Είσαι ό,τι βλέπεις!

[titica]

Ε λοιπόν, ναι! Όλα αυτά που βλέπεις θέλουν να σου δείξουν ποιος πραγματικά είσαι, σαν ένας καθρέφτης.  Αυτή η θεωρία δεν γίνεται εύκολα αποδεκτή. Παρότι δεν είναι περίπλοκη, δύσκολα εφαρμόζεται στη ζωή μας, γιατί η περηφάνεια μας δέχεται σκληρό χτύπημα, κυρίως αν αυτό που βλέπουμε μας ενοχλεί. Γιατί, ακόμα και όταν θαυμάζουμε κάποιον, δυσκολευόμαστε καμιά φορά να δούμε ότι και εμείς είμαστε το ίδιο ξεχωριστοί, ότι είμαστε μια άλλη εικόνα του ίδιου πλάσματος.
 
Τι βλέπεις γύρω σου; Πως βλέπεις τα άτομα με τα οποία ζεις; Πως βλέπεις τα άτομα με τα οποία εργάζεσαι; Πως βλέπεις τους ανθρώπους γενικά, στο δρόμο, στην αγορά; ΄Οπου πέφτει το βλέμμα σου, είναι η αντανάκλασή σου. Αν εφάρμοζες τη σπουδαία τούτη θεωρία του καθρέφτη για λίγες μόνο στιγμές κάθε μέρα, θα γινόταν μια πολύ σημαντική μεταβολή στη ζωή σου.
 
Ας υποθέσουμε ότι σε αυτήν εδώ τη ζωή, πάνω στη γη, για να σε βοηθήσουν να γνωρίσεις τον εαυτό σου, για να εξελιχθείς και να δεις πραγματικά τον εαυτό σου, σε περιβάλλουν καθρέφτες. Όπου και αν πας, ό,τι και αν κάνεις, μπορείς να παρατηρείσαι συνεχώς μέσα σε έναν καθρέφτη. Αντί να βλέπεις άτομα επιθετικά, άτομα που σε ταράζουν ή άτομα ασυνήθιστα, βάλε στη θέση τους ένα καθρέφτη και η ζωή σου θα πάρει τελείως άλλη πορεία.
 
Όταν στέκεσαι μπροστά στον καθρέφτη σου, εύκολα καταλαβαίνεις ότι το πρόσωπο που αντανακλάται είσαι εσύ. Όπως και αν είναι το πρόσωπό σου, σκυθρωπό ή ακτινοβόλο, χαρούμενο ή θλιμμένο, με λείο δέρμα ή με εξανθήματα, ξέρεις ότι πρόκειται για το δικό σου. Αν δεν σου αρέσει η εικόνα που σου στέλνει ο καθρέφτης, δεν κακίζεις τον καθρέφτη, έτσι δεν είναι ;
 
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει στη ζωή: Όλα τα πρόσωπα που ελκύεις, σου στέλνουν την εικόνα μιας όψης του εαυτού σου. Κάθε μέρα, ο υπερσυνειδητός νους σου δημιουργεί καταστάσεις για να βρεθούν γύρω σου οι άνθρωποι που χρειάζεσαι τη συγκεκριμένη στιγμή, για να μάθεις να γνωρίζεις τον εαυτό σου. Όπως είπα και πιο πάνω, δύσκολα δέχεσαι αυτή τη θεωρία. Εννιά φορές στις δέκα, η πρώτη μας αντίδραση θα είναι να πούμε: “Δεν είναι δυνατόν! Δεν είμαι έτσι! Δεν είμαι τόσο εγωίστρια! Δεν είμαι τόσο ανυπόμονη!” Μπορεί επίσης να πεις: “Δεν είμαι τόσο καλή σαν αυτή! Δεν είμαι ούτε τόσο υπέροχη ούτε τόσο πεισματάρα!” Συγκρίνουμε ασταμάτητα τον εαυτό μας με τους άλλους, είτε τους κρίνουμε καλύτερους είτε χειρότερους από τον εαυτό μας.
 
Όσο έχουμε αυτή τη φιλοσοφία, αυτή την αντίληψη για τη ζωή, το μη αποδεκτό πρότυπο αναπαράγεται συνεχώς. Απεναντίας, τη στιγμή που θα το δεχτείς ότι όσα προκαλείς να συμβούν γύρω σου είναι απλώς μια αντανάκλαση του εαυτού σου, και τη στιγμή που θα σταθείς να το σκεφτείς “Μήπως είμαι έτσι; Ποιό κομμάτι του εαυτού μου μοιάζει με το άλλο άτομο;” ανοίγει στην καρδιά σου μια πόρτα. Ο εσωτερικός σου ήλιος σου φέρνει αμέσως το φως που χρειάζεσαι, για να δεις καθαρά. Ξάφνου, θα ακούσεις τον εαυτό σου να λέει: “Μάλιστα! Τώρα κατάλαβα!” Και θα νοιώσεις ευτυχία με την καινούργια τούτη συνείδηση.
 
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι ο σύντροφός σου τεμπελιάζει, ότι περνά πολλή ώρα μπροστά στην τηλεόραση μετά τη δουλειά του. Αν σε ενοχλεί πολύ η συμπεριφορά του, αν τον επικρίνεις μονολογώντας “Θέλει διαρκώς σπρώξιμο! Βαρέθηκα να περνούν όλα από το χέρι μου και να τον παρακαλάω να κάνει κάτι και αυτός!”, αυτό σημαίνει πως έχεις κάτι να μάθεις για τον εαυτό σου μέσα από αυτήν την κατάσταση. Ας υποθέσουμε ακόμα πως αναστατώνεσαι βλέποντας τα παιδιά να μη μελετούν τα μαθήματά τους, να μη βοηθούν ποτέ στο σπίτι και τα μαλώνεις ότι τεμπελιάζουν. Μέσα απʼ όλα αυτά, μαθαίνεις ότι ένα κομμάτι του εαυτού σου τεμπελιάζει. Εσύ βέβαια δεν θεωρείς ότι είσαι τεμπέλα, σε απορροφά πολύ το να βλέπεις στους άλλους την τεμπελιά! Ή, ένα κομμάτι του εαυτού σου θεωρεί απαράδεκτη την τεμπελιά και δεν την επέτρεψες ποτέ στον εαυτό σου. Ιδού μια απόφαση που πήρες σε μια συγκεκριμένη φάση της ζωής σου, μάλλον από αυτά που διδάχτηκες. Μήπως σου έλειψε αγάπη, όταν πρόσφερες στον εαυτό σου μια στιγμή τεμπελιάς; Ό,τι και αν είναι, η γνώση του τι είναι η τεμπελιά δημιουργεί μέσα σου βαθιά ταραχή. Σε ταράζει το ότι κάποιος άλλος επιτρέπει στον εαυτό του  κάτι που, κατά βάθος, θα σου άρεσε και εσένα να κάνεις που και που. Όχι να το ρίξεις τελείως στην τεμπελιά, βέβαια. Απλώς να το παίξεις και εσύ λίγο κηφήνας. Καμιά φορά, μάλιστα, δεν θα σου έβγαινε σε καλό. Βλέπεις;
 
Το ίδιο ισχύει για όλο τον κόσμο. Αν το σκεφτούμε, δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό, και δεν έχουμε δικαίωμα να κρίνουμε κανέναν και τίποτα. Καθένας πράττει πάντα όπως θεωρεί καλύτερα. Αν ενεργήσει λάθος, ποιος θα υποστεί τις συνέπειες,; Μην κρίνεις λοιπόν και μην επικρίνεις. Δεν έχεις παρά να χρησιμοποιήσεις ό,τι βλέπεις γύρω σου, για να μάθεις να γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου.
 
 
 
Απόσπασμα από το βιβλίο της Lise Bourbeau: 'Μάθε ποιός στ΄ αλήθεια είσαι'

[Nikos Apomakros]

Δεν μπορώ πάντως να συμφωνήσω με τον τίτλο, γιατί το "είσαι ότι βλέπεις" παραπέμπει περισσότερο
στο ότι υιοθετείς ως ορθό, αποδέχεσαι, αναγνωρίζεις, συμφωνείς πάντα με, αν όχι επικροτείς και
στην ουσία αντιγράφεις ή και οικειοποιείσαι το οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σου.

Σαφώς συμφωνώ ότι αυτό που βλέπουμε μας διαμορφώνει αφού συμβάλλει κατά πολύ στο να
χτιστούν τα μέτρα σύγκρισής μας. Ωστόσο δεν αναγνωρίζουμε ως ορθό, ως αντιπροσωπευτικό
και δεν "αντιγράφουμε" το οτιδήποτε. Δεν υιοθετούμε δηλαδή αυτό που θα θεωρήσουμε μη πρέπον,
αυτό που δεν μας εκφράζει ή αυτό που επικρίνουμε. Κάθε άλλο.

Εκεί αναπτύσσεται η αντίρρησή μου. Δεν είμαι ότι βλέπω. Είμαι αυτός που διαμορφώθηκε, διαμορφώνεται
και θα διαμορφώνεται υπό την επιρροή αυτών που είδε, βλέπει και θα βλέπει. Και το πως θα διαμορφωθώ
μπορεί ως αποτέλεσμα να είναι άκρως αντίθετο αυτών που είδα (ευτυχώς κάποιες φορές).

Ξεκαθαρίζω πάντως ότι διαφωνώ κάθετα με τον τίτλο ως τελικό συμπέρασμα. Όχι με όλο το κείμενο.

[papadia]

.....εγω θα εκανα ενα λογοπαιχνιο


          κ θα  εθετα αλλοιως τον τιτλο

          με μια πολυ μικρη αλλαγη στη σειρα των λεξεων

          αλλα με ενα τελειως διαφορετικο νοημα... εντελως αντιθετη εννοια ....


         ....Οτι Εισαι, αυτο βλεπεις!!!!

         ....Οτι ζητας , αυτο βρισκεις!!!!!

[pixie]

Να μείνουμε όμως λίγο και στο θέμα του καθρέφτη, της προβολής του εαυτού μας? Εκεί εστιάζω εγώ την ερμηνεία μου.
Δηλαδή... αυτό που τραβάει την προσοχή μας είναι αυτό που μας μοιάζει! Στοιχεία, τρόπος, πρόσωπα, προθέσεις, στοχασμοί, συναισθήματα, εικόνες... όλα αυτά που αναγνωρίζει το βλέμμα ή ερμηνεύει η λογική μας ως οικεία.

Κατά βάθος αυτό που επιλέγουμε είναι κομμάτι μας... ;-)
Οπότε συμφωνώ πως είμαστε ό,τι βλέπουμε... αφού αυτό που μας έλκει ή φτάνουμε να το εκτιμούμε ή να το αγαπούμε, κατά βάθος είμαστε εμείς! Τα στοιχεία μας αγαπούμε... και είναι αυτά στα οποία σταματά το βλέμμα μας... στα είδωλά μας στον καθρέφτη της ζωής.

[kuria]

ειμαι ο,τι τρωω!

αρνακι ασπρο και παχυ της μανας μου καμαρι...

[Nikos Apomakros]

[quote user="pixie" post="359579"]

Κατά βάθος αυτό που επιλέγουμε είναι κομμάτι μας... ;-)
Οπότε συμφωνώ πως είμαστε ό,τι βλέπουμε... αφού αυτό που μας έλκει ή φτάνουμε να το εκτιμούμε ή να το αγαπούμε, κατά βάθος είμαστε εμείς! Τα στοιχεία μας αγαπούμε... και είναι αυτά στα οποία σταματά το βλέμμα μας... στα είδωλά μας στον καθρέφτη της ζωής.[/quote]

Ίσως εκλαμβάνω με λανθασμένο τρόπο και άρα παρερμηνεύω τα λεγόμενα. Δεν αποκλείεται.
Για μένα όλα αυτά περιγράφουν μια κάπως ναρκισσιστική απόδοση. Δηλαδή νιώθω ότι ισχύουν όταν
μιλάμε για ιδιαίτερα υψηλή αυτοεκτίμηση σε συνδυασμό με πληρότητα ή (ψευδ)αίσθηση πληρότητας.

Αγαπώ, σταματά το βλέμμα μου και ειδικά εκτιμώ, όχι τόσο το κομμάτι που βλέπω στον άλλο
και είναι κομμάτι δικό μου. Προσωπικά αυτό μου συμβαίνει πολύ περισσότερο όταν βλέπω στον άλλο
ένα κομμάτι που ονειρεύομαι, ένα κομμάτι που θα ήθελα να είναι και κομμάτι δικό μου, γιατί το θεωρώ
ιδανικό, ιδεώδες, ωφέλιμο, κτλ για πολύ συγκεκριμένους λόγους.

Μόνο σε περίπτωση ακραίας αυτοεκτίμησης, μόνο τότε θα συνδύαζα το "τέλειο" με τον εαυτό μου. Μόνο
τότε το οτιδήποτε τύγχανε εκτίμησης  θα ήταν επειδή έστω και υποσυνείδητα το θεωρώ κομμάτι μου,
κάτι που ήδη είμαι ή έχω. Και ταυτόχρονα οτιδήποτε διέφερε, θα ήταν και ανάξιο προσοχής ή τέλος
πάντων θα ήταν κάτι μέτριο ή "κοινότυπο" σε σχέση με τα δικά μου στοιχεία. Δεν είναι έτσι όμως.
Όχι τουλάχιστον για μένα.



Πέραν αυτού και όσον αφορά στα λεγόμενα της Titica, μόνο με ακραίο παράδειγμα μπορώ κάπως να
εξηγήσω το πως το εξέλαβα. Στο νου μου λοιπόν ήρθε κάτι που να μου δημιουργεί ακραία αποστροφή
ως επιθυμία ή πράξη. Η παιδεραστία.

Ενώ αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μια σειρά συνθηκών που θα οδηγήσουν έναν άνθρωπο σε αυτή τη πράξη,
δεν μπορώ να δεχθώ ότι είμαι αυτό που βλέπω σε αυτόν. Έστω κι ένα κομμάτι μου. Επειδή απλώς δεν είμαι
και πλέον είναι και πολύ αργά για να εξελιχθώ σε κάτι τέτοιο, ασχέτως συνθηκών, αφού έχω διαμορφωθεί ήδη.

Δεν θεωρώ ότι είμαι κάτι το σπουδαίο και δεν εξελίχθηκα σε κάτι τέτοιο. Δεν ήταν αποτέλεσμα προσωπικής
προσπάθειας και κόπου. Άπειρες συγκεκριμένες συνθήκες με οδήγησαν στο να διαμορφωθώ πολύ διαφορετικά
από έναν τέτοιο τύπο ανθρώπου. Δεν νιώθω περήφανος, ανακουφισμένος νιώθω, που οι ζυμώσεις και διαδράσεις
ήταν τέτοιες ώστε να εξελιχθώ διαφορετικά.

Το σωστότερο λοιπόν, είναι να μην επικρίνω τον άνθρωπο πίσω από τις πράξεις αλλά σαφώς τις ίδιες τις πράξεις
και τις συνθήκες που διαμορφώνουν τους ανθρώπους έτσι ώστε να τις πράττουν.

Ταυτόχρονα, συνειδητοποιώντας και καταφέρνοντας να αποδεχθώ ότι υπό τις ίδιες ακριβώς συνθήκες
(από την γέννησή του μέχρι και την αποτρόπαια πράξη του) το ίδιο ακριβώς θα έπραττα και ο ίδιος,
αφού δεν θα ήμουν πια ο Νίκος αλλά ο τάδε, ο πανομοιότυπος άνθρωπος (νευρολογικά, ψυχολογικά, διανοητικά, κτλ),
θα κάνω το σημαντικότερο βήμα.

Το να μην εξετάζω δηλαδή το προβληματικό αποτέλεσμα αλλά τον τρόπο με τον οποίο αυτό παράγεται κι αναπαράγεται.
Και μόνο εκεί η λύση δεν θα είναι βραχυπρόθεσμη, κοντόφθαλμη ή και άδικη/εκδικητική, αλλά λειτουργική και αποδοτική
κατά το μέγιστο δυνατό.

Και σε όλα αυτά υπάρχουν αυτές οι δύο λέξεις, οι δύο πλευρές ενός και μοναδικού κλειδιού.
Αντίληψη/Κατανόηση. Χαμένο αναντικατάστατο κλειδί.

[Nikos Apomakros]

[quote user="Nikos Apomakros" post="359581"]

Αγαπώ, σταματά το βλέμμα μου και ειδικά εκτιμώ, όχι τόσο το κομμάτι που βλέπω στον άλλο
και είναι κομμάτι δικό μου. Προσωπικά αυτό μου συμβαίνει πολύ περισσότερο όταν βλέπω στον άλλο
ένα κομμάτι που ονειρεύομαι, ένα κομμάτι που θα ήθελα να είναι και κομμάτι δικό μου, γιατί το θεωρώ
ιδανικό, ιδεώδες, ωφέλιμο, κτλ για πολύ συγκεκριμένους λόγους. [/quote]

Να προσθέσω εδώ μια πολύ ιδιαίτερη λέξη, άκρως αντιπροσωπευτική όσων λέω.
Είναι η λέξη "Πρότυπο". Αρκετά μαγική, μακριά από το "ήδη είμαι" και πολύ κοντά στο
"εκτιμώ" και στο "θα ήθελα να είμαι".

[papadia]

.....θα σχολιασω τη τελευταια παραγραφο


        "   Το ίδιο ισχύει για όλο τον κόσμο. Αν το σκεφτούμε, δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό, και δεν έχουμε δικαίωμα να κρίνουμε κανέναν και τίποτα. Καθένας πράττει πάντα όπως θεωρεί καλύτερα. Αν ενεργήσει λάθος, ποιος θα υποστεί τις συνέπειες,; Μην κρίνεις λοιπόν και μην επικρίνεις. Δεν έχεις παρά να χρησιμοποιήσεις ό,τι βλέπεις γύρω σου, για να μάθεις να γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου."


         ξεκινωντας απο τη προαναφερθεισα θεση μου

         οτι

         Ο,τι εισαι   ..αυτο βλεπεις

         κ αυτο εξαρταται απο τον καθε ανθρωπο ξεχωριστα, απο τα βιωματα που κουβαλαει,

         απο την καλλιεργεια που διαθετει κ απο τον υγιει ψυχισμο του...

         
          τωρα αν εχω δικαιωμα να κρινω?

          Μα κ βεβαια εχω αυτο δικαιωμα

          κ να κρινω κ να επικρινω κ να κατακρινω

          γτ μονο ετσι θα γινω κλαλιτερος ανθρωπος κ θα βοηθησω κ τους αλλους να γινουν καλιτεροι

          γτ αν μονο βλεπω τους γυρω μου ....τις πραξεις τους χωρις να μπορω να σχολιασω

          τοτε ουτε τον εαυτο μου θα γνωρισω , ουτε βεβαια κ τους αλλους.....

[pixie]

Είναι λάθος αυτό που λέγεται πως τα ετερώνυμα στοιχεία έλκονται... αντίθετα νομίζω πως τα ομώνυμα έλκονται!

Τουλάχιστον, από ασύνδετες εντυπώσεις ή ασαφείς διαισθήσεις μου - προσωπική αντίληψη - έλκομαι από αυτά που τριγυρίζουν στην τροχιά μου και στο δικό μου αχανές άπειρο.

Και δεν είναι ναρκισισμός, Νίκο μου, υποσυνείδητα αναζητούμε το όμοιο, θέλω να πω ότι πολλές φορές δεν το συνειδητοποιούμε ότι λειτουργούμε έτσι...


Και φαντάζομαι πως επειδή κάπου-κάπου εμφανίζεται και κανένας φυσιολογικός άνθρωπος... δεν νομίζω πως θα τον ''δω'' ή θα του δώσω τη δέουσα σημασία... :lol: :lol:

[katinaki]

ας μπει λίγο εδώ το MEGA1 να διαβάσει. Πιστεύω είναι ενδιαφέρον για την περίπτωσή του

[jcdenton]

[quote user="kuria" post="359580"]ειμαι ο,τι τρωω!

αρνακι ασπρο και παχυ της μανας μου καμαρι...[/quote]


αρνάκι άσπρο & παχύ, του a33 το καμάρι  :mryellow:  :mryellow:  :mryellow:

[black_velvet]

[quote user="pixie" post="359598"]Είναι λάθος αυτό που λέγεται πως τα ετερώνυμα στοιχεία έλκονται... αντίθετα νομίζω πως τα ομώνυμα έλκονται!

Τουλάχιστον, από ασύνδετες εντυπώσεις ή ασαφείς διαισθήσεις μου - προσωπική αντίληψη - έλκομαι από αυτά που τριγυρίζουν στην τροχιά μου και στο δικό μου αχανές άπειρο.

Και δεν είναι ναρκισισμός, Νίκο μου, υποσυνείδητα αναζητούμε το όμοιο, θέλω να πω ότι πολλές φορές δεν το συνειδητοποιούμε ότι λειτουργούμε έτσι...


Και φαντάζομαι πως επειδή κάπου-κάπου εμφανίζεται και κανένας φυσιολογικός άνθρωπος... δεν νομίζω πως θα τον ''δω'' ή θα του δώσω τη δέουσα σημασία... :lol: :lol:[/quote]

Απίστευτο;

Και όμως αληθινό!!!

Όχι απλά συμφωνώ απόλυτα με την pixie, αλλά και επαυξάνω!
Τα ίδια ακριβώς πιστεύω-νιώθω και εγώ.



Γιατρέ μου; ν' ανησυχώ; ή θα μου περάσει;  :razz:

[vencedor]

δεν ειναι τιποτα... θα σου περασει... :razz:

[black_velvet]

Ουφ! Να'σαι καλά! Κι ό,τι είχα αρχίσει να ανησυχώ.

 :mryellow:  :razz:  :lol:

[saliara]

Εγώ πάντως είμαι της άποψης ότι σίγουρα όταν χωρίζεις δεν πρέπει να βρίζεις τον άλλον γιατί είναι σαν να βρίζεις τις επιλογές σου!!!

Γι'αυτό λοιπόν κι εγώ η ίδια αυτή τη στιγμή είμαι μεγάλοοο βλήμα!! :roll:

Τώρα για ετερώνυμα και ομώνυμα πιστεύω ότι πρέπει να είσαι κάπου στη μέση...
όχι όλα ίδια γιατί κάποια στιγμή θα βαρεθείς και ούτε όλα διαφορετικά, γιατί κάποια στιγμή θα θελήσεις κάτι πολύ κοινό...
Πολύ ανάλυση πέφτει και γι'αυτό οι σχέσεις σήμερα είναι $%&$&.
Με θες σε θέλω προχωράμε μαζί με αγάπη και συμβιβασμούς, όχι αλλαγές!!!
Τώρα όλα τ'άλλα για' μενα είναι......
3 λέξεις για μενα είναι το παν Αγάπη, Εμπιστοσύνη, Ειλικρίνια, ασφάλεια(ο μπαλαντερ).- ;-)