Άχρηστη περιαυτολογία...

[Nikos Apomakros]

[quote user="pixie" post="369084"] Και επίσης, σκέφτομαι ότι τελικά αυτό κάνει κάποιον πολύ δυνατό αφού κάθε εαυτός μπορεί να είναι ένα επινόημα του μυαλού, αλλά έχει ενεργό δράση και είναι κομμάτι της ίδιας προσωπικότητας.  ;-)[/quote]

Αυτή είναι η αισιόδοξη εκδοχή.
Μια άλλη εκδοχή λέει ότι τον κάνει αδύναμο.

Σκέψου τον φούρνο του Καραγκιόζη να αλλάζει συνέχεια, όχι επειδή ο κάθε περαστικός
συμβουλεύει στον Καραγκιόζη μια διαφορετική μεριά για το άνοιγμα, αλλά επειδή ο ίδιος
ο Καραγκιόζης αλλάζει οπτική γωνία...

ΥΓ: Ναι, με λέω Καραγκιόζη :Ρ

[pixie]

[quote user="Nikos Apomakros" post="369109"]Αυτή είναι η αισιόδοξη εκδοχή.
Μια άλλη εκδοχή λέει ότι τον κάνει αδύναμο.

Σκέψου τον φούρνο του Καραγκιόζη να αλλάζει συνέχεια, όχι επειδή ο κάθε περαστικός
συμβουλεύει στον Καραγκιόζη μια διαφορετική μεριά για το άνοιγμα, αλλά επειδή ο ίδιος
ο Καραγκιόζης αλλάζει οπτική γωνία...[/quote]


:neutral: :smile:  

Το πόσες μορφές ή πόσους ψυχισμούς ''φοράει'' ο καθένας από εμάς, χαρακτήρες που λειτουργούν ως πραγματικοί εφόσον τους δίνουμε υπόσταση, δεν μας κάνει καραγκιόζηδες.
Το αντίθετο - και εφόσον υπάρχει δυνατότητα συνένωσης - μας κάνει ολόκληρους [σύνολο alter εαυτών]. Αρκεί να γνωρίζει κανείς από καλό εσωτερικό μοντάρισμα και φυσικά ανθρώπινη γεωγραφία. Nα υπάρχει δλδ. τελικά μια ταυτότητα ενοποιημένη. Θεωρώ το ''παιχνίδι'' της προσέγγισης των πολλαπλών εαυτών έξυπνο...

Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι όταν κομμάτια του εαυτού μας αποφασίζουν να αυτονομηθούν και να ζήσουν ως ανεξάρτητες οντότητες! Εκεί δίνεις μάχες και ο δυνατότερος εαυτός επιβάλλεται και έχει τον έλεγχο της συμπεριφοράς. ;-)

[Nikos Apomakros]

[quote user="pixie" post="369110"] Εκεί δίνεις μάχες και ο δυνατότερος εαυτός επιβάλλεται και έχει τον έλεγχο της συμπεριφοράς. ;-)[/quote]

Ισχύει. Κι οι υπόλοιποι καρτερικά καραδοκούν στιγμές αδυναμίας.