Η Εποχή του Απόλυτου Παραλογισμού

[Michael_Design]

[align=justify]Ζω σε έναν κόσμο που αναδύει ανυπόφορη μπόχα. Κοιμάμαι και ξυπνώ μʼ αυτήν. Νοητική μπόχα που αναδύεται από πνευματικά νεκρούς εγκέφαλους. Με τριγυρίζουν πνευματικά ζόμπι που αυτοκτόνησαν πηδώντας με ασύλληπτες νοητικές κολοτούμπες απʼ το τεντωμένο σχοινί της λογικής. Παντού τριγύρω μου λέξεις, έννοιες και ιδεολογίες που κακοποιούνται βάναυσα απʼ αυτούς που τις υιοθετούν. Παντού τριγύρω μου, άνθρωποι που προτιμούν να αφορίζουν και να δολοφονούν εν ονόματι εννοιών, που δεν είναι πρόθυμοι ούτε να κατανοήσουν, ούτε να ζήσουν σύμφωνα μʼ αυτές. Άνθρωποι που αγωνίζονται για δικαιώματα που δεν αναγνωρίζουν στους άλλους. Είναι καιρός να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους.

Ζω σε έναν κόσμο με θολή όραση που αναζητάει ακατάπαυστα τους αθώους και τους ενόχους σε ένα απέραντο θολό τοπίο. Ζω στην εποχή της ένοχης αθωότητας και της αθώας ενοχής. Ποίοι είναι αθώοι και ποιοι ένοχοι; Όλοι είμαστε αθώοι και όλοι είμαστε ένοχοι ταυτόχρονα. Όλοι αθώοι γιατί γεννιόμαστε όλοι αθώοι. Όμως για πόσο άραγε μπορούμε να κρατήσουμε την αθωότητα μας σε έναν κόσμο τόσο ένοχο; Με κάθε μας ανάσα αναπνέουμε την ενοχή του κόσμου μας και γινόμαστε συμμέτοχοι αυτής. Είμαστε αθώοι γιατί δεν επιλέξαμε εμείς να ζούμε σε έναν τέτοιο κόσμο αλλά συγχρόνως και ένοχοι επειδή τον συντηρούμε και μόνο με την ύπαρξη μας, συνειδητά ή ασυνείδητα. Αθώοι γιατί αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματα μας αλλά ένοχοι γιατί αδιαφορούμε για τα δικαιώματα των άλλων. Αθώοι όταν δυστυχούμε, γιατί όλοι έχουμε το δικαίωμα στην ευτυχία και στην ευημερία. Ένοχοι όμως όταν ευτυχούμε, γιατί πως είναι δυνατόν να είμαστε πραγματικά ευτυχείς όταν τριγύρω μας βασιλεύει η εξαθλίωση και η δυστυχία; Αθώοι γιατί το αίμα μας γίνεται η τροφή ενός συστήματος που στις φλέβες του ρέει χρήμα και συγχρόνως ένοχοι που συντηρούμε αυτό το σύστημα ώστε να εξακολουθεί να υπάρχει για να φάει και τα παιδιά μας. Ένοχοι μιας κοινωνίας που συντηρεί την φτώχια και την εξαθλίωση και αποδέχεται μονάχα το δίκαιο του ισχυρού.

Κάποιοι υιοθέτησαν τον ρόλο του επαναστάτη. Επαναστάτες που όμως δεν διαφέρουν σε τίποτα απʼ αυτό στο οποίο αντιμάχονται.  Αλλάζουν απλώς τον ιδεολογικό μανδύα αλλά η ουσία παραμένει η ίδια. Όλα γίνονται για την κατάκτηση της εξουσίας. Βλέπω ανθρώπους που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται την ελευθερία της σκέψης και του λόγου, να είναι έτοιμοι να κάψουν όποιον τολμήσει να σκεφτεί και να εκφραστεί διαφορετικά απʼ αυτούς. Βλέπω αυτοαποκαλούμενους αντεξουσιαστές που υποτίθεται υπερασπίζονται την ελευθερία, να προσπαθούν να επιβάλουν την δική τους οχλοκρατική εξουσία με την βία και να μην αναγνωρίζουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στους συνανθρώπους τους. Ακούω ανθρώπους που υποτίθεται ότι αγωνίζονται για μια νέα αταξική κοινωνία, να υπερασπίζονται τον ταξικό πόλεμο. Και αναρωτιέμαι, πως είναι ποτέ δυνατόν αυτοί να δημιουργήσουν έναν νέο αταξικό κόσμο, όταν οι ίδιοι αποδέχονται τις τάξεις, τις παρατάξεις και αναπαράγουν το ταξικό μίσος που επέβαλε ο παλιός κόσμος; Πως είναι ποτέ δυνατόν να δημιουργήσουν στο μέλλον έναν αταξικό κόσμο, αυτοί που τώρα στα πρόσωπα των ανθρώπων δεν μπορούν να αντικρίσουν συνανθρώπους αλλά τάξεις ανθρώπων; Τι είδους κοινωνία προσπαθούν να δημιουργήσουν άνθρωποι που δεν έμαθαν να σέβονται; Πως είναι ποτέ δυνατόν να δημιουργήσουν οτιδήποτε αυτοί που έχουν μάθει να καταστρέφουν; Πως είναι ποτέ δυνατόν να υπερασπίσουν ανθρώπινες αξίες όσοι δεν αναγνωρίζουν την αξία της ανθρώπινης ζωής; Υποτιθέμενοι αντίπαλοι ενός συστήματος, που όμως του μοιάζουν τόσο, μα τόσο πολύ. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με το παλιό σαν την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Χρησιμοποιούν τις ίδιες ακριβώς μεθόδους του συστήματος το οποίο υποτίθεται ότι θέλουν να αλλάξουν, τα ίδια ακριβώς κριτήρια αξιολόγησης ανθρώπων, ακόμη και την ίδια φρασεολογία. "Παράπλευρες Απώλειες." Κρίνουν και αξιολογούν τους ανθρώπους με βάση την δουλειά ή την κοινωνική τους θέση. Δουλεύεις σε Τράπεζα; Τότε σου αξίζει να πεθάνεις.

Απʼ την άλλην μεριά ακούω τους υπερασπιστές της αυτοαποκαλούμενης "Δημοκρατίας" και φρίττω. Άραγε ξέρουν για τι πράγμα μιλάνε; Για πια "Δημοκρατία" μιλάνε; Έχει άραγε το δικαίωμα να αυτοαποκαλείται "Δημοκρατικό" ένα πολίτευμα που εφαρμόζει την δημοκρατία μια ημέρα κάθε 4 χρόνια; Έχει άραγε το δικαίωμα να αυτοαποκαλείται "Δημοκρατικό" ένα πολίτευμα που δεν σέβεται ούτε καν τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει έναντι των πολιτών του, προσπαθώντας να αποσπάσει την ψήφο τους; Έχει άραγε το δικαίωμα να αυτοαποκαλείτε "Δημοκρατικό" ένα πολίτευμα που δεν εφαρμόζει τα προγράμματα για τα οποία ψηφίστηκε από τον λαό; Έχουν άραγε το δικαίωμα να αυτοαποκαλούνται υπερασπιστές της Δημοκρατίας αυτοί που δεν έχουν δημοκρατία ούτε καν στα ίδια τους τα κόμματα; Υπερασπιστές της Δημοκρατίας, αυτοί που υποτίθεται εκπροσωπούν τον λαό και δεν έχουν το θάρρος να εκπροσωπήσουν  ούτε καν την συνείδηση τους, υπακούοντας στην κομματική πειθαρχία από τον φόβο μην αποπεμφθούν απʼ την παράταξη τους; Υπερασπιστές της Δημοκρατίας και του Συντάγματος αυτοί που εφευρίσκουν νόμους για να παρακάμπτουν και να καταπατούν τις βασικότερες αρχές αυτού του Συντάγματος; Ας πούμε επιτέλους τα πράγματα με το όνομα τους. Το πολίτευμα στο οποίο ζούμε δεν είναι Δημοκρατία. Ζούμε σε Κομματοκρατία Χουντικής μορφής. Η μοναδική δημοκρατική ψευδαίσθηση που μας παραχωρήθηκε για να ξεγελάμε τους εαυτούς μας, είναι ότι κάθε 4 χρόνια μας δίδεται το δικαίωμα να εκλέγουμε το χρωματικό φόντο της χούντας που θα μας κυβερνά για τα επόμενα 4 χρόνια, γιατί μόνο το χρώμα της χούντας αλλάζει, η ουσία παραμένει ίδια. Είναι μια οικονομική χούντα που εξυπηρετεί τα ίδια συμφέροντα, απομυζεί τον συλλογικό πλούτο και δεν μπορεί να την αγγίξει ποτέ κανείς. Είναι ένα πολιτικοοικονομικό κατεστημένο που δεν μας λογαριάζει ούτε καν ως λαό. Μας λογαριάζει ως μάζα.

Ζω σε έναν κόσμο που έχει το θράσος να μιλάει για πολιτισμό την στιγμή που επιτρέπει να ζουν ανθρώπινα πλάσματα μέσα στην εξαθλίωση. "Πνευματικοί" ηγέτες που συσσωρεύουν αμύθητες περιουσίες στο όνομα αυτού που δίδαξε το μοίρασμα. Αυτοαποκαλούμενοι εκπρόσωποι του θεού της αγάπης που προάγουν το μίσος και την μισαλλοδοξία. Διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε αντιμαχόμενες τάξεις αλλά υπόσχονται στους πιστούς επουράνιους παράδεισους όπου όλοι οι άνθρωποι ως παιδιά του ίδιου θεού θα ενωθούν με τον μοναδικό θεό. Αυτοαποκαλούμενες "Χριστιανικές" κοινωνίες που αδιαφορούν για όσα δίδαξε αυτός που λένε πως πιστεύουν και που θυμούνται να γλεντήσουν ενʼ ονόματι του 2 φορές τον χρόνο, μετατρέποντας ακόμη και τις γιορτές του θεού τους σε γιορτές του καπιταλισμού. Μα πόσο αφελής είμαι; Αφού θεός των κοινωνιών μας είναι το χρήμα και για να γιορτάσεις πρέπει να μπορείς να ξοδέψεις. Αν δεν έχεις να ξοδέψεις δεν πειράζει, δανείσου. Δεν πειράζει που θα γίνεις δούλος, άλλωστε και οι θεοί θέλουν τους δούλους τους. Αν δεν μπορείς ούτε να δανειστείς τότε καλύτερα να αυτοκτονήσεις.

Η εκάστοτε εξουσίες προσπαθούν να ναρκώσουν τις ανθρώπινες συνειδήσεις με παραμύθια περί πατρίδας και εθνικής ενότητας, μιας πατρίδας που την λυμαίνονται εξ αρχής της συμμορίες ληστών. Για ποιά εθνική ομοψυχία και ομόνοια μας μιλάνε; Που και πότε την είδαμε; Που αρχίζει και που τελειώνει; Έθνος διαχωρισμένο σε κάστες και κατηγορίες πολιτών ευτελούς αξίας. Συντεχνιακές αγέλες σε έναν συνεχή εμφύλιο πόλεμο. Από πολίτες μετατραπήκαμε σε οπαδούς και ουρλιάζουμε με συνθήματα δημαγωγών. Οπαδοί χρεοκοπημένων κομμάτων, οπαδοί χρεοκοπημένων θρησκειών, οπαδοί χρεοκοπημένων φιλοσοφιών, οπαδοί χρεοκοπημένων ομάδων, οπαδοί  χρεοκοπημένων πόλεων, οπαδοί χρεοκοπημένων επιχειρήσεων, οπαδοί χρεοκοπημένων καλλιτεχνών, οπαδοί χρεοκοπημένων προϊόντων, οπαδοί του χρεοκοπημένου μπαμπά ή της χρεοκοπημένης μαμάς, χρεοκοπημένοι οπαδοί.., οπαδοί.., οπαδοί... Διαχωριστήκαμε σε οπαδούς για να βριζόμαστε και να σκοτωνόμαστε σε γήπεδα και σε αρένες πάσης φύσεως. Δημιουργήσαμε και συντηρούμε κοινωνίες με χαμηλότερο πνευματικό επίπεδο ακόμη και των ζώων. Αγωνιούν οι κυβερνόντες μην τυχών και χρεοκοπήσει το έθνος. Όμως τι είναι τελικά ένα έθνος; Δεν είναι οι άνθρωποι που το αποτελούν; Τα κύτταρα των εθνών δηλαδή οι άνθρωποι που τα αποτελούν έχουν αρχίσει ήδη να χρεοκοπούν με ραγδαίους ρυθμούς οικονομικά και πνευματικά και αντιμετωπίζουν άμεσο πρόβλημα επιβίωσης.

Βαρέθηκα να είμαι οπαδός. Προτιμώ να ξαναγίνω άνθρωπος. Βαρέθηκα να έχω πατρίδα μου την Ελλάδα. Γεννήθηκα στον πλανήτη Γη. Αυτή είναι η πατρίδα μου και θα αγωνιστώ γʼ αυτήν. Βαρέθηκα να αναγνωρίζω στα πρόσωπα των ανθρώπων αντιμαχόμενες τάξεις και αντιμαχόμενα έθνη. Για μένα υπάρχουν μόνο άνθρωποι. Άνθρωποι με νόηση και συνείδηση της ανθρώπινης υπόστασης τους και άνθρωποι ανόητοι δίχως συνείδηση που τους αρκεί να ενταχθούν σε μια αγέλη. Η ευθύνη για την αλλαγή βαρύνει πάντα αυτούς που κατανοούν και ζουν με συνείδηση.[/align]

[larus audouinii]

Γειτονάκι δεν γράφεις συχνά στο φόρουμ αλλά όταν το κάνεις αναπληρώνεται το κενό :!:

[cna]

Μόνο μια μικρή διόρθωση: Δεν ζούμε σε Κομματοκρατία χουντικής μορφής. Πλέον ζούμε σε Χούντα (και με την βούλα-βλ. το αντίστοιχο θέμα) κομματικής-κοινοβουλευτικής μορφής. Η Ελλάς σήμερα μπήκε στον γύψο. Περαστικά μας.

[larus audouinii]

Ο προβληματισμός για το αύριο με την δύση κάθε μέρας μας βαραίνει περισσότερο Τα νεα παιδιά σκέφτομαι  Αλλά ας μην χάνουμε την ελπίδα cna, δεν έχει χαθεί ακόμη, και ας την μετράνε λογιστικά

[cna]

Όσο αγωνιζόμαστε ακόμα τόσο η ελπίδα μου δεν σβήνει. Ακούστε και αυτό:

"Αν ξυπνήσεις μονομιάς θα έρθει ανάποδα ο ντουνιάς"...

[pixie]

Καλημέρα!

Κατ' αρχήν, συγχαρητήρια στον θεματοθέτη για το μεστό σε αλήθειες κείμενο - έκκληση που μας έδωσε!


Ναι, Μιχάλη, όλα μυρίζουν αλλοτρίωση, αποξένωση, και μας οδηγούν στη σκέψη ότι ζούμε την εποχή της ευτέλειας και της ανθρώπινης φθοράς.

Μας καταργούν! Συρρικνώνουν τα όνειρά μας σε μια γελοία οικονομική ηθικολογία, καταργώντας τις ανθρώπινες δυνατότητές μας σε μια μισθολογική εξαθλίωση που θεωρήθηκε αυτοεπιβεβλημένη...


Γιατί τόση σπατάλη δίχως ένα ουσιαστικό νόημα?
Πρώτα η άχρηστη κατανάλωση, στη συνέχεια η στέρηση...

Και κάθε συναισθηματική προσέγγιση καταδικασμένη εκ των προτέρων ως ανεδαφική...
Και η συνείδηση πολυτέλεια... ;-)

[amfiprostylos]

[quote user="cna" post="337120"]Όσο αγωνιζόμαστε ακόμα τόσο η ελπίδα μου δεν σβήνει. Ακούστε και αυτό:

"Αν ξυπνήσεις μονομιάς θα έρθει ανάποδα ο ντουνιάς"...[/quote]

αχα!!! το ξερα οτι ο Ξυλουρης ακουει σφακιανακη. να τον τωρα που διασκευαζει και τα τραγουδια του. α ρε νοτη καλιτεχναρα, μετα τους deep purple και ο αετος της κρητης σε αντιγραφει.

[larus audouinii]

"Μας καταργούν "

 "Πρέπει να είσαι η αλλαγή που εύχεσαι να δεις στον κόσμο."

Όταν έγραφα στον καιρό των Δεκεμβριανών ένα απόσπασμα από τον Νίτσε δεν περίμενα πως λίγο καιρό μετά θα βρισκόμουν στην σημερινή οπτικη Το αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ Ούτε είχα κοστολογίσει τότε την σημερινή οικονομική κρίση Κάπως ετσι ο/οι καπετάνιος προσπαθούσε να σώσει το καράβι... Ούτε περίμενα να δω σήμερα στα ευρωπαϊκά κοινοβούλια το να "αφήσουμε την Τουρκία να μπει στην Ελλάδα" λες και εγώ είμαι ένας τρίτος ξένος
Καταλαβαίνω την αγανάκτηση, την μεγάλη αδικία,το αδιέξοδο, την ανασφάλεια, την ανάγκη ωρίμανσης της κοινωνίας,  όμως δεν καταλαβαίνω την φοβία ως  αποτέλεσμα
Στη χώρα μου που η ανεργία είναι σε υψηλά επίπεδα, που δεν σκέκεται άξια απέναντι σε όσους έχουν επενδύσει σε μόρφωση, συντηρεί πάνω από ένα εκατομμύριο μετανάστες που εργάζονται σκληρά Στις καλύτερες οικογένειες συνυπάρχει η κατάχρηση και η κακοδιαχείρηση, το βόλεμα και η πονηριά
Θυμάμαι τους γονείς μου που βρέθηκαν με λιγότερες ευκαιρίες αλλά αγωνίστηκαν πολύ σκληρά,  δημιούργησαν, ώστε να μην λείψει τίποτε από εμάς στο μέλλον Ήταν επιλογή τους
Και θυμάμαι το "όπως έστρωσες θα κοιμηθείς"

[tziger]

ΖΗΤΕΙΤΑΙ γραφομηχανή…

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ραδιογραμμόφωνον…

ΖΗΤΕΙΤΑΙ τζὶπ ἐν καλῇ καταστάσει…

ΖΗΤΕΙΤΑΙ τάπης γνήσιος περσικὸς…

Ἔβγαλε τὴν ἀτζέντα του, ἔκοψε ἕνα φύλλο κι ἔγραψε μὲ τὸ μολύβι του:

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ἐλπίς

Ὕστερα πρόσθεσε τὸ ὄνομά του καὶ τὴ διεύθυνσή του. Φώναξε τὸ γκαρσόνι. Ἤθελε νὰ πληρώσει, νὰ πάει κατευθείαν στὴν ἐφημερίδα, νὰ δώσει τὴν ἀγγελία του, νὰ παρακαλέσει, νὰ ἐπιμείνει νὰ μπεῖ ὁπωσδήποτε στὸ αὐριανὸ φύλλο.

Αντώνης Σαμαράκης

[larus audouinii]

Από τα ΝΕΑ (αποσπαματικά)

Δε θα λειτουργήσει ποτέ ξανά το κατάστημα της Marfin στη Σταδίου, τονίζει ο Ανδρέας Βγενόπουλος σε επιστολή του προς τους εργαζόμενους της τράπεζας.
Στην ίδια επιστολή, ο πρόεδρος και διεθύνων σύμβουλος της Marfin κάνει λόγο για «άριστα οργανωμένη δολοφονική επίθεση που δεν θα σταμάταγε αν δεν υπήρχαν νεκροί» και προσθέτει πως το κατάστημα τηρούσε όλα τα προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας.
Για τους εργαζόμενους στο κατάστημα της Σταδίου σημειώνει ότι «δέχθηκαν επίσκεψη από εκπροσώπους του Συλλόγου και στις 4 Μαΐου αλλά και στις 5 Μαΐου το πρωί για να ενημερωθούν για την απεργία». Το ίδιο κατάστημα «έχοντας πολλές προηγούμενες εμπειρίες όπου ακόμα και επίθεση με βόμβες μολότοφ έχει αντιμετωπισθεί και η φωτιά έχει σβήσει με τη χρήση πυροσβεστήρων, δεν ανησύχησε από τη μεγάλη ειρηνική πορεία που εξελισσόταν υπό τη φρούρηση των ΜΑΤ. Εάν ανησυχούσαν, δεν θα τους εμπόδιζε κανείς να κλείσουν το κατάστημα και να φύγουν. [...] Το κατάστημα Σταδίου είχε όλα τα από το νόμο προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας, πυρανίχνευση, πυρασφάλεια με 16 πυροσβεστήρες, έξοδο κινδύνου, ενισχυμένα τζάμια, με τους περιορισμούς όμως ενός διατηρητέου κτιρίου που δεν μπορούσε από την υφιστάμενη νομοθεσία να μετατραπεί σε φρούριο».

Σχετικά με την επίθεση στο κατάστημα ο Ανδρέας Βγενόπουλος σημειώνει ότι «πετάχτηκαν ειδικές μη συνηθισμένες βόμβες μολότοφ και αδειάστηκε το περιεχόμενο ενός μπιτονιού που περιείχε ένα ειδικό εύφλεκτο υλικό που προκαλεί άμεσα πυκνό καπνό και συνθήκες ασφυξίας. Οι διασωθέντες το παρομοιάζουν με "βόμβες napalm"».

»Την ώρα που εξελισσόταν το δράμα», αναφέρει η επιστολή, «οι συνάδελφοί μας που προσπαθούσαν να διαφύγουν δεχόντουσαν επίθεση με πέτρες και φραστικές επιθέσεις από ένα τμήμα των διαδηλωτών που φώναζαν «κάψτε τους» και «να πεθάνουν οι απεργοσπάστες τα γουρούνια». Ένας συνάδελφος που διέφυγε από την κυρία είσοδο, που σύμφωνα με τη λάσπη ήταν κλειδωμένη, κινδύνεψε να λιντσαριστεί δια λιθοβολισμού».

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Και αν η αλήθεια συνήθως βρίσκεται κάπου στη μέση, αυτό δεν αλλάζει το θέμα του τόπικ...