Αφιερώνω στον / στην ... το τραγούδι ...

[Enia]

Ετοιμάζω τα πράγματα
Ξεσκονίζω τα όνειρά μου
Κάθε βλέμμα σου με διαπερνά
Ταξιδεύει την καρδιά μου
Δε με νοιάζει αν είσαι ουρανός
Περιπέτεια ή παράδεισός μου
Δε με νοιάζει αν είσαι βυθός
Χάος ή το φως μου.

Ένα ξέρω ένα μόνο ένα
Πως μαζί σου θέλω να χαθώ

Ταξίδι για το άγνωστο
Πάρε με να κάνουμε, δε φοβάμαι
Ταξίδι για το άγνωστο
Και πώς θα γυρίσω ας μη θυμάμαι
Στους καινούργιους δρόμους
Που μου δείχνεις
Κλείνω τα μάτια και πάω

Κάθε λέξη σου σπίθα τρελή
Την ψυχή μου θα ανατινάξει
Και το νιώθω πως φτάνει η στιγμή
Που φωτιά παράξενη θα ανάψει
Δε σε ξέρω ακόμα καλά
Μα οι φόβοι πουλιά
Κι έχουν πετάξει

Που το αφιερώνω...? Δγ/δα...

[voliwtisa]

Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Κώστας Λειβαδάς
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Λιδάκης

Κάθισε εδώ κοντά μου
Μου 'λειψες ξαφνικά
Έτσι όπως πέφτει ο ήλιος
Χτυπάει η μοναξιά
Μείνε λιγάκι ακόμα
Κάτι έχω να σου πω
Να πάρει ο αέρας χρώμα

Αχ, για να γεννηθείς εσύ κι εγώ
Γι' αυτό, για να σε συναντήσω
Γι' αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου
Γι' αυτό, για να σε συναντήσω

Δεν έχει αρχή και τέλος
Δεν έχει μέτρημα
θάλασσα που κυλάει
αυτό το αίσθημα
στο πιο βαθύ σκοτάδι
στη δυνατή βροχή
γιορτάζει η αγάπη,
γιορτάζει η αγάπη
της νύχτας το σκοτάδι
φωτίζει το φιλί

Ξέρει αυτός  

[Enia]

Είναι γλυκό το πιοτό της αμαρτίας
ποιος είναι αυτός που δε λαχτάρησε να πιει
αυτή την γλύκα της κλεμμένης ευτυχίας
λίγο πολύ όλοι την έχουμε γευτεί

Ιστορία μου αμαρτία μου
λάθος μου μεγάλο
είσαι αρρώστια μου
μες στα στήθια μου
και πώς να σε βγάλω

Παρακαλώ πότε να έρχεται το βράδυ
πότε να έρθει εκείνη η ώρα η γνωστή
που θα φανείς όπως ο κλέφτης στο σκοτάδι
κι από την λαχτάρα η καρδιά μου θα σφιχτή

[Rebel_heart]

Caruso se mia psyxh pou einai to agaphmeno ths...k elpizw na ginw k egw o agaphmenos ths :roll:

[voliwtisa]

Rebel sto eyxomai  

[SoRta_FaiRytALe]

Έχω έναν πόλεμο ανοικτό
με τον ίδιο μου τον εαυτό
έχω κάποιες τάσεις διαφυγής
σοβαρά δε θέλω να με δεις
δεν υπάρχει τρόπος να σωθώ
απ' τους κόμπους όλους θα λυθώ
θα φύγω
έχω τα σημάδια του καιρού
και τη συνταγή ενός γιατρού
η ζωή να έχει αλλαγές
κι όχι μόνιμες επιλογές
παίζω με φωτιές από παιδί
και τις κλειδαριές χωρίς κλειδί
ανοίγω

Μην πλησιάζεις
ακόμα πιο κοντά
στην αγκαλιά σου
ανήκω προσωρινά
τίποτα δεν με κρατάει
και πουθενά
εμένα
μην πλησιάζεις
κοντά μου θα χαθώ
άνεμος ήταν
η μοίρα να γεννηθώ
δεν με κρατάει αγάπη καμιά
τις αλυσίδες τις σπάει η καρδιά
για να φύγει ξανά

Έχω έναν πόλεμο ανοιχτό
με τον ίδιο μου τον εαυτό
έχω μια εικόνα της ζωής
που εσύ δε γίνεται να δεις
γύρω μου οι δρόμοι σταματούν
κι όλα όσα είχαν να μου πουν
τα είπαν
έχω τη δική μου λογική
λίγο αυτοκαταστροφική
μα τα καταφέρνω τελικά
και δεν παίρνω ηρεμιστικά
έχω μάθει μέσα μου το πως
να το πολεμάω μοναχός
το σύμπαν..


Για σένα ξέρεις εσύ!!!

[Jezebell]

ΕΝΑ  :arrow: Πεγκυ Ζηνα

[Shadowlord]

Οne-Metallica

[Jezebell]

Ειδες αμα υπαρχει αγαπη και συνεννοηση στο ζευγαρι πως τα βρισκουν ακομα και στα διαφορετικα μουσικα γουστα!!!!

[Shadowlord]

Ετσι..!!!    

[Jezebell]

Μονιμα ερωτευμενοι :arrow: Κιαμος

[Rakendytos]

Αφού δεν μ' αγαπάς

Δεληβοριάς Φοίβος

Μουσική/Στίχοι: Δεληβοριάς Φοίβος
 
Αφού δεν με αγαπάς και μου φέρεσαι αλλιώτικα
και αφού στις ντισκοτέκ μου κουνιέσαι με νησιώτικα
αφού με ένα σου κλικ με βυθίζεις στο παράπονο
για πες μου γιατί εγώ, σαν τον τρελό εννοώ
 
Να πέφτω σαν δραχμή στην σχισμή που έχεις στο στήθος σου
να κλέβω τραγουδάκια μονάχα από τον κήπο σου
να κάνω τον μπομπέρ στα θεάματα της νύχτας σου
και εσύ να μη με κοιτάς, να μην μιλάς του τρελού
 
Με διαμάντια και ρουμπίνια, την μιζέρια και την γκρίνια
θα σου στολίσω
Και με ελληνικά ψηφία, της καρδιάς σου την Μαφία
θα ξεκληρίσω
 
Αφού με ξεπουλάς, με κασέτες στην Ομόνοια
Αφού δεν ξεχωρίζεις τα αγκάθια από την μπιγκόνια
αφού και το φεγγάρι το βγάζεις σε λογάριθμο
για πες μου γιατί εγώ σαν τον τρελό, προσπαθώ
 
να φτιάξω ένα γοβάκι για να χωράει το πόδι σου
μια πίστα να χορεύεις να χαίρεται ο Ηρώδης σου
τεράστιους προβολείς, να φωτίζουν την σπατάλη σου
και εσύ να μην με κοιτάς, να μην μιλάς του τρελού
 
Με διαμάντια και ρουμπίνια...

(αφιερωμένο στην Blue roses)  :wink:

[blue-roses]

Με την σειρά μου ανταποδίδω στον καλό μου Rak.

Σε φύλαξα μες στο σώμα,μέσα μου όλη η γή τη ζωή,το προζύμη
που έναν άνθρωπο εγκυμονεί.
Σε κράτησα μες στην ύλη,σ'έβαλα σα φλουρί της καρδιάς μου το
ασήμι και το σύνορο να'σαι εσύ.
Σε φύλαξα μες στο σώμα,μέσα μου σα νησί.Το νερό και το χώμα,
η πατρίδα μου να'σαι εσύ.
Σε κράτησα μες στο στόμα,μέσα μου σα φιλί στης ζωής τον αιώνα
να'σαι γεύση μου κι αναπνοή.

Το σώμα τίναξα κι οι ζωές γίναν πηγάδια.'Ενα γύρεψα και εκατό
μ'άγγιξαν βράδια.
Σε φύλαξα όπου αγαπώ,μέσα μου να καρπίζεις και να γίνομαι
γόνιμη εγώ...

Σε φύλαξα μες στο σώμα,μέσα μου σα νησί το νερό και το χώμα,
η πατρίδα μου να'σαι εσύ.Στης ζωής τον αιώνα να'σαι γεύση μου
κι αναπνοή.....

[Rakendytos]

..ωω το διάβασα με κατάνυξη και συνεχίζω με νέα αφιέρωση στα όμορφα μάτια της Blue roses..

Μέσα στις λίμνες των ματιών μου
σαν των Ιωαννίνων δυο
φάντασμα η κυρα Φροσύνη
να πνίγεται κι εγώ να ζω
Μάτια μου μάτια μου
λιμνοθάλασσες καθρέφτες
να περνάς να κοιτάς
και να βλέπεις ποιοι είν' οι φταίχτες
 
Στις θάλασσες των ομματιών μου
σαν του Ευξείνου πόντου δυο
πέσε να δροσιστείς μωρό μου
και μη φοβάσαι εγώ είμαι εδώ
 
Μάτια μου μάτια μου
λιμνοθάλασσες καημένες
να βουτάν οι καρδιές
και να βγαίνουν στεγνωμένες..

Oρφέας

[Ventouza]

"Το 'ξερα, πως δε μ'αγάπησες όσο εγώ,
μέσα μου το 'ξερα......,
όμως δεν ήθελα να το δεχτώ
μέσα μου το 'ξερα....
πως θα τελειώσουνε όλα εδώ...
Το' ξερα πως θα γινόσουν μια μέρα πληγή
μέσα μου το ΄ξερα....."


 :wink:
(Π.Ζήνα)