ΠΑΣΟΚ και παγκοσμια σοσιαλδημοκρατια

[sevenseas]

Είναι γεγονός ότι αυτά που συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ απασχολούν όλους τους Έλληνες πολίτες .
 Το μεγαλύτερο κόμμα της αριστεράς στην Ελλάδα και από τα μεγαλύτερα παγκόσμια, βρίσκεται σε κρίση ,όπως συμβαίνει στην παγκόσμια σοσιαλδημοκρατία, η οποία δεν κατάφερε, μετά την διάλυση των κομμουνιστικών κομμάτων να τα υποκαταστήσει, αλλά αντίθετα να γίνει τμήμα της εξουσίας ,και να εναλλάσσεται σ΄ αυτήν με τα συντηρητικά κόμματα.
Για να κατανοηθεί η κρίση στο ΠΑΣΟΚ πρέπει να επιχειρήσει κάποιος  μια αναδρομή στην ιστορία του

Το έτος λοιπόν 1974 αμέσως μετά την πτώση της χούντας άρχισαν  διαβουλεύσεις μεταξύ αντιστασιακών οργανώσεων για τον σχηματισμό πολιτικών κομμάτων, που θα  διεκδικήσουν ψήφο στις εκλογές στο τέλος του έτους.
Το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (ΠΑΚ) με ηγέτη τον Αντρέα Παπανδρέου , που πρέσβευε τον ένοπλο αγώνα κατά της χούντας , η Δημοκρατική Άμυνα (Σημίτης ,Φλέμιγκ ,Κωνσταντόπουλος κλπ) , η Κομμουνιστική Οργάνωση  ΜΑΧΗΤΗΣ  , δύο τροτσκιστικές οργανώσεις ,και μερικές ομάδες αναρχικών, έρχονται σε συμφωνία  και ιδρύουν το ΠΑΣΟΚ, με προσωρινό Πρόεδρο της Αντρέα Παπανδρέου, και προσωρινή κεντρική επιτροπή, στην οποία συμμετείχαν  ηγετικά μέλη των παραπάνω οργανώσεων ,το Το  1975 γίνεται το προσυνέδριο του ΠΑΣΟΚ για να προετοιμάσει τακτικό συνέδριο .
Εκεί γίνεται η πρώτη μεγάλη σύγκρουση, που οδηγεί σε διάσπαση,
Τα μέλη της Δημοκρατικής Άμυνας, αποχωρούν και ιδρύουν την Σοσιαλιστική Πορεία .
Αιτία της διάσπασης ήταν το προκριτέο οργανωτικό προφίλ του ΠΑΣΟΚ
Δημοκρατικές διαδικασίες ή δημοκρατικός συγκεντρωτισμός.
Το 1976 κα 1987 ακολουθούν δυο ακόμη σοβαρές κρίσεις, με την διάσπαση της ΠΑΣΠ και την διαγραφή των τροτσκιστών, που επιδίωκαν την λεγομένη οριζόντια διασύνδεση, δλδ την σύνδεση των κομματικών οργανώσεων μεταξύ τους, και την λήψη αποφάσεων, παρακάμπτοντας την κομματική ηγεσία ,
Το θέμα της σύγκρουσης ήταν η αυτονομία των  συνδικαλιστικών παρατάξεων του ΠΑΣΟΚ,
Καταλυτική ήταν τότε η παρέμβαση του Αντρέα Παπανδρέου , με το άρθρο του «ο Μαρξ, ο Λένιν και η δικτατορία του προλεταριάτου », που προσδιόριζε επακριβώς την ιδεολογική θέση του ΠΑΣΟΚ .
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΒΙΕΡΑΤΟΥ ΜΟΝΤΗLY REVIEW
Τεύχος Νο 5
   
 


Όταν κανείς ρωτάει: «Ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου μαρξιστής;», νομίζω ότι η απάντηση είναι ναι. Αν επεκτείνει την ερώτηση: «Από γεννησιμιού μέχρι θανάτου;», αυτό μάλλον δεν θέλει καμία απάντηση. Απλώς δείχνει αφελή ερώτηση…
Για κανέναν δεν μπορείς να πεις ότι ήταν ίδιος από τότε που εισήλθε στη συνειδητή ζωή μέχρι τη στιγμή του θανάτου του. Σε άλλη περίοδο εξέλιξης ήταν ο Ανδρέας το 1938, σε άλλη το 1955, το 1965, το 1975.
Το κύριο χαρακτηριστικό του ήταν ότι δεν αρνήθηκε να στηριχτεί στις μεγάλες κινούμενες ομάδες λαού, εγκρίνοντας και προωθώντας τις Επιτροπές Πρωτοβουλίας του 1974. Αυτό αποτελεί βασικό κριτήριο προοδευτικής σκέψης αλλά και δράσης. Αντίθετα από βαρύγδουπες επαναστατικές φρασεολογίες, που ως μόνο τρόπο δράσης βλέπουν την πυραμιδική οργάνωση μιας πειθαρχημένης ομάδας, έστω κι αν αυτή καταλήγει στη σταλινική δικτατορία ή, στην καλύτερη περίπτωση, στη σοσιαλδημοκρατική ευελιξία υποταγής.

Καταλαβαίνω τις ανησυχίες του ορθόδοξου, που για να αυτοπροστατευθεί καταγγέλλει όλους τους άλλους ως αποστάτες. Τον ορθόδοξο χριστιανό, που καταγγέλλει καθολικούς, προτεστάντες, οποιαδήποτε άλλη ομάδα, ως αιρετικούς. Και τότε γίνεται ο ίδιος αρχιαιρετικός υποστηρικτής μιας καθαρής αλήθειας.
Αν κανείς φέρνει τις αντιρρήσεις του για το πώς ένας μαρξιστής Ανδρέας πισωγυρίζει στην οργάνωση του αστικού καθεστώτος, πάμε στο πολύχρονο ερώτημα των σοσιαλιστών, αλλά και κομμουνιστών, για να μην πούμε ακόμα και επαναστατών, οι οποίοι προχώρησαν σε συμμετοχή σε κυβερνήσεις – με το δίλημμα πάντα αν είναι σωστό να διευκολύνουμε την πρόοδο του σοσιαλισμού χρησιμοποιώντας τον υπάρχοντα κρατικό μηχανισμό ή αν πάμε μέχρι τη σύγκρουση, κι ό,τι γίνει.
Μην ξεχνάμε ότι περίοδος δράσης του πρώτου ΠΑΣΟΚ ήταν η εποχή της συντριβής, της σφαγής της Χιλής του Αλιέντε. Τότε μετράς τα όρια αντοχής και μέχρι πού τολμάει το άτομο, το άτομο ηγέτης. Κατά τα άλλα, δεν νομίζω να έχει νόημα η μετά θάνατον επιδίωξη κρίνοντας τους άλλους.
Το άλλο ερώτημα που πολλοί θέτουν είναι αν κάποιοι του αστικού εποικοδομήματος μπορούν να προσχωρήσουν σε σοσιαλιστικές πρακτικές.
Εμείς στην Ελλάδα είχαμε αυτή την εμπειρία και μπορούμε να απαντήσουμε καταφατικά. Περίπου 1.000 αξιωματικοί του αστικού στρατού, πολλοί ιερωμένοι, πολλοί διανοούμενοι, μορφωμένοι αλλά και πολιτευτές της αστικής τάξης προσχώρησαν στο κίνημα αντίστασης. Κρατήθηκαν με αξιοπρέπεια σ’ αυτό που αντιλαμβάνονταν ως λαϊκή επανάσταση. Ακόμη και στην ήττα, για την οποία δεν ήταν υπεύθυνοι, ακολούθησαν το δρόμο του μαρτυρίου με αξιοπρέπεια και χωρίς να προδώσουν, ενώ μερικοί «επαναστάτες» (χαρακτηριζόμενοι μαρξιστές) αρνήθηκαν το κίνημα.
Τελειώνοντας, δεν νομίζω ότι μπορούμε να κρίνουμε τη θέση του Ανδρέα με τη συναισθηματική φόρτιση της ήττας και του εκφυλισμού. Νομίζω ότι θα είναι λάθος. Αν μη τι άλλο, οι Επιτροπές Πρωτοβουλίας, αυτό το πρωτοποριακό λαϊκό στοιχείο, έφεραν τη δημοκρατία της βάσης στην Ελλάδα. Πράγμα που δεν είχε καταφέρει να ζήσει αυτή η χώρα από το 1830, όταν έγινε κράτος.


Στην συνεχεία το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει το 1981 την κυβέρνηση , προχωρώντας σε θεσμικές αλλαγές ΄που ευνοούν τους εργαζομένους και προχωρούν την κοινωνία.
Όλα αυτά μέχρι το 1985, οπότε το ΠΑΣΟΚ αλλάζει φυσιογνωμία και γίνεται κομμάτι του κρατικού μηχανισμού και διαχειριστής   της οικονομίας.
Απεμπολεί τον  άκρα πολιτικό του χαρακτήρα.
Οι κομματικές οργανώσεις πλέον δεν αποφασίζουν, αλλά δέχονται άκριτα τις εντολές της ηγεσίας .Παύουν να είναι πρωτογενή πολιτικά κύτταρα   και μετατρέπονται σε σε γραφεία διορισμών .
Έτσι το 1985 αποχωρούν από το ΠΑΣΟΚ εκατοντάδες μεσαία και μικρά στελέχη .
Στην κρίση  του 1989,  ένα  ΠΑΣΟΚ διεφθαρμένο  κ ανίκανο σύρεται στα δικαστήρια για σοβαρά αδικήματα .
Η επόμενη περίοδος διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (Παπανδρέου και Σημίτης) δεν αποτελεί καμία αξιόλογη πολιτική πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ, αλλά ακολουθεί μια συντηρητική πορεία .
Το 2004 ο Σημίτης παραδίδει την σκυτάλη στον Γιώργο Παπανδρέου , ο οποίος προχωρεί σε αλλαγή του καταστατικού του ΠΑΣΟΚ, και η εκλογή του προέδρου γίνεται πλέον ανοικτά από πολίτες, όχι μόνο μέλη του ,
Η πολιτική είναι απούσα από το ΠΑΣΟΚ
 Παρ όλες της προσπάθειες του Γ. Παπανδρέου
Αυτές προσκρούουν στην καθεστωτική αντίληψη των απολιτικών πλέον στελεχών του, τα οποία έχουν απεμπολήσει πλέον την ιδεολογική τους ταυτότητα βουλεμένοι επί έτη σε βουλευτικούς θώκους , υπουργικές θέσεις και σε προεδρίες οργανισμών .
Κι έρχεται η ήττα του ΠΑΣΟΚ και η κρίση ηγεσίας
Εδώ έχω να παρατηρήσω τα ακόλουθα
Η προσωπική ήττα του Γ. Παπανδρέου   , δεν είναι οι εκλογές , αλλά η αδυναμία του να ανανεώσει το κίνημα, να έλθει σε ρήξη με τις καθεστωτικές αντιλήψεις και να λάβει τέτοιες πολιτικές πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν στον πλήρη ανασχηματισμό του ΠΑΣΟΚ, την πολιτικοποίηση του,  τον προσδιορισμό των πολιτικών και κοινωνικών του στόχων, την σύνδεση του με την  κοινωνία και τα στρώματα που παραδοσιακά εξέφραζε.
Η πολιτική όμως πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου γι΄  ανοικτό προοδευτικό κόμμα , αυτή που τον έφερε στην θέση του Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς δεν έφτασε στους πολίτες .Αντίθετα αδιαφορήσαν γι αυτόν

Κι έρχεται το θέμα της εκλογής προέδρου
Από την μια ο Γ, Παπανδρέου έχει στα όπλα του την πολιτική  πρόταση γι ένα νέο ΠΑΣΟΚ, πρωτοπόρο της αριστερός στην Ελλάδα και στην Ευρώπη,
Από τη  άλλη ο Βενιζέλος, χωρίς πολιτική πρόταση, αλλά με στρατηγική μόνο για την κατάκτηση της εξουσίας
Και πρόσφατα ο Σκανδαλίδης, επίπεδος πολιτικά, ισορροπιστής ομάδων κι όχι απόψεων .

ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ SOCIALIST WORKER ,ΟΡΓΑΝΟΥ ΤΩΝ ΒΡΕΤΤΑΩΝ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΩΝ , ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2004 ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΤΟΤΕ, ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΠΡΟΦΑΤΗς ΗΤΤΑΣ

Greece
Greek New Labour loses election
THE GREEK centre-left party that pursued Blairite policies for four years was swept out of office at last Sunday's general election. New Democracy, the Tory party, took 47 percent of the vote to 41 percent for Pasok, equivalent to the Labour Party in Britain.

Pasok had been in office for 19 of the past 22 years. It has bitterly disappointed working class voters and its core supporters, who identified it with significant social reforms 20 years ago. A few months before the general election it changed leader. Costas Simitis-nicknamed the Greek Tony Blair-was replaced by George Papandreou, a kind of Gordon Brown figure who many party activists felt had some connection with its roots.

"But Papandreou proved to be just as right wing as Simitis," says Panos Garganas, editor of Socialist Worker's sister paper in Greece. "He went as far as to put two former Tory politicians on Pasok's election slate. They were both hated as Thatcherites in the early 1990s. And Pasok's campaign did not even attack the Tories until the final week."

"The Tories knew that the sentiment against Pasok was essentially left wing," adds Panos. "So they ran a campaign which was a complete break with their old hard right past. They emphasised that they would be a caring government. Their leader, Costas Karamanlis, visited the Muslim minority in the north of the country and claimed they would no longer be second class citizens under a Tory government. He said the same about minorities in general on a television debate. He said he favoured seeking agreement with Turkey that would allow both countries to cut armaments expenditure. And both New Democracy and Pasok agreed not to make the war on Iraq an election issue. In this way New Democracy was able to benefit from the disillusionment with Pasok."

Parties standing to the left of Pasok were squeezed as polls showed a tight gap between the two front runners. Under Greece's election system there is scope for small parties to win seats if they get over 3 percent. But the front runner is allocated extra seats so it can form a government even if it gets fewer votes than the rest of the parties combined, which squeezes left wing parties.

Last Sunday the Communist Party got 5.8 percent (a whisker more than four years ago) and the Left Alliance (formed by former Communist Party members) got the same 3.1 percent it got four years ago. A third force on the left emerged at these elections. The anti-capitalist coalition ran nationally and got 8,500 votes. "Many people liked what it was saying," says Panos. "They wanted a break from the politics of backroom deals and sectarian sniping that has characterised the old left. But, with the main parties so close and other parts of the left struggling to stay in parliament, they said they would probably hold off voting for the coalition until the European elections in June."


είναι γεγονός ότι οι επαναστάσεις, ή εξεγέρσεις, γίνονται όταν ωριμάσουν οι συνθήκες, δηλαδή, όταν η αντίθεση μεταξύ των αντιμαχομένων τάξεων, στρωμάτων , ομάδων φθάνει σε σημεία αδιέξοδου
όμως
ένας ηγέτης ή μια ηγετική ομάδα
είναι αυτή που αντιλαμβάνεται ποιο θα είναι το πεδία αντιπαράθεσης και το  οξύνει
το πεδίο αυτό μπορεί να είναι ασήμαντο και να εξελιχθεί σε γενικότερη εξέγερση
πχ ο Μάης του 68
ξεκίνησε από τον διαχωρισμό των πανεπιστημιακών κοιτώνων σε ανδρικούς και γυναικείους

λοιπόν η ηγεσία διαλέγει το πεδίο
καήκαν της είναι να συσπειρώσει μια γενικευμένη αντίθεση και να ριζοσπαστικοποιήσει όσο γίνεται μεγαλύτερα στρώματα πολιτών

όπως έλεγε η Ρόζα
η επαναστατική πολιτική οδηγεί στην πλειοψηφία
αν ο ηγέτης έχει οράματα και τα εκφράζει
πολύ προχωρημένα
που δεν ανταποκρίνονται στην εποχή
τι έχουμε ?

έναν φωτισμένο ηγέτη ?
που οι πολίτες δεν τον ακολούθου ?
και?

Πρόβλημα ου σοσιαλισμού και της εξελικτικής του πορείας σε ανώτατα στάδια κοινωνικής απελευθέρωσης το παράδειγμα της ΕΣΣΔ είναι  προς αποφυγή .

Στόχος του  ευφυέστατου διηγήματος Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ του όποιου ο συγγραφέας υπήρξε πολέμιος του Σταλινισμού, Η Σοβιετική Ένωση επί ημερών Λένιν, μετά τον πρώτο , ας τον χαρακτηρίσουμε φανατικό κύκλο, επανέφερε τα πράγματα σε μια πιο ορθολογιστική (πόσο την μισώ αυτήν τη λέξη), κατάσταση με την ΝΕΠ (Νια Οικονομική Πολιτική) .

ο Στάλιν όμως απέκδυσε το Κόμμα από τις αρχές του, κι εφάρμοσε μια δικτατορία σε όλα τα επίπεδα της ζωής της Σοβιετίας πλέον

ο παγκόσμιος πόλεμος, οι οικονομικές συνθήκες, δεν αποτελούν δικαιολογία , για την μετατροπή της Σοβιετικής Ένωσης σε μια γραφειοκρατική κοινωνία, με μια κλειστή νομενκλατούρα για ηγεσία .

η πορεία των αριστερών κομμάτων
είτε σοσιαλιστικών είτε κομμουνιστικών , σαφέστατε επηρεάστηκε από την πορεία του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ
Για μεγάλο διάσημα η κριτική τοποθέτηση απέναντι στην ΕΣΣΔ προσδιόριζε την πολιτική θέση αυτών των κομμάτων

πέρασαν πολλά χρόνια μετά την πτώση του (σοσιαλισμού?) για να αρχίσουν τα σοσιαλιστικά κόμματα να φτιάχνου μια πολίτικη  πλατφόρμα
και μαλαστώ φοβικά
μήπως θεωρηθεί , ότι η πολιτική τους μοιάζει κάπως σε σοβιετικό μοντέλα

Έτσι ,χωρίς αρχές και στόχους τα σοσιαλιστικά κομματα αρκούνται απλά σε μια διαχείριση.
αυτό είναι και το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ
είναι πρόβλημα πολιτικής, κι όχι προσώπων

7~

_________________________________________________________

An
Το ΠΑΣΟΚ πλέον άλλαξε ηγεσία μετά από την εμμονή της Νέας Δημοκρατίας που επωφελήθηκε ο Β. Βενιζέλος κι έτσι κλείνει ο κύκλος του ΠΑΣΟΚ μιας και δεν είναι το Σοσιαλιστικό Κίνημα ,όπως ξεκίνησε,
Ο Β. Βενιζέλος  μισώντας τον όρο σοσιαλιστικό κατάργησε τα εκλεγμένα όργανα του και διόρισε πρόσωπα  ανδρείκελα εμπιστοσύνης του, ετοιμάζοντας παράλληλα ένα Συνέδριο φαρσί . χωρίς συνέδρους μόνο και μόνο να νομιμοποιήσουν τις αυθαιρεσίες του
ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

[larus audouinii]

sevenseas σας διαβάζω και "στο άλλο στέκι σας", όχι που θα ξεφεύγατε...αν και δεν έχει κίνηση τελευταία mon seri.
Μετά την ανάλυση εδώ, παραμένει η απλοϊκή πλην εύλογη απορία μου. Οι διακοπές του Γιωργάκη πότε θα τελειώσουν;.. στις καλοκαιρινές του 2012 αναφέρομαι. Στην θέση του ίσως ένας πολίτης να μην έδειχνε τόσο στωικός με τα τόσα χαμόγελα απέναντι στον φακό.

[kuria]

φτυνουν πανω φτυνουν τα μουτρα τους... φτυνουν κατω φτυνουν τα γενια τους...


κακια;


μπα... ελληνικη λαϊκη σοφια...

[rain]

[quote user="sevenseas" post="369178"]Είναι γεγονός ότι αυτά που συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ απασχολούν όλους τους Έλληνες πολίτες . [/quote]Ρε συ όλα τα που λες άντε να είναι γεγονότα όπως λες. Αλλά εδώ το μόνο σίγουρο γεγονός είναι ότι αυτά που συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ απασχολούν όλο και λιγότερο έως ελάχιστο τους Έλληνες πολίτες.

[larus audouinii]

socialisme ou barbarie ?  :roll:

[Rizla]

Ερχεται νεα εποχη..  ΠΑΣΟΚ εσωτερικου.. (εσενα το λεω Τζουμακα..) :mrgreen:

ρε πανε να γαμηθουν!

[larus audouinii]

Φίλε μου ,όταν σου λέει ο Γιωργάκης μιλώντας στην Ευρώπη πως πετρέλαιο ΔΕΝ υπάρχει, το ζήτημα δεν είναι τι θα κάνουν αλλά τι κάνουν με εμάς. (Αυτό ειναι το θέμα μας)