Η οπτική σκοπιά

[KostasD33]

Έχω παρατηρήσει όπως και όλοι μας υποθέτω ότι για σχεδόν κάθε γεγονός κάθε κατάσταση ή ακόμα και κάθε αλληλουχία καταστάσεων υπάρχουν διαφορετικές σκοπιές που τις παρατηρεί ο καθένας.
Η κάθε διαφορετική σκοπιά παρατήρησης βγάζει και τα ανάλογα ερμηνευτικά συμπεράσματα όπως και τα ανάλογα συσχετιζόμενα συμπεράσματα

Επίσης έχω παρατηρήσει όπως και οι περισσότερο νομίζω πως παρ ότι υπάρχουν διαφορετικές οπτικές σκοπιές, αναδεικνύονται αρκετά κοινά ερμηνευτικά συμπεράσματα χωρίς να ξεχνώ φυσικά τα μη κοινά συμπεράσματα. Ακόμα και διαμέτρου διαφορετικές γωνιές θεώρησης πάντα υπάρχουν έστω και λίγα ή ελάχιστα κοινά

Η οπτική σκοπιά που βλέπει ο καθένα δεν είναι μόνο παρατήρηση αλλά είναι και προβολή. Δηλαδή πέρα του να παρατηρεί τα γεγονότα και τις καταστάσεις τις φωτίζει κιόλας σαν να είχε ένα δικό του προβολέα… από την γωνία που βρίσκεται….

Άλλοτε ο προβολέας έχει στενή δέσμη σαν Laser που πάει μεν μακριά αλλά όλα τα κοντινά και πέριξ τα αφήνει αφώτιστα
Άλλοτε ο προβολέας είναι φαρδιά δέσμη και έχει καλό κοντινό φωτισμό και αρκετή διάχυση γύρο του αλλά δεν πάει πολύ μακριά
Άλλοτε υπάρχουν πολλαπλά συστήματα προβολέων όπως στα αμάξια για μακρινά κοντινά και άλλοτε στραβώνει τον απέναντι του ή ακόμα αυτόν που προπορεύεται…
Γενικά υπάρχει και προβολέας με τις διάφορες ιδιότητες τους

Οι Οπτικές σκοπιές και οι προβολείς λειτουργούν σε όλα τα επίπεδα σκέψης. Από την φιλοσοφική μεριά με υλιστές ιδεαλιστές κ.λπ. πολιτική σκοπιά με τα διάφορα κόμματα, σχέσεις ανθρώπων μέχρι και ποδοσφαιρικών αντιλήψεων....

Πολλές φορές λειτουργεί και σαν καταλύτης σαν μια πρόκληση όταν βλέπεις έναν ή περισσότερους προβολείς προς κάποιες γωνιές να μπαίνεις και με τον δικό σου προβολέα είτε για να φωτίσεις είτε για να δώσεις έμφαση αλλού.. και μόνο που το κάνεις αρχίζει ανάλογα και η οπτική γωνιά να επαναπροσδιορίζεται

Συμπέρασμα.....
Ακόμα κανένα.........
μέχρι να βρω τον σωστό φωτισμό και γωνιά
Η αναζήτηση μπορεί να είναι εσωτερική η προβολή όμως είναι σίγουρα έξω






(σορρυ αλλά δεν έχω βιβλιογραφία για αυτά........ ότι κατέβασε η κούτρα μεταξύ μπουγάτσας και καφέ έβαλα)

[pixie]

Εμπεριστατωμένη η ανάλυση του θέματος...  ;-)

Η οπτική γωνία σπάνια μπορεί να είναι ουδέτερη, εννοώντας πως συνήθως εμπεριέχει το αποτύπωμά μας, το προσωπικό μας ύφος στην αξιολόγηση λεπτομερειών, τον τρόπο που σκεφτόμαστε, τα συναισθήματά μας ή ακόμα κι αυτό που επιδιώκουμε.

Γίνεται επιλογή στοιχείων και τρόπου, λοιπόν! Καθορίζεται η θέση - η ματιά - από την οποία κάποιος παρατηρεί τα γεγονότα μια δεδομένη χρονική περίοδο... Γιατί η οπτική σκοπιά είναι κάτι που αναθεωρείται μέσα στο χρόνο - δεν αλλάζουμε μόνο εξωτερικά, γίνεται επανεξέταση αρκετών καταστάσεων ή βιωμάτων και συνεπώς μπορεί να γίνει διαφορετικός και ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα καθώς ωριμάζουμε!

Στην τέχνη είναι πολύ σημαντική η ''ματιά'' πχ. κάθε συγγραφέας έχει την δική του μοναδική αφηγηματική τεχνική.
Κάθε ζωγράφος αιχμαλωτίζει τη στιγμή ανάλογα με τον τρόπο του ώστε το έργο να αντιπροσωπεύει και τον ίδιο αλλά συγχρόνως, αν μπορούσε να εκφραστεί και κάποιος άλλος με την εικόνα που παρουσιάζει σύμφωνα με τη δική του οπτική γωνία, θα 'ταν θεϊκό!


Νομίζω, πάντως, ότι υπάρχουν τόσες ''ματιές'', όσοι και οι άνθρωποι...
Αντιστοίχως μάλιστα και παράμετροι, αφού όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα της αναθεώρησης, άρα να διαφοροποιούν τις πεποιθήσεις τους στην πορεία της ζωής, άρα να αλλάζουν οπτική σκοπιά...

[cna]

Κωστή μετά τον Αϊνστάιν και την θεωρία της σχετικότητας δεν υπάρχει σωστή και λάθος οπτική. Όλα σχετικά είναι και έχουν να κάνουν με το σημείο στο οποίο στέκεται ο παρατηρητής. Άλλωστε τί εννοείς σωστό; Το κοινωνικά σωστό; Το νομικά σωστό (ακόμα δεν μπορώ να ξεχάσω την ατάκα: Το νόμιμο είναι και ηθικά σωστό); Το ατομικά σωστό; Το θρησκειολογικά σωστό;

[κώστας]

Μα,
η σχετικότητα
δεν συνηγορεί ακριβώς στο ότι
υπάρχει σωστό και λάθος;
Ακόμη,
το ότι μπορεί να υπάρχουν/υπάρξουν και τα δύο
απαγορεύει
την ύπαρξη μόνο τού ενός;

[cna]

Όχι κώστα δεν συνηγορεί ακριβώς σε αυτό. Σωστό και λάθος υπάρχει μόνο στα αδρανειακά συστήματα αναφοράς, στα οποία δηλαδή δεν επιδρά καμία εξωτερική δύναμη. Κάτι τέτοιο όμως  στο Σύμπαν δεν υπάρχει. Όλα και όλοι είμαστε υπό την επήρρεια εξωτερικών δυνάμεων. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αναγάγουμε το σύστημα αναφοράς μας σε αδρανειακό αλλά και αυτό είναι ατελές αφού είναι πρακτικά αδύνατο να προσδιοριστούν επακριβώς όλες οι συνιστώσες. Μετά την θεωρία της σχετικότητας η επόμενη ανατροπή ήρθε με την κβαντομηχανική. Εν ολίγοις μας λέει ότι αυτά που βλέπουμε επηρρεάζονται και από την δική μας παρουσία. Δηλαδή δεν υπάρχει πείραμα του οποίου τα αποτελέσματα να είναι τα απολύτως ακριβή και πραγματικά δεδομένου ότι το αποτέλεσμά του επηρρεάζεται από την παρουσία του παρατηρητή.  Αυτό μας οδηγεί σε άπειρα ενδεχόμενα που θα μπορούσαν να είναι αληθή (ή που είναι αληθή) αλλά κάθε φορά βλέπουμε αυτό που ανταποκρίνεται στην στιγμή της θέασής του από εμάς. Συνυπολογίζοντας λοιπόν και αυτά που είπε η pixie από ψυχολογικής πλευράς δεν υπάρχει σωστό ή λάθος ή μπορεί να υπάρχουν ταυτόχρονα άπειρα σωστά και λάθη, αναλόγως του αριθμού των παρατηρητών. Ή ίσως τελικά να θεωρήσουμε σωστό αυτό που προκάλεσε θετική για εμάς αλληλουχία γεγονότων.

[pixie]

Συμφωνώ! Και εκείνο που κι εγώ τονίζω είναι το ότι πάντα υπάρχει υποκειμενισμός στην ερμηνεία των εννοιών.

Υπάρχει η περιοχή των ιδιωτικών αναπαραστάσεων στην ορατότητα του καθένα μας, κι ανάλογη είναι η δυναμική του τρόπου που ερμηνεύουμε τα φαινόμενα και την ψυχή των πραγμάτων.

Κι επειδή κάθε άνθρωπος είναι ένας κόσμος ολόκληρος και έχει τη μοναδικότητά του, οι περισσότερες πιθανότητες συγκλίνουν στο να είναι εντελώς διαφορετική η οπτική γωνία του καθενός, πιθανότατα και τα λογικά επιχειρήματα επίσης...

Η σκέψη μας είναι σε θέση να κάνει τεράστιες διαδρομές, ο τρόπος όμως που πραγματοποιείται αυτό το ταξίδι διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο!

[larus audouinii]

Και εγώ συμφωνώ μαζί σας
Και είναι άξιο παρατήρησης, μια και αναφερόμαστε στην οπτική σκοπιά γενικότερα,
κάποιες θέσεις παρατηρητών όπως των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων που αποδέχονταν αξιωματικά την ύπαρξη ατόμων  κατ΄ανάγκη χωρίς να έχουν τα τεχνικά μέσα για να το αποδείξουν εργαστηριακά, ούτε και την παραμικρή ελπίδα να το δουν κάποτε με τα μάτια τους
Όπως και ο Δημόκριτος όταν περιέγραφε το χορδικό αντίστοιχο του κενού,  χιλιάδες χρόνια πρίν με τα πενιχρά μέσα, για να έρθουν πολύ νεώτερες εποχές που επιστημονικά πλέον αξιοποιήθηκαν οι θεωρίες του
Δεν είναι εντυπωσιακό;
 Ο Κοπέρνικος, ακόμη ένα παράδειγα, έκανε τον 15ο αίώνα ορόσημο για τις γνώσεις της ανθρωπότητας με  το σύμπαν, αποδεικνύοντας πως ο ήλιος βρίσκεται στο κέντρο και οι άλλοι πλανήτες περιστρέφονται γύρω του Συγκλόνησε τόσο με την θεωρία του που η λέξη revolution πέρασε στο λεξιλόγιο, αντικρούοντας τις θρησκευτικές αντιλήψεις πως η γη είναι το κέντρο του κόσμου  

Μια γυναίκα είχε ρωτήσει κάποτε τον Θωμά Έντισον: Τι είναι ηλεκτρισμός; Κυρία μου, της απάντησε ο ηλεκτρισμός υπάρχει, χρησιμοποιήστε τον!
Οι επιστήμονες δεν μπορούν να δουν με τα μάτια τους, ωστόσο δέχονται θεωρίες ως μια επιστημονική πραγματικότητα, βασισμένες σε συμπεράσματα που προκύπτουν απο πειραματικά αποτελέσματα
Το ίδιο κάπως συμβαίνει νομίζω με τους φιλόσοφους
Δεν μπορούμε να δούμε την ζωή, ξέρουμε όμως πως είμαστε ζωντανοί Η ζωή υπάρχει και βρισκόμαστε σε αυτό τον κόσμο για να την εκφράσουμε με όλη της την ομορφιά
Δεν μπορούμε να δούμε τον νου, τις σκέψεις, ξέρουμε όμως τις σκέψεις ενός καλλιτέχνη μέσα από τη μουσική ή ένα πίνακα ζωγραφικής

Οι κορυφαίοι αθλητές, έχουν προπονηθεί για να συλλαμβάνουν νοερά ότι κάνουν με με κάθε λεπτομέρεια, χρησιμοποιώντας όλες τις αισθήσεις για την προσομοίωση της συνολικής ενέργειας στην οποία θέλουν να προβούν
Η αντίληψη, ιδιάιτερα οι εκλεπτυσμένες μορφές της, απαιτεί ανάπτυξη και εκπαίδευση
Από την άλλη πλευρά όμως έχει αποδειχθεί και το πόσο σημαντική αξία έχει για έναν αθλητή το να κάθεται κάποιος ακίνητος με τα μάτια κλειστά, η αυτοσυγκέντρωση Το συναίσθημα και η πίστη είναι πολύ σημαντικό
Η στάση ζωής μπορεί να επιρεάσει το πως βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας και πιο πέρα από τις συναισθηματικές καταστάσεις μας Αν αντιλαμβάνόμαστε μόνο ότι γνωρίζουμε, αυτό δεν αφήνει να καταλάβουμε το καινούργιο, το άγνωστο, το βέλτιστο

Η πρώτη ένδειξη ότι στην κοσμολογία δεν βλέπουμε, δεν μπορούμε να δούμε,  όλα όσα υπάρχουν, ήρθε πριν περίπου 70 χρόνια από έναν Ελβετό αστροφυσικο
Ο Αινστάιν καθιέρωσε την αντικειμενικότητα ως θεμέλιο της επιστήμης Το ίδιο το όνομα της σχετικότητας δηλώνει πως η θεώρηση του κόσμου μας είναι εκάστοτε αυτή του κάθε παρατηρητή Ο ίδιος όμως έθεσε ως πυλώνα της σχετικότητας την αρχή ότι οι νόμοι είναι ίδιοι για όλους τους παρατηρητές, ανεξάρτητα από τον χώρο ή την θέση που βρίσκονται

Η προσωπική στάση του καθενός, όπου στάση το  προσωπικό, νόμος το καθολικό, παράδειγμα το πολιτισμικό,  νομίζω  όμως πως είναι το κεντρικότερο

αυτα βιαστικά... :grin:

[cna]

off topic

Γουστάρω που ενοποιήσαμε φυσική και ψυχολογία όταν οι φυσικοί αδυνατούν να παρουσιάσουν ενοποιημένη φυσική θεωρία...

[larus audouinii]

:lol:  :lol:  :lol:
το κοσμικό κέρας της Αμαλθείας cna χαχαχα
εννοω με την έννοια ενός τοπίου πιθανοτήτων
εξάλλου και οι φυσικοί ασπάζονται την σημασία του ρόλου των αφηρημένων συμμετριών  :razz:  :grin:

[pixie]

'Οταν αναφερόμαστε σε γεννήματα της ψυχής ή του νου - βιβλία, ποίηση, ζωγραφική εικόνων - από όποια οπτική γωνία κι αν κοιτάξεις, το έργο έχει την μοναδική εσωτερική του πνοή...

Αρκεί να υπάρχει εκείνη η πηγαία, μαγική συναναστροφή του παρατηρητή με τον καλλιτέχνη!
Δίχως μυστικούς κώδικες... αυθόρμητα... αρκεί ένα βλέμμα γεμάτο σεβασμό και αποδοχή...

[kapoia_za]

[quote user="KostasD33" post="326170"]
Άλλοτε ο προβολέας έχει στενή δέσμη σαν Laser που πάει μεν μακριά αλλά όλα τα κοντινά και πέριξ τα αφήνει αφώτιστα
Άλλοτε....
[/quote]

Ωραίο…!
Άραγε αυτός ο προβολέας ανάβει πριν εκφραστεί η σκέψη  ή μετά..;
...και δεν εννοώ αυτόν που ντε και καλά μπορούν να δουν οι άλλοι..

Αν είναι πάντως  μετά, φαντάζομαι ότι είναι καταδικασμένος να υποστεί  την εποχή του..
η τεχνολογία εξάλλου κάνει άλματα..!


[quote user="pixie" post="327413"]
Στην τέχνη είναι πολύ σημαντική η ''ματιά'' πχ. κάθε συγγραφέας έχει την δική του μοναδική αφηγηματική τεχνική.
Κάθε ζωγράφος αιχμαλωτίζει τη στιγμή ανάλογα με τον τρόπο του ώστε το έργο .....[/quote]

αυτή ίσως να ναι και η στιγμή του ¨ανάμματος¨!




[size=10]σόρρυ για το πετσόκομμα των παραθέσεων[/size]

[κώστας]

Κανένας ζωγράφος που είναι και καλλιτέχνης
δεν αιχμαλωτίζει τη στιγμή.
Την συλλαμβάνει, αυτό ναι.
Και την απελευθερώνει
από τα στενά όρια της στιγμής.

[kapoia_za]

Ώστε ζωγραφίζεις εεε..δεν σου του χα  
Για την τέχνη της φωτογραφίας θα ήταν  έγκυρη η λέξη ¨αιχμαλωτιζει¨ ;

[quote user="κώστας" post="338970"]
.... τα στενά όρια της στιγμής.[/quote]

¨στιγμή¨ και ¨όρια¨ μου φαίνεται αντιφατικό , [size=10]αλλά κολλάω σε λεπτομέρειες[/size]

[pixie]

[quote user="κώστας" post="338970"]Κανένας ζωγράφος που είναι και καλλιτέχνης
δεν αιχμαλωτίζει τη στιγμή.
Την συλλαμβάνει, αυτό ναι.
Και την απελευθερώνει
από τα στενά όρια της στιγμής.[/quote]

Πρώτα απ' όλα, κάθε αληθινός ζωγράφος είναι καλλιτέχνης...
Δεν υπάρχουν συνταγές πνευματικής, δημιουργικής διαδικασίας πάνω στην τέχνη.
Είτε πούμε ''την αιχμαλωτίζει'', είτε πούμε τη ''συλλαμβάνει'', σημασία έχει ότι ζει γιαυτή τη μοναδική στιγμή της έκστασης όπου κορυφώνεται όλη η διαδικασία κι ο καλλιτέχνης - δονούμενος από δημιουργική παραφορά - ολοκληρώνει το έργο του!

Τα έχω ξαναγράψει αυτά εδώ, κι εξακολουθώ να τα υποστηρίζω:

Ο καλλιτέχνης, πολλές φορές, ξεκινάει από ευτελή στοιχεία! Είναι η πρώτη μορφή. Σιγά-σιγά κατεργάζεται αυτά τα στοιχεία κι αρχίζει να αναρριχάται ολοένα και σε ανώτερα επίπεδα και ύψη. Είναι το βαθμιαίο ανέβασμα... Η προπαρασκευή...
 
Κι εκείνο που συνεχώς του δίνει ώθηση και τον τονώνει, είναι η ενόραση της μοναδικής στιγμής... 'Οταν με ασύλληπτα ξαφνική δύναμη, με απόλυτη κορύφωση, ρέει και επιτέλους εκφράζεται το πάθος του! Που σε όλη αυτή την ανοδική πορεία και λειτουργώντας παράλληλα με τον αισθητικό υπολογισμό, διαστέλλονταν παράφορα...
 
Αυτή η τρομερή στιγμή, η γεμάτη απολύτρωση, είναι η μόνη αληθινή και ακρογωνιαία στην Τέχνη!


Τουλάχιστον εγώ, σ΄αυτή τη στιγμή έκανα αναφορά, στη στιγμή της κορύφωσης δλδ. στην εσωτερική υφή της...

[κώστας]

Ώστε ζωγραφίζεις εεε..δεν σου του χα
Σωστά. Δεν ζωγραφίζω.

Για την τέχνη της φωτογραφίας θα ήταν έγκυρη η λέξη ¨αιχμαλωτιζει¨ ;
Όχι. Ισχύει ό,τι και για τη ζωγραφική
όπως και για καθετί που είναι τέχνη.

¨στιγμή¨ και ¨όρια¨ μου φαίνεται αντιφατικό
Υπό ποία έννοια;