Eληνικα Punk Συγκροτηματα

[vasilis]

ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Σ' ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΣΤ' ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ
ΚΑΡΠΟΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣ.
ΤΟΝΟΙ ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ, ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΟΥ ΝΟΥ.
ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ, ΤΟΥ ΓΕΡΑΣΜΕΝΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΤΩΡΑ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΣΦΑΛΗ, ΤΕΧΝΗΤΑ, ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΑ Σ' ΑΥΤΟ
ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΜΟ.
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΥΠΟ ΕΛΕΓΧΟ Σ' ΑΥΤΟ
ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΜΟ.
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΘΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΣΟΥ
Σ' ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΜΟ.

ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ.
ΟΔΥΝΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΕ ΔΙΑΠΕΡΝΑΝΕ.
ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΕ ΚΥΡΙΕΥΕΙ.
    ΖΗΤΑΣ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΣ ΓΕΥΣΗ ΖΩΗΣ
    ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΞΥΠΝΑΣ ΠΙΟ ΔΙΨΑΣΜΕΝΟΣ
    ΣΚΛΑΒΟΣ ΣΤΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΑ, ΣΚΛΑΒΟΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΣΟΥ
ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΦΡΙΧΤΑ ΠΑΡΑΔΟΜΕΝΕΣ
ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΦΡΙΧΤΑ ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΕΣ
ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΦΡΙΧΤΑ ΝΤΟΠΑΡΙΣΜΕΝΕΣ
    ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

[vasilis]

ΕΡΗΜΟΣ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΠΑΓΙΔΑ, ΜΙΑ ΕΜΜΟΝΗ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ
ΝΑ ΛΕΜΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ, ΠΩΣ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ.
ΤΡΕΦΟΥΜΕ ΤΟ ΕΓΩ ΜΑΣ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.
ΚΡΑΤΑΜΕ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟ ΠΑΓΕΡΟ ΚΕΝΟ
ΠΟΥ ΠΝΙΓΕΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

ΕΥΚΟΛΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΦΤΙΑΓΜΕΝΑ ΝΑ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ.
ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΕΣ ΠΟΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ.
ΣΤΕΙΡΟΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ.
ΣΤΕΙΡΟΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟ.
ΟΙ ΝΕΕΣ ΑΞΙΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΛΑΝΕΨΟΥΝ.
ΤΙΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΤΟΝΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΘΡΕΨΟΥΝ.
ΣΚΑΒΟΥΜΕ ΤΟ ΛΑΚΚΟ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΜΑΣ.
ΣΚΑΒΟΥΜΕ ΤΟ ΛΑΚΚΟ ΜΑΣ

ΜΠΑΓΙΑΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΥΓΚΙΝΟΥΝΕ
ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΑΛΙΩΣΟΥΝΕ ΘΑ ΤΙΣ ΞΕΦΟΡΤΩΘΟΥΜΕ
ΣΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΔΟΘΟΥΜΕ.

ΣΤΕΙΡΟΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ
ΣΚΑΒΟΥΜΕ ΤΟΝ ΛΑΚΚΟ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΜΑΣ.
ΜΟΝΟΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΓΙΑ Ν' ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΟΥΜΕ
ΤΟ ΤΡΕΛΛΟ ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

[vasilis]

ΜΗΤΕΡΑ ΨΑΡΟΜΟΡΦΗ

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ 'ΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ 'ΝΑΙ ΑΥΡΙΟ.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ 'ΝΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.
ΣΑΝ ΔΩ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΜΙΑ ΣΚΙΑ
ΙΣΩΣ ΝΑ ΨΑΞΩ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ.
ΙΣΩΣ ΝΑ ΨΑΞΩ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ.
ΜΑ ΔΕ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤ' ΑΛΛΟ
                        ΠΑΡΑ Η ΒΟΜΒΑ...

ΜΗΤΕΡΑ ΨΑΡΟΜΟΡΦΗ

- Σ' ΑΓΑΠΑΩ- ΠΩΣ ΓΙΝΑΜΕ ΕΤΣΙ;
- ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ;
ΜΗΤΕΡΑ ΨΑΡΟΜΟΡΦΗ

ΜΑΚΡΥΑ ΑΠ΄ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΣΚΙΑΣ
ΘΑ ΜΕ ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΜΑΝΑ
ΠΑΛΙ ΜΕ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ, ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑΣΑΙ ΑΛΛΗ ΜΑΝΑ.
ΘΑΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ, ΘΑΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ
ΟΤΑΝ ΟΙ ΒΟΜΒΕΣ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΤΕΡΑΤΑ
ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΑΝΕΣ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΕΡΑΤΑ.

ΟΤΑΝ Η ΒΟΜΒΑ ΠΕΣΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ
ΠΕΣ ΜΟΥ ΘΑΧΕΙΣ ΤΟΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ;
ΟΤΑΝ Η ΒΟΜΒΑ ΠΕΣΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ
ΠΕΣ ΜΟΥ, ΘΑΧΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΥΣ ΑΞΙΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΣΟΥ;
ΟΤΑΝ Η ΒΟΜΒΑ ΠΕΣΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ
ΤΟΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕ ΘΑΧΕΙΣ ΠΙΑ ΤΙΠΟΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ
ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑΣΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣ,
ΜΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΨΑΡΟΜΟΡΦΗ
        Η ΝΕΑ ΧΙΡΟΣΙΜΑ, ΜΙΑ ΝΕΑ ΧΙΡΟΣΙΜΑ

[vasilis]

Ο ΜΕΓΑΣ ΦΟΒΟΣ

Ο ΦΟΒΟΣ ΣΚΙΖΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΣΕ ΚΥΜΑΤΑ.
Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΦΙΓΓΕΤΑΙ ΑΠ' ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΑΓΩΝΙΑ.
ΑΚΟΥΩ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΑΠ΄ ΤΑ ΕΓΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΝΑ ΠΑΓΩΝΕΙ ΣΤΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ.
Ο ΜΕΓΑΣ ΦΟΒΟΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ.
Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΦΡΙΚΗΣ.
ΟΣΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΜΕ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ
ΗΡΘΑΝ ΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ.

Ο ΜΕΓΑΣ ΦΟΒΟΣ Θ' ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ.
ΘΑ ΚΟΛΥΜΠΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΙΜΑ.
ΚΟΛΑΣΜΕΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΠΟΥ ΞΑΝΑ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ
ΘΑ ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΝ Σ' ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ.
ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΒΡΟΧΗ ΜΕΣ ΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ.
Η ΖΩΗ ΘΑ ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ Σ' ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΚΕΝΟ.

ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ.
ΠΑΡΑΝΟΪΚΟΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ, ΑΥΤΟΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΘΕΟΙ
ΟΠΑΔΟΙ ΣΕ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΝΟΟΤΡΟΠΙΕΣ ΚΑΙ ΗΓΕΤΕΣ
ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΑΠ΄ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΓΕΝΕΣΗ
ΜΟΛΙΣ ΟΝΟΜΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ.
ΟΛΑ ΟΣΑ ΥΠΗΡΞΑΝ, ΘΑ ΧΑΘΟΥΝ ΜΕΣ' ΤΟ ΚΕΝΟ.

[vasilis]

ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ

ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΤΟΙΧΟΙ ΓΥΜΝΟΙ, Σ' ΕΝΑ ΣΑΠΙΟ ΚΕΛΙ.
Η ΜΕΡΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ Η ΝΥΧΤΑ ΜΙΚΡΗ.
ΩΡΕΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ, ΜΙΖΕΡΙΑ ΚΑΙ ΦΟΒΟΣ.
ΑΠΟ ΔΩ ΜΕΣΑ ΦΙΛΕ ΘΑ ΒΓΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙ
ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΝΑ ΠΝΙΞΕΙ.
ΑΚΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠ' ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΞΩ.
ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΩΝΑΞΕΙΣ.

ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ, Σ΄ ΟΠΟΙΟΝ ΦΩΝΑΞΕΙ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ Η ΤΑΞΗ.
ΜΟΧΘΗΡΑ ΜΑΤΙΑ ΣΕ ΚΟΙΤΟΥΝ ΓΕΜΑΤΑ ΜΙΣΟΣ
ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ, ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΤΥΧΕΡΟΣ ΘΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ.
ΖΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΣΟΥ ΚΙ ΕΧΕΙΣ ΜΟΝΑΧΑ
ΑΠΛΑ ΤΗ ΣΚΙΑ ΣΟΥ.


ΘΥΜΑΣΑΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ
ΠΟΣΟ ΥΠΕΦΕΡΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ.
ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΒΓΗΚΕΣ ΕΤΣΙ ΣΟΥ 'ΧΑΝΕ ΠΕΙ
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΣΟΥΝ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ Η ΛΟΓΙΚΗ

ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ
ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΤΥΧΕΡΟΣ ΘΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ

[vasilis]

ΚΑΝΕΝΑΣ ΡΟΛΟΣ

ΜΠΟΡΕΣΕΣ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΤΕ ΣΟΥ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ
ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΒΑΛΑΝΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΝΑΛΑΒΕΙΣ
ΤΗ ΒΡΩΜΙΚΗ ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΕΝΤΙΜΗΣ ΖΩΗΣ
Ν' ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΡΙΖΙΚΑ ΠΡΟΤΟΥ Σ' ΑΥΤΗ ΒΟΥΛΙΑΞΕΙΣ.

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΚΟΜΕΝΕΣ - ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΡΑΚΙΑ
Η ΦΥΣΗ ΜΑΣ ΕΧΡΙΣΕ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ
ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΥΑΛΑ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ

ΜΗ ΓΙΝΕΙΣ ΣΑΝ ΤΟ ΓΕΡΟ ΣΟΥ ΑΝΤΡΑΣ ΑΦΕΝΤΗΣ
ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙ ΑΤΡΑΝΤΑΧΤΑ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ
ΜΗΝ ΓΙΝΕΙΣ ΣΑΝ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΝΕΥΡΩΤΙΚΗ ΜΕ ΚΡΙΣΕΙΣ
ΠΟΥ ΚΛΑΙΕΙ ΚΑΙ ΟΔΥΡΕΤΑΙ ΠΡΟΤΟΥ ΤΗΝ ΑΔΙΚΗΣΕΙΣ

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΗΛΥΚΟ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΤΟΥ
ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ Η ΑΡΜΟΝΙΑ
ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΑΝ ΔΕΝ ΓΕΥΤΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
ΠΩΣ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΣΟΥ Θ' ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΚΟΜΕΝΕΣ - ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΡΑΚΙΑ
Η ΦΥΣΗ ΜΑΣ ΕΧΡΙΣΕ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ
ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΥΑΛΑ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ

[vasilis]

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

ΜΑΥΡΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΥΚΛΩΣΕΙ
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΟΙ ΨΥΧΡΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ
ΨΑΧΝΟΥΝ ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΕΚΜΗΔΕΝΙΣΟΥΝ
ΜΙΣΟΥΝ ΟΣΟΥΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΦΥΛΕΣ

ΤΟ ΑΙΜΑ ΗΔΟΝΙΖΕΙ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
Η ΠΟΡΩΣΗ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΟΥΣ
ΕΡΑΣΤΕΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΣ ΑΔΙΣΤΑΚΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥΣ

ΦΤΑΣΑΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΠΟΥ Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ
ΚΙ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΟΘΟΝΕΣ ΑΠΑΘΕΣΤΑΤΑ ΚΟΙΤΑΝΕ
ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΕ ΠΟΛΕΜΟΥΣ, ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΑΙΜΟΡΑΓΕΙ

ΑΠΛΩΝΕΤΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΤΑΡΑΧΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΄ΧΕΙ ΣΒΗΣΕΙ ΑΠ΄ΤΙΣ ΜΝΗΜΕΣ
ΚΑΘΕ ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

ΣΤΗΜΕΝΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ
ΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ ΕΞΟΝΤΩΝΟΝΤΑΙ ΑΝΑΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ
ΓΛΕΙΦΩΝΤΑΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΤΟΥΣ
ΧΤΥΠΑΝΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΙΟΙ ΤΟΥΣ

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΕΔΩ ΧΑΝΟΥΝ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥΣ
Ο ΒΑΡΒΑΡΙΣΜΟΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΟΙ ΜΑΖΕΣ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΝΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ.

[vasilis]

TUG - Παιχνίδια δολοφόνων _extra cd (2006)-ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΑΠΛΑ NA ΓΕΛΑΣ

Υπάρχουν πόνοι που σε κάνουν να λυγίζεις, μέρες που χάνεις όσα είχες για να ελπίζεις
Πρέπει να μάθεις απλά να γελάς, πρέπει να μάθεις απλά
υπάρχουν τύποι που το μέλλον σου κρατάνε, μορφές χρημάτων με στολές που περπατάνε
Πρέπει να μάθεις να χαμογελάς, πρέπει να μάθεις απλά

Μα περνάει ο καιρός κι εσύ δυστυχώς κοιτάζεις ψηλά και βλέπεις σκοτάδι
Μα πίσω από εκεί υπάρχει ζωή που θέλει να βγει να δώσει ένα χάδι
Κι εσύ προσπερνάς ,λες είναι αργά μα δεν έχεις ζήσει ακόμα τα λάθη
Που όλα μαζί πουλάνε ζωή, σε αφήνουνε μόνο μες στο σκοτάδι
Ξύπνα να αγγίξεις την ζωή
Ξύπνα να νιώσεις μια στιγμή

Υπάρχουν τόποι που ξερνάνε εξουσία, υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους νοιάζει η ουσία
Πρέπει να μάθεις απλά να γελάς, πρέπει να μάθεις απλά
υπάρχουν σφαίρες κάθε μέρα στον αέρα, υπάρχουν διάφορα που δεν τα βλέπει η μέρα…
Πρέπει να μάθεις να χαμογελάς, πρέπει να μάθεις απλά

[vasilis]

ΒΡΑΔΙΑ AΠΟ ΣΧΕΣΕΙΣ

Μέσα σε μία στιγμή
Στιγμή χωρίς λογική
Αγγίγματα στο κορμί
Εκπτώσεις της ηδονής
Τα λόγια είναι φτωχά
Όταν μιλούν τα κορμιά
Αναγκαιότητες ζεις
Παλιάτσε κάθε ηδονής

Τώρα πετάς ,μετά τους πετάς
δεν μπορείς να κρυφτείς στα ράφια της λογικής

μιλάς για να βρεις
έρωτες λογικής
χρονόμετρο φυγής
σαν τέλος μιας αρχής
ξεχνάς πώς να ζεις
τα μάτια της λογικής
δεν θα γεμίσουν εσένα
αφου δεν θες να δεις

Τώρα πετάς ,μετά τους πετάς
δεν μπορείς να κρυφτείς στα ράφια της λογικής

ψυχες σαστισμενες, αγαπες βραδιας
με ξερεις σαν καποιον ,δεν σε ξερω καν
δεν φταιει ο χρονος, δεν φταις ούτε εσύ
απλα θα 'σαι μόνος και το άλλο πρωί

[vasilis]

ΜΕ ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

Mέσα στο σώμα μου έχω έναν μαύρο τοίχο και ονειρεύομαι μια μέρα πως τον βάφεις με μία ματιά
Μες στο μυαλό μου έχω έναν σάπιο στοίχο και ονειρεύομαι πως μια βραδιά τον γράφεις με μια πινελιά…

Είναι καιρός να αλλάξουμε χρώμα, να εντοπίσουμε ο ένας τον άλλον
Σε μια στιγμή να αλλάξουμε χρώμα, να συγχωρήσουμε την άδεια μας μέρα

Κάτω απ'το δέρμα σου γεννιέται η ανάγκη, να συγχωρήσεις την οργή που ξεθάβεις
Θέλεις ξανά απ'την ζωή να αποδράσεις ,μέσα στα κύτταρα σου σπέρνεις αγάπη

Mέσα στο σώμα μου έχω έναν μαύρο τοίχο και ονειρεύομαι μια μέρα πως τον βάφεις με μία ματιά
Μες στο μυαλό μου έχω έναν σάπιο στοίχο και ονειρεύομαι πως μια βραδιά τον γράφεις με μια πινελιά…

Είναι καιρός να αλλάξουμε χρώμα, να εντοπίσουμε ο ένας τον άλλον
Σε μια στιγμή να αλλάξουμε χρώμα, να συγχωρήσουμε την άδεια μας μέρα

Μην μου πετάς ξανά ετούτη την σφαίρα, δεν κατάφερε να με ξεκάνει
Πρέπει απλά να αγοράσεις τον χρόνο και να πουλήσεις το κορμί πριν πεθάνει…

[vasilis]

BULLETS OF HOPE

I wish the world was happy but the face of earth is sad
How could I imagine that my skin would age so fast
As I stand obsessed to see the light of morning sun
All I see is shadows and my body feels so numb

Somebody help me, my body goes off
Just like a gun, with bullets of hope
Remember me, human or bomb
Dying the way, the way I explode

I knew the world was turning but I didn't knew how fast
Cos now I'm going to fall and this damned fight will be my last
I wonder if we'll manage to survive next century
But one thing is for sure ,my friend this planet starts to bleed

Somebody wake me, my body goes off
Like a grenade, grenade of hope
Throw me away, and go with your life
I will explode, it's my way to try…

[vasilis]

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ

Υπάρχει κάπου μια σημαία που λένε είναι για μένα,
μα έλα που σιχαίνομαι  τα γαλανόλευκα,
είναι  για το χώμα που εγώ πάνω πατάω,
μα εγώ παραπατάω σε κάθε μου στιγμή

Δεν θέλω σήματα να με ξεχωρίζουν
Δεν θέλω χρώματα να με χρωματίζουν

Λένε πως είναι ιστορία και έχουμε ένα έθνος γεμάτο υπερηφάνεια κι ας ήμαστε φτωχοί
 και λένε πρέπει πάντα εγώ να αγαπάω την ένδοξη μας χώρα κι ας ήμαστε νεκροί

Δεν θέλω σήματα να με ξεχωρίζουν
Δεν θέλω χρώματα να με χρωματίζουν

Παντού τριγύρω μου υπάρχει ένας μύθος, όμως παράθυρο δεν βλέπω κανένα
Καλλιεργούνε  στις ζωές μας το μίσος με σάπια όπλα φορτωμένα με αίμα

[vasilis]

MHN ME ΕΓΚΛΩΒΙΣΕΙΣ

Μια μέρα θα φύγω σαν σφαίρα ψηλά στον αέρα χωρίς να μιλήσω
Και οι άλλοι, ψηλά το κεφάλι μα απλά θα γερνάνε στο ίδιο κανάλι

Ξερεις η σχέση μοιάζει σαν τα πάντα να αλλάζει μα κάθε μέρα πάλι ο ίδιος ήλιος θα μας γδάρει,
 σε κάποια άδεια παραλία γέλιου και ανέμου θα μου γκρεμίσει τα ονειρά μου κι όσα έχω χτίσει,
μα ας μην, μην με εγκλωβίσει

Αγγίζω αυτό που ζητάω μα κάπου στο μέλλον για εκείνο γερνάω
Και οι άλλοι, αυτοί που δανείζουν στιγμές που εγκλωβίζουν απλά με φοβίζουν

Ξέρεις η αγάπη είναι όλα όσα λένε "μείνε" μα ο χρόνος σε προστάζει "χώρος με κανόνες γίνε",
 η ελευθερία έχει χάσει πλέον τα ηνία μα το πολύτιμο αγαθό μας είναι η ουσία, μα ας μην, μην σε εγκλωβίσει

Χίλιες βραδιές με νανουρίζεις με χιλιάδες σου χάδια
Σαν μελωδίες του τρελού μουσικού
Χίλιες βραδιές με προσεγγίζεις με τον τρόπο που έχεις
Του μικρού σου μεγάλου εαυτού

[vasilis]

Ο ΓΡΙΦΟΣ

Απόψε αλλάζουνε όλα, δε είμαι σκυμμένος και νιώθω πως ήρθε ο καιρός
Να ζήσω έξω στην πόλη, να φέγγει ένα βράδυ για μένα αυτός ο ουρανός

Δεν έχω όνειρα για να σας πουλήσω, δεν έχω μάσκα ούτε είμαι αριθμός
Δεν είμαι φάντασμα για να μην μιλήσω, κάτω τα χέρια σας - δηλώνω παρόν
Πουλάτε ανάγκη, πουλάτε χάδι, πουλάτε κάτι που το λέτε ζωή
Δεν έχω ανάγκη μια αυταπάτη, κάντε στην άκρη να ζω κάθε στιγμή

Ξυπνώ μα κλείνω τα μάτια, ζωή με κομμάτια σαν γρίφος που έχει λυθεί
Σωμά κενό από ουσία, και μοιάζει ουτοπία η σκέψη μιας άλλης πνοής

Δεν έχω όνειρα για να σας πουλήσω, δεν έχω μάσκα ούτε είμαι αριθμός
Δεν είμαι φάντασμα για να μην μιλήσω, κάτω τα χέρια σας - δηλώνω παρόν
Πουλάτε ανάγκη, πουλάτε χάδι, πουλάτε κάτι που το λέτε ζωή
Δεν έχω ανάγκη μια αυταπάτη, κάντε στην άκρη να ζω κάθε στιγμή

[vasilis]

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ

Απόψε λέω να πουλήσω την αλήθεια
Ολοι πουλάμε ότι είναι του αλλουνού
Ιδιοφυέστατα μεγάλα κουτορνίθια
Άραγε υπάρχει ακόμα το καπαμαρού

Δεν είναι δάσος, είναι ένα λάθος
Είναι η ζωή μας ένα κόμικ από χέρι μανιακού
Αχ κάντυ κάντυ, μην κάνεις κάτι
Θα μας λυτρώσει με τσιχλόφουσκα ο κόκκινος φρου φρου

Απόψε λέω να φιλήσω τον πινόκιο
Μου λέει ψέμματα για την κωλοζωή
Και θα του φτιάξω μια κοπέλα την πινόκια
Και θα μιλάνε τσάμπα με ένα μάυρο nokia

Δεν είναι μύθος, ούτε βιβλίο
Είναι η ζωή μας ένα κόμικ που τα πήρε στο κρανίο
Τώρα θέλω, λίγο οθέλλο
Πριν ξεψυχήσει κι ο φρου φρου μέσα σε φούσκα κλινική

Kάθε μέρα παραμύθια μας γεμίζουν το μυαλό και περιμένω να σου πω ένα αστείο μαγικό
 που θα γεμίσει τις καρδιές μας για να φύγουμε από εδώ και θα βάψει τις σκιές μας μ' ένα χρώμα μαγικό
 μα κάτι με αλλάζει και με τρομάζει την νύχτα
Κάθε μέρα παραμύθια μας γεμίζουν το κενό και η ανάγκη για αγάπη συρικνώνει τον καιρό
 μα ο χρόνος μας με ρυτίδες μας χαράζει συνεχώς, θελω να 'σαι ο εαυτός σου και να είμαι και εγώ μα κάποιος με αλλάζει, πως με τρομάζει..καληνύχτα

Δεν θέλω πιάνα, μα θέλω πλάνα
Αυτά που ίσως να αλλάξουν την αληθινή ζωή
Θα βγάλουν ήλιο και θα με πάρουν
Σαν πητερ παν με πίτα παν και θα γελώ απ'την αρχή