Η συζήτηση με τον σύντροφό σας σημαίνει υγεία

[snoopy]

Η ''επικοινωνία'', όμως, γίνεται πολλές φορές διάλογος κουφών. Μιλάει ο ένας κι αυτό που του λέει ο άλλος δεν έχει καμιά σχέση μ' αυτό που του είπε ο πρώτος, και τούμπαλιν...
.[/b]..  :wink:

 δεν τη βρίσκω και άσχημη τακτική!!! ειδικά οταν ο άλλος γκρινιάζει απλα για να γκρινιάξει!!!   :hit:

[Nikos28]

δεν τη βρίσκω και άσχημη τακτική!!! ειδικά οταν ο άλλος γκρινιάζει απλα για να γκρινιάξει!!!   ]


 :roll:

Και δε μιλάμε με τον τοίχο καλύτερα;

Αυτός ο φουκαράς δε γκρινιάζει ποτέ - συν το οτι θα είναι πάντα ''εκεί''!  :lol:  

[Nasia9]

ε,να τον προτιμήσουμε τότε..νίκοςς...μου...

[Nikos28]

Εγώ πάντως Νάσια τον έχω προτιμήσει εδώ και αρκετό καιρό...  


Μερικές φορές, δε γίνεται κι αλλιώς.


Είναι πιο έντιμο να μιλάς σε τοίχους που έχουν αυτιά παρά να μιλάς σε αυτιά που έχουν τοίχους...  :wink:

[Nasia9]

αυτό το είπε για μενα.. ]

[Nikos28]

αυτό το είπε για μενα.. ]

 

Αν είχα να πω κάτι προσωπικά σε σένα ή σε οποιονδήποτε άλλο, δε θα το έλεγα με ατάκες ούτε με υπαινιγμούς...   :wink:

[Nasia9]

πλάκα έκανα νίκο... ]

[Nikos28]

Το ξέρω βρε...  


Μια παρατήρηση σ' αυτό που είπε η snoopy: Κανείς δε γκρινιάζει απλά και μόνο για να γκρινιάξει!  :wink:
Όποιος το κάνει αυτό θέλει (ακόμα και χωρίς να το καταλαβαίνει) να μεταδώσει ένα μήνυμα, οτι κάτι δεν πάει καλά ή οτι αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα - ασχέτως αν, συνήθως, δεν έχει καμιά σχέση μ' αυτό για το οποίο γκρινιάζει.

Επομένως, το μπαλάκι περνάει στον άλλο, που πρέπει να καταλάβει ή να μαντέψει τι δεν πάει καλά.
Κι αυτό εξαρτάται απο τη σχέση που έχουν, όπως επίσης κι απο την ευρύτερη αντίληψή του.
Εξ άλλου, η κάθε επικοινωνία είναι, σε μεγάλο βαθμό, θέμα χημείας...

[black_velvet]

Δηλαδή; όταν ο άλλος όλα τα χαρακτηρίζει "γκρίνια", ουσιαστικά σου λέει πως δεν έχει καμία μα καμία διάθεση να σε ακούσει πραγματικά; Και δεν θέλει να λάβει τα "μηνύματά" σου; Γιατί, πολύ απλά, δεν τον ενδιαφέρουνε;

[Nikos28]

Ναι, πολύ πιθανό αυτό...  :wink:

[Enia]

*εξαιρείται περίπτωση που το λέει χαϊδευτικά...  :roll:


και ξαναματαλέω τα δυο ατράνταχτα επιχειρήματα - αξιώματα :

[size=18]1. άλλο γκρίνια, άλλο μουρμούρα!

2. όλοι έχουν δικαίωμα στην γκρίνια![/size]

 :wink:  :lol:

[Athinoula]

i epikinonia einai to pan meta..einai alla austura akatallila... :oops:

[snoopy]

Το ξέρω βρε...  


Μια παρατήρηση σ' αυτό που είπε η snoopy: Κανείς δε γκρινιάζει απλά και μόνο για να γκρινιάξει!  :wink:
Όποιος το κάνει αυτό θέλει (ακόμα και χωρίς να το καταλαβαίνει) να μεταδώσει ένα μήνυμα, οτι κάτι δεν πάει καλά ή οτι αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα - ασχέτως αν, συνήθως, δεν έχει καμιά σχέση μ' αυτό για το οποίο γκρινιάζει.

Επομένως, το μπαλάκι περνάει στον άλλο, που πρέπει να καταλάβει ή να μαντέψει τι δεν πάει καλά.
Κι αυτό εξαρτάται απο τη σχέση που έχουν, όπως επίσης κι απο την ευρύτερη αντίληψή του.
Εξ άλλου, η κάθε επικοινωνία είναι, σε μεγάλο βαθμό, θέμα χημείας...

θα συμφωνήσω 1000000%... απλά μερικές φορές, η άποψη μου είναι οτι δεν πρέπει να δίνειςκ και σημασία. πχ.. προσωπικά έχω πιάσει τον εαυτό μου(όχι πολλές φορές, αλλά τον έχω πιάσει) να γκρινιάζω... χωρίς κάποιο λόγο ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ..είναι το λεγόμενο 3΄λεπτό μου.... μου περναει μετά.. ΄(αν φυσικά στο εν το μεταξύ δεν με έχει τσιτώσει ο άλλος)και έχει καταλάβει οτι είναι το 3λεπτό μου. ... δεν ξέρω αν με καταλαβαίνει κανείς...

[Nikos28]

@Snoopy

Σε καταλαβαίνω. Το έχω ζήσει και στην πράξη αυτό...

Για να' μαι ειλικρινής, δεν έχω γνωρίσει και γυναίκα μέχρι τώρα που να μην είχε το τρίλεπτο/τετράλεπτο/πεντάλεπτο/πολύλεπτο γκρίνιας!  


Αυτό που μπορεί να γίνει, για να διευκολυνθεί η κατάσταση, είναι να πει η γυναίκα κάτι απλό, κάτι του τύπου ''Μη δίνεις σημασία, θα μου περάσει'' - όχι τίποτ' άλλο, αλλά για να καταλάβει και ο φουκαράς ο παρτενέρ της οτι η γκρίνια δεν απευθύνεται προσωπικά σ' αυτόν!

Δυστυχώς, ελάχιστες γυναίκες λένε κάτι τέτοιο.

Απο όσες σχέσεις έχω κάνει, μόνο μια είχε την ευγένεια και την εξυπνάδα να μου το ξεκαθαρίσει.
Και αυτό με έκανε να τη δω με ακόμα περισσότερη συμπάθεια!  :wink:

[Enia]

Θα σας ομολογήσω κάτι που δε με συμφέρει και που δεν λέω συχνά, γιατί όταν μου το χτυπάνε σε ακατάλληλη ώρα γίνομαι τούρκος: ναι, είμαστε έρμαια των ορμονών μας, και τα νεύρα -πακέτο με την κατάθλιψη και τις ανασφάλειες- μπορεί και να οφείλονται σε ορμονικές διαταραχές.

Αυτό, απ'οσο μπορώ να γνωρίζω, συμβαίνει ΠΡΙΝ την περίοδο, ουχί χατά την διάρκεια. Οπότε επιχειρήματα του τύπου 'περίοδο έχεις πάλι' είναι άκυρα και αφορμή για ομηρικούς καυγάδες.