Το τραγουδι της ημερας..

[--AIXMHROS--]

Σε καθε εναν απο εμας εχει συμβει να  'φαει σκαλωμα'
με ενα τραγουδι που το ψιθυριζει για μια η κ για 2 πολλες φορες μερες..
Ετσι κ εγω χθες ειχα κολλησει με το:

Αν θα μπορουσα τον κοσμο να αλλαζα
του Φιλιππου Πλιατσικα..


ποιο ειναι το δικο σου Τραγουδι της ημερας

[heinrich]

και χωρίς παρεξήγηση Horst-Wessel-Lied

[Rakendytos]

[size=24]Τούμπου τούμπου ζα[/size]Χαλκιάς Λάκης

Μουσική/Στίχοι: Μαρκόπουλος Γιάννης
 
Εδώ δεν έχει σύνορα
δεν έχει καλοσύνη
μπροστά πηγαίνει ο αρχηγός
και πίσω του οι σκύλοι
Τραπέζι πεντακάθαρο
λεφτά, χαρτιά και τσόχα
κρατάς τη μύτη σου μακριά
να μη σε πάρει η μπόχα
 
Α καπού κουλουκουπού κουλουκουπού κουλουκουπά...
Τούμπου τούμπου ζα, τούμπου μάγοι
θα μας ψήσουν οι ανθρωποφάγοι
τούμπου τούμπου ζα, τούμπου ζίτσου
στο καζάνι κι η μαμά του Κίτσου
Τούμπου τούμπου και τα μπου
φάγαν τη γριά, ντου ντου
ντούμπου ντούμπου ντούμπου και μπα μπου
πέσαν όλα τα ταμπού
 
Εγύριζα όλη τη γη
με ένα αεροπλάνο
μοντέλο απ' την κατοχή
που 'χε φωνή σοπράνο
Σ' ένα σταθμό μου είπανε
όλη την ιστορία
στη ζούγκλα πως χαθήκατε
σας φάγαν τα θηρία
 
Α καπού κουλουκουπού κουλουκουπού κουλουκουπά...
Τούμπου τούμπου ζα, τούμπου μάγοι
θα μας ψήσουν οι ανθρωποφάγοι
τούμπου τούμπου ζα, τούμπου ζίτσου
στο καζάνι κι η μαμά του Κίτσου
Τούμπου τούμπου και τα μπου
φάγαν τη γριά, ντου ντου
ντούμπου ντούμπου ντούμπου και μπα μπου
πέσαν όλα τα ταμπού
 
Εκείνο που δεν μάθατε
κι οι μαύροι εγελάγαν
είναι γιατί ψοφήσανε
τα ζώα που σας φάγαν
Δηλητηριαστήκανε
από τα δυο κορμιά σας
το λέει το ραδιόφωνο
κρίμα στην ανθρωπιά σας
 
Α καπού κουλουκουπού κουλουκουπού κουλουκουπά...
Τούμπου τούμπου ζα, τούμπου μάγοι
θα μας ψήσουν οι ανθρωποφάγοι
τούμπου τούμπου ζα, τούμπου ζίτσου
στο καζάνι κι η μαμά του Κίτσου
Τούμπου τούμπου και τα μπου
φάγαν τη γριά, ντου ντου
ντούμπου ντούμπου ντούμπου και μπα μπου
πέσαν όλα τα ταμπού
 
Στο δέντρο αναπαυτήκανε
τα δυο καημένα ζώα
ενθάδε κείται έγραψαν
ο λέων με τον βόα
Γι' αυτό ν' ακούς τις συμβουλές
του γέρου προς του τράγου
που φάγαμε εψές αργά
στη στάνη του Πανάγου
 
Α καπού κουλουκουπού κουλουκουπού κουλουκουπά...
Τούμπου τούμπου ζα, τούμπου μάγοι
θα μας ψήσουν οι ανθρωποφάγοι
τούμπου τούμπου ζα, τούμπου ζίτσου
στο καζάνι κι η μαμά του Κίτσου
Τούμπου τούμπου και τα μπου
φάγαν τη γριά, ντου ντου
ντούμπου ντούμπου ντούμπου και μπα μπου
πέσαν όλα τα ταμπού
 
Μη με αφήνεις μοναχή μου
μη με αφήνεις μόνη τη φτωχή
μη με αφήνεις μοναχή μου
μη με αφήνεις, σε παρακαλώ
 
Α καπού κουλουκουπού κουλουκουπού κουλουκουπά...
Τούμπου τούμπου ζα, τούμπου μάγοι
θα μας ψήσουν οι ανθρωποφάγοι
τούμπου τούμπου ζα, τούμπου ζίτσου
στο καζάνι κι η μαμά του Κίτσου
Τούμπου τούμπου και τα μπου
φάγαν τη γριά, ντου ντου
ντούμπου ντούμπου ντούμπου και μπα μπου
πέσαν όλα τα ταμπού

[cna]

Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης
Άλλες ερμηνείες: Χορωδία / Δήμητρα Γαλάνη / Χαράλαμπος Γαργανουράκης

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές
την πρώτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
αδέρφια πήραν οι οχτροί
κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά
την τρίτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί
κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
μοιράσαν δώρα οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά
την πέμπτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
κρατούσαν δίκιο οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια
σαν κάθε μέρα

[cna]

Τούτες τις μέρες          
 
Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

Τούτες τις μέρες ο άνεμος μας κυνηγάει, μας κυνηγάει
Γύρω σε κάθε βλέμμα το συρματόπλεγμα
γύρω στην καρδιά μας το συρματόπλεγμα
γύρω στην ελπίδα το συρματόπλεγμα
Πολύ κρύο, πολύ κρύο, πολύ κρύο εφέτος

Πιο κοντά, πιο κοντά
μουσκεμένα χιλιόμετρα μαζεύονται γύρω τους

Μέσα στις τσέπες του παλιού πανωφοριού τους
έχουν μικρά τζάκια να ζεσταίνουν τα παιδιά
Κάθονται στον πάγκο κι αχνίζουν
απ' τη βροχή και την από στάση
Η ανάσα τους είν' ο καπνός ενός τραίνου
που πάει μακριά, πολύ μακριά
Κουβεντιάζουν
και τότε η ξεβαμμένη πόρτα της κάμαρας
γίνεται σαν μητέρα που σταυρώνει τα χέρια της
κι ακούει

Πιο κοντά, πιο κοντά
Τούτες τις μέρες...
Πιο κοντά, πιο κοντά

[Rakendytos]

[size=18]Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν[/size]

Ξυλούρης Νίκος

Μουσική/Στίχοι: Λεοντής Χρήστος/Ρίτσος Γιάννης
 

 
Χαμογελάμε κατά μέσα. Αυτό το χαμόγελο, το κρύβουμε τώρα
Παράνομο χαμόγελο, όπως παράνομος έγινε κι ο ήλιος,
παράνομη και η αλήθεια. Κρύβουμε το χαμόγελο,
όπως κρύβουμε στην τσέπη μας, τη φωτογραφία της αγαπημένης μας,
όπως κρύβουμε την ιδέα της λευτεριάς, ανάμεσα στα δυο φύλλα της καρδιάς μας
Όλοι εδώ πέρα έχουμε έναν ουρανό και το ίδιο χαμόγελο
 
Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν. Αυτό το χαμόγελο,
κι αυτόν τον ουρανό, δεν μπορούν να μας τα πάρουν..




..μετα απο πολλα χρονια το ακουσα χτες το πρωι στον Λεφτ.

[Rakendytos]

Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε
αυτό έχω μόνο να τους πω
τα όνειρα των εραστών
δε σβήνουν[/b]

[Rakendytos]

[size=24]Στ’ άρματα[/size]

Αντάρτικο

 
Βροντάει ο Όλυμπος, αστράφτει η Γκιώνα
μουγκρίζουν τ’ Άγραφα σειέται η στεριά
στ’ άρματα, στ’ άρματα εμπρός στον αγώνα
για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά
 
Ξαναζωντάνεψε τ’ αρματολίκι
τα μπράτσα σίδερο φλόγα η ψυχή
λουφάζουν έντρομοι οι ξένοι λύκοι
στην εκδικήτρα μας αντρίκια ορμή
 
Ο Γοργοπόταμος στην Αλαμάνα
στέλνει περήφανο χαιρετισμό
νέας ανάστασης χτυπάει η καμπάνα
μηνάν τα όπλα μας τον λυτρωμό
 
Σπάμε την άτιμη την αλυσίδα
που μας εβάραινε θανατερά
θέλουμε ελεύτερη εμείς πατρίδα
και πανανθρώπινη την λευτεριά



(λογο της ημερας..)

[Rakendytos]

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΙΝΕΣ.. :53:

[Rakendytos]

Πάρε τα χνάρια

Καζαντζίδης Στέλιος

Μουσική/Στίχοι: Δερβενιώτης Θεόδωρος/Βίρβος Κώστας
 
 
Πάρε τα χνάρια π' άφησαν τα μαύρα δάκρυά...ααα... μου
κι έλα  απόψε να με βρεις εκεί στην ερημιά...ααα...μου
 
 
Βήμα - βήμα,  δάκρυ - δάκρυ,  θα με βρεις σε κάποιαν άκρη
να κλαίω για σέν' αγάπη μου, που τώρα ζεις μακριά...ααα...μου
 
 
Αντιλαλούν  οι  ρεματιές  όταν  αναστενά-ζω
και απ' την καρδιά μου  βγαίνουν φωτιές για σένα όταν σπαρά-ζω
Πάρε τα 'χνάρια να με βρεις και σώσε με αφού  μπορείς
 
Δακρύζουν μάτια και καρδιές όταν αναστενάζω
κι' από τα στήθη βγαίνουν φωτιές για σένα όταν σπαράζω
Πάρε τα χνάρια να με βρεις και σώσε με αφού μπορείς





Στελαρα για να γουσταρουμε.. :wink:

Χρονια πολλα σε Στελιους Στελλες..

[Enia]

'Πάμε για ύπνο Κατερίνα, πάμε ν'αλλάξουμε ζωή, να δούμε όνειρα απ'εκείνα που τελειώνουν το πρωί'...

'Κατερίνα, Κάτερινάκι, είσαι της ζωής τ'αεράκι, Κατερίνα Κάτερινάκι, πες μου πως με θέλεις λιγάκι, να τρελαθώ...'

'Αχ βρε Ρίνα, Κατερίνα, η ψυχή σου φωτιά, η ζωή σου λεπίδα, που με κόβει δυο κομμάτια, τέσσερα, δεκατέσσερα...'

Αφιερωμένα στις Κατερίνες της ζωής μου

[Rakendytos]

[size=24]Κυρά ζωή.[/size]

Μητροπάνος Δημήτρης



 
Πήρα σαν ένα χωρατό, κυρά ζωή τα βάσανα
Γιατί αλλιώς από νωρίς θα μ’ είχε φάει η μαύρη γης
 
Όλο τάζεις, όλο τάζεις κι όλο λες
βρε ζωή μες στο μαράζι
Σαν μάς ρίχνεις δε σε νοιάζει
κι ούτε σ’ είδαμε να κλαις
κι ούτε σ’ είδαμε να κλαις
 
Πήρα σαν ένα χωρατό, κυρά ζωή το ψέμα σου
Γιατί αλλιώς, μιας και φτωχός, ούτε που θα ’στεκα ορθός
 
Όλο τάζεις...
 :moonwalk:

[Rakendytos]

[size=24]Την παρασκευή το βράδυ[/size]
Καζαντζίδης Στέλιος

Μουσική/Στίχοι: Νικολόπουλος Χρήστος/Πυθαγόρας
 

 
Την Παρασκευή το βράδυ, Παναγίτσα μου
 
μου ετοίμασες με δάκρυα την βαλίτσα μου
Δεν θελαν ορισμένοι, να ζούμε αγαπημένοι
Μια ευτυχία γκρέμισε και μια βαλίτσα γέμισε
με καημούς με αναμνήσεις και με βάσανα
 
Έλα πόνε, έλα   χάρε, δυο δυστυχισμένους πάρε
που τους χώρισε η ζωή
Και στον άλλον κόσμο ίσως
 
το ανθρώπινο το μίσος
να μην φτάνει ως εκεί
 
Την Παρασκευή το βράδυ, Παναγίτσα μου
κεραυνό να είχες ρίξει στην φωλίτσα μου
Να ‘καιγες τ’ όνειρό μας, και εμάς μαζί τους δυο μας
Οι άνθρωποι νομίσανε, ότι παρανομήσαμε
και τον όμορφο δεσμό μας πολεμήσανε
 
Έλα πόνε, έλα χάρε...

[Rakendytos]

[size=24]Ασφάλεια[/size]

Τρύπες

Η ασφάλεια ξέρει την γκόμενά μου
και τι ώρα σπίτι μου γυρνάω
Η ασφάλεια ξέρει τη μάρκα απ' τα βρακιά μου
και ενοχλείται στη δουλειά μου αν δεν πάω
 
Τα ξέρει όλα και συμφέρει
στην κοινωνία και σε μας
μα όταν αρχίσει πάνω χέρι κάτω χέρι
βρες το κουράγιο να τραγουδάς
 
Η ασφάλεια ξέρει και το λέει στο μπαμπά μου
άμα γουστάρω ή όχι να καπνίζω
Η ασφάλεια ξέρει πότε κάνω τα κακά μου
και ποια τραγούδια σαν φοβάμαι ψιθυρίζω
 
Τα ξέρει όλα και συμφέρει
στην κοινωνία και σε μας
μα όταν αρχίσει πάνω χέρι κάτω χέρι
βρες το κουράγιο να τραγουδάς
 
Η ασφάλεια ξέρει στη ζωή μου τι φταίει
κι όμως γουστάρει να με βλέπει να χτυπιέμαι
Η ασφάλεια ξέρει αν είμαι ή όχι γκέι
και θέλει κάτι να μου δώσει να τρυπιέμαι..

[Rakendytos]

[size=18]Καληνύχτα[/size]
Μάλαμας Σωκράτης

Είν’ ακριβός ο αέρας που φτύνεις, ακριβό το ποτό και το πίνεις
Τρύπιες τσέπες και μακό φανελάκι, είν’ ο κόσμος μπουκιά και φαρμάκι
είν’ ο κόσμος δροσιά κι αεράκι
 
Λύσσα ο έρωτας, χάδι ο έρωτας, κόκκινα μάτια μου μη με ρωτάς
Στα 17 σου πηδάς το καλάμι, στα 19 σου κανείς δεν σε πιάνει
Τρεκλίζεις στο δρόμο, μεθάς με τον πόνο, σε λίγα χρονάκια δεν ξέρεις που πας
 
Ενήλικο μούτρο ανοίγεις γραφείο. Τα πεντοχίλιαρα μυρίζουν αιδοίο
Γλυκά νανουρίζεις το ρήγμα π’ ανοίγει, το ξέρεις καλά η ζωή σου έχει φύγει?
συμβόλαιο στο πάθος που λήγει
 
Θηλιά ο έρωτας, ανάγκη ο έρωτας, καμένα μάτια μου μη με ρωτάς
Τρεκλίζεις στο δρόμο, μεθάς με τον πόνο, φοβάσαι και ξέρεις που πας
 
Όλοι οι καριόληδες μια εταιρία. Σάπια ηλικία και αδυναμία
Γελάει ο χρόνος και λάμπει ανθισμένος, στο δρόμο σκοτώνει κι είναι κερδισμένος
Σπάει το νήμα κι αναρωτιέσαι: τόσα χρονάκια γιατί να τραβιέσαι;
 
Στάχτη ο έρωτας, μνήμη ο έρωτας, γέρικα μάτια μου μη με κοιτάς
Τρεκλίζεις στο δρόμο, μεθάς με τον πόνο, σε λίγα χρονάκια το ξέρεις γερνάς
 
Καληνύχτα μαλάκα η ζωή έχει πλάκα
έχει γούστο και φλόγα είναι κάτι σαν ρόδα:
σε πατάει και σε παίρνει, μόνο ίχνη σου σέρνει..