ΑΝΔΡΕΙΑ

[SoFiA24]

Η ανδρεία μπορεί να προέρχεται από τη λέξη «άνδρας»
αλλά έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που άπτονται και στα
2 φύλα ]

Θα θελα να δω τις απόψεις σας πάνω σ αυτό

[ASSOS]

Δηλαδή που το πας το δίλημμακη σου ;

[Nikos28]

Για μένα ανδρεία είναι απλώς και μόνο ο έλεγχος του φόβου.
 
Η ανδρεία είναι ένα παρακλάδι της Φρόνησης, που είναι η επιβολή του ανώτερου εαυτού (του Υπερεγώ σε ψυχαναλυτικούς όρους ή του Νεοχιτωνίου σε εγκεφαλικούς) στο θαυμαστό και χαοτικό κόσμο των ενστίκτων. Άλλωστε και ο φόβος ένα ένστικτο είναι...

[kathreftis]

simfonontas  me  to  kimeno  8elw  na  pros8esw  oti  kata  tin   diki  
mou  logiki  o  monos  logos  pou  exei  epikratisei  o  oros  andreia  
einai  giati  stis  androkratoumenes  epoxes  pou  perasan  mono  stous
antres  anagnorizontan  auta  ta  xarismata  kai  oxi  oti  den  ypirxan  
antistixa  ginaikes  pou  kerdisan  to  dikaioma  aytis  tis  anagnorisis .

distixos  oi  eftixos  kapoioi  oroi  kai  kapoioi  xaraktirismi  den  einai  
efkolo  na  metonomastoun .
 epikratisan  alla  den  anikoun  se  kanenan  mono  gia  to  genos  tou  
aloste  posoi  antres  den  apediksan  oti  den  einai  ikanoi  na  feroun  ton  titlo ?
kai  poses  ginaikes  den  apediksan  oti  einai   aksies  na  ton  feroun ??

nomizw  oti  den  prepei  na  kolame  se  kati  toso  ..........aplo
ektos  an  kati  den  katalaba



nikos28  lipame alla  diafono  rizika  
den  einai  ligotero  antras  autos  pou  fobate  
oute  perisotero  aytos  pou  den  fobate
den  einai  ligotero  i  perisotero  antras  autos  pou  den  
katafernei  na  elenksi  ton  fobo  tou  
kai  safos diafono  oti  einai  parakladi  tis  fronisis  
poloi  anadixtikan  gia  tin  andreia  tous  8isiazontas  ka8e  fronisi


lew  egw  twra

[Sara]

Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη το κείμενό σου Σοφια..
Προσυπογράφω δε και τα του καθρέφτη...

[SoFiA24]

Για μένα ανδρεία είναι απλώς και μόνο ο έλεγχος του φόβου.
 
Η ανδρεία είναι ένα παρακλάδι της Φρόνησης, που είναι η επιβολή του ανώτερου εαυτού (του Υπερεγώ σε ψυχαναλυτικούς όρους ή του Νεοχιτωνίου σε εγκεφαλικούς) στο θαυμαστό και χαοτικό κόσμο των ενστίκτων. Άλλωστε και ο φόβος ένα ένστικτο είναι...

Θέλεις να μου πεις οτι κάποιος θεωρείται οτι έχει την αρετή της ανδρείας επειδή κατόρθωσε να ελέγξει το φόβο του ; Διαφωνώ απόλυτα. Άλλο γενναίος κι άλλο έχω την αρετή της ανδρείας. Η γενναιότητα είναι μέρος της ανδρείας. Για να θεωρηθεί κάποιος άνδρας θα πρέπει να έχει πολλά περισσότερα πράγματα από μια απλή ικανότητα να ελέγχει το φόβο του.

Επειδή όπως προείπα τα χαρακτηριστικά της ανδρείας άπτονται και στα 2 φύλλα εσύ μια γυναίκα πότε τη λες αντράκι ; Οταν απλά υπερνικά ή ελέγχει τους φόβους της ή όταν έχει όλα όσα ανέφερα πιο πάνω; Είναι το πιο απλό που μου έρχεται στο μυαλό αυτή τη στιγμή.

Οσο για το παρακλάδι της Φρόνησης που λες θεωρώ οτι είναι επιεικώς εκτός του θέματος. Ο Επίκουρος μιλώντας για την επίτευξη του υπέρτατου αγαθού- της Ευτυχίας- διαχωρίζει τις δύο έννοιες. Ο Freud πάλι όταν μιλούσε για το Υπερεγώ αναφερόταν σ εκείνη την πλευρά της προσωπικότητάς μας που ευθύνεται για τη μόνιμη τήρηση των βασικών ηθικών επιταγών: μας κάνει να νιώθουμε ένοχοι όποτε δεν τις σεβόμαστε.

Αδυνατώ να πιστέψω οτι η αρετή της ανδρείας αποτελεί μέρος κάποιας επιβολής κοινωνικών και ηθικών επιταγών τις οποίες τηρούμε μόνο και μόνο επειδή θα προκύψουν ενοχές. Η ανδρεία δεν είναι θέμα επιβολής πόσο μάλλον Φρόνησης. Ειναι σαν να λέμε οτι κάποιος είναι άνδρας επειδή επιβάλλεται να είναι.  

Και θα συμφωνήσω με τον kathrefti οτι υπάρχουν πολλά παραδείγματα μέσα στην ιστορία που αντρέπουν τη θεωρία περί Φρόνησης που λες ...

[purple]

gia mena andreia einai na analambaneis tis efthynes sou

[Nikos28]

Λυπάμαι κι εγώ αλλά διαφωνώ ριζικά μαζί σας...

Όταν γράφω ''ανδρεία'' εννοώ το κουράγιο, το θάρρος και όχι ''αυτό που κάνει αποκλειστικά έναν άντρα να είναι άντρας''! Εννοείται ότι ο άντρας δεν είναι μόνο αυτό. Ούτε, πάλι, έκανα λόγο για την ανδρεία των γυναικών, το θάρρος, δηλαδή, που μπορεί να δείξει μια γυναίκα... έτσι δεν είναι;  :roll:

Προς Σοφία: Το ερώτημά του ''πότε λέω μια γυναίκα αντράκι'', θεωρώ επιεικώς ότι είναι άσχετο με τη συζήτηση και, ως εκ τούτου, το αφήνω αναπάντητο.
Για τον Επίκουρο, το υπέρτατο αγαθό ήταν η ηδονή (υγεία και αταραξία) και όχι η ευτυχία. Διευκρίνισέ μου, δε, ποιές έννοιες διαχωρίζει...
Για το Φρόυντ, τώρα... με τον όρο ''Υπερεγώ'', δεν είχα ακριβώς στο μυαλό μου την έννοια της ενοχής, όπως την έθεσες. Ακόμα κι έτσι, όμως, έρχεσαι στα λόγια μου. Πόσες φορές δεν έχει νοιώσει κάποιος ένοχος μόνο και μόνο επειδή δεν κατάφερε να επιβληθεί στον εαυτό του- και δείλιασε ή λιποψύχησε;

Η λέξη ''Φρόνηση'' συνδέεται άμεσα με την έννοια της σοφίας, αλλά όχι με κάθε μορφή σοφίας. Είναι η σοφία που επιδεικνύει κανείς στα καθημερινά ζητήματα (στα αγγλικά, π.χ, είναι practical wisdom, ο φρονιμίτης λέγεται wisdom tooth κλπ). Ωστόσο, απο ετυμολογικής (άρα και σημασιολογικής) πλευράς, η Φρόνηση έχει ως πλησιέστερο συνώνυμό της την ''αυτοσυγκράτηση''. Τόσο αυτή, όσο και οι συγγενικές φρόνιμος, φρονώ κλπ, προέρχονται απο τη λέξη ''φρήν'' (πληθ. ''φρένες'') που σημαίνει το μέρος του νου που είναι υπεύθυνο για την αυτοσυγκράτηση. Απο' κει και η φράση ''έξω φρενών'' (εκτός εαυτού!) αλλά και η λατ. frenum (χαλινάρι) απο την οποία προέκυψε και το φρένο (και το χαλινάρι και το φρένο είναι υπεύθυνα για τη συγκράτηση ενός αλόγου κι ενός οχήματος, αντίστοιχα, όπως ακριβώς και οι Φρένες είναι υπεύθυνες για την αυτοσυγκράτηση).

Τι εννοούμε, όμως, όταν λέμε ''αυτοσυγκράτηση''; Τι συγκρατούμε επακριβώς; Μα τι άλλο εκτός απο τα ένστικτα... το ένστικτο της οργής, της σεξουαλικότητας, της αυτοσυντήρησης και...του φόβου (που συνδέεται με την αυτοσυντήρηση- η οποία μπορεί να οδηγήσει, ενίοτε, και σε ένοχες πράξεις!)
Αυτό, όμως, που ελέγχει το φόβο είναι η ανδρεία, δηλαδή το κουράγιο ή το θάρρος. Όπως, δηλαδή, η Φρόνηση ελέγχει τα ένστικτα, έτσι και η ανδρεία ελέγχει-ειδικώτερα-το ένστικτο του φόβου.
Άρα η ανδρεία είναι παρακλάδι της Φρόνησης.

Προς Καθρέφτη: Πολλοί, αγαπητέ μου φίλε, φάνηκαν ανδρείοι ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΡΙΒΩΣ είχαν μέσα τους Φρόνηση, η οποία την κρίσιμη στιγμή τους εμπόδισε να ενδώσουν στον ενστικτώδη φόβο της αυτοσυντήρησης και να το βάλουν στα πόδια τρέχοντας!
Άλλο ανδρεία και άλλο τρέλα ή άσκοπο ρίσκο...
Τώρα στο θέμα του άντρα... εξαρτάται, για τι είδους φόβο μιλάμε κάθε φορά και, (το κυριώτερο), ποιό είναι κάθε φορά το τίμημα ή το διακύβευμα.
Αν αυτό είναι υψηλής αξίας (όχι απο υλικής πλευράς) τότε, ναι, ο έλεγχος του φόβου είναι ένα απο τα βασικά χαρακτηριστικά που κάνουν έναν άντρα να είναι άντρας.

Φιλικά

[SoFiA24]

Νικο
 :arrow: το ερώτημα για το πότε λες μια γυναίκα αντράκι είναι ιδιαίτερα σχετικό με το θέμα που έβαλα γιατί μίλησα για χαρακτηριστικά που άπτονται και ΣΤΑ 2 ΦΥΛΑ οπότε μόνο άτοπο δεν είναι.

 :arrow: Ο Επίκουρος χρησιμοποιεί σαν μέτρο της ευτυχίας την ηδονή. Σύμφωνα λοιπόν με τον Επίκουρο οι 4 αρετές που αποτελούν το μέσο για την επίτευξη του υπέρτατου αγαθού (της ευτυχίας και όχι της ηδονής) είναι η φρόνηση, η εγκράτεια, η ανδρεία και η δικαιοσύνη. Κατά συνέπεια στη φιλοσοφία του Επίκουρου αυτές οι 2 έννοιες -φρόνηση και ανδρεία- διαχωρίζονται!  και θα σε παραπέμψω στην απάντηση του επικούρειου Λούκιου Τορκουάτου περί Αρετής  στον Κικέρωνα: Cicero, De Finibus Bonorum et Malorum. Εκεί θα δεις οτι διαχωρίζει σαν αρετές τη Φρόνηση, την Εγκράτεια, την Ανδρεία και τη Δικαιοσύνη.

 :arrow: Σε οτι αφορά τώρα το Υπερεγώ είναι μια από τις βασικές κι αν θέλεις πιο γνωστές έννοιες της ψυχανάλυσης. Ακόμα και σε μια απλή εγκυκλοπαίδεια αν το ψάξεις θα δεις οτι ο Φρόυντ έκανε λόγο για τις θετικές ,ηθικές και κοινωνικές αξίες του ατόμου, που αποτελούν αυτό που με άλλα λόγια λέμε  ηθική συνείδηση. Η αρετή όμως της ανδρείας σε καμία περίπτωση δε συνδέεται με ενοχές και κοινωνικές αξίες. Συνδέεται με το εκάστοτε άτομο και τον τρόπο με τον οποίο πορεύεται στη ζωή του. Και σαφώς δεν είναι ζήτημα επιβολής.

 :arrow: Θα συμφωνήσω οτι η φρόνηση συνδέεται με την έννοια της σοφίας. Επιμένω όμως οτι η ανδρεία δεν αποτελεί παρακλάδι της. Αν είναι έτσι όπως τα λες περί αυτοσυγκράτησης και αυτοσυντήρησης τότε οι Έλληνες το 1821 που το έβαλαν με ολόκληρη Οθωμανική Αυτοκρατορία ή μουρλοί ήταν η ληγμένα έπαιρναν έτσι ; Αν σκέφτονταν την αυτοσυντήρηση όπως λες μόνο σε πόλεμο δε θα έμπαιναν..

Φιλικά

[Nikos28]

Σοφία,

 :arrow: Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς ακριβώς με τι λέξη ''αντράκι''... όπως κι αν έχει, πιστεύω πως ό,τι έγραψα για την ανδρεία, τον έλεγχο του φόβου, τη Φρόνηση κλπ., ισχύει τόσο για τους άντρες όσο και για τις γυναίκες.

 :arrow: Για τον Επίκουρο το μέγιστο αγαθό ήταν η Φρόνηση. Κι εδώ σε παραπέμπω κι εγώ, όχι σε κάποιον επικούρειο αλλά στον ίδιο τον Επίκουρο: ''Αρχή όλων αυτών και το μέγιστο αγαθό είναι η φρόνηση, γι' αυτό και πολυτιμότερο απο τη φιλοσοφία είναι η φρόνηση, διότι απ' αυτήν όλες οι υπόλοιπες αρετές έχουν βγεί...'' (Επιστολή προς Μενοικέα, 132-Κάκτος).
Την ίδια άποψη για τη Φρόνηση είχε και ο Πλάτων: ''... αντίθετα, ένα μόνο είναι ίσως το σωστό νόμισμα, αυτό με το οποίο πρέπει να ανταλλάσσονται όλα τα άλλα, η φρόνηση, και [με αυτό ανταλλάσσονται όλα] με αυτό [πωλούνται και αγοράζονται] στην πραγματικότητα και η ανδρεία και η σωφροσύνη και η δικαιοσύνη και γενικά η πραγματική  αρετή, με τη φρόνηση, κι όταν προσέρχονται κι όταν παρέρχονται οι ηδονές, οι λύπες, οι φόβοι κι όλα τα άλλα παρόμοια'' (Φαίδων, 69b-Κάκτος).
Το συμπέρασμα, επομένως, είναι ότι η Φρόνηση είναι η βασική αρετή ενώ οι άλλες είναι εξαρτημένες απ' αυτήν, ''παρακλάδια'' της. Αυτό υποστήριξα κι εγώ προηγουμένως, βασιζόμενος στην έννοια της λέξης και στην άποψή μου για τη σχέση της με τα ένστικτα...

 :arrow: Στα περι Υπερεγώ, ενοχών κλπ, δεν απάντησες στο προηγούμενο ερώτημά μου... Πόσες φορές δεν έχει νοιώσει κάποιος ένοχος μόνο και μόνο επειδή δεν κατάφερε να επιβληθεί στον εαυτό του, με αποτέλεσμα να λιποψυχήσει ή να δειλιάσει; Πώς αποσυνδέεις την ανδρεία απο τις κοινωνικές αξίες και την ενδεχόμενες ενοχές σε περίπτωση παράβασή τους; Είναι σα να μου λες ότι το ''πρέπει'' δε σχετίζεται με την εκδήλωση θάρρους ή ό,τι αυτοί που επιδεικνύουν ανδρεία (οι θαρραλέοι) δε φοβούνται! Είναι δυνατόν κάτι τέτοιο; Όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί μεριμνούν για τη ζωή τους, κι αν τη θέτουν σε κίνδυνο πολλές φορές είναι γιατί οι ίδιοι το επιβάλλουν στον εαυτό τους-επειδή αισθάνονται ότι έτσι πρέπει να κάνουν, ότι αυτό είναι το χρέος τους, είτε αυτό προκύπτει απο τη συνείδησή τους είτε απο τους νόμους ή τις ηθικές επιταγές της κοινωνίας στην οποία ζουν.
Κι αυτό, βέβαια, ισχύει και για τους Έλληνες του '21, που επικαλέστηκες...

Φιλικά

[SoFiA24]

Νίκο μου,

 :arrow: Θεωρω οτι έχω αναπτύξει και με το παραπάνω το τι εννοώ με τη λέξη "αντράκι" στο αρχικό κείμενο εδώ. Τώρα αν εσύ δεν αναγνωρίζεις τα ανωτέρω χαρακτηριστικά ως μέρος της έννοιας αυτής της λέξης είναι άλλο θέμα που δεν πρόκειται να αναλύσω εδώ.

 :arrow: Δε θα μπω σε περαιτέρω παραπομπές -αν και μπορώ - για το συγκεκριμένο θέμα. Το μόνο που θα πω εν προκειμένω είναι ότι ο φόβος και η ηδονή είναι κάτι το στιγμιαίο ,είναι έννοιες που αντιστοιχούν σε μια στιγμή. Μιλάμε για αισθήσεις και για ένστικτα -όπως λες. Από την άλλη, οι αρετές στις οποίες αναφέρθηκα είναι κάτι το διαχρονικό και είναι προϊον εγκεφάλου. Δε λέμε οτι "τώρα είμαι ανδρείος" ή "τώρα είμαι φρόνιμος" . Αυτές τις αρετές ή τις έχεις και πορεύεσαι με αυτές στη ζωή σου ή δεν τις έχεις και πορεύεσαι με άλλες.

 :arrow: Μίλησες για "πρέπει" και είπες ότι σχετίζεται με την εκδήλωση θάρρους. Στο παράδειγμα που έθεσα με την επανάσταση του 1821 υπάρχουν 2 πρέπει. Το 1 είναι απ την πλευρά των Τούρκων που λέει ότι "Εσείς οι Ελληνες καλύτερα να κάτσετε στ αυγά σας και να μην κουνηθείτε καθόλου" και το άλλο πρέπει προέρχεται από την επιθυμία των Ελλήνων για ελευθερία και μόνο θέμα υποχρέωσης δεν είναι. Για ποιο απ τα 2 πρέπει ισχύει αυτό που μου λες ;

Να σου δώσω κι άλλο παράδειγμα ; Ας πάμε στην Αντιγόνη και στον Κρέοντα. Κι εκεί τα πρέπει που εκδηλώνονται είναι διαφορετικά. Ποιο λοιπόν είναι το πρέπει που γίνεται χρέος ; Και ποιος το ορίζει ; Μήπως αυτός που το ορίζει είναι ο ίδιος μας ο εαυτός και σε καμία περίπτωση κάποια χ, ψ κοινωνική ή ηθική επιταγή ; Και στις περιπτώσεις που περιέγραψα ποιος είναι ο ανδρείος αυτός που ακολουθεί το πρέπει του Κρέοντα ; της Αντιγόνης; των Τούρκων; των Ελλήνων;

[Argiro]

Αν είναι έτσι όπως τα λες περί αυτοσυγκράτησης και αυτοσυντήρησης τότε οι Έλληνες το 1821 που το έβαλαν με ολόκληρη Οθωμανική Αυτοκρατορία ή μουρλοί ήταν η ληγμένα έπαιρναν έτσι ; Αν σκέφτονταν την αυτοσυντήρηση όπως λες μόνο σε πόλεμο δε θα έμπαιναν.

Νομίζω πως ένας από τους λόγους που έναναν οι Έλληνες την επανάσταση τότε, εκτός των άλλων, ήταν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και της επιβίωσης και όχι οι ηθικές επιταγές της εποχής τους -οι οποίες έλεγαν πως είναι θέλημα Θεού να είναι σκλαβωμένοι στους Τούρκους- και δεν ήταν καθόλου μουρλοί. Αν δεν επαναστατούσαν και άκουγαν αυτούς που έλεγαν να καθίσουν στα αβγά τους, τώρα δεν θα υπήρχαν Έλληνες. Και σίγουρα δεν υπήρχε περίπτωση να μην φοβούνται, απλώς ήταν αποφασισμένοι να ελευθερωθούν ή να πεθάνουν. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης υπάρχει σε πολλές μορφές και δεν νομίζω πως εννοούσε ο Νίκος πως σε τέτοιες περιπτώσεις κάθεται κανείς στα αβγά του, γιατί εκείνη τη στιγμή λειτουργεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ως έθνος πια και όχι ατομικά, οπότε μιλάμε για την ανδρεία ενός ολόκληρου λαού και όχι ενός ανθρώπου.

[Nikos28]

Σοφάκι,

 :arrow: Για τα περι ''αντρακίου'', ισχύει ό,τι έγραψα προηγουμένως.  :wink:

 :arrow: Η ηδονή, ως έννοια, διακρίνεται σε κινητική (στιγμιαία, όπως π.χ ο οργασμός, το φαγητό κλπ) και καταστηματική ή καταστασιακή (που είναι το αίσθημα απουσίας σωματικού και ψυχικού πόνου, για το οποίο μίλησε και ο Επίκουρος). Άρα δεν είναι μόνο στιγμιαία. Ο φόβος μπορεί να είναι στιγμιαίος αλλά υπάρχει και ο καθ' έξιν φόβος, ο φόβος που έχει γίνει συνήθεια. Αν δεν ήταν έτσι, τότε τι νόημα έχει η λέξη ''φοβιτσιάρης'' π.χ; Για την ανδρεία τώρα, μπορεί να μη λέμε ''τώρα είμαι ανδρείος'' αλλά λέμε ''τώρα επιδεικνύω ανδρεία'', έτσι δεν είναι; Και εν πάση περιπτώσει, το θέμα δεν είναι αν αυτές οι έννοιες είναι στιγμιαίες ή όχι... Η ανδρεία για μένα είναι συνώνυμο (όπως είπα) του κουράγιου ή του θάρρους. Ως παρακλάδι, δε, της Φρόνησης, εμπεριέχει και κάποια λογική εκτίμηση του εκάστοτε κινδύνου καθώς και την κατάλληλη προετοιμασία για την αντιμετώπισή του. Αν δεν ήταν έτσι, τότε οι στρατοί ή οι εμπόλεμοι λαοί θα ορμούσαν στη μάχη χωρίς στρατηγική, χωρίς σχέδιο και χωρίς πρόνοια για τη ζωή τους, ''γιούρια στα κουλούρια'' που λέμε! Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην ανδρεία και στην τρέλα ή στο φανατισμό ή στις τακτικές καμικάζι...

 :arrow:  Το ''πρέπει'' είναι άλλες φορές ηθικό και άλλες φορές νομικό ζήτημα, πολλές φορές, δε, υπάρχει διάσταση ανάμεσα στο ένα και στο άλλο. Δεν έπεται, όμως, ότι επειδή μπορεί να έχει άνω των μία πηγές προέλευσης, δε στηρίζεται ως έννοια στη χαλιναγώγηση του φόβου-όσον αφορά, τουλάχιστον, το ζήτημα της ανδρείας, που συνοδεύει πολλές φορές την επιτέλεση του καθήκοντος (ή χρέους ή ''πρέπει'')... Άλλο το ένα και άλλο! Μήπως η Αντιγόνη δε φοβήθηκε όταν έμαθε πως θα τη θάψουν ζωντανή; Μήπως ο Έκτορας δε φοβήθηκε για τη γυναίκα του και το παιδί του πριν συγκρουστεί με τον Αχιλλέα; (ασχέτως αν, τελικά, κατέβηκε στη μάχη...)

Υ.Γ Καλό είναι να μη μεταπηδάμε απο το ένα θέμα στο άλλο, γιατί στο τέλος θα χάσουμε τη μπάλα και θα ξεχάσουμε και σε τι διαφωνούμε!  :lol:

Φιλικά

[SoFiA24]

Νικολάκη ας μιλήσουμε πρακτικά . Κι ας ξαναπάρουμε το θέμα απ την αρχή χωρίς θεωρίες , τσιτάτα ,επεξηγήσεις και ετυμολογία λέξεων. Τελικά για σένα τι είναι η ανδρεία ;

 :arrow: ο έλεγχος του Φόβου ;  ή
 :arrow: η επιβολή του ανώτερου εαυτού (η του Υπερεγώ ή του Νεοχιτωνίου η οποιας άλλης ονομασίας θέλεις) ;

Γιατί από την πρώτη σου φράση διαφωνείς εσύ ο ίδιος με τον εαυτό σου. Αυτό που θα σου πρότεινα είναι να βρεις ποια ακριβώς είναι η θέση σου πάνω στο θέμα και να την αναφέρεις. Αν θέλεις βέβαια. Γιατί εμένα προσωπικά μ έχεις μπερδέψει. Απλά πράγματα όμως . Πρακτικά. Γιατί την ετυμολογία και τη σημασία όρων είτε τη γνωρίζω είτε μπορώ να την ψάξω σε εγκυκλοπαίδειες και λεξικα.

Όσο για το υστερόγραφο Νίκο μου συζήτηση κάνουμε και είναι πολύ φυσικό να μεταπηδήσουμε κάποια στιγμή και σε άλλο θέμα. Εκτός αν προτιμάς να μπει κάποια συγκεκριμένη agenda και να ακολουθούμε.

[Nikos28]

Πού την είδες τη διαφωνία βρε Σοφάκι;
Απ' την αρχή ήμουν ξεκάθαρος-έτσι νομίζω τουλάχιστον...

Η ανδρεία είναι ο έλεγχος του ενστίκτου του φόβου και είναι παρακλάδι της Φρόνησης, η οποία (Φρόνηση) είναι η επιβολή του ανώτερου εαυτού (Υπερεγώ ή Νεοχιτωνίου) στον κόσμο των ενστίκτων (ένα απο τα οποία είναι και ο φόβος).

Δε νομίζω ότι μπορώ να το πω με περισσότερη σαφήνεια...

ΥΓ Δεν έχω καμία αντίρρηση να μεταπηδήσουμε σε όσα θέματα θέλεις. Αρκεί να τα ξεκαθαρίζουμε ένα-ένα και να μην αφήνουμε εκκρεμότητες... :wink:

Φιλικά