Βρυκόλακες συναισθημάτων

[Bijoux]

Δεν κατοικούν σε πύργους στα Καρπάθια Όρη...
Δεν κυκλοφορούν την νύκτα...
Δεν πίνουν το αίμα σας...


...αποζυμούν την ψυχική μας  ενέργεια...


Έχετε γνωρίσει ανθρώπους που ενώ στην αρχή σας φαίνονταν τέλειοι
ανακαλύψατε αργότερα ότι έπαιζαν θέατρο;

Είναι άνθρωποι έξυπνοι ώστε να κερδίζουν την εμπιστοσύνη μας
και έπειτα να μας εκμεταλευτούν
Μπορεί να είναι οι φίλοι σας, οι συνάδελφοι σας, ο σύντροφος σας..

Δεν έχουν κανένα ενδοιασμό να κλέψουν κόπο, χρήμα, αγάπη, θαυμασμό
την ψυχή μας για να σβήσουν την ακόρεστη δίψα τους.
Θέλουν αυτό που επιθυμούν και δεν τους ενδιαφέρει πως νιώθουν
τα θύματα τους..

Πως προφυλάσσομαστε από τους βρυκολακες συναισθημάτων;

Ανωριμότητα ή κακία;

[kaith]

οταν πια πληγωθεις ειναι ματαιο οτι και να κανεις οπως και να αντιδρασεις.
τωρα το πως θα προφυλαχθεις αυτο πιστευω ειναι λιγο δυσκολο.δεν μπορεις απο την αρχη που γνωριζεις καποιον να τον περνας απο καθε ειδους μαρτυριο η απο ιερα εξεταση επειδη πληγωθηκες απο καποιον αλλον.
οποτε το μονο που πιστευω οτι μπορουμε να κανουμε ειναι να μην βγαζουμε γρηγορα συμπερασματα και που και που μαζι με την καρδια να αποφασιζει και το μυαλο μας

[AngelsGR]

Πως προφυλάσσομαστε από τους βρυκολακες συναισθημάτων;

Ανωριμότητα ή κακία;

Τρώω πίτα γύρω με τζατζίκι το οποίο έχει μέσα μπόλικο σκόρδο. Μετά ούτε εγώ με πλησιάζω!!!  

Όταν καταλάβω πως κάποιος με χρησιμοποιεί, το μεγαλύτερο κακό που του κάνω είναι να του στερώ την φιλία μου. Μετά περνάει η σχέση μας σε τυπικές καταστάσεις και αδιαφορώ.  

[gon]

Ο Βαμπιρισμός χαρακτηρίζεται από μερικές δυνάμεις αλλά και αδυναμίες, με τις οποίες ο άνθρωπος-Βαμπίρ γεννιέται και ΔΕΝ αποκτά αργότερα! Η άποψη που έχει επικρατήσει ότι αν σε δαγκώσει Βαμπίρ γίνεσαι και εσύ Βαμπίρ, είναι μύθος. Ο Βαμπιρισμός υπάρχει και σαν ιατρικός όρος για να χαρακτηρίσει ένα είδος ασθένειας.

[Bijoux]

Ο Βαμπιρισμός χαρακτηρίζεται από μερικές δυνάμεις αλλά και αδυναμίες, με τις οποίες ο άνθρωπος-Βαμπίρ γεννιέται και ΔΕΝ αποκτά αργότερα! Η άποψη που έχει επικρατήσει ότι αν σε δαγκώσει Βαμπίρ γίνεσαι και εσύ Βαμπίρ, είναι μύθος. Ο Βαμπιρισμός υπάρχει και σαν ιατρικός όρος για να χαρακτηρίσει ένα είδος ασθένειας.

αχ γκον εσύ πήγες το θέμα κατευθίαν στα καρπάθια όρη
το θέμα έχει να κάνει με αυτούς τους ανθρώπους που αποζυμούν την ενέργεια μας και αποτελεί όρο της κλινικής ψυχολογίας!
Για άτομα με διχασμένες προσωπικότητες που θέλουν να ταίσουν το ΕΓΩ τους πατώντας κυριολεκτικά, ενίοτε και εξα-πατώντας, άλλους..
Για τον Βαμπιρισμό ως είδος ασθένειας κάνω λόγο στα επιστημονικά - παραφυσικά φαινόμενα.

[gon]

Μεταξύ ουρανού και γης?

[Bijoux]

Μεταξύ ουρανού και γης?

μα που κολάει τώρα αυτό; :shock:

[kap]

Bijoux. βρε βρε για δες θεματάκι, πολύ καλό. Τόσο καλό που με αναγκάζει να γράψω σοβαρά.

Εν συντομία θα σου απαντησω.

Τέτοιου είδους άτομα υπάρχουν και μπορεί να είναι ο οποιόσδήποτε, φίλος, γνωστος, κολλητός, μάνα, πατέρας, αδελφός, οποιοσδήποτε στην κυριολέξία.

Το μόνο στην ουσία που μπορείς να κάνεις είναι, άφού διαπιστώσεις την κατασταση, να αποφασείς αν θα συνεχίσεις να τους ταϊζεις ή όχι. Αν η αποφαση είναι να συνεχίσεις τότε θα πρέπει να σκεφτείς το πόσο συχνά.

Αυτά.      

[Jezebell]

Με τσιγκλας Βασω με τσιγκλας!!
Οι ανθρωποι-βρυκολακες συναισθηματων-ενεργειας ειναι καλοι γνωριμοι ολων μας.
Εχουν υπαρξει αναμεσα στους φιλους μας , στους συγγενεις μας, στους συντροφους μας.
Ζουν μεσα απ αυτο, μεγαλωνουν, δυναμωνουν.Πολλοι χρησμοποιουν στρατηγικη αλλοι απλα το εχουν εμφυτο.
Εχω γνωρισει κανα 2 3 4 και αυτο που καταλαβα ειναι πως η μασκα τους ειναι τοσο ομορφη που ειναι σχεδον αμαρτια που ειναι μονο μασκα.
Δεν με ενδιαφερει καθολου να ανακαλυψω τους λογους-ακομα κι αν τους δικαιολογουν- για τους οποιους αποφασισαν να ρουφαν με αυτο το τροπο την θετικη αυρα και τα θετικα συναισθηματα, με ενδιαφερει να τους ανακαλυπτω γρηγορα.
Με εκτιμηση
Σταυρουλα

[HORHE]

ειχα εναν φιλο...τον ειχα αδερφο μου...
τα εδινα ολα..
τα σκορπουσα ολα..
τον κοιταγα στα ματια..
τον κοιταγα στην καρδια..
δακρυζα για αυτον..
μιλησε για μενα..
με πονεσε
ειπε ψεμματα για μενα
με ταρακουνησε
με χτυπησε βαθια...
τωρα πλεον δεν με κοιτα καν,
σκυβει το κεφαλι οταν τον κοιτω ψηλα
μου δινει το χερι του οταν ακομα του δινω το δακρυ μου...
δεν πειραζει αν το ξαναεπαθα...
στην ζωη μαθαινεις..
οτι κακοι ειναι μονο πανω στη γη..
οι ασχημοι περπατουν
και οι καλοι να ερθουνε αργουν...
δεν πειραζει,μαθαινω και συνεχιζω να ζω...
και φυσικα...υπολογιστε με και αυριο..ειμαι ακομα εδω...
λοιπον...για ποια φαντασματα και τερατα μιλαμε?
οταν ακομα υπαρχουν ανθρωποι... :!:

[pixie]

Εδώ μιλάμε για κανονικό συναισθηματικό εκβιασμό, εν ολίγοις!

Το έχω ζήσει αυτό το μελόδραμα και μάλιστα με μια εξαιρετικά έξυπνη φίλη η οποία τεχνιέντως κέρδισε την εμπιστοσύνη μου, για να στηριχθεί στη συνέχεια επί 15 χρόνια ως παράσιτο επάνω μου, λες και ήμουν η ανθρώπινη σχεδία της!

[pixie]

Προφανώς είναι πολύ κουραστικό, παρόλη την όποια καλή διάθεση, να νιώθεις ότι σε σκέφτονται ή ακόμα να σε χρησιμοποιούν διαρκώς ως έρεισμα για τα προβλήματά τους... να εκμεταλλεύονται τις προθέσεις και την καλοσύνη σου, να ζητούν διαρκώς τη βοήθειά σου, να σε φορτώνουν και αφειδώς να πρέπει να προσφέρεσαι στο όνομα της αγάπης...