Τί γνώμη έχετε γι'αυτή τη γυναίκα;

[heinrich]

Μα όταν του τα χωνα, όσο ήταν ζωντανός, νομίζεις πως με ενδιεφερε να υπερασπιστεί τον εαυτό του?
Αμα σου πω πως είσαι βλαμμένος, νομίζεις πως μπορείς να μου αλλάξεις γνώμη? Νομίζεις πως με ενδιαφέρει να μου αλλάξεις γνώμη? Το θέμα είναι να μην με κάνεις να φτάσω στο σημείο να σε αποκαλέσω έτσι. Απαξ και έφτασα και σε κακολόγησα τότε βράσε όρυζα.
Ο σεβασμός δεν είναι θέμα προς συζητηση ούτε και μετριέται. Τον εμπνέεις ή όχι. Δενμπορείς να τον έχεις σήμερα και αυριο όχι και φυσικά δεν δανείζεται.
Ο σεβασμός στους ζωντανούς είναι - προσωπική πάντα γνώμη - ανάλογος και στην μνήμη τους,

[black_velvet]

Μόνο που η ζωή και ο θάνατος είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα.

(και κάπου εδώ... μάλλον πρέπει να ξεκινήσουμε το γνωστό μας πια ταξιδάκι προς τα διάσπαρτα. ποιος θα το αναλάβει; )

[heinrich]

θυμηστε μου τι συζηταμε....

 :28:

Η αλήθεια είναι πως έχεις δίκιο. Θύμησε μου να σου ανοίξω μια κονσερβούλα για να μη πάει ο καφές ξεροσφύρι κάτω.  
Πάντως αν η μανδαμίτσα γνώριζε περί «σεβασμού» δεν θα ασχολούμασταν με την ιστορία της αυτή την στιγμή και εσύ δεν θα μου την έλεγες

[heinrich]

Μόνο που η ζωή και ο θάνατος είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα.

αυτό είναι σοβαρή απάντηση?

[lucretia]

θυμηστε μου τι συζηταμε....

 :28:

Η αλήθεια είναι πως έχεις δίκιο. Θύμησε μου να σου ανοίξω μια κονσερβούλα για να μη πάει ο καφές ξεροσφύρι κάτω.  
Πάντως αν η μανδαμίτσα γνώριζε περί «σεβασμού» δεν θα ασχολούμασταν με την ιστορία της αυτή την στιγμή και εσύ δεν θα μου την έλεγες

Κονσερβα? Με τον καφε???  :shock:

Δεν διαφωνω και ουτε σου τη λεω... απλα αναρωτιομουν ποσες διαστασεις εχει το θεμα...

 

[samorc]

για το επαγγελμα ηθελα να προσθεσω οτι αυτοι που ασχολουντε με τισ μεταφορεσ(κτελ,φορτηγα,αεροπλανα,καραβια..)μπορουν ανετα να εχουν 2-3-4+.....σπιτια.............

[xhmeia]

γιατι θα πρεπει να εχουμε γνωμη, γι αυτην ή την αλλη ή την οιαδηποτε?
γιατι θα πρεπει να εχουμε γνωμη, για κατι που δεν εχουμε βιωσει?
για το μονο που εχω γνωμη....
στη ζωη μας κανουμε επιλογες και  πληρωνουμε τιμηματα γι αυτες

[plus]

ενα κερατο ειπε να κανει η ερμη
της το βγαλανε ξυνο.

[tristana]

"Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι."
'Αρα οι διαβητικοί είναι φλύαροι.
Τώρα πρόσεξα το Λακωνίζειν μετά ζαχάρεως.
Και φυσικά διαφωνώ. Αν ήταν έτσι ούτε ο Χάινριχ, ούτε η Πλας θα είχαν
τέτοιο... αναγνωστικό ενδιαφέρον.

Βεβαίως, είμαι προκατειλημμένη, διότι ουδέποτε εμπιστεύθηκα
τον λεγόμενο "στρονγκ, σάιλεντ τάιπ".

[<Φάντασμα>]

αΥΤΗ δεν ΕίνΑΙ ΓΥναίΚΑ.


                                         .


                                               .

                                                   .

[tristana]

Ποια είναι η "Αυτή";

[tristana]

Με κολακεύει που με ακολουθείς κατά ποστ, αλλά εάν ήσουν λιγότερο
ομιχλώδης (ΟΚ. Είναι λόγω του ανύπαρκτου της υπόστασης ενός φαντάσματος και των ειδικών εφέ, αλλά...)

[Atzon]

Ναι, καλά.

ΕΝΑ κέρατο μα τι ; Νααααα με το συμπάθειο κι αυτη !

Εχει μπλέξει η γυναίκα και δεν της φταίει κανείς. Η ίδια ετσι που τα εκανε...

[Argiro]

Για δες, για δες κάτι πράγματα που συμβαίνουν... Είχα ακούσει για κάποιον που είχε μια σύζυγο στην Αθήνα και μια στη Θεσσαλονίκη, αλλά νόμιζα πως ήταν ο μοναδικός και αναρωτιόμουν πώς τα κατάφερνε να μην τον παίρνουν χαμπάρι. Και ό,τι κάναμε παραδίπλα ανάλυση περί συναισθηματικής ανωριμότητας, όμως διαβάζοντας αυτά εδώ σκέφτομαι πως υπάρχουν και χειρότερες περιπτώσεις από τις συνηθισμένες, οι οποίες μάλλον πρέπει θεωρούνται πταίσματα... :shock:

[sui-generis]

Αν και ετσι οπως ειναι δωσμενη η ιστορια εμενα δεν με πειθει γιατι ναι μεν μια γυναικα( και θα εξηγησω αμεσως  γιατι αναφερομαι στην γυναικα)  μπορει να δημιουργησει και να συντηρησει μια εξωσυζυγικη σχεση αλλα εκ  των πραγματων οταν καλειται να ανταποκριθει στον ρολο της εργαζομενης, της συζυγου, της νοικοκυρας, του στοιχειωδως κοινωνικου οντος και της ερωμενης  δεν ειναι δυνατον επ 4 χρονια οση ελευθερια κινησων και αν εχει και οση ανοχη εν αγνοια η εν γνωση του συζυγου και οσο ελευθερο χρονο και να εχει να φτασει να ζει ταυτοχρονα  και παραλληλα και με τους δυο και μαλιστα στην ιδια πολη, θα το καταλαβαινα  ως ενα σημειο ( χρονικα) ομως  αν  ο συζυγος και η οικογενειακη εστια ηταν σε μια πολη και ο εραστης και η εστια μαζι του σε αλλη και η φυση του επαγγελματος της τετοια ωστε να ζει καποιες μερες στην μια πολη και καποιες στην αλλη...αλλα και παλι 4 χρονια ειναι μεγαλο διαστημα για να μην καταλαβει κανεις απο τους δυο κατι.

Αν η ιστορια ειναι γραμμενη  για να θεσει θεματα προς συζητηση  με μια μεγαλη δοση υπερβολης  ομως θα συμφωνησω με την Λουκρητια  σχετικα με

 "Την απιστια?

Τους συζυγους που ανεχονται, αν και υποψιαζονται το κερατο?

Τα τριτα ατομα που υπομενουν την κοροιδια του "μεχρι τα Χριστουγεννα θα εχω χωρισει"?

Το θρασσος και την ευκολια που εχουν καποιοι να λενε ψεματα με το κιλο?

Τους γαμους που παραμενουν στο ντουλαπι του νεκροτομειου ταριχευμενοι, αλλα δεν αποφασιζει κανεις να τους θαψει?

Τις γυναικες που εχουν μια προτιμηση στις μεγαλυτερες ηλικιες? "

και φυσικα για την συναισθηματικη ανωριμοτητα  οπως λεει και η Αργυρω