Η οπτική σκοπιά

[kapoia_za]

Πολύ κατηγορηματικός για κάποιον που δε ζωγραφίζει
Απλά δεν κατάλαβα τη σχέση ορίων και στιγμής- μιας και κάθε όριο περικλείει  κάτι που διαρκεί..
ή χωρά..αλλά τώρα μιλάμε για χρόνο

[κώστας]

Μιλώντας για χρόνο λοιπόν
αυτό που εννοούσα είναι ότι
η στιγμή που τυχόν απεικονίζεται
σε ένα έργο τέχνης, αντιδιαστέλλεται
με τη διαχρονικότητα του έργου τέχνης.

[kapoia_za]

;-)

[larus audouinii]

Ναι αλλά το θέμα μου είναι η ταύτιση
Ας πούμε πως με την πρώτη ματιά, η ανάγνωση π.χ της Ζωής Καρρέλη ήταν δυσανάγνωστη
Αναρρωτιέμαι,μέσα από τις στιγμές, τις στιγμές που ζούμε, πόσο ταυτίζεται η εικόνα με την ανάλυση
Συννενοούμαστε μεταξύ μας;
Πόσο συχνά συμβαίνει αυτό που λέγεται...συννεοούνται με τα μάτια;
Μόνη μου ρωτάω, και απαντάω .....καλύτερα  :grin:  :grin:  :grin:

[κώστας]

Για καλύτερα, δεν ξέρω·
πιο εύκολα πάντως, σίγουρα.

[kapoia_za]

Δεν είμαι σίγουρη αν το ζητούμενο είναι η ταύτιση..μετά την ταύτιση τί;  
Το γεγονός ότι ένα έργο τέχνης – ή η πράξη ενός ανθρώπου , επιδέχονται ποικίλες ερμηνείες-αναλύσεις,
είναι αυτό που τα καθιστά μη στατικά  και μπορεί να δώσει ερέθισμα  για παρακάτω  δημιουργία.

Η συνεννόηση  ούτως ή άλλως είναι αμφίδρομη..ένα βήμα ο ένας, ένα ο άλλος  και η σχέση πλάθεται

[κώστας]

Δεν διαφωνώ στην επιδίωξη ταύτισης.
Όσο για το "μετά τι;"
η απάντηση δεν μπορεί να προκαταβάλλεται.

Είμαι καχύποπτος στην εύκολη ταύτιση.
Με όσους την επικαλούνται εκ των προτέρων
-κάνοντας χρήση του "εμείς"-
και με μένα, αν αποδέχομαι εύκολα το "εμείς".
Αναρωτιέμαι λοιπόν συχνά αν το "εμείς",
γι' αυτόν που το χρησιμοποιεί,
σημαίνει πρώτα "εγώ" ή
σημαίνει μόνο "εγώ" και ταυτιζόμενος εγώ μαζί του
χαϊδεύω το εγώ του βοηθώντας το να γίνεται υπέρ εγώ,
καλυπτόμενο πίσω από το άλλοθι τού "εμείς"
που εύκολα του χάρισα.

Εννοείται ότι, αντιστοιχία υπάρχει στην περίπτωση
που το "εμείς", σημαίνει "εσείς".

[kapoia_za]

Ίσως να χεις δίκιο, ίσως να εννοώ και τη λέξη αλλιώς .

Η επιδίωξή της ,ως στόχος ,εμπνέει όντως αισιοδοξία και ευγένεια .
Η έννοιά της (βάση των από πάνω)  με παραπέμπει σε χριστιανικές αρετές περί ανιδιοτέλειας και άρσης εγωισμών.
Που σημαίνει ότι η αμοιβαιότητα δεν είναι το ζητούμενο.

Το ξανασκέφτομαι λοιπόν.

Και φέρνω στο νου μου την ταύτιση με κάποιο θεατρικό χαρακτήρα.
Συντονισμός που με παρασύρει να ανακαλύψω και να ακολουθήσω τη συναισθηματική πορεία κάποιου άλλου.
Διαδικασία που μορφώνει..

(η αρχική φράση ¨η απάντηση δεν μπορεί να προκαταβάλλεται¨  τσίγκλησε για καλό)

[κώστας]

...με κάποιο θεατρικό χαρακτήρα...
ο οποίος, είναι...;

[kapoia_za]

[quote user="κώστας" post="339066"]...με κάποιο θεατρικό χαρακτήρα...
ο οποίος, είναι...;[/quote]

για να καταλήξεις σε πόρισμα;

[KostasD33]

[quote user="pixie" post="327413"]
......
Νομίζω, πάντως, ότι υπάρχουν τόσες ''ματιές'', όσοι και οι άνθρωποι...
........
........
 αλλάζουν οπτική σκοπιά...[/quote]

ματιές δεν ξέρω....... μπορεί.
Οπτικές σκοπιές όμως μάλλον όχι. Υπάρχουν πολλές πάρα πολλές μαζί όμως υπάρχουν και ομαδοποιήσεις και κοινοί τόποι οπτικών σκοπιών. Εκεί δηλαδή που έχουν κοινό γεωμετρικό τόπο οι προβολείς. Γιατί  λεν δεν υπάρχουν πολιτικά κόμματα όσα και οι άνθρωποι σε κάθε χώρα, αλλά υπάρχουν μερικές δεκάδες στην καλύτερη και εκεί βρίσκουν όλοι τους κοινούς γεωμετρικούς τόπους τους άλλοτε περισσότερο άλλοτε λιγότερο.
Για αυτό υπάρχουν  εκατοντάδες γκρουπ ενδιαφερόντων ή χόμπι και εκεί πάλι βρίσκουν τους κοινούς τόπους αναφοράς τους το 90% των ανθρώπων κλπ
Όσο για την αλλαγή οπτικής σκοπιάς ναι είναι και αυτό μια πιθανότητα. Ο κανόνας όμως είναι όταν μετά από την εφηβική ηλικία παγιωθούν κάποιες βασικές θέσεις οπτικής σκοπιάς του καθενός τότε η αλλαγή θέσης είναι η εξαίρεση.
Συχνό φυσικά είναι το φαινόμενο να διευρυνθεί το εύρος του προβολέα της εκάστου οπτικής σκοπιάς ή να επικεντρωθεί και σε άλλα σημεία που παρέλειπε πριν αλλά αλλαγή θέσης του προβολέα δύσκολα.
Κλασικό παράδειγμα ο οπαδισμος σε ομάδες ποδοσφαίρου. Επιλέγει κάποιος την ομάδα του σε παιδική ηλικία από άσχετου λογικής γεγονότα λέγοντας ή νομίζοντας ότι είναι η καλύτερη κλπ και την υποστηρίζει για δεκαετίες χάνει κερδίζει και ας είναι μάπα το καρπούζι. Σε έντονα φανατικές καταστάσεις κιόλας όσο πιο μάπα αποδεικνύεται η ομάδα σου για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα και συνεχίζεις φανατικά να την υποστηρίζεις θεωρείται η πράξη σου και υπόδειγμα αγάπης από τους άλλους της ίδιας οπτικής σκοπιάς.

[quote user="cna" post="327427"]Κωστή μετά τον Αϊνστάιν και την θεωρία της σχετικότητας δεν υπάρχει σωστή και λάθος οπτική. ....[/quote]

Χριστάκο αν πρόσεξες, πουθενά στο κείμενο μου δεν λέω περί σωστού ή λάθους άσε που από τότε που κάναμε την θεωρία της σχετικότητας φιλοσοφικό θεώρημα της αλλάξαμε τον αδόξαστο


[quote user="κώστας"]Μα,
η σχετικότητα
δεν συνηγορεί ακριβώς στο ότι
υπάρχει σωστό και λάθος;
.....
.....[/quote]
ίτεμ απάντηση και σ αυτό

[quote user="larus audouinii"]
.....
.....
.....
Οι επιστήμονες δεν μπορούν να δουν με τα μάτια τους, ωστόσο δέχονται θεωρίες ως μια επιστημονική πραγματικότητα, βασισμένες σε συμπεράσματα που προκύπτουν απο πειραματικά αποτελέσματα
Το ίδιο κάπως συμβαίνει νομίζω με τους φιλόσοφους
.....
.....
.....[/quote]

Με ευκαιρία αυτό που λες Στέλλα μου βγαίνει μια νέα θεωρία περί φιλοσοφίας
Η φιλοσοφία είναι  συμβολισμός και η ενασχόληση με την άγνοια. Ειδικά όταν ασχολούνται με την άγνοια ικανοί και με γερό και διεισδυτικά μυαλό άνθρωποι. Για συχνά πυκνά και φιλόσοφοι έχουν γράψει τις μεγαλύτερες χαζομάρες.
Όταν η άγνοια (και η φιλοσοφική ενασχόληση μαζί της) γίνει γνώση τότε παύουν όλοι οι φιλόσοφοι να το φιλοσοφούν πια και ασχολούνται οι επιστήμονες ή άλλες ειδικότητες. Σίγουρα όχι οι φιλόσοφοι οι οποίοι έλκονται από το ερώτημα και όχι την απάντηση παρά μόνο αν η απάντηση γεννάει νέο ερώτημα.
Έχω μια μεγάλη βεβαιότητα ότι ο άνθρωπος ακόμα από την αυγή της παρουσίας του με το που άρχισε να μιλαει έστω και τα βασικά έχοντας άγνοια το τι είναι ο κεραυνός θα φιλοσοφούσαν το θέμα του κεραυνού επί χιλιάδες χρόνια. Μπορεί και εκατοντάδες θρησκείας ή και δοξασίες περί θεότητας να προήρθαν από αυτές τις φιλοσοφικές αναζητήσεις τι είναι ο κεραυνός.
Όταν ο άνθρωπος έμαθε τι είναι κεραυνός ασχολείται η επιστήμη πια με το θέμα του ηλεκτρισμού δεν υπάρχει καμία φιλοσοφική συζήτηση για τον ηλεκτρισμό και πως παράγει σπινθήρες. Ακόμα και ο Δίας χωρίς κεραυνούς έμεινε.

Παράδειγμα βου.
Σαν τους επιτυχημένους εραστές. Δεν χρειάζονται να φιλοσοφούν επί ώρες πως είναι και πως πρέπει να είναι ο ιδανικός έρωτας κλπ, τον βιώνουν τον χαίρονται το διασκεδάζουν και δεν έχουν ερωτήματα άγνοιας επ αυτού.
Τραβηγμένο λίγο από τα μαλλιά αυτό αλλά έχει μια βάση, αν το σκεφτούμε καλά

[quote user="pixie"]'Οταν αναφερόμαστε σε γεννήματα της ψυχής ή του νου - βιβλία, ποίηση, ζωγραφική εικόνων - από όποια οπτική γωνία κι αν κοιτάξεις, το έργο έχει την μοναδική εσωτερική του πνοή...
.......[/quote]

Ναι στις καλές τέχνες που αναφέρεσαι τα γεννήματα ψυχής όπως τα αναφέρεις έχουν μια σχέση…
Η οπτική σκοπιά όμως που αφορά το θέμα έχει πιο μεγάλη ευρύτητα από τον κύκλο των καλών τεχνών και δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό

[quote user="kapoia_za"].......
......
Άραγε αυτός ο προβολέας ανάβει πριν εκφραστεί η σκέψη  ή μετά..;
....
....[/quote]

Ζαχαρούχα......... δεν υπάρχει πριν και μετά, διαλεκτική σχέση είναι.
Δεν υπάρχει πρώτο και δεύτερο............ αν δεν υπάρχει το ένα δεν μπορεί να υπάρξει και το άλλο

[quote user="pixie"]
....
....
....

Αυτή η τρομερή στιγμή, η γεμάτη απολύτρωση, είναι η μόνη αληθινή και ακρογωνιαία στην Τέχνη!


Τουλάχιστον εγώ, σ΄αυτή τη στιγμή έκανα αναφορά, στη στιγμή της κορύφωσης δλδ. στην εσωτερική υφή της...[/quote]

Το προχώρησες πολύ εσύ....... έφτασες στον οργασμό της τέχνης τώρα… θα μου πεις είναι κι αυτό μια οπτική σκοπιά......

[quote user="kapoia_za"]
.....
Συντονισμός που με παρασύρει να ανακαλύψω και να ακολουθήσω τη συναισθηματική πορεία κάποιου άλλου.
Διαδικασία που μορφώνει..
.....
.....
[/quote]

Συντονισμός σαν την Σύνθεση που σε παρασέρνει σε μονοπάτια χωρίς να έχεις δεδομένο που θα καταλήξουν.
Αν γίνει όμως η σύνθεση όπως λες κι εσύ με συντονισμό και με διαδικασία που μορφώνει τότε μπορεί να μη ξέρεις που καταλήγουν.
Εκεί όμως  που καταλήγουν είναι εκεί που ήθελες να πας

[larus audouinii]

Εκεί όμως  που καταλήγουν είναι εκεί που ήθελες να πας

Η προσωπική στάση του καθενός, όπου στάση το  προσωπικό, νόμος το καθολικό, παράδειγμα το πολιτισμικό,  νομίζω  όμως πως είναι το κεντρικότερο

η πρώτη βουτιά μου ήταν άγαρμπη....με το πλισε φουστανι lol με κόκκινες και ασημί ρίγες και τα παπούτσια Καρέ κοντό μαλί καστανόξανθο
3-4 χρονώ, στη βάρκα με τον πατέρα μου Με έπαιρνε συνήθως μαζί γιατί γκρίνιαζα Το νερό διαφορετικά δεν το διδάχθηκα αλλά η παρόρμηση στα κυματάκια του βυθού από ψηλά , η καθαρότητα και το χρώμα του νερού, ότι με κάποιο τρόπο μπορώ...λάθος υπολογισμός ύψους λόγω της μη εμπειρίας.και ότι τα ρούχα δεν σε αφήνουν Με έβγαλε ο πατέρας μου που ήξερε καλά,  πως...και αυτό το εκτίμησα αργότερα  Αλλά το σκηνικό το θυμάμαι ολοζώντανα, όχι τις γκρίνιες αλλά τα χρώματα όχι το κρυο
Πολύ αργότερα είδα ένα παιδικό μου φίλο να μαθαίνει κολύμπι σε ένα παιδάκι της ίδιας ηλκίας, αφήνοντας τον με το μαγιώ στα νερά μόνο του ..ήξερε τις ικανότητες του μικρού Κολυμπούσε σα ψάρι με το πρώτο
Εχω δει βίντεο με παιδάκια που γεννιουνται μέσα στο νερό, ως μια μέθοδο
Τι θέλω να πω...
Είναι στιγμές που πρέπει να αποφασίσεις το πως θα ανταπεξέλθεις, πρακτικά Ίσως δεν έχεις και την πολυτέλεια του χρόνου
Δεξιότητα, ικανότητα,χάρισμα, κατεύθυνση, γνώση!,εμπειρία, πείρα (η λογική απορρέει από την εμπιερία), πίστη στην προσωπικότητα σου, ένστικτό κλπ ..ας μη το αναλύσω περισσότερο και βαθειά βεβαιότητα,γνώση του μπορώ,ξέρω πως γίνεται
Αυτές οι στιγμές προσωπικά έχουν την δική τους αξία  
Ο Σοπενχάουερ έχει πει, πως η βιωμένη σωματική εμπειρία είναι η πηγή αντίλληψης του κόσμου και η προσέγγιση της αλήθειας

βιαστικ'α...
με την καλημέρα μου

[pixie]

[quote user="KostasD33" post="339097"][quote user="pixie"]

Αυτή η τρομερή στιγμή, η γεμάτη απολύτρωση, είναι η μόνη αληθινή και ακρογωνιαία στην Τέχνη!

Τουλάχιστον εγώ, σ΄αυτή τη στιγμή έκανα αναφορά, στη στιγμή της κορύφωσης δλδ. στην εσωτερική υφή της...[/quote]
Το προχώρησες πολύ εσύ....... έφτασες στον οργασμό της τέχνης τώρα... θα μου πεις είναι κι αυτό μια οπτική σκοπιά......[/quote]

Βεβαίως και είναι! Και μάλιστα πολύ βαθιά και εσωτερική! Είναι διέγερση και συγκίνηση της ψυχής.'Οταν όλη η υπόσταση του καλλιτέχνη βρίσκεται σε συναγερμό πρόκειται για μια βίαιη συρροή στοιχείων πάθους.
Ο μεγάλος καλλιτέχνης είναι αυτός που οραματίζεται αέναα το πλήρωμα της σιωπής που λέγεται εσώτατος κόσμος. Και, ναι, η εσωτερική ζωή και η έκφρασή της είναι και θέση και οπτική σκοπιά... εκτός από την έκφραση των μύχιων αποθεμάτων.


ΥΓ. Καλά, εσύ δεν είναι να χάνουμε ποδοσφαιρικά, αρχίζει και σε πιάνει φιλοσοφικός οίστρος! :smile:  :idea:

[kapoia_za]

[quote user="KostasD33" post="339097"][quote user="pixie" post="327413"]
......
Νομίζω, πάντως, ότι υπάρχουν τόσες ''ματιές'', όσοι και οι άνθρωποι...
........
........
 αλλάζουν οπτική σκοπιά...[/quote]

ματιές δεν ξέρω....... μπορεί.
Οπτικές σκοπιές όμως μάλλον όχι. Υπάρχουν πολλές πάρα πολλές μαζί όμως υπάρχουν και ομαδοποιήσεις και κοινοί τόποι οπτικών σκοπιών. Εκεί δηλαδή που έχουν κοινό γεωμετρικό τόπο οι προβολείς. [/quote]

Οι ομαδοποιήσεις όμως ,ως κοινωνικοί συμβιβασμοί ,δεν πρέπει να γίνονται λαμβάνοντας πάντα υπόψη την απόκλιση από το εγώ ;

Ίσως οι οπτικές  να είναι ακόμα περισσότερες.. αν η προβολή τους δε μελετάται απλά σε μια στιγγμή

[VLE_MMA]

με το που γεννιόμαστε
υπογραφουμε, το συμβολαιο
που εχουν ετοιμασει οι γονεις μας..
και που ειχαν και αυτοι υπογραψει με την σειρα τους
οταν ειχαν γεννηθει με τους δικουε τους...

Αρα η οπτικη μας σκοπια
εχει κατα βαση επικτητο χαρακτηρα..

Τα παραπανω να τα παρακαμψουμε ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ..
διορθωτικες κινησεις μονο μπορουμε να κανουμε
και αυτες..

ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ...αργοτερα...

Ασε που για να εξηγησεις πολλες φορες την οπτικη σου σκοπια..
(ακομη και στον εαυτο ΣΟΥ..)
ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΛΕΞΕΙΣ!!!!

που προυπαρχουν της υπαρξης μας
και
που σημαινουν οτι σημαινουν..
χωρις τις προσωπικες μας "πινελιες"...

Άρα ποια η συγκροτηση ΜΟΥ??
Ποιά η οπτικη ΜΟΥ σκοπια
και
με τι λεξεις να την εξηγησω???

Ειμαι λοιπον ενα κοινωνικο υπο-κειμενακι..
που μου εχουν εμφυσηθει..
και οι "επιθυμιες" μου και τα "παθη" ΜΟΥ..
και
οι οπτικες μου σκοπιες...
που υποψιαζομαι-φανταζομαι
θα ειναι
αντανακλαση..κατοπτρισμος;;;

των δικων-δικων σας....