Περί Ισορροπιών

[orxidea]

Για Όσους Καταφέρνουν Να Ισορροπούν Πάνω Στο Τεντωμένο Σκοινί Της Ύπαρξής Τους Αλλά Και Για Όσους Γλιστράνε Και Τσακίζονται[/color]

[orxidea]

Μια σελίδα πριν το κάπνισμα είναι απαραίτητη, για να μπορέσω να βρω την ισορροπία μου με τη μέρα. Κανείς δεν ξέρει τι συνέβη μια νύχτα ολόκληρη. Ξυπνούμε κάθε πρωί απορημένοι, φορτωμένοι με όνειρα δυσεξήγητα. Όλα ήταν άσχημα. Όλα στη συμβολική των ονείρων δεν προμηνούσαν τίποτα καλό. Ώσπου να φύγω, δυστυχώς, έτσι θα πάει. Ωστόσο η ισορροπία με τις λέξεις σημαίνει για μένα ισορροπία με τον κόσμο. Αν δεν αποκαταστήσω πρώτα τη σχέση μου μαζί τους, καμιά ισορροπία με τους ανθρώπους δε μπορεί να αποκατασταθεί. Αυτό είναι η συγγραφική μου αναπηρία. Ο λόγος, βοηθητικό στοιχείο της ζωής, γίνεται πρωτογενής και πρωταρχικός παράγοντας. Οπότε δεν συννεφιάζει[/i][/color]

[orxidea]

Να ταξιδέψεις ως τα όρια του εαυτού σου και της οικουμένης, ακολουθώντας το απατηλό φάσμα της ελευθερίας. Να βουλιάξεις στις εμμονές και τις μανίες της γενιάς και του γένους σου, που προσδιορίζουν και τη δική σου υπόσταση. Να παραδοθείς στη "θετική αλλοίωση" του έρωτα και να δοκιμάσεις το ανέφικτο της τελείωσής του. Να γνωρίσεις την ανθοφορία της ψυχής και την απελπισία, τη βία και την τρυφερότητα, το αίμα και το χάδι, τη μοναξιά και τη συμπόρευση. Να παραμείνεις ολόκληρος και ακέραιος-σαν πέτρα-μέσα στις στάχτες του κόσμου[/i][/color]