Αυτός ο υπέροχος Λόγος !

[Pappas10]

Γιατί ο λεκτικός ερωτισμός προϋποθέτει μία σειρά πνευματικών δεξιοτήτων που ΚΑΙ υποκειμενικές είναι ως προς την αποτελεσματικότητα τους ΚΑΙ είναι αρκετά επίπονο να αποκτηθούν...

Ενώ τα φτηνά σεξουαλικά πρότυπα ΚΑΙ "διαφημίζονται" ανελέητα αλλά και "αποκτούνται" μέσα από αλοιφές, χαπάκια, πλαστικές και δεν συμμαζεύεται.

Όπως ακριβώς κατεβαίνει η ΠΑΝΑΘΑ στο ΟΑΚΑ και έχει φέρει ο γάβρος Χ στους "Ζωσιμάδες" και αντί να καθαρίσει το ματσάκι, τρώει ένα γκολ από στημένη φάση και μας βγαίνει η ψυχή μετά μέχρι να το καρφώσει ο μαύρος για να πάρουμε κι εμείς Χ και να πάμε στο Καραϊτάβλι μόνο με 2 πόντους διαφορά αντί για 4εις.

Και το 70% απογοητεύεται γιατί έχει 2 και όχι 4 πόντους διαφορά. Κι όποιος πει "Όχι ρε... να πάμε να το πάρουμε εμείς όχι να μας το πάρει ο Μπακαγιόκο..." γίνεται γραφικός.

Κατάλαβες;;;;

[pixie]

Κατάλαβα... κατάλαβα...  :evil:  :mrorange:

Αλλά πιστεύω πως, εκτός από τον Παναθηναϊκό, και η τεχνοκρατική κωδικοποίηση έπαιξε κι εδώ τον ρόλο της όπως κέρδισε έδαφος και σε κάθε συναλλαγή άλλωστε.

[pixie]

Εφόσον ζούμε σε μια καθημερινότητα με γρήγορο τρόπο ζωής και υπερβολικές απαιτήσεις συμπιεσμένες μέσα στον χρόνο και, από τη στιγμή που όλα τείνουν να είναι προγραμματισμένα ή εμπορεύσιμα, ίσως κάπως έτσι να χάνεται η μοναδικότητα στη διαπροσωπική έκφραση...

[kapoia_za]

Είναι γρήγορη η καθημερινότητα αλλά καταλήγουμε να συζητάμε τρέχοντας, και να  γράφουμε καθιστοί.. η διαπροσωπική έκφραση συμπιέζεται συχνά  κι εδώ μέσα όταν η διάθεση και το ύφος του άλλου παρερμηνεύονται και χρωματίζουν τα λόγια λάθος..

[κώστας]

Πάντως, ακόμη και μία πουτάνα
που προγραμματισμένα εμπορεύεται
το κορμί της, δεν μπορώ να την φανταστώ
μονότονα μοναδική στη διαπροσωπική της έκφραση.
Προφανώς δεν μπορώ να είμαι
τόσο απόλυτα κυνικός.

[Black soul]

Αυτος ο υπεροχος λογος που ακριβως χρησιμοποιειται???

Αντι να μου πουν θα κανεις το σκατο σου παξιμαδι θα μου πουν ''επτωχευσαμε''....

Αντι να μου πουν θα δουλευεις(αν δουλευεις) σαν το σκυλι θα μου πουν θελουμε ''παραγωγικοτητα''...

Αντι να μου πουν θελω να σε μαμησω θα μου πουν ''τα ματια σου ειναι σαν τον ουρανο''...

Τι κανει ομορφο ενα κειμενο,εναν διαλογο η μονολογο?Η πολυπλοκοτητα και το παντρεμα συνθετων λεξεων?

[rain]

τα μάτια σου είναι σαν τον ανοιξιάτικο ουρανό  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:
(έβαλα και ρομαντικό εγώ)

[pixie]

[quote user="Black soul" post="337842"]Αυτος ο υπεροχος λογος που ακριβως χρησιμοποιειται???

Τι κανει ομορφο ενα κειμενο,εναν διαλογο η μονολογο?Η πολυπλοκοτητα και το παντρεμα συνθετων λεξεων?[/quote]

Η εσωτερική αλήθεια που κρύβουν τα λόγια μας! Αυτό μετράει...
Δεν χρειάζεται να είναι διανοήματα... ούτε τα ευφυολογήματα αποτελούν άθλημα! Είναι γελοίο αυτό...

Οι λέξεις έχουν κραδασμούς και ακαταστάλακτη ουσία, μαγεύουν και δονούν, δημιουργούν εικόνες, συνδυάζουν τα διεστώτα, και σίγουρα η ''σωστή'' χρήση τους είναι υπέρ του νοήματος που προσπαθούν να εκφράσουν.
Τα λόγια είναι κούφια και ανώφελα μόνο όταν αφήνουν την αίσθηση του χρησιμοποιημένου και της καθημερινής φθοράς - και αναφέρομαι στα τετριμμένα κατά συνθήκη ψεύδη βέβαια από τους θεματοφύλακες του αστισμού.

Υπερασπίζομαι τον χώρο των ποιητών και των καλλιτεχνών του είδους αρκεί να αντιλαμβάνονται και να αισθάνονται το μυστήριο αυτής της πραγματικότητας και να μην αναλώνονται σε καλολογικά στοιχεία χάριν του λόγου...

[κώστας]

Υπερασπίζομαι τον χώρο των ποιητών και των καλλιτεχνών του είδους

Από πού κι ως πού; Σε φώναξε κανείς;

[pixie]

Ολίγον άκυρο το σχόλιο?  :mrblue: Αλλά θα απαντήσω...
 

Προφανώς δεν το γνωρίζεις, αλλά ανήκω σ' αυτό τον χώρο και ναι, υπάρχουν φορές που με ''φωνάζουν'' στην παρουσίαση βιβλίων να προλογήσω ως αναλυτής.
Δεν είμαι ποιήτρια, διαβάζω ποίηση, φυλλομετρώ, ανιχνεύω...

Πίσω από κάθε λογοτεχνικό έργο, πίσω από τα πέπλα της αισθητικής, κρύβονται σύμβολα και εσωτερικά στοιχεία κι ο αναλυτής καλείται να εξοικειώσει τον αναγνώστη και να βγάλει στο φως την ατομική αλήθεια του συγγραφέα.

Αυτό που ενδιαφέρει στο σημείο αυτό είναι η εσωτερική αξία - η πυκνότητα των νοημάτων - κι όχι η καλλιτεχνική μορφή, γιαυτό ποτέ δεν συμφωνώ με την άσκηση λογοτεχνικής κριτικής.
'Αλλωστε τα πάντα είναι ρευστά και αναθεωρούνται, συνεπώς έχει μεγάλη σημασία επίσης η ποιότητα και η ωριμότητα εκείνου που κάνει την αποτίμηση!
Κι εδώ στην Ελλάδα δυστυχώς η ''μύτη'' είναι ψηλά κι η κριτική πάει σύννεφο - παρέα με την αυταρέσκεια των υποτιθέμενων ''μεγάλων ποιητών''...

Αυτά...   :grin:

[κώστας]

Δεν διαπιστώνω να ανήκεις
σε κανέναν χώρο υπεράσπισης.
(Και πώς θα μπορούσες άλλωστε...)

[pixie]

[quote user="κώστας" post="337913"]Δεν διαπιστώνω να ανήκεις
σε κανέναν χώρο υπεράσπισης.
(Και πώς θα μπορούσες άλλωστε...)[/quote]

Προφανώς χρειάζεσαι καλύτερα γυαλιά... ;-)

Θα μπορούσα να ισχυριστώ επίσης ότι δεν είσαι και το πιο ανοιχτό μυαλό...
Κι αν δεν απατώμαι, ούτε φιλόλογος...

Κουράγιο μας!  :mricy:

[κώστας]

Τι κανει ομορφο ενα κειμενο,εναν διαλογο η μονολογο?Η πολυπλοκοτητα και το παντρεμα συνθετων λεξεων?

Ίσως τα περιθώρια που αφήνει.

[kuria]

τι κανει ομορφο ενα κειμενο για μενα;
μα φυσικα ο ηχος...
ο ηχος που κανει το απαλο θροισμα της αλλαγης σελιδας... ο ηχος των νυχιων που μασουλαω απο αγωνια... ο ηχος του χασμουρητου που προσπαθω να πνιξω προκειμενου να παραμεινουν τα ματια ανοιχτα γιατι δεν θελω, δεν μπορω να το εγκαταλειψω... ο ηχος της νοερης αναπαραστασης μιας δυνατης σκηνης... και γιατι οχι... ο ηχος της βουβαμαρας που προκυπτει απο δεος...

[kuria]

ναι... κι ο ηχος των πληκτρων που καθομαι και γραφω τετοια πραγματα μεσημεριατικα και μου χαλαω το ιματζ...

τρομαρα μου!!!  :lol:  :lol:  :lol: