ΔIANOOYMENOI - μια παρεξήγηση

[Nikos28]

Νίκο, αν δεν το έλεγες -αυτό με τις παροιμίες-
ούτε που θα το φανταζόμασταν!  :twisted:
Και τώρα οδηγήστε με στην ΔΙΑΣΠΟΡΑ σαν καλά παιδιά.
Δεν έχω σχέση με την διανόηση πόσο μάλλον με τους διανοούμενους.

Υπονοείς οτι είμαι προβλέψιμος;  :twisted:


Δε σε πάω στη διασπορά, όσο και να μου τη λες!

Δεν πειράζω εγώ την ελευθερία του Τύπου!  


Ευτυχώς, τουλάχιστον, που συμπίπτουμε στη σχέση μας με τη διανόηση...  :wink:

[pixie]

[quote user="Nikos28" post="227724"]Κατά βάθος, όλοι ξέρουμε πώς πρέπει να ζήσουμε.[/quote]

Κατά ποιά έννοια? Βάσει ενστίκτου?  :roll:

Δλδ. μετέχουμε όλοι της αληθινής ουσίας της ζωής άνευ παιδείας?

Δεν νομίζω ότι, παρά τις δυνατότητες που διαθέτει ο καθένας από εμάς, μπορούμε εύκολα να πραγματώσουμε τον εαυτό μας.
 
Τις γνώσεις ή τις προτροπές των διανοούμενων τα έχουμε ανάγκη! Με την προϋπόθεση βέβαια πως δεν θα μείνουμε εκεί - στις έννοιες ή τα βιβλία - αλλά θα κάνουμε καλή χρήση της σοφίας αυτής.

Και γεγονός είναι πως κάθε εξελικτικό στάδιο βρίσκεται μέσα μας και όχι στα λόγια των σοφών.

[rain]

Η παρεξήγηση που είναι?

[pixie]

Συγκλονιστικό είναι το σημείο όπου διασταυρώνεται το χθες με το σήμερα για να γίνει τελικά η πραγματική μόρφωση αυτοσκοπός νοηματοδοτώντας τη ζωή μας. Βέβαια, όπως και να' χει νοητική τελείωση δεν υπάρχει.

Τόνους θεωριών μπορεί να διδασκόμαστε, η γνώση των διανοούμενων κάθε άλλο παρά φειδωλά προσφέρεται, σίγουρα κάτι ως επιτομή μένει... το θέμα είναι τι μπαίνει ουσιαστικά μέσα μας και τι αφομοιώνεται. Αν και νομίζω ότι την όποια αλήθεια αν δεν την βιώσουμε εμείς οι ίδιοι λίγο δύσκολα να την διδαχτούμε!

Επίσης είναι κρίμα να στηλιτεύονται ιδέες και θεωρίες επειδή δεν είναι πάντα εύκολο να ερμηνεύονται με μια ρηχή ορθολογική σκέψη ή με τις πάγιες καθημερινές διατυπώσεις.