motivo 4

[PoiSoN_GiRL]

ΠΑΓΙΔΑ

Μες τη βροχή θα συνηθίσεις κάποια μέρα
Θα 'ναι η ζωή σαν ψέμα
Πικρό χαμόγελο
Κανένας δε θα μιλάει... κανένας
Μόνο η σιωπή... μόνο...
Μες τη βροχή

Μια παγίδα που στα μάτια σου είδα
Mε τραβάει απ' το φως στο τίποτα
Μια παγίδα, μια στημένη παρτίδα
Στέλνει μήνυμα

Μην ξεχαστείς, μην ησυχάσεις μες τη νύχτα
Να θυμηθείς... μόνο...
Να θυμηθείς

Μια παγίδα που στα μάτια σου είδα
Mε τραβάει απ' το φως στο τίποτα
Μια παγίδα, μια στημένη παρτίδα
Στέλνει μήνυμα

[PoiSoN_GiRL]

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΕΙ...

Το όνειρο που φύτρωσε στο στήθος του ουρανού
Παιδεύεται και σπαρταράει στα κάτεργα του νου
Παίρνουν φωτιά τα φύλλα του κι απόκεινται ξερά
Τα μήλα του, τα μήλα του, ας βγουν αυτά γερά

Το όνειρο παραμονεύει
Να βγει να εκδικηθεί
Απ' το όνειρο αλήθεια μη γυρεύετε
Το όνειρο που σε μαγεύει
Να δεις, θα σ' αρνηθεί
Για το όνειρο να ζείτε να υποφέρετε
Για να ελευθερωθεί

Το όνειρο που στάθηκε κορμός στη μάνα γη
Στην πολιτεία χάθηκε, δεν ξέρει πού να βγει
Στριμώχτηκε, το στράγγισαν στη μαύρη αγορά
Τα χέρια του, τα χέρια του βαστάτε καθαρά

[PoiSoN_GiRL]

ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΜΑΣ ΦΙΛΟΙ

Μη... μη μου το πεις
Οι παλιοί μας φίλοι... μην το πεις, για πάντα φύγαν
Μη... το 'μαθα πια
Τα παλιά βιβλία, τα παλιά τραγούδια για πάντα φύγαν

Πέρασαν οι μέρες που μας πλήγωσαν
Οι μέρες που μας πλήγωσαν
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών

Η ζωή αλλάζει
Δίχως να κοιτάζει τη δικιά σου μελαγχολία
Κι έρχεται η στιγμή
Για ν' αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις

Πέρασαν για πάντα
Οι παλιές ιδέες, οι παλιές αγάπες, οι κραυγές
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών

Όμορφη αυτή η στιγμή
Να το ξαναπώ... όμορφη
Να σας μιλήσω
Βλέπω πυρκαγιές πάνω από λιμάνια, πάνω από σταθμούς
Κι είμαι μαζί σας

Όταν ο κόσμος μας θα καίγεται
Όταν τα γιοφύρια πίσω μας θα κόβονται
Εγώ θα είμαι εκεί να σας θυμίζω
Τις μέρες τις παλιές

[PoiSoN_GiRL]

ΜΠΟΡΕΙ...

Θυμάμαι τα βήματα
Ταξιδιάρικα πουλιά που δε γυρίζουν πια
Τα τελευταία διλήμματα
Αναμνήσεις απ' τη μέση του κενού ξεσπούν
Ο Νοτιάς ξαναφύσηξε
Με ανοίγει, με παίρνει, με τραβάει μακριά
Μια φωνή που δε μίλησε

Μπορεί... μόνο για μια στιγμή
Μπορεί... ο χρόνος να ξεχαστεί
Μπορεί... να με βρεις μια μέρα
Μπορεί...

Το ταξίδι στα κύματα
Στη θάλασσα ανοίγομαι χωρίς πανιά
Του ονείρου τα νήματα
Ξετυλίγονται, με φτάνουν στ' ουρανού την άκρη
Το φιλί που σε κοίμισε
Το Σεπτέμβρη σου θύμισε

Μπορεί... μόνο για μια στιγμή
Μπορεί... σ' άλλη διαδρομή
Μπορεί... να με βρεις μια μέρα
Μπορεί...

[PoiSoN_GiRL]

ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ

Δε θέλω να ξέρω...

Δε θέλω να ξέρω τι κάνω
Δε θέλω να βλέπω πού πάω

Σ' ένα ταξίδι περιπλανήθηκα
Έμεινα εκεί και τη ζωή μου την αρνήθηκα
Τα όνειρά μου, η φαντασία μου
Με μαύρο χρώμα ζωγραφίσαν την πορεία μου

Δε θέλω να ξέρω...

Πώς να πέσω από ψηλά χωρίς φτερά
Στα όνειρα τα χθεσινά γυρνάω
Θα κατέβω χαμηλά, έτσι απλά
Των αγγέλων τα φτερά να κοιτάω

Δε θέλω να ξέρω τι κάνω
Δε θέλω να βλέπω πού πάω

Πώς να πέσω από ψηλά χωρίς φτερά
Στα όνειρα τα χθεσινά γυρνάω
Θα κατέβω χαμηλά, έτσι απλά
Των αγγέλων τα φτερά να κοιτάω

[PoiSoN_GiRL]

ΑΝ ΔΕΙΣ ΝΑ ΑΚΡΟΒΑΤΩ

Σε μπερδεμένους δρόμους πάλι χάθηκα
Σε διαδρομές χωρίς αιτία
Στον ξεχασμένο χρόνο αντίκρυ στάθηκα
Κάποιος με κλέβει στην πορεία
Το κλειδωμένο μυστικό που άνοιξα
Μια φυλαγμένη προδοσία
Το αντικλείδι τ' ουρανού σου χάρισα
Για να με βρεις

Αν δεις ν' ακροβατώ
Αν δεις να πέφτω
Να λες πως είμαι εδώ
Μην κλαις που φεύγω

Τη μελωδία που στον ύπνο σου άκουσες
Μη φοβηθείς κι ας είναι κρύα
Στην υγρασία απ' το φιλί μου δάκρυσες
Μα θα με βρεις

Αν δεις ν' ακροβατώ
Αν δεις να πέφτω
Να λες πως είμαι εδώ
Μην κλαις...
Κανείς δε θα 'ναι εδώ
Κανείς, το ξέρω
Μα εσύ το βράδυ αυτό
Μην κλαις, δε θέλω

Αν δεις ν' ακροβατώ
Αν δεις να πέφτω
Να λες πως είμαι εδώ
Μην κλαις
Κανείς δε θα 'ναι εδώ
Κανείς, το ξέρω
Μα εσύ το βράδυ αυτό
Μην κλαις που φεύγω

 

[PoiSoN_GiRL]

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΛΑΘΟΣ

Το μπερδεμένο ταξίδι
Το τελειωμένο παιχνίδι
Κι είμαι εδώ
Σε μια γραμμένη σελίδα
Είναι το χθες που δεν είδα
Μα είμαι εδώ
Το τελευταίο λάθος
Θα το ξεγράψω
Το τελευταίο λάθος
Δε θα το δεις ποτέ
Δε θα το δεις ποτέ

Αυτή που πάει στ' αστέρια
Μες τα δειλά καλοκαίρια
Θα 'μαι εγώ
Αυτή που λέει δεν πειράζει
Καθώς ο χρόνος αλλάζει
Θα 'μαι εγώ

Το τελευταίο λάθος
Θα το ξεγράψω
Το τελευταίο λάθος
Δε θα το βρεις ποτέ
Δε θα το βρεις ποτέ

Σε μια εικόνα δίχως χρώματα
Θα ζωγραφίσουμε
Για μια φορά χωρίς ονόματα
Θα ξεκινήσουμε
Για μια ζωή

[PoiSoN_GiRL]

ΓΥΜΝΗ ΦΩΝΗ

Χορεύεις μες τις νύχτες του Νότου
Μ' ένα τραγούδι σου γελάει η στιγμή
Στο σκοτάδι παίζεις, στο σκοτάδι κρύβεσαι
Κι απ' της σιωπής το λαβύρινθο μια φωνή
Γυμνή φωνή
Τα λόγια που 'χες πει στη ζάλη
Γυμνή φωνή κι αφήνεσαι
Γυμνή φωνή
Σκιές απ' τη ζωή την άλλη
Γυμνή φωνή...
Κι ό,τι λες θα γίνεσαι

Γυρεύεις την άκρη του κόσμου
Στο μονοπάτι που δεν έχει αρχή
Στο σκοτάδι αντέχεις
Στο σκοτάδι ανοίγεσαι
Κι απ' το θολό σου μυστήριο μια φωνή

[PoiSoN_GiRL]

ΜΥΡΙΖΕΙ ΟΜΟΡΦΑ ΑΠΟΨΕ

Δεν είναι που δε θες
Δεν είναι που δεν έχω λόγια
Είναι αυτά που λες
Είναι ο τρόπος που φοβάσαι
Βουλιάζεις στη σιωπή
Φοβάσαι να το ξεπεράσεις
Να σπάσεις την κλωστή
Στου φόβου σου τους δρόμους να πετάξεις
Εικόνες στη σκιά
Ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη
Τα μάτια σφαλιστά
Και του ονείρου η ανάσα παγωμένη
Στης νύχτας τη σιωπή
Το σώμα σου είδες στην οθόνη
Με όψη αγγελική
Κι ένα κενό στο στήθος να ματώνει

Μυρίζει όμορφα απόψε
Κι ας είναι όλα σαν εχθές
Η μοναξιά όμως δεν είναι ίδια με όλες τις φορές
Μυρίζει όμορφα απόψε
Σήκω ψυχή μου και δες
Γελάει το φεγγάρι και λάμπει
Με φως που σβήνει το χθες

Το ξέρω, μην το πεις
Πως βλέπεις το κακό στα όνειρά σου
Τρομάζεις, μα μπορείς
Στο αύριο ν' ανοίξεις τα φτερά σου
Κι αν φύγεις μακριά
Τα δάκρυά σου θα σκεπάζει η νύχτα
Εγώ δε θα 'μαι εκεί
Για μια ακόμη καληνύχτα

[PoiSoN_GiRL]

ΠΟΝΤΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ

Στην αγορά παγιδευμένοι ποντικοί
Νύχτα στην Τσιμισκή μες τον αέρα
Γλιστράς δεξιά μου κρύα αναπνοή
Πριν από χρόνια ζούσαμε εδώ πέρα
Σ' ένα υπόγειο σκοτεινό σ' αναζητώ
Τη μυρωδιά σου πιάνω με το σώμα
Αν είναι ο κόσμος μου τρελός... τι να σου πω
Αν κάνω λάθος στο ρυθμό, σ' ακολουθώ

Βουλιάζουμε σιγά
Κι αυτός ο δρόμος δε μας πάει πουθενά
Σ' αγγίζω στο βυθό κι αναριγώ
Ξαπλώνουμε βαριά
Κι ο έρωτας μας κουβαλά
Στα νύχια του μας παίρνει και μας σέρνει

Πίσω απ' τις γρίλιες στέκει ο θυρωρός
Και τη φτωχή ζωή του ανακατεύει
Μας υποπτεύεται βουβά ο διπλανός
Ποιος ξέρει η κυρά Βάσω τι μας σέρνει

Μες τη γλυκιά φωνή της κρύβει μια θηλιά
Και μες τα πόδια της φωτιά που αναστατώνει
Τα βράδια κατεβαίνει αγκαλιά στο σατανά
Και το πρωί στο ισόγειο καμαρώνει

Χοντρή καρδιά μου
Βουτηγμένη στο πιοτό
Ποιος μάγκας σ' έχει φτύσει και μου γνέφεις
Την έκανες μια μέρα από 'δω
Και να 'σαι πάλι εδώ, πάλι εδώ

Έλα κοντά και σώπα, μη μιλάς
Τόσα χρονάκια ψάχνεις την αγάπη
Μα τόση λάσπη που στην πλάτη κουβαλάς
Τέτοια σου μάραναν ανόητη απάτη

Κοίτα και γύρω σου γατί του κερατά
Και πες μου πόσο αξίζει η κάθε μέρα
Δεν επενδύεται η αγάπη φουκαρά
Ψάξε καλύτερα, κάτι θα βρεις πιο πέρα

Βουλιάζουμε σιγά
Κι αυτός ο δρόμος δε μας πάει πουθενά
Σ' αγγίζω στο βυθό κι αναριγώ
Ξαπλώνουμε βαριά
Κι ο έρωτας μας κουβαλά
Στα νύχια του μας παίρνει και μας σέρνει

[PoiSoN_GiRL]

Σ'ΕΧΩ ΦΤΑΣΕΙ ΗΔΗ

Μεθυσμένα χρόνια
Νηστικά σεντόνια
Μυρωδιά από στάχτη στη βροχή
Μακρινό ταξίδι
Σ' έχω φτάσει ήδη
Στα κρυμμένα φώτα, στην ακτή

Χάνομαι στα κύματα
Στο Φλοίσβο τρελαίνομαι
Κι είσαι εσύ η θάλασσα η κρύα
Κρύβομαι σε ρήματα
Σε θέλω, αφήνομαι
Μέσα στης αγάπης σου τη βία

Είμαι ο διαβάτης
Σκονισμένος χάρτης
Υπηρέτης των αστεριών
Στο 'χα πει το Μάρτη
Μη γυρνάς την πλάτη
Στις γραμμές των άδειων σου χεριών

[PoiSoN_GiRL]

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ

Καινούργια διλήμματα πάλι
Του χρόνου τα νήματα
Κρυμμένα μηνύματα, ζάλη
Της νιότης τα κύματα
Πριν να σβήσει το άρωμά σου
Πριν να πιεις από άλλη πηγή
Πριν να λύσεις το αίνιγμά σου
Κράτα τη δροσιά σου ζεστή

Το χρόνο σταμάτησα για λίγο
Μια ανάσα σου κράτησα
Κοντά σου περπάτησα πριν φύγω
Μα φαίνεται άργησα

[balland]

ΠΟΛΗ

Ποτέ δεν έζησα σε τόπους μαγικούς
Που πάντα ήθελα να δω αληθινούς
Ποτέ δεν είδα τον ήλιο να γελάει
Μόνο το είδωλο στο τζάμι να γερνάει.
Μέσα στην πόλη τις σκιές ακολουθάω
Τρέχω σε δρόμους διαδρόμους και
ρωτάω
"Ποιος ξέρει τώρα που μπορώ να
γαντζωθώ
Ποιος είδε άραγε ποτέ του το Θεό;''

Σ'αυτή την πόλη που πεθαίνει
λίγο - λίγο
Από παλιά προσπάθησα να φύγω
Ποτέ δεν τόλμησα, φοβόμουν μη χαθώ
Η νύχτα έπεσε και να'μαι πάλι εδώ.

Με φυλακίζουν όλη νύχτα κι όλη μέρα
Αγχος ρουτίνα φασαρία και φοβέρα
Ενας στρατός από παιχνίδια που γελούν
Κάποιος κουρδίζει και αυτά ακολουθούν.
Πίσω από πρόσωπα θλιμμένα και βουβά
Ποιος τάχα ξέρει που να κρύφτηκε
η χαρά
Μέσα απ' τις γρίλιες τα φώτα
παιχνιδίζουν
Ολοι βαρέθηκαν κι' εδώ όλοι γυρίζουν.

[balland]

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ

Τα παιδιά στο μπαλκόνι μελαγχολούν
τον καιρό πού ζυγώνει πυροβολούν,
αχ,τα παιδιά πάντα μες'τη θηλιά,
μόνα σε μιά θηλιά.
Βιολιστή της καρδιάς μου συλλαβιστή
πες σουσάμι να ανοίξει μια πόρτα κλειστή,
Αλλαντίν μεθυσμένε κιθαριστή,
βρες τη νότα βρες τη λέξη
άσε το ρυθμό να τρέξει
το τραγούδι να τα πάρει
καραβάκι να σαλπάρει.

Παραμυθάκι μικρό καραβάκι
στου κόσμου το κέντρο να πας.

Ετσι να βλέπω,να παίζω,να πιάνομαι
μέσα στο φως να γυρνώ
έτσι να θέλω,να είμαι,να χάνομαι
τα παραμύθια,τα παραμύθια να ζω.

Τα παιδιά στο μπαλκόνι κρυφοκοιτούν
στης φυγής το σεντόνι ακροβατούν
αχ τα παιδιά μια ζεστή καρδιά
μια ζόρικη καρδιά.
Τρομαγμένο μου βλέμμα βλέμμα του νου
ταξιδιώτης στο τέρμα του ωκεανού

[Andreas]

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ

Κ αυτο μ'αρεσει πολυ!
Ηταν μια φαση στην εφηβεια μου που ειχα φαει σκαλωμα με το συγκεκριμενο κ εψαχνα στο γ@μοαΝαπστερ να το βρω (δεν το βρηκα.. :? )!