Ειδήσεις:

1η δοκιμή με αναβάθμιση ...

Main Menu
Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,374
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,323
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 278
  • Online ever: 1,061 (Οκτωβρίου 10, 2023, 08:28:42 ΠΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
  • Users: 0
  • Guests: 296
  • Total: 296

Έγινες γυναίκα

Ξεκίνησε από Teo, Απριλίου 11, 2004, 05:59:34 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Teo

-Όχι αν σ’ έβλεπα στο δρόμο θα σε προσπερνούσα

Δυσκολεύτηκα πολύ να σε αναγνωρίσω

Μ’ αυτά τα γυαλιά που φοράς

Η πρώτη εντύπωση;

Δεν σου πάνε όχι

Όχι, όχι μην τ’ αλλάξεις

Τι σημασία έχει ο σκελετός

Φοβάμαι μόνο το γυαλί ... μην σε στραβώσει

Προσπαθείς να εντυπωσιάσεις, το ξέρω

Θέλεις να πείσεις πως αυτή είναι η νέα σου εικόνα

Υπερασπίζεσαι την αλλαγή

Μα δεν χρειαζόταν να φορέσεις αυτά τα γυαλιά

Έτσι δεν είναι;

Νομίζω πως το ξέρεις ήδη

 

Προσπαθείς να αποδείξεις πως είσαι κάτι που δεν είσαι

Έχεις βαλθεί να πειστείς πως είσαι αυτό που προσπαθείς να δείξεις πως είσαι

Μα το ξέρεις καλά πως δεν είσαι

Κάποτε ήσουν ένα φοβισμένο ελαφάκι

Μετά ερωτεύτηκες

Ύστερα πίστεψες πως έμαθες να αγαπάς

Βολεύτηκες

Κρεμάστηκες από τις αδυναμίες σου στο πρώτο κλαδί που σε τράβηξε

Πολέμησες το ξέρω να ξεκρεμαστείς....

Η εξάρτηση είναι ζημιογόνα

Και εκδικητική

Τώρα έπεσες ώριμο φρούτο από το δέντρο

Και ξέχασες όλα αυτά που ήσουν εσύ

Προσπαθείς να αποδείξεις πως είσαι κάτι που δεν είσαι

Μεγάλωσες το ξέρω...

Έγινες γυναίκα

Ας ήσουν όμως αληθινή

Ας μην χρειαζόσουν αυτά τα γυαλιά

Θεέ μου πόσο φτηνή

Και πόσο ξένη είσαι στα μάτια μου...

Αυτό αγαπούσα;

Αυτό που αγαπούσα είναι τώρα ένα σπασμένο γυαλί

Που πάτησες με τη γόβα σου

«δεν είμαστε ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι»

Θεέ μου πόσο φτηνά κυνική!

Και πόσο ξένη είσαι στα μάτια μου...

Αυτό αγαπούσα;

Αυτό που αγαπούσα...ήταν ένα αθώο παιδί

Που σκότωσες αυτό το καλοκαίρι...

Το κυνηγούσες από καιρό...

pixie

Αθωότητα και έμπνευση... Αγάπη με τρόπο υπερτιμημένο... Δυνατά συναισθήματα και προσδοκίες...
Κι έρχεται το πέρασμα του χρόνου, οι αλλαγές που φέρνει, η απογοήτευση μπροστά στη γυμνή αλήθεια και η εικόνα χάνει σε ύπαρξη...

Καμιά φορά η μυθοποίηση μας κάνει τυφλούς...

Ερωτευόμαστε και εξιδανικεύουμε...

Αλλά...


Μήπως τελικά το πιο επικίνδυνο σημείο είναι αυτό της εξιδανίκευσης κι όχι η απομυθοποίηση?

katinaki

έλα ντε! πόσες φορές νομίζουμε ότι είμαστε με το Θεο και τελικά αποδεικνύεται ένας κοινός απλός άνθρωπος?

black_velvet

Αγαπητές μου, αυτό που περιγράφετε και οι δυο σας από πάνω μου; αυτό θα πει "έρωτας".

Αποδεδειγμένο ακόμη και επιστημονικά, πρόκειται για κάτι με συγκεκριμένη χρονική διάρκεια. Άρα έχει και ημερομηνία λήξης. Κάπου στη χημεία είναι η βάση του. Κι η διάρκειά του εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που ακόμη ερευνώνται.

Όλα μα όλα αυτά είναι φυσικές διεργασίες. Και, πέρα από επιστημονικές, ψυχολογικές, κοινωνικές, φιλοσοφικές ή/και οποιουδήποτε άλλου είδους αναλύσεις, για μένα είναι το αλατοπίπερο της ζωής.  ;-)
κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα

papadia

....πριν απ τα ματια μου Ησουν φως

         πριν απ τον ερωτα ερωτας,

         κι οταν σε πηρε το φιλι

         Γυναικα......
...οσο μπορω...οταν μπορω...

jcdenton

Teo ελπίζω να έγραψες το topic, επειδή άκουσες ή είδες κάτι & όχι επειδή το έζησες. Γιατί (προσωπική μου άποψη) είναι άσχημο να ζεις κάτι τέτοιο & πάντα πληγώνει.
Ακτιβιστής δεν είναι αυτός που λέει ότι το ποτάμι είναι βρώμικο.
Ακτιβιστής είναι αυτός που καθαρίζει το ποτάμι.
Ross Perot (1930 - ...)

296 Επισκέπτες, 0 Χρήστες