πρώτον, δεν είμαι ανήλική, είμαι 18. Δευτερον, και ο πατέρας και η μητέρα των κοριτσιών ηξεραν ακριβώς το λόγο για τον οποίο πήγαμε Λαμία. Ακόμα, η κοπέλα από τις 2 αδελφές που μου έδωσε την ιδέα είναι ενήλικη (20 ετών), επομένως οι 2 απ' τις 4 μας είμασταν ενήνικες και οι άλλες 2 είναι 17. Από τη στιγμή που δεν συνέβη τίποτα στο ταξίδι κ όλα εξελίχθηκαν ομαλά (δλδ δεν το έμαθαν οι δικοί μου) , δεν βρίσκω το λόγο να κινδυνολογείς.... Επίσης, πιστεύω πως αν δεν ζήσω τον έρωτα σε αυτή την ηλικία θα είναι κρίμα... Με κρίνεις πολύ αυστηρά... φέρε λίγο στο μυαλό σου τον εαυτό σου στα 18.... Πόσο προφανές είναι ότι δεν είσαι καθόλου ρομαντική κ συναισθηματική... Αυτό το αγόρι από την πρώτη μέρα που γνωριστήκαμε στο Πήλιο μου υποσχέθηκε ότι θα έρθει Αθήνα για μένα κ σε 2 βδομάδες ήταν εδώ! το έκανε! κ όχι μια κ δυο... εκτός του ότι ήθελα απεγνωσμένα να τον δω, ήθελα να του δείξω ότι κ εγώ κάνω ότι μπορώ για τη σχέση μας.... Δεν θέλω η απόσταση να χαλάσει κάτι τόσο δυνατό κ όμορφο.... Κ σε διαβεβαιώ ότι δεν είμαι καθόλου επιπόλαιη... τον αγαπάω κ δεν πιστεύω ότι η πράξη μου δείχνει επιπολαιότητα, αλλά αγάπη, αλήθινή κ ουσιαστικη... και επειδή ξέρω ότι θα πεις ότι δεν είναι αγάπη, αλλά έρωτας, ένας απλός ενθουσιασμός, σου τονίζω ότι είναι Α Γ Α Π Η, κ απ' τις δύο πλευρές!!!

Περνώντας τώρα στον KostasD33, έχω να πω τα εξής:
Τι εννοείς δλδ??? Ότι ο έρωτας μου είναι χαβαλές?? Ότι τα έκανα όλα αυτά για πλάκα, απλώς και μόνο για να ζήσω μία περιπέτεια?? Από την ώρα που έφυγα μέχρι την ώρα που πάτησα ξανά το πόδι μου στην Αθήνα έτρεμα σαν το ψάρι μην με πάρει κανένα μάτι και μαθευτεί εκεί που δεν θέλω!!! Και όταν λες ''δούλεμα'' τι ακριβώς εννοείς??? Εγώ γράφω εδω πέρα, σας ανοίγω την καρδιά μου και εσύ με κοροιδεύεις κ αμφισβητείς τα συναισθήματά μου και η άλλη (black_velvet) με ειρωνεύεται κ κοντεύει να με κρεμάσει....! :|

Έλεος πια.... μόνο η katinaki με καταλαιβαίνει μου φαίνεται... και η Pixie που ζήτησα και την συμβουλή της...... άφαντη.... :?:

[Goul]

Ακόμα, θέλω να τονίσω ειδικά στην Katinaki ότι δεν τον γνώρισα στο ίντερνετ, αλλά από κοντα!! Πέρσυ στην 3ήμερη εκδρομή σε Πήλιο - Βόλο!!! Διαφωνώ στις σχέσεις απ' το διαδίκτυο...

Επίσης, πρέπει να σου πω ότι κι εγώ με τη μαμά μου (ο μπαμπάς μου δεν ζει) έχουμε χτίσει μία πολύ δυνατή σχέση που βασίζεται στην εμπιστοσύνη (οξύμωρο...) και ήταν πρώτη φορά στη ζωή μου που της είπα ψέματα κ αισθάνομαι τρομερές τύψεις, αλλά απ' την άλλη πιστεύω ότι άξιζε ακόμα κ για 2 ώρες... Ξέρω ότι αν της το έλεγα δεν θα με άφηνε ούτε με σφαίρες... Με βλέπει καθημερινά ότι υποφέρω που δεν τον έχω κοντά μου και όταν εχθες με κλάματα την παακάλεσα να πάμε 2ήμερο στο Βόλο που θα κάνει το αγόρι μου την εγχείρησή (κ δεν θα έχει κανέναν δίπλα του), εκείνη αρνήθηκε κατηγορηματικά.... Δεν τον συμπαθεί καθόλου επειδή είναι απ' το Αφγανιστάν.....

[black_velvet]

Πόσο εύκολα φάσκεις κι αντιφάσκεις!

Το γεγονός πως είσαι ενήλικη - άρα ξέρεις τι κάνεις, όπως ισχυρίζεσαι - θα 'πρεπε να σε κάνει πιο υπεύθυνη. Αλλά δεν είσαι. Καθόλου! Διότι η υπευθυνότητα και η ωριμότητα δεν έχουνε να κάνουνε με την ηλικία αλλά με τον χαρακτήρα. Το μυαλό και την καρδιά.

Πρώτα και κύρια, πώς με κρίνεις χωρίς να με ξέρεις; Και μη βιαστείς ν' ανταπαντήσεις πως το ίδιο κάνω κι εγώ. Εσύ μου έδωσες αυτό το δικαίωμα. Και σε μένα και σε όλους απ' την στιγμή που εξέθεσες τον εαυτό σου. Περιττό να σου πω ότι δεν θα μπω στον κόπο να σου απαντήσω.

Γιατί; διότι στα 18 μου, μικρή ανώριμη Goul, η δική μου σχέση με τους ανθρώπους γύρω μου ήτανε βασισμένη στην απόλυτη ειλικρίνεια. Δεν ήμουν ειλικρινής μόνο όπου, όταν, εάν κι εφόσον με συνέφερε, όπως έκανες εσύ. Κατάλαβες;


Το κυριότερο όμως απ' όλα ξέρεις ποιο είναι; Πως ακόμη και στην σχέση σου με αυτόν τον άνθρωπο, πάλι μόνο τον εαυτούλη σου σκέφτεσαι. Αν σκεφτόσουνα έστω και λίγο τον άλλον, θα φρόντιζες να έχεις πείσει όλον αυτόν τον καιρό τη μητέρα σου για τα αισθήματά σου και την αξία που έχει αυτός ο άνθρωπος για σένα. Γιατί; για να είσαι πραγματικά δίπλα του όταν θα σε χρειάζεται. Αντί γι' αυτό, τι έκανες εσύ; Ετρεχες για ένα "ρομαντικό" δίωρο (κλεισμένοι στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου να υποθέσω; τόοοοσο ρομαντικό ήτανε; ) και δεν έκανες απολύτως τίποτε να είσαι εκεί στην εγχείρησή του. Καμία προσπάθεια! ΕΚΕΙ έπρεπε να δώσεις όλες τις δυνάμεις σου γι' αυτή τη σχέση. Και όχι σε επιπόλαια ταξιδάκια. Κατάλαβες;

Άσ'το λοιπόν κοριτσάκι μου. Μάθε πρώτα να σέβεσαι πραγματικά αυτούς που σε αγαπάνε (τη μάνα σου και το αγόρι σου) και μετά, αν έχεις ακόμη τα κότσια, έλα να κρίνεις και όλους τους υπόλοιπους.

[katinaki]

[quote user="Goul" post="342812"]Ακόμα, θέλω να τονίσω ειδικά στην Katinaki ότι δεν τον γνώρισα στο ίντερνετ, αλλά από κοντα!! Πέρσυ στην 3ήμερη εκδρομή σε Πήλιο - Βόλο!!! Διαφωνώ στις σχέσεις απ' το διαδίκτυο...

Επίσης, πρέπει να σου πω ότι κι εγώ με τη μαμά μου (ο μπαμπάς μου δεν ζει) έχουμε χτίσει μία πολύ δυνατή σχέση που βασίζεται στην εμπιστοσύνη (οξύμωρο...) και ήταν πρώτη φορά στη ζωή μου που της είπα ψέματα κ αισθάνομαι τρομερές τύψεις, αλλά απ' την άλλη πιστεύω ότι άξιζε ακόμα κ για 2 ώρες... Ξέρω ότι αν της το έλεγα δεν θα με άφηνε ούτε με σφαίρες... Με βλέπει καθημερινά ότι υποφέρω που δεν τον έχω κοντά μου και όταν εχθες με κλάματα την παακάλεσα να πάμε 2ήμερο στο Βόλο που θα κάνει το αγόρι μου την εγχείρησή (κ δεν θα έχει κανέναν δίπλα του), εκείνη αρνήθηκε κατηγορηματικά.... Δεν τον συμπαθεί καθόλου επειδή είναι απ' το Αφγανιστάν.....[/quote]

αμάν!  :shock: λυπάμαι βρε κορίτσι μου που είναι έτσι τα πράγματα...
πάντως η μητέρα σου με τη συμπεριφορά της πετυχαίνει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Έτσι? ίσως αν σε άφηνε να τον έβλεπες πού και πού σου περνούσε. Ξέρω τι λέω.. κι εγώ νέα ήμουν κάποτε και έκανα τα ίδια. Μέχρι που τον παντρεύτηκα απλά για να φύγω από το σπίτι και να τον βλέπω όποτε θελω. Σε 9 μήνες χωρίσαμε κι αυτό ήταν! Δε σου το λέω για να σε απογοητεύσω αλλά η ζωή σου τα φέρνει έτσι που αλλάζεις γνώμη χίλιες φορές.
Εύχομαι να σας πάνε όλα καλά και να έχει καλή επιτυχία στην εγχείρηση το παιδί.

[Goul]

Σε ευχαριστώ πολύ katinaki... νιώθω πραγματικά ότι με καταλαβαίνεις, αν και είσαι μητέρα...

Οσο για σενα black_velvet, έκρινα μόνο απ' τα λεγόμενά σου... Και θα ήθελα να σε παρακαλέσω να σταματήσεις να μου επιτίθεσαι με προσβάλεις... Φυσικά και δεν πήγα σε ξενοδοχείο!!!!! ούτε τώρα ούτε ποτέ, αυτά τα θεωρώ πολύ φτηνά, για ατομα που δεν σέβονται τον εαυτό τους και το ταίρι τους. Η σχέση μας βασίζεται στην αγάπη, την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό, και όχι στο σεξ, όπως βιάστηκες να συμπεράνεις... για την ακρίβεια ούτε που έχουμε φτάσει ακόμα σ' αυτό το σημειο!!! Επομένως, κάνεις κ εσύ αυτό για το οποίο κατηγορείς εμένα... προτρέχεις και βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα, κρίνοντάς με με βάση τις υποθέσεις σου....
Katinaki πραγματικά θα με ενδιέφερε να ''ακούσω'' την δική σου ολοκληρωμένη άποψη για το θέμα μου...

[black_velvet]

Πώς αλλιώς θες να σε κρίνω όταν με το καλημέρα σας μας περιγράφεις την απάτη που έστησες;

Στο ξαναλέω, γίνε αληθινή και με τη μάνα σου και με τον άνθρωπό σου. Και τότε, θα έχεις όση υποστήριξη θέλεις. Έχεις όμως πολύ και δύσκολο δρόμο να διανύσεις μέχρι να το καταφέρεις αυτό (να είσαι αληθινή δηλαδή).

Και φυσικά δεν εννοώ την αφεντιά μου. Αντί να ζητάς συμβουλές από αγνώστους, κοίτα να κερδίσεις την εμπιστοσύνη της μάνας σου. Από αυτήν θα βρεις τις πιο ουσιαστικές κι αληθινές συμβουλές για τη ζωή σου. Την δική σου μάνα. Κι όχι τη μάνα κάποιας άλλης. Μέσω ίντερνετ!
(Κατά τ' άλλα, μας φταίνε οι γνωριμίες μέσω ίντερνετ).

Καταλαβαίνεις τι σου λέω;

[κώστας]

Κατ' αρχήν είναι ειλικρινής με τον εαυτό της.
Πολλά από τα υπόλοιπα, περιττεύουν.