Ορατός ο κίνδυνος διακρίσεων από την αδιαφανή ανάλυση των Big Data

[pixie]

Χρησιμοποιώ περισσότερους από δύο λογαριασμούς στο Google και χειρίζομαι και τον λογαριασμό e-mail τρίτου συγγενικού προσώπου. Το προσωπικό μου ιστορικό (και άλλοτε, το ιστορικό του τρίτου προσώπου) εμπλουτίζεται καθημερινά με όρους αναζήτησης και δικτυακούς προορισμούς που δεν με αφορούσαν, αφού συχνά εξυπηρετώ φίλους και συγγενείς που θέλουν να βρουν ή να κάνουν κάτι «στο Ιντερνέτ». Και φυσικά, υπάρχουν πολλοί σαν κι εμένα. Κανείς μας, δεν είναι αυτό που μαρτυρούν τα στοιχεία από το ιστορικό των περιηγήσεών του, των e-αγορών του ή των λέξεων και φράσεων με τις οποίες έψαξε στο διαδίκτυο.
 
Ορατός είναι ο κίνδυνος μιας νέας μορφής ανθρώπινων διακρίσεων από την «τυφλή» και συνάμα ανεπαρκή ανάλυση μεγάλων συνόλων δεδομένων, των λεγόμενων big data, κατά την Κέιτ Κρόφορντ, μέλος της ομάδας ερευνητών στην Microsoft Research, επισκέπτριας καθηγήτριας στο MIT Center for Civic Media και στο Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας UNSW. Η Κρόφορντ προειδοποιεί ότι πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση για να αποαποφευχθεί ο κίνδυνος, θωρακίζοντας τα νομικά συστήματα όχι μόνο των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά όλων των χωρών όπου υπάρχει Ίντερνετ.

 
-Μιλάς πολύ online και δεν θα σου βγει σε καλό, προειδοποιεί πανεπιστημιακή μελέτη!

 Η Κρόφορντ διαπιστώνει πως η ελλιπής ανάλυση μεγάλων συνόλων δεδομένων, των λεγόμενων και big data, μπορεί να έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες, όπως η σύλληψη ενός ανθρώπου, η άρνηση της ασφάλισης της ζωής του, της πρόσληψής του σε μια δουλειά ή ακόμα και της ενοικίασης ενός σπιτιού. Τα δεδομένα αυτά, είναι μεγάλα σύνολα, και μάλιστα ανώνυμα, όμως σας «κόβουν» όταν ένας δικτυακός τόπος ή μια υπηρεσία που τα χρησιμοποιεί -πώς, γιατί και με ποιο δικαίωμα;- έχει βάλει την δική του κόκκινη γραμμή. Χωρίς να σας γνωρίζει προσωπικά, σας απέκλεισε, χωρίς να γνωρίζει ότι απέκλεισε εσάς, αλλά όλους όσους, γενικά, ταιριάζουν με το προφίλ σας (ή τουλάχιστον «έτσι φαίνεται»).

 
-Δείτε τι ξέρει για εσάς η Google και σταματήστε τη συλλογή των στοιχείων σας!

 Η ερευνήτρια δίνει ιδιαίτερη έμφαση στα δεδομένα που αφορούν στην υγεία, τα οποία χαρακτηρίζει ιδιαίτερα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Ποια όμως δεδομένα μπορούν να τα αποκαλύψουν ή έστω να συνδεθούν με την υγεία ενός ατόμου (εύστοχα ή άστοχα);


-Οι φτωχοί μπορεί να βλέπουν ένα πολύ διαφορετικό Ίντερνετ.
 
Οι όροι αναζήτησης σε μια μηχανή αναζήτησης, για παράδειγμα, για τα συμπτώματα μιας ασθένειας, ή οι αγορές φαρμάκων μέσω Διαδικτύου, ακόμα και το RFID στην ετικέτα ενός φαρμάκου μπορεί να αποτελέσουν σημαντικά δεδομένα που μαρτυρούν στοιχεία για την υγεία ενός ανθρώπου. Εάν μάλιστα τα δεδομένα αυτά διασταυρώνονται με τα «παραδοσιακά» στοιχεία για το ιατρικό του ιστορικό -«κι έτσι πρέπει να γίνεται με τα big data», είπε χαρακτηριστικά η Κρόφορντ- σχηματίζεται ένα λεπτομερές προφίλ για την υγεία του, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών που δεν έχει ποτέ αποκαλύψει το ίδιο πρόσωπο στον γιατρό του.

 
-Ντοκιμαντέρ στις ΗΠΑ καυτηριάζει «Το Μεγαλύτερο Ψέμα στο Web».

 Η ερευνήτρια αναφέρθηκε επίσης σε πρόσφατη μελέτη στο Πανεπιστήμιο Κέμπριτζ, σύμφωνα με την οποία από την ανάλυση 58.000 Like στο Facebook προβλέφθηκε με μεγάλη ακρίβεια ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η χρήση εθιστικών ουσιών ακόμα και ποια μέλη του κοινωνικού δικτύου ήταν παιδιά χωρισμένων γονιών. Δηλαδή, στο Ίντερνετ «είσαι ό,τι κάνεις Like».

 
-E.E.: «Online, αποκαλύπτετε πολύ περισσότερα απ' όσα νομίζετε».

 Ομοίως, επισημαίνει η καθηγήτρια, η ανάλυση των διαδικτυακών αγορών, των tweet, δημογραφικών, γεωγραφικών και άλλων πληροφοριών που συλλέγονται για κάθε χρήστη του Διαδικτύου όταν συνδυαστούν με δεδομένα από άλλες πηγές, μπορεί να οδηγήσουν στην δημιουργία πλήθους διαφορετικών προφίλ που μπορεί να χρησιμοποιηθούν εναντίον του. Μάλιστα, το υποκείμενο των διακρίσεων μπορεί να μην μάθει ποτέ τι ακριβώς συνέβη, αφού η ανάλυση των big data ήταν αρκετή για να βρεθεί στην «κόκκινη γραμμή» χωρίς ο ίδιος να το γνωρίζει.
 Μπορείτε να εξαιρεθείτε από τις διαφημίσεις που «διαβάζουν» την συμπεριφορά σας
 Μπροστά σε αυτό το πραγματικό ρίσκο, η Κέιτ Κρόφορντ και οι επιστημονικοί συνεργάτες της που συνυπογράφουν την μελέτη, προτείνουν ένα νέο νομικό πλαίσιο, με το οποίο όποιος αντιμετωπίσει κάποιας μορφής διάκριση, ακόμα και σύλληψη, θα διατηρεί το δικαίωμα να μάθει πως η ανάλυση μεγάλων σετ δεδομένων χρησιμοποιήθηκε και τον οδήγησε εκεί, ώστε να ασκήσει το δικαίωμά του να αντικρούσει ό,τι δείχνουν να καταμαρτυρούν.
 

-Τι ξέρει για εσάς το Twitter για να σας κάνει εξατομικευμένες προτάσεις.

 Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που παρουσίασε η Κρόφορντ αφορούσε την ανάλυση των όρων αναζήτησης στο Google για να εκτιμηθεί εάν η γρίπη είχε πάρει διαστάσεις επιδημίας το 2012. Τα big data έκαναν λάθος, τα πραγματικά ιατρικά περιστατικά ήταν πολύ λιγότερα από τις εκτιμήσεις, είπε η ερευνήτρια. Βασίστηκαν στην υπερβάλλουσα κάλυψη του θέματος από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αλλά και στην συζήτηση για την γρίπη στα social media, δεδομένα που ερμηνεύτηκαν ως ενδείξεις για ανθρώπους που είχαν στ'αλήθεια γρίπη, με αποτέλεσμα να σχηματιστεί εσφαλμένη εντύπωση για το μέγεθος του προβλήματος. Ομοίως, όταν χτύπησε ο τυφώνας Σάντι, ελάχιστα tweet προήλθαν από τις πληγείσες περιοχές -η εικόνα που σχηματίστηκε στα social media ήταν θολή.
 

Πληροφ. από Ανθή Παναγιωτάκη


ΥΓ. Μπορείτε να διαβάσετε κι εδώ την ενδιαφέρουσα μελέτη με τίτλο Big Data and Due Process

http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2325784