Ακουσα στο ράδιο και ... στο αφιερώνω!

[voliwtisa]

H Eυριδίκη...Tίτλος : Aυτό που πάντα ήξερα  :wink:

[Enia]

τα λουβ!  

[Sotis]

Ποια με καταράστηκε

Καρράς Βασίλης
 
Τώρα χαμηλώστε τα φώτα και διπλοκλειδώστε τη πόρτα
θέλω λίγο μόνος να μείνω και τον εαυτό μου να κρίνω
ίσως που σ’ αγάπησα ήτανε λάθος
αφού εσύ ζητούσες μονάχα το πάθος
 
Αυτά τα μάτια σου πως με ζαλίζουν
πίσω με γυρνάνε και μ’ αιχμαλωτίζουν
σαν υπνωτισμένος σε θέλω με πάθος
πάλι ξαναπέφτω στο ίδιο το λάθος
 
Ποια με καταράστηκε
στη ζωή μου έτσι να τυραννιέμαι
ποια με καταράστηκε
ν’ αγαπάω να μην αγαπιέμαι
 
Όμως δε τα βάζω μαζί σου κάνε ότι θες στη ζωή σου
ούτε θα σε κατηγορήσω τίποτα δε θα σου ζητήσω
άσε να τα βάζω με τον εαυτό μου
ξέρω είναι όλο το λάθος δικό μου
 
Μ’ αυτά τα μάτια σου...
 
Ποια με καταράστηκε
στη ζωή μου έτσι να τυραννιέμαι
ποια με καταράστηκε
ν’ αγαπάω να μην αγαπιέμε

[black_velvet]

The show must go on - Queen

[Sotis]

Πού και πού


Τερζή Γιάννα
 
Δεν είναι ανάγκη να μείνεις
το ξέρω πως έχεις δουλειά
θα πρέπει μετά να συγκρίνεις
λυγμούς, φιλιά
 
Με μάτια ψυχρά και θιγμένα
σε ψάχνω και πάλι παντού
στο πάντα εγώ, εσύ όμως στο πού και πού
 
Πού και πού με θυμάσαι
την πόρτα χτυπάς χαράματα
Πού και πού μ' αγαπάς
μα έχεις μια άλλη στο νου
Πού και πού με θυμάσαι
και τάχα σε πιάνουν κλάματα
τώρα πια θα κοιμάμαι
τις νύχτες και 'γω κάπου αλλού
 
Μη βάζεις ασπίδα το ψέμα
σ' αυτά που δειλιάζεις να πεις
τα λέει με στόμφο το βλέμμα
θα προδοθείς
 
Πονώ και ακόμα σε θέλω
μα όλα θολά προ πολλού
στο πάντα εγώ, εσύ όμως στο πού και πού...
 
Πού και πού με θυμάσαι...
 
.....................................................
για  εσενα...

[Nena]

Το Σάββατο ή την Κυριακή αυτή την εβδομάδα,
θα κάνω κάτι που απο καιρό το είχα κατά νού.....

Θα πάρω το βαρκάκι μου ότι καιρό κι αν έχει,
και θ'ανοιχτώ απέναντι πρός το Καραμπουρνού......

Να δώ όλες τις γειτονιές π'αλλώνιζα μικράκι,
να θυμηθώ τις ομορφιές  που πήγαν άδικα.....

Φρέσκο ασβεστωμένο μες τα δέντρα το μπαίρι
και δίχως αυτοκίνητα τα λεμονάδικα.....

Κρύβει πόνο,κρύβει πόνο,ένα τέτοιο ταξίδι στα παλιά,
τότε που μόνα σύνεργα,δυό μάτια να ρουφάν,
το ηλιοβασίλεμα αργά κι άλλοτε πάλι πάνω,
στης βιτρίνας τα εργαλεία,
να ξεροσταλιάζουν λαίμαργα.....

Η πόλη από εκεί μακρυά δεν είναι τόσο γκρίζα
και ο Χορτιάτης φαίνεται να είναι γαλανός.....

Μακρυά εκεί ο ορίζοντας παύει πιά να ορίζει,
και γίνονται ένα θάλασσα και ουρανός.....


Κρύβει πόνο,κρύβει πόνο,ένα τέτοιο ταξίδι στα παλιά,
τότε που μόνα σύνεργα,δυό μάτια να ρουφάν,
το ηλιοβασίλεμα αργά κι άλλοτε πάλι πάνω,
στης βιτρίνας τα εργαλεία,
να ξεροσταλιάζουν λαίμαργα.....



Το αφιερώνω σε ενα αγόρι μικιό κοπέλι που του αρέσει το ηλιοβασίλεμα.....

[SoRta_FaiRytALe]

Βρήκες ώρα και στιγμή,
να τινάξεις την ζωή μου.
Φταίξαμε και οι δυο αλλά ,
παίζεις με την αντοχή μου.
Δε το περίμενα αυτό…

Δευτέρα βράδυ και εγώ έχω γιορτή
Μα δεν θα ρθεις, έφυγες
Δώρο μου έστειλε δυο τρεις ενοχές
κλάμα πόνο και ένα φταις
Δευτέρα βράδυ και γω νιώθω
κενό δεν αντιδρώ έφυγες
Δώρο μου έστειλε δυο τρεις ενοχές,
κλάμα, πόνο, και ένα φταις

Λίγο ακόμα υπομονή
θα μπορούσες να την κάνεις
όμως διάλεξες στιγμή
φανερά να με πικράνεις
Δεν το περίμενα αυτό…..

Δευτέρα βράδυ και εγώ έχω γιορτή
Μα δεν θα ρθεις, έφυγες
Δώρο μου έστειλε δυο τρεις ενοχές,
κλάμα, πόνο και ένα φταις.
Δευτέρα βράδυ και γω νιώθω κενό
δεν αντιδρώ, έφυγες!
Δώρο μου έστειλε δυο τρεις ενοχές,
κλάμα, πόνο, και ένα φταις….


Για σένα...

[joking]

το άκουσα σήμερα το πρωί και μου άρεσε πολύ ]

[Rakendytos]

Αφού δεν με αγαπάς και μου φέρεσαι αλλιώτικα
και αφού στις ντισκοτέκ μου κουνιέσαι με νησιώτικα..
αφού με ένα σου κλικ με βυθίζεις στο παράπονο
για πες μου γιατί εγώ, σαν τον τρελό εννοώ
 
Να πέφτω σαν δραχμή στην σχισμή που έχεις στο στήθος σου
να κλέβω τραγουδάκια μονάχα από τον κήπο σου
να κάνω τον μπομπέρ στα θεάματα της νύχτας σου
και εσύ να μη με κοιτάς, να μην μιλάς του τρελού..
 
Με διαμάντια και ρουμπίνια, την μιζέρια και την γκρίνια
θα σου στολίσω
Και με ελληνικά ψηφία, της καρδιάς σου την Μαφία
θα ξεκληρίσω..
 
Αφού με ξεπουλάς, με κασέτες στην Ομόνοια
Αφού δεν ξεχωρίζεις τα αγκάθια από την μπιγκόνια
αφού και το φεγγάρι το βγάζεις σε λογάριθμο
για πες μου γιατί εγώ σαν τον τρελό, προσπαθώ..
 
να φτιάξω ένα γοβάκι για να χωράει το πόδι σου
μια πίστα να χορεύεις να χαίρεται ο Ηρώδης σου
τεράστιους προβολείς, να φωτίζουν την σπατάλη σου
και εσύ να μην με κοιτάς, να μην μιλάς του τρελού
 
Με διαμάντια και ρουμπίνια...

Για την Τζόκ αυτόοοο  :git:

[Rakendytos]

Ρούχα από χώμα και νερό προτού φορέσεις
Ήμουν μαζί σου σ’ έναν άλλο ουρανό
Κι αν ξέχασες τον δρόμο είμαι εδώ
Να σου θυμίσω τα παλιά να μην πονέσεις
 
Γυναίκα είσαι ζωή
Απ’ τη φωτιά των άστρων
Απ’ του Ήλιου το φιλί
Πνοή του ανέμου, ανάσα μου
Τραγούδι σε γιορτή
 
Κατέβηκα μαζί σου μέχρι εδώ
Όνειρο φαίνεται παλιό και ξεχασμένο
Έκρυψες φως μέσα σε σώμα μυστικό
Κράτησα μνήμες που με φέρανε κοντά σου
 
Γυναίκα είσαι ζωή...

Αυτο για την Μπλακ Βελβετ..

[joking]

τρελλό μωρό με τα πορτοκαλί σεντόνια, ευχαριστώ ](αλλά διέκρινα ένα ψιλοπαράπονο ή μου φάνηκε?)[/size]

[Enia]

Για μένα δεν έχει?  

[Rakendytos]

τρελλό μωρό με τα πορτοκαλί σεντόνια, ευχαριστώ ](αλλά διέκρινα ένα ψιλοπαράπονο ή μου φάνηκε?)[/size]

Εκτος απο χαδιαρης, ειμαι και παραπονιαρης.. :wink:
Σαν τον Φοιβο Δεληβορια ενα πραμα.. :colors:

[Rakendytos]

Μιλώ με τα ψηλά   τα απάτητα βουνά
 και τους μιλώ για σένα..
πως έχεις ομορφιά και φρύδια  τοξωτά
 σαν πέτρινα γεφύ- ρια..
 
 
Και μ’ απάντησαν τα γεφύρια χορταριάζουν
Άμοιρη ψυχή   μην ξεγελαστείς..
 
Μιλώ με του ουρανού τα μαύρα σύννεφά
και τους μιλώ για σένα..
πως όταν περπατάς κοιτάω που πατάς
η στέρφα γη ανθίζει..
 
Και μ’ απάντησαν η γη ανθίζει εκεί που θέλει
Άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς..
 
Μιλώ με τις πηγές που ζούνε μοναχές
και τους μιλώ για σένα..
Πως όταν με κοιτάς σαν λες πως μ’ αγαπάς
αγγέλοι φτερουγίζουν..
 
Και μ’ απάντησαν είναι χάρτινοι οι αγγέλοι
Άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς..
 
Και μ’ απάντησαν είναι χάρτινοι οι αγγέλοι
Άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς..

Αυτή την τραγουδάρα δεν την άκουσα στο ράδιο..
έβαλα το σιντί να το ακούσω και το αφιερώνω στην γλυκιά μου Ευαγγελία..   :53:

[Enia]

ευχαριστώ!   :hug2: