Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,374
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,323
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 177
  • Online ever: 1,061 (Οκτωβρίου 10, 2023, 08:28:42 ΠΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
  • Users: 1
  • Guests: 330
  • Total: 331
  • Leon

Ακουσα στο ράδιο και ... στο αφιερώνω!

Ξεκίνησε από Sotis, Ιουνίου 15, 2006, 01:08:59 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Enia

Του Αλουπογιάννη λες...? νιαι...

Ξυπνάς νωρίς, γελάς παντού
μια μέρα απλώνεται μπροστά σου
Στην αγκαλιά του πρωινού
ο ήλιος τρέμει στα μαλλιά σου

Κι οι χωρισμοί και οι βροχές
ποτέ ξανά δε θα σε βρούνε
Και ό,τι ζεις ζησ' το όπως θες
δεν έχουν τίποτα να πούνε

Να, να, να ,να...

Μ' αυτό το φως και τη ζωή
ποιος πάει πάλι στη δουλειά του
Γελάς κρυφά, κι απ' το ταξί
το σκας κι ανοίγεις τα φτερά σου

Πετάς μακριά πάνω απ' τη γη και γίνεσαι ένα με τον ήλιο
Βάζεις στο τέρμα μουσική
και τραγουδάς όλο το ίδιο

Να, να, να, να...

Τι έχεις πάρει απ' τον ήλιο
και θυμίζεις τη φωτιά
Τι έχεις πάρει κι απο μένα
και μου λείπεις ξαφνικά
και μου λείπεις ξαφνικα...

voliwtisa

Μωρό μου...

Μεσ' τη ματιά σου χορεύω
μεσ' τη φωνή μου μιλάς
χούφτες ασήμι μαζεύω
κάθε στιγμή που γελάς

Φως κι ουρανό να σε λέω
ατέλειωτό μου φιλί
και στο κορμί μου σε καίω
γιατί σε θέλω πολύ

Σε λατρεύω
φιλί φιλί σου κλέβω
το στόμα που σου πίνω
το στόμα που μεθώ
σε λατρεύω
το σώμα σου ληστεύω
και τη ψυχή μου αφήνω
και τη ψυχή μου αφήνω
κοράλι στο βυθό

Όπου βαδίζεις βαδίζω
κάθε σου χνάρι ρωτώ
και μια ζωή που ορίζω
για σένανε την κρατώ

Όπου πετάς θα πετάξω
με τα δικά σου φτερά
μες τη ψυχή σου θα ψάξω
το χρώμα που 'χει η χαρά

Enia

[size=9]Όπως ανοίγει ο ουρανός μπροστά σου
και πλημμυρίζει με φως τα όνειρα σου
μια ανεξήγητη κραυγή κι ένα σου δάκρυ
λύσε κι εσύ το γρίφο της αγάπης

Με γράμματα ευχές κι αφιερώσεις
στοίχημα έβαζα πως δεν θα με προδώσεις

Με στελνεις,με στέλνεις με παρασέρνεις
Με στελνεις,με στέλνεις στο πουθενά.

Σου το 'χα πει μείνε μαζί μου
δεν μπορώ
και μου χες πει μην με κρατάς
Σου το 'χα πει μην με προδώσεις μείνε εδώ
και μου'χες πει δεν μ'αγαπάς

Με στελνεις,με στέλνεις με παρασέρνεις
Με στελνεις,με στέλνεις στο πουθενά.
[/size]


ουφ...  :cry:

black_velvet

Μπράβο κοριτσάκι μου! Εύγε!!!   ]

Παράθεση από: "Enia"Του Αλουπογιάννη λες...? νιαι...

Ξυπνάς νωρίς, γελάς παντού
μια μέρα απλώνεται μπροστά σου
Στην αγκαλιά του πρωινού
ο ήλιος τρέμει στα μαλλιά σου

Κι οι χωρισμοί και οι βροχές
ποτέ ξανά δε θα σε βρούνε
Και ό,τι ζεις ζησ' το όπως θες
δεν έχουν τίποτα να πούνε

Να, να, να ,να...

Μ' αυτό το φως και τη ζωή
ποιος πάει πάλι στη δουλειά του
Γελάς κρυφά, κι απ' το ταξί
το σκας κι ανοίγεις τα φτερά σου

Πετάς μακριά πάνω απ' τη γη και γίνεσαι ένα με τον ήλιο
Βάζεις στο τέρμα μουσική
και τραγουδάς όλο το ίδιο

Να, να, να, να...

Τι έχεις πάρει απ' τον ήλιο
και θυμίζεις τη φωτιά
Τι έχεις πάρει κι απο μένα
και μου λείπεις ξαφνικά
και μου λείπεις ξαφνικα...
κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα

Rakendytos

Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ
να κλέψω το γλυκό μέσα απ' το βάζο
με ξύλινα σπαθιά να πολεμώ
και μια ζωή στα πόδια να το βάζω-ω
 
Μα ότι μας δένει στα παλιά-α
είν' οι κακές συνήθειες
το νιώθω τώρα καθαρά-α
πως είν' αργά γι αλήθειες
πως είν' αργά γι αλήθειες
 
Όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω
τα πιο μεγάλα ψέματα στα πιο αθώα βλέμματα
Όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω
κάτι απογέματα με καφέ και τσιγάρο
 
Από παιδί θυμάμαι προσπαθώ
στα λάθη μου φτηνά να τη γλιτώσω
Μου μάθαν να φοβάμαι ότι αγαπώ
και μια ζωή να φεύγω πριν να δώσω
 
Μα ότι...

Sotis

Αντιδρούσα εκνευριζόμουνα            να μπλέξω με καμιά δεν μπορούσα , να κάνω σοβαρή σχέση δεν σκέφτηκα ,απλά λίγο την ώρα μου περνούσα,Δεν το πίστευα πως θα 'ρθεις,κι όλα τα καλά θα τα 'χεις,δεν το πίστευα πως θα 'ρθεις
δεν πιστεύω πως υπάρχεις,Ήταν η ζωή μου κόλαση και την έκανες απόλαυση,είσ' αυτή π' ονειρευόμουνα τότε που περιπλανιόμουνα,Ήταν η ζωή μου κόλαση και την έκανες απόλαυση,δίπλα μου δεν καταστρέφεσαι με φροντίζεις και με σκέφτεσαι
 
Όλα γύρω ήταν αδιάφορα
να μείνω με καμία δεν κατάφερα
μονάχος προτιμούσα να τα πίνω
δεν ήθελα κουρέλι άλλο να γίνω
 
Δεν το πίστευα πως θα 'ρθεις...
 
Ήταν η ζωή μου κόλαση...

Jezebell

Στίχοι: Λάκης Λαζόπουλος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου

Θυμάσαι τις μέρες εκείνες
σαν δυο τρελοί που είχαν κλειστεί
σ' ένα όνειρο έξι μήνες
έφυγε η τρέλα
μείναν μόνα τους τα μάτια
και η ζωή μας νοικιαζόμενα δωμάτια

Ψάξε στ' όνειρό μας
μήπως και βρούμε πουθενά τον εαυτό μας
ίσως το λάθος να μην ήτανε δικό μας

Ψάξε στ' όνειρό μας
μήπως έχουμε ξεχάσει
αυτό που απέναντι μπορεί να μας περάσει

Θυμάσαι τις μέρες εκείνες
που βάζαμε σκληρό χαρτί
στου ποδηλάτου τις ακτίνες
τρέχαν τα νιάτα μας σε μία κατηφόρα
κι ήρθαν τα χρόνια και μας έκοψαν τη φόρα

Αφιερωμενο διοτι σου αρεσε

Shadowlord


SoRta_FaiRytALe

 Πού και πού        
 
Στίχοι]

 
[size=24]Ειδικα αφιερωμενο σε καποιον που μου το παιζει ερωτευμενος με σημασια!!![/size]

voliwtisa

ι θα μπορούσα να σου πω για να πιστέψεις
είναι μικρό το σ' αγαπώ μονάχα δυο λέξεις
αν την αγάπη μου αισθανθείς το ξέρω πως θα φοβηθείς
αυτό που ζούμε τώρα εμείς δεν είναι της στιγμής

Να περιγράψω πώς μπορώ τόσες εικόνες
μου έχουν γεμίσει το μυαλό και μείνανε θαμώνες
σ' έχω αγαπήσει σαν θεό σ' ένα δικό μου ουρανό
θα σ' ανεβάσω για να δεις το πόσο σ' αγαπώ

Ερωτά μου αγάπη μου ζωή
κι απαραίτητη μου αναπνοή
αν θα μπορούσα να εκφραστώ
με σκέψεις μέσα απ' το μυαλό
φοβάμαι και το ομολογώ θα τρόμαζα κι εγώ

Όταν στο βλέμμα σου σταθώ μ' αναστατώνεις
φλόγες μ' ανάβεις στο κορμί με καις με τελειώνεις
μες στα ταξίδια της βραδιάς τα όνειρα μου κυβερνάς
είσαι στο στήθος μου εσύ ο χτύπος της καρδιάς


Για σενα... :wink:

Enia



[size=9]Κάπου μακριά, σκέφτομαι πως θα ‘σαι
άδεια αγκαλιά, μα μη λυπάσαι
Στη μοναξιά, μια παλιά εικόνα
κάθε στιγμή, θα ζει αιώνια

Θα περιμένω, χειμώνας θα ντυθώ
στο γκρίζο θα χαθώ, μέχρι να φέρεις καλοκαίρι
Θα περιμένω, η σκέψη σου φωτιά
τα κρύα πρωινά, μέχρι μια μέρα να γυρίσεις
Θα περιμένω

Ξέρω καλά, πως μαζί μου θα ‘σαι
όπου και αν πας, όπου και να ‘σαι
Και αν θα σε δώ, άραγε ποιος ξέρει
άνεμο ψάχνω, να σε φέρει
[/color]

Enia

[size=9]Ακούω στο ράδιο σιγανά
τραγούδι που μιλά για όσα
εμείς δεν λέμε ανοιχτά
Μοιάζει το να΄μαστε μαζί
απάτητη κορφή και ποιός μπορεί
ν΄αντέξει ν΄ανεβεί

Εδώ είναι το λάθος σου μα εδώ και το σωστό
ρούχο κλεμμένο σ΄έχω απάνω μου καιρό
εδώ που φτάσαμε να παίζουμε κρυφτό
Εδώ δε φεύγεις εύκολα από κάτι αληθινό
ούτε απ΄το ψέμα που έχω ανάγκη να σου πω
εδώ που φτάσαμε να παίζουμε κρυφτό

Μέρες περνώ και δεν περνώ
το στόμα μου στεγνό
και ίσως απ΄τη δίψα να πνιγώ
Κοίτα στη χούφτα σου χωρώ
με πίνεις πριν σε πιω
ένα θαύμα αξίζω πια κι εγώ

Εδώ είναι το λάθος σου μα εδώ και το σωστό
ρούχο κλεμμένο σ΄έχω απάνω μου καιρό
εδώ που φτάσαμε να παίζουμε κρυφτό
Εδώ δε φεύγεις εύκολα από κάτι αληθινό
ούτε απ΄το ψέμα που έχω ανάγκη να σου πω
εδώ που φτάσαμε να παίζουμε κρυφτό
δε φεύγεις εύκολα από κάτι αληθινό
Εδώ...[/size]


πες μου κάτι... οτιδήποτε...

Alabastro


Sotis

Σε γνώρισα στο ΙΚΑ, στην ουρά μπροστά σ' είχα για τον οδοντογιατρό
Τα χρόνια σου 16, μα είχες ξεπετάξει ολόκληρο τον Κολωνό
Σου έκλεισα το μάτι, μα 'συ ζητούσες κάτι να διώξεις τον πονόδοντο
Ξέχασα τ' όνομα μου, στο ξάφνου γύρισμα σου, μου 'δωσες φιλί γλυκό
Αχ  Ευλαμπία, η ασθένεια σου έγινε χρονία
Αχ  Ευλαμπία, εγώ θα ψάξω να σου βρω γιατρό
 
Σε κάποιο μαγειρείο μερίδες πήρα δύο και μου 'πες τα πληρώνω εγώ
Με πήγες στα κλαρίνα, νταγκλάδες και τσαλίμια και ήσουν πρώτη στο χορό
Την πάτησα μαζί σου, την γλύκα, το φιλί σου τρελάθηκα και δεν μπορώ
Θα ψάξω για κουμπάρο, μου λείπει το κολάρο, καλό κουστούμι που θα 'βρω;
 
Αχ  Ευλαμπία, η ασθένειά σου κόλλησε και 'μενα
Αχ  Ευλαμπία, αντίδοτο να 'δούμε πού θα 'βρω
 
Φόρεσα τα καλά μου, το είπα στο μπαμπά μου, πήρα φόρα για να 'ρθω
Στο σπίτι σου απ' έξω είμαι και περιμένω μα μέσα δεν μπορώ να 'μπω
Το σκέφτομαι λιγάκι, κουμπώνω το σακάκι και το κουδούνι σου χτυπώ
Μου ανοίγει η μαμά σου, φωνάζει το μπαμπά σου, μου λένε πως δεν είσαι 'δω
 
Πού 'σαι Ευλαμπία;
Αχ  Ευλαμπία, η ασθένεια σου έγινε χρονία
Αχ  Ευλαμπία, εγώ θα ψάξω να σου βρω γιατρό
 
One more time...
 
Αχ  Ευλαμπία...
για την  ευλαμπια... :P  :P  :P

Sotis

Πριν από λίγο ήσουνα ξένος
με τόσο κόσμο πυκνοκατοικημένος
μα να που ήρθα μες στη ζωή σου
να δεις θα φτάσω τέρμα θεού μαζί σου
 
Κλείσε τη κουρτίνα, γύρνα το κλειδί
είσαι ακριβώς αυτό που θέλω
Κλείσε τη κουρτίνα, γύρνα το κλειδί
πόσο σε θέλω, πόσο σε θέλω
 
Γύρνα το κλειδί στη πόρτα δυο φορές
δεν είσαι ‘δω απόψε για κανέναν
Γύρνα το κλειδί
ταξίδεψέ με όλη νύχτα με σπασμένα φρένα
Γύρνα το κλειδί στη πόρτα δυο φορές
απόψε σε κανένα δε σε δίνω
η μοναδική κι η πιο μεγάλη σου αγάπη εγώ θα γίνω
 
Σώμα με σώμα όλα θα πούμε
νησιά του χάρτη για μας τους δυο θα βρούμε
μετά θα φτιάξω μια τρικυμία
να μη σε βρίσκει αγάπη μου καμία
Ένα φως γαλάζιο μάλλον μαγικό
γράφει στο χαλί τι άλλο θέλω
Ένα φως γαλάζιο γράφει πριν στο πω
πόσο σε θέλω, πόσο σε θέλω
 
Γύρνα το κλειδί στη πόρτα δυο φορές
δεν είσαι ‘δω απόψε για κανέναν
Γύρνα το κλειδί
ταξίδεψέ με όλη νύχτα με σπασμένα φρένα
Γύρνα το κλειδί στη πόρτα δυο φορές
απόψε σε κανένα δε σε δίνω
η μοναδική κι η πιο μεγάλη σου αγάπη εγώ θα γίνω

330 Επισκέπτες, 1 Χρήστης