ΝΤΑΝΙΕΛ ΧΑΛΠΕΡΝ

Ο ΝΕΟΣ ΞΕΝΟΣ (Με τον τροπο του Καβαφη)

Στην υγεια σου! σ' εσενα
στην αλλη μερια του τραπεζιου.
Τα ματια σου σε προδιδουν, σκοτεινα,
προσηλωμενα, χρωμα
που δεν βρισκεται εδω περα, η
το πως σπρωχνεις πισω τα πυκνα,
χτενισμενα σου μαλλια.

Ας μιλησουμε. Ο ουρανος πλημμυριζει
αστερισμους που βαστουν
το μελλον μας. Στην υγεια σου! -
τρεις - τεσσερις ολο φωνηεντα οι συλλαβες
του ονοματος σου, μια συντομη μουσικη
αφυπνιζεται τις ωρες πριν χαραξει,
ενας υμνος, παραπομπη και αναζητηση.

Αδιαφορησε για το αυθορμητο
γεμισμα οπως για τα σκιρτηματα στο τελος της ανοιξης,
πως το κοινωνικο ερεθιζει τον μονηρη βιο -
τι θα ελεγες αραγε!
Ας μιλησουμε. Τα ματια σου παιρνουν φωτια
απο την μονηρη τους οραση. Τα χερια σου
παιζουν τη μελωδια μιας μουσικης που δεν ειναι δικη μας.

Ξαναμιλησε μου για σενα.
Λησμονα κανεις τοσο ευκολα
οταν το μυαλο του ειναι ερμαιο πανω
σε δικο του ποταμι. Η οχθη κυλαει
τοσο γρηγορα. Καταλαβαινεις?
Ξενοι. Δεν ειναι καταπληκτικο
που βρεθηκαν εδω? Και παντοτε τοσο οικειοι.

ΣΥΝΟΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΒΑΦΗ
Ανθολογια ξενων καβαφογενων ποιηματων

Το Μυστηριο της Τραπουλας...Jostein Gaarder

Ενα ποιημα...

Αφροδιτη μου....κι εδω τρωγεσαι? Αμαν πια...με στενοχωρεις...

 

!!!!!!!!!!!

(Aλλα μου ειχες πει...)

(Απο το μεγεθος της σκιας ισως?)


λεω τωρα...

Μεταξυ μας τωρα...νομιζα οτι ενστικτο ειχαν μονο τα ζωα...οι ανθρωποι λογικη και αυθορμητισμο

Οταν ωριμασω πολυ σαπιζω...

don't ask what i think of you
i might not give the answers
that you want me to...

Επεφτε βαθεια σιωπη στο παλιο μας δασος
τρεξε να σε πιασω μουχες πρωτοπει
κι οταν ετριζε η βροχη στα πεσμενα φυλλα
ποση ανατριχιλα μεσα στην ψυχη...

...ασε να σηκωθουν πρωτα απο την τηλεοραση...και μετα τους λες για αντισταση...

...ακρα σιωπη...

Σαν εκκλησια στην ερημια που δεν την λειτουργουνε
μοιαζει εκεινος π'αγαπα και δεν τον αγαπουνε...

Life is a bitch...

Παντα θλιμενος περπατω, σαν το χλωμο φεγγαρι
που με τον ηλιο δε μπορει να γινουνε ζευγαρι...

Ηρθε η ωρα να αποφασισεις...
με ποιους θα πας και ποιους θ' αφησεις...

....τι ωρα ειναι?