Αφιερώνω στον / στην ... το τραγούδι ...

[saliara]

I'll be right here waiting for you...

Oceans apart, day after day
And I slowly go insane
I hear your voice, on the line
But it doesn't stop the pain
If I see you next to never
how can we say forever

(chorus)
Wherever you go, whatever you do
I will be right here, waiting for you
Whatever it takes, or how my heart breaks
I will be right here waiting for you

I took for granted, all The times
That I thought would last somehow
I hear the laughter, I taste the tears
But I can't get near you now
Oh can't you see it baby,
You've got me going crazy

(chorus)

I wonder how we can survive, this romance
But in the end if I'm with you, I'll take the chance

Oh you can't see it baby
You've got me going crazy...

 :53:  :cry:

[black_velvet]

Σ' αυτήν την ανήμερη ψυχή που όλο ψάχνει...
Αυτή η νύχτα μένει (Σταμάτης Κραουνάκης)

Πέλαγο να ζήσω δε θα βρω
σε ψυχή ψαριού κορμί γατίσιο
κάθε βράδυ βγαίνω να πνιγώ
πότε άστρα, πότε άκρη της αβύσσου
κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό
τα χρόνια μου σεντόνια μου τσιγάρα να τα σβήσω

Αυτή η νύχτα μένει
αιώνες παγωμένη
που δυο ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο

χάθηκα και γω κάποια βραδιά
πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη
πέφταν τ' άστρα μες στην λασπουριά
μαύρος μάγκας ο καιρός και μαύρο φίδι
μου 'γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιά
το λάδι εδώ πώς καίγεται και ζήσε το ταξίδι

αυτή η νύχτα μένει
αιώνες παγωμένη
που δυο ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο

[voliwtisa]

Σε σένα...και σ΄εμένα

Σ’ ανύποπτο χρόνο στο νου μου σε ψάχνω, σα μυστικό θησαυρό
Με ότι δε μου πες γεμίζω σελίδες, ίσως στις λέξεις σε βρώ
Θολώνω τη μέρα στον ήλιο που σβήνει, το πρόσωπό σου να βρω
Στα σύννεφ’ απλώνω ουράνιο τόξο, γέφυρα να ’ρθεις εδώ

Μόνο στα όνειρα μπορώ να σε αγγίζω
ν’ αφήνεις χρώμα πάνω στο δικό μου γκρίζο
και κάθε αυγή που το σκοτάδι θα παλιώνει
κι άλλη παράσταση στη πρόβα θα τελειώνει

Μόνο στα όνειρα, μόνο στα όνειρα, μόνο στα όνειρα μπορώ να σε αγγίζω
Μόνο στα όνειρα, μόνο στα όνειρα, αφήνεις χρώμα πάνω στο δικό μου γκρίζο

Αυτό που με θλίβει φιλάω κρυμμένο, σ’ ένα συρτάρι χρυσό
Τραγούδια εικόνες και όσα μαζί σου θα ’θελα να μοιραστώ
Θολώνω τη μέρα στον ήλιο που σβήνει, το πρόσωπό σου να δω
Στα σύννεφ’ απλώνω ουράνιο τόξο γέφυρα να ’ρθεις εδώ

[sevenseas]

για μια κοπελια που γνωρισα σημερα
και της αρεσει ο Ελυτης
αυτο το τραγουδι ,
που τους στιχους του εχει γραψει ενα αλλος αιγαιοπελαγιτης ποιητης
ο συριανος Μανος Ελευθερίου

per te


Καμιά φορά ο δρόμος τελειώνει
εκεί που ξεκινάει ο ουρανός
εκεί που περιμένεις, να μπεις μέσα στο φως
εκεί που παίρνεις φόρα
και πέφτεις μοναχός

Μια βουτιά
απ' τη γη στον αέρα
Μια βουτιά
απ' τη νύχτα στο φως
Μια βουτιά
σε μια αλλιώτικη μέρα
εκεί που είσαι αληθινός

Καμιά φορά τα όνειρα πιστεύεις
και μοιάζει τόσο ψεύτικη η ζωή
και κρύβεσαι στη νύχτα
και διώχνεις την αυγή
κι ας ξέρεις πως το τέλος
χαϊδεύει την αρχή

[sevenseas]

Κράτα μου το χέρι κράτα το παράπονό μου
κράτα την καρδιά σου ώσπου να 'ρθει το πρωί
και να θυμηθείς πριν φύγεις να σου δώσω
κόκκινο γαρίφαλο κι ένα γλυκό φιλί

[anzelina]

Λυπάμαι ειλικρινά          


Μικρός ο κόσμος
και ταξιδεύουν τόσο γρήγορα τα νέα
όσα μου κρύβεις φανερα γίναν μοιραία
τώρα γνωρίζω μη προσποιείσαι
αυτός ο άνθρωπος που αγάπησα δεν είσαι

Λυπάμαι ειλικρινά σου΄δωσα πολλά
κι ούτε μια φορά ούτε που κατάλαβες ποτέ τη διαφορά
τι να πούμε πια η σιωπή μιλά
δεν υπάρχει τίποτα εδώ να με κρατά
λυπάμαι ειλικρινά

Κλειστός ο δρόμος
δε θα΄ρθει σήμερα η αγάπη στη παρέα
να μου θυμίσει της ζωής μας τα ωραία
ξέρω τα πάντα κρυφά τι κάνεις
κι είναι το ψέμα σου ο λόγος που με χάνεις

Λυπάμαι ειλικρινά σου΄δωσα πολλά
κι ούτε μια φορά ούτε που κατάλαβες ποτέ τη διαφορά
τι να πούμε πια η σιωπή μιλά
δεν υπάρχει τίποτα εδώ να με κρατά
λυπάμαι ειλικρινά
 
 σε ότι με πληγώνει....

[Enia]

Αγάπησέ με            
 


Για πόσο καιρό για πόσο καιρό
θα αντέχω να μη σ΄έχω
για πόσο καιρό για πόσο καιρό
θα ματώνω εγώ μόνο
Για πόσο καιρό...

Αγάπησέ με μην αργείς
αγάπησέ με όσο μπορείς

[sevenseas]

δεν θα μπορουσε παρα να ελθουν στο μυαλο μου οι στιχοι του φιλου μου του Βασιλη , οταν χοραψαμε
ενα τρελλο ταγκο στην μεση της Σταδιου


Μέσα σ' ένα ταγκό
Δυνατά να με πάρεις
Και μετά να μ' αφήσεις μόνη να χαθώ
Μέσα σ' ένα ταγκό
Να σ' ακούω να φωνάζεις
Να ρωτάς να μάθεις, αν σε θέλω κι εγώ.

Και σαν τρελή μέσα από τα παραμύθια
Να σου κρύβω την αλήθεια, πόσο σε ποθώ
Και για μια στιγμή, όπως μες στα παραμύθια
Που 'γινε αλήθεια
Να μου πάρεις τη ζωή
Μέσα σ΄ένα ταγκό.

Μέσα σ' ένα ταγκό
Δυνατά να με πάρεις
Και μετά να μ' αφήσεις μόνη να χαθώ
Μέσα σ' ένα ταγκό
Να σ' ακούω να φωνάζεις
Να ρωτάς να μάθεις, αν σε θέλω κι εγώ.

Και σαν τρελή μέσα από τα παραμύθια
Να σου κρύβω την αλήθεια πόσο σε ποθώ
Και για μια στιγμή, όπως μες στα παραμύθια
Που 'γινε αλήθεια
Να μου πάρεις τη ζωή
Μέσα σ΄ένα τανγκό.

[voliwtisa]

Εγώ γιορτάζω πάντα όταν πονάω
κι άσπρα φορώ όταν πενθώ
να με λυπούνται οι άλλοι δεν το πάω
και κάνω πως δε σ' αγαπώ
 
Δεν ταίριαξα στις λογικές του κόσμου
δεν μ' είχε η αγάπη στα δεξιά
καλύτερός μου φίλος ο εαυτός μου
και κολλητή μου η μοναξιά
 
Μα είναι κάτι δειλινά
που άλλο δεν αντέχω
λέω θα πάρω τα βουνά
λέω θα τρελαθώ
και [size=18]απαιτώ [/size]να 'ρθεις ξανά
και απαιτώ [size=24]να σ' έχω [/size]
έστω και για μια φορά

πριν να σκοτωθώ...
 
Εγώ είμαι [size=18]μυστήρια[/size] ιστορία
κόντρα πηγαίνω στον καιρό
και βάζω την καρδιά μου τιμωρία
αν [size=12]καταλάβω[/size]  πως πονώ
 
Κομμάτια κι αν με κάνει η ορφάνια
λέξη για σένανε καμιά
το βράδυ με κοιμίζει η [size=18]περηφάνια [/size]
και με ξυπνάει η ερημιά


Μα είναι κάτι δειλινά
που άλλο δεν αντέχω
λέω θα πάρω τα βουνά
λέω θα [size=12]τρελαθώ [/size]
και απαιτώ να 'ρθεις ξανά
και απαιτώ να σ' έχω
[size=18]έστω [/size]και για μια φορά

πριν να σκοτωθώ...

Μόνο για σένα...

[Rakendytos]

Τραγούδα και γέλα

Active Member

Μουσική/Στίχοι: Active Member
 

 
Υπάρχει μέρος ν’ ανασάνει η νιότη μας ζωή
Υπάρχει μέρος η ηθική τους να κρυφτεί
Υπάρχουν χρώματα να φαίνονται στο μαύρο
Κι αν ξέρεις πες μου που να τα βρω
Τα 'χω χαμένα, στις τέσσερις γωνιές μοιρασμένα,
σ’ αυτή τη γη ξεχασμένα με παρελθόν στοιβαγμένα
γερασμένα κι άλλα πεθαίνουν στη γέννα,
έχω και μέσα μου ένα, μαζί και σένα
όλα πνιγμένα στο αίμα και λυτρωμένα με ψέμα
με χίλιους κόμπους σε κουβάρι χρυσό τυλιγμένα,
δίχως μια στάλα πιωμένα μα μεθυσμένα,
γελούν και λένε τραγούδια σ’ ένα σκοπό χρεωμένα
 
Γι αυτό σου λεω πάρε τα όμορφα κι έλα
Για να τη σπάσεις στους καιρούς, τραγούδα και γέλα
Κοίτα στα μάτια και μίλησε στους φοβισμένους,
κλείσε τ’ αυτιά και φύγε από τους στοιχειωμένους
κι αν μυρίζει πάλι αίμα από πολλά της γης μέρη,
κάν’ το τραγούδι και πες το κι όποιος ξέρει,
θα το 'χει ταίρι κι απάγκιο μυστικό,
όταν φορτώνει η ψυχή του από κακό
Το ριζικό μας δειλιάζει, όταν του λεμε τραγούδια
και πριν πεθάνουμε, αν αφήσουμε στο τάφο μας λουλούδια
Χαζά αγγελούδια δε βουλώνω το στόμα,
μαύρα δαιμόνια μου σας έκλεψα το χρώμα
Γυμνοί βασιλιάδες, γυμνοί προφήτες
με τις πλάτες του θεού ξαναβαφτίζονται θύτες
κι εμείς οι αλήτες παντού σ’ αυτή την πλάση
φτιάχνουμε ξόρκι που δεν ξέρουμε αν θα πιάσει
Μα δε μας νοιάζει, πες το βλακεία και τρέλα,
έλα κι εσύ, προλαβαίνεις, τραγούδα και γέλα
για τους περήφανους που άδικα φεύγουν
εγώ είμαι πάντα μ’ αυτούς που πεθαίνουν
 
Για την Παλαιστίνη, τραγούδα και γέλα
Για την κοιλάδα, τραγούδα και γέλα
Για τα Βαλκάνια, τραγούδα και γέλα
Και για την Κύπρο, τραγούδα και γέλα
Για τη Γένοβα, τραγούδα και γέλα
Για το Σηάτλ, τραγούδα και γέλα
Για τ’ άσπρα κελιά, τραγούδα και γέλα
Για τους νεκρούς, τραγούδα και γέλα
Για τον Μάρκος, τραγούδα και γέλα
Για τον Γκάντι, τραγούδα και γέλα
Για τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, τραγούδα και γέλα
Για τον Αλλιέντε, τραγούδα και γέλα
Για τον Τσε Γκεβάρα, τραγούδα και γέλα
Για τον εχθρό μας, τραγούδα και γέλα
Για το φονιά μας, τραγούδα και γέλα
Για τ’ όνειρό μας, τραγούδα και γέλα
 
Τραγούδα στα παιδιά με τα σταυρωμένα χέρια,
τραγούδα στις μανάδες με τα μαύρα τσεμπέρια,
τραγούδα για όσους σκάβουν μ’ ίδρώτα τη γη,
τραγούδα σ’ όσους με γέλιο ξεπλένουν την οργή
Τραγούδα τα όνειρα που δε προλάβαν να στεριώσουν
και τους ήρωες που πεθάναν πριν να προδώσουν,
για όσα αρνιέται να χωρέσει ανθρώπου ο νους
τους συρματοπλεγμένους ουρανούς
Τραγούδα όλα τ’ αδύνατα να γίνουν δυνατά,
τραγούδα γη νερό αέρα και φωτιά,
αντί για δάκρυα γέλα, το θάνατο ξεγέλα,
για μένα και για σένα τραγούδα και γέλα


Αφιερωμενο στον φιλο Ενερτζαηζερ..
Φιλικα Οδυσσεας..

[sevenseas]

[size=18]μμμμμμ
σε ποια?
ειναι εμφανες

Εσύ αν ήσουν οι σπουδές μου
θα είχα γίνει αυθεντία
θα ήμουν πρώτος στις δουλειές μου
και θα 'κανα περιουσία
εσύ αν ήσουνα τ' ακίνητα
οι μετοχέςκαι τ' αυτοκίνητα
θα ήμουνα life style μόνιμο εξώφυλλο
και δεν θα έβρισκα καιρό για ένα παλιόφιλο

Όμως με θέλεις διανοούμενο
να έχεις κι ένα προηγούμενο
να 'χεις να λες πως κάποιος σ' έχει διαμορφώσει
που η αγάπη σου τον είχε ξεσπιτώσει
μα εσύ με θέλεις μεγαλύτερο
κι απ' την ψυχή μου ό,τι καλύτερο
προτού σταθώ σαν το μαέστρο του χειμώνα σου
είσαι μωράκι μου ΄κι εγώ ο κηδεμόνας σου

Εσύ ανέκδοτο αν ήσουν
ποτέ μου δε θα σε ξεχνούσα
προτού οι λύπες να με σβήσουν
σαν καραγκιόζης θα γελούσα
εσύ αν ήσουνα η πόλη μου
θα το 'χα πιει το βιτριόλι μου
με τα κομμάτια του έρωτά μου για συγκόληση
θα 'χα και μόνιμη και σίγουρη απασχόληση[/size]

[blue-roses]

Τη πέτρα ρώτησα να πεί τί ξέρει και αντέχει
κι εκείνη μού'πε τη σιωπή για μυστικό της έχει.
Αστέρι ρώτησα μετά τί έχει μάθει ώς τώρα
τα χίλια χρόνια μ'άπαντα περνάνε σε μια ώρα..

Και πάνω ο ήλιος μια πηγή,μιά κόκκινη κυλίδα,
τράβα το φώς αιμόραγει,να κάψει ότι είδα.
Και πάνω ο ήλιος μια πηγή,μιά κόκκινη κυλίδα,
τράβα το φώς αιμόραγει,να κάψει ότι είδα.

Το χώμα ρώτησα ξανά παλιά άν ήταν σώμα,
και μού'πε τα ψηλά βουνά κι αυτά θα γίνουν χώμα.
Κι ύστερα εσένανε ρωτώ το νόημα του κόσμου
Και λές το χέρι σου κρατώ και εσύ είσαι δικός μου..

Και πάνω ο ήλιος μιά πληγή,μια χρυσαφένια βρύση,
νερό το φώς του να πνιγεί,όποιος θέλει να ζήσει.
Και πάνω ο ήλιος μιά πληγή,μια χρυσαφένια βρύση,
νερό το φώς του να πνιγεί,όποιος θέλει να ζήσει.


Το αφιερώνω στον αγαπητό μου Rak.
Το τραγούδι αυτό είναι απο τη καινούρια  
δισκογραφική δουλειά του Σ.Μάλαμα.
''Δρόμοι"

[Rakendytos]

.. :53:

[SoRta_FaiRytALe]

Poison/Alice Cooper

Your cruel device
Your blood, like ice
One look could kill
My pain, your thrill
I want to love you but I better not
Touch (dont touch)
I want to hold you but my senses
Tell me to stop
I want to kiss you but I want it too
Much (too much)
I want to taste you but your lips
Are venomous poison
Youre poison running through my
Veins
Youre poison, I dont want to
Break these chains
Your mouth, so hot
Your web, Im caught
Your skin, so wet
Black lace on sweat
I hear you calling and its needles
And pins (and pins)
I want to hurt you just to hear you
Screaming my name
Dont want to touch you but
Youre under my skin (deep in)
I want to kiss you but your lips
Are venomous poison
Youre poison running through my veins
Youre poison, I dont wanna
Break these chains
Poison
One look could kill
My pain, your thrill
I want to love you but I better not
Touch (dont touch)
I want to hold you but my senses
Tell me to stop
I want to kiss you but I want it too
Much (too much)
I want to taste you but your lips
Are venomous poison
Youre poison running through my
Veins
Youre poison, I dont wanna
Break these chains
Poison
I want to love you but I better not
Touch (dont touch)
I want to hold you but my senses
Tell me to stop
I want to kiss you but I want it too
Much (too much)
I want to taste you but your lips
Are venomous poison, yeah
I dont want to break these chains
Poison, oh no
Runnin deep inside my veins,
Burnin deep inside my veins
Its poison
I dontt wanna break these chains
Poison..

Στον Rakendyto..κ σε οποιον μας παει κοντρα!!
You know  ]

[Rakendytos]

[size=18]ΜΗ ΠΕΤΑΞΕΙΣ ΠΕΤΣΕΤΑ.. [/size]..για την γλυκια μου Μπλου Ροουζις

Active Member

Μουσική/Στίχοι: Active Member
 
 
Όταν γεννήθηκες, μπήκαν όλα σε μια σειρά
στο ταραγμένο μέχρι τότε κεφάλι μου
Ένοιωσα άνθρωπος, μα και σαν μάγος στην πυρά
και μονορούφι η ζωή έγινε ζάλη μου
κι είπα το χαλί μου απ’ τα όνειρα να ξεταιριάξω,
είπα ν’ αλλάξω ωραίο, σπουδαίο κι απρόσμενο,
ένα ταξίδι στην ψυχούλα μου να τάξω
Και στο μυαλό μου το περιπλανώμενο
μ’ αρχής γενόμενο της μοναξιάς τη γαλήνη
και την αλήτικη ηδονή του ξεβολέματος
άναψα πρώτος φωτιά, χωρίς να ξέρω τι θα γίνει
Εκεί ανάμεσα γκρεμού και ρέματος
κι ανθρώπου θέλοντος καλοξεκίνησα
στ’ ανθισμένα καλλιτεχνικά παρτέρια
Έκανα ό, τι ήθελα, έβρισα και μίλησα,
έσπρωξα το στήθος μου πρώτος στα μαχαίρια
Ύστερα αντάμωσα χιλιάδες πράγματα,
αλλά ωραία κι άλλα για φτύσιμο·
γραφτήκαν τίτλοι με μεγάλα γράμματα,
κάναν το γάμο με την παρακμή επίσημο
Γι αυτό όσα ακούσεις, φτιάξε την ιστορία σου
και αν σε κερνάνε πίκρα ή χαρά,
γράφτους, αγόρι μου, στ’ αρχίδια σου·
μόνο το ένστικτό σου να παίρνεις σοβαρά
 
Να μη χαρίζεσαι κι όπου κι αν πας,
να χαμογελάς μπροστά στις κουφάλες
Τις μικρές στιγμές ν’ αγαπάς
και μακρυα απ’ τις μεγάλες αγκάλες
Έναν όρκο μονάχα δος μου
βρες τα καλά και γερά κράτησέ τα
κι αν με στριμώξουν στη γωνιά αυτή του κόσμου
ό, τι κι αν γίνει μην πετάξεις πετσέτα.
 
Όλα αυτά θα μπορούσα να στα πω ιδιαιτέρως
με πολλές αγάπες και λουλούδια
Ασ’ τα αυτά για όταν θα γίνω γέρος
Τώρα τραγούδια κάνω, θα σ’ τα λέω με τραγούδια
Εξάλλου, το τρελοκομείο αυτό που σου 'τυχε πατέρας,
κάθε φορά που αναπνέει, παρεξηγείται,
αγαπιέται σα θεός και μισιέται σαν τέρας
Σιγά, λοιπόν, ο τρελός μην εξηγείται
Εσύ κράτα τα όλα όπως είναι απλά
κι αν θες να μάθεις το hip hop, να κοιτάς μέσα στα μάτια
Να θυμάσαι ότι η αρχή είναι χαμηλά
και η ξεφτίλα είναι εικοσιτέσσερα καράτια
Αν θες να ζήσεις Low Bap, γίνε μαντέμι
και δεν υπάρχει παράδειγμα κανένα
Γίνε το σφυρί και το καλέμι,
σκάψε στα δύσκολα μακρυά απ’ τα φθαρμένα
Να φωνάζεις σαν κάνουν ησυχία
κι όταν τους βλέπεις να πετάν, πέσε κατάχαμα
Η ζωή δεν είναι πόλεμος, ούτε μονομαχία·
είναι στα πάντα το πιο μεγάλο ανάθεμα
Όμως, βάλ' τα κάτω, ίσως κι εγώ βρωμάω χθες
Την είδα σήμερα πατέρας, συμβουλεύω και κρίνω,
μα όλα αυτά που σου λέω πάρτα όπως θες,
μπορεί και να 'ναι όσα δε μπόρεσα να γίνω..