"Ελληνικη παιδεια"

[Bijoux]

μα υπηρχε μια σημαντική διαφορά
πολυθεισμός, δωδεκαθεισμός, πίστη σε μικρές θεότητες
νεράιδες, μουσες
και από την άλλη ο αυστηρός ιουδαιοχριστιανικός βιβλικός μονοθεισμός..


όσο αφορά το μέτρο πάντων χρημάτων άνθρωπος

η αρχαιοελληνική φιλοσοφική σκέψη είχε σαν
μέτρο πάντων χρημάτων άνθρωπος
στην προσπάθεια της για την σύλληψη της ουσίας
και την θήρευση της αλήθειας..
προσπαθούσε να συλλάβει τα μεταφυσικά
και να δώσει έτσι απάντηση στα φυσικά προβλήματα
με την χρήση του ορθού λόγου..
ο τελευταίος οδήγησε σε αδιέξοδο
όπως έδειξαν και οι σκεπτικοί.
έτσι ανοίχτηκε ο δρόμος στην αποκάλυψη στην πιστη του
χριστιανισμου κατα τον οποιο μετρο παντων χρημάτων ο θεός


όσο για το
εχουν μεταλλαχθει τοσο πολυ που οποιαδηποτε αναγωγη των 2 κοσμοθεωριων που αναφερεις στο σημερα ειναι αδοκιμη!
ναι, έχουν συν-χωνευτεί , συμβιβαστεί έχουν μεταλαχθεί..

[freak]

απο οσο ξερω στην αρχαιοελληνικη θρησκεια νεραιδες δεν υπαρχουν. συμβολικα δε οι αγιοι κ οι προφητες μπορουν να παρουν την θεση διαφορων ημιθεων, θεων, μουσων, κλπ... αλλωστε παρολη την λατρεια σε αλλους θεους ο διας ηταν ο αρχηγος της πιστης.

επισης ξανατονιζω. αλλο το αρχαιοελληνικο θρησκευμα κ αλλη η αρχαιοελληνικη φιλοσοφια. καταρχην οι εβραιοι δεν ειναι χριστιανοι.. αρα το να θεωρουμε τον χριστιανισμο ως εν δυναμη φιλοσοφια τους το θεωρω λαθος. για την ακριβεια θεωρουν τον χριστο, απο οσο γνωριζω, ως ενα απλο μυστη της καμπαλα.. ας παρουμε την εβραικη φιλοσοφια κ εκει θα δουμε οντως ποια η σχεση της με την ελληνικη κ ποια οχι..
γιατι αυταρχισμο κρυβει κ το δωδεκαθεο μεσα του... οπως κ μισος, κ εκδικηση, κ ιντριγκες...

επισης μην ξεχναμε κ τις διαφορετικες ιστορικες συνθηκες των εβραιων.. ενα λαο χωρις πατριδα για πολλα χρονια, κηνυγημενο κ βασανισμενο με τους χειροτερους τροπους... οπως επισης ας μην λησμονουμε το οτι πολλοι μεταγενεστεροι των αρχαιων ελληνων φιλοσοφοι ηταν εβραιοι (ενδεικτικα αναφερω τον μαρξ κ τον φρουντ, η ακομα κ τον αινσταιν - για τον τελευταιο εχω μια μικρη αμφιβολια.. αλλα πολυ μικρη)...

energiser προσωπικα διαχωριζω τα λογια του χριστου (αυτα που θεωρουνται ως λογια του) απο την χριστιανικη πιστη. τα λογια του χριστου ειχαν ως κεντρο τον ανθρωπο αλλα η πραγματωση τους σε θρησκεια κατεληξε να εχει ως σκοπο την εναρετη ζωη προς τερψην καποιου θεου με ανταμοιβη τον παραδεισο μεταθανατια.. αναλογα κ στο δωδεκαθεο οπου επρεπε κ εκει να ζεις αναλογα με τις προσταγες των θεων....χωρις να γνωριζω θεωρω οτι καθε θρησκευτικο συστημα μονοθειστικο η πολυθειστικο δεν διαφερει ως προς τον σκοπο του.. μπορει θεωρητικα να υποθετουμε οτι το κεντρο ειναι ο αν8ρωπος αλλα στην ουσια κεντρο ειναι το 'κεντρο' της εκαστοτε πιστης που εγκαλει το αντικειμενο να φερθει αναλογα με τις 'προσταγες' του/της.

ουτε θεους ουτε αφεντες λοιπον.

συντροφικα.

[Nikos28]

Η αρχαιοελληνική σκέψη δεν είναι μονολιθική. Άλλο είναι το κοσμοείδωλο των πλατωνικών, άλλο των κυνικών, άλλο των επικούρειων, άλλο των στωικών κλπ. Ωστόσο, όλα αυτά τα συστήματα έχουν σαν κοινό την ανθρωποκεντρικότητα και την αντίληψη ότι ο άνθρωπος μπορεί να βρεί την αλήθεια με βάση τις γνωστικές του ικανότητες και όχι με τη χάρη ή το έλεος του Θεού. Αναμφίβολα, η θρησκεία έπαιζε σημαντικό ρόλο στη ζωή των αρχαίων Ελλήνων αλλά αυτοί, όμως, δεν είχαν ούτε κάποιο παντοδύναμο ιερατείο, ούτε δόγμα (γι' αυτό, άλλωστε, υπάρχουν και τόσοι μύθοι με θεούς, θεές, νύμφες, ήρωες κλπ) ούτε και κάποιο άκαμπτο δεκάλογο...
Στην εβραική θρησκεία ο Θεός είναι παντοδύναμος εξ αρχής και εξ ορισμού: Δημιουργεί τα πάντα εκ του μηδενός και απαιτεί τυφλή υπακοή (Εγώ ειμί Κύριος ο Θεός σου...ουκ έσονται σοι θεοί έτεροι πλην εμού). Στην ελληνική, οι θεοί γίνονται παντοδύναμοι αφού πρώτα νικήσουν τους Τιτάνες. Και δεν υπάρχουν εξ αρχής: Ο Ησίοδος, π.χ, θεωρεί ότι στην αρχή έγινε το χάος (Θεογονία) και όχι ο Δίας ή ο Κρόνος. Άλλο παράδειγμα είναι οι προφητείες: Ναι μεν υπήρχαν και στην αρχαία Ελλάδα (π.χ Πυθία, Σίβυλλα) αλλά, τελικά, δε διαμόρφωσαν την εικόνα του αρχαιοελληνικού πολιτισμού τόσο όσο οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης για τους Εβραίους.
Είναι αλήθεια ότι, σε γενικές γραμμές, ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός είναι ανθρωποκεντρικός και γνωστικός ενώ ο εβραικός είναι θεοκεντρικός και αποκαλυπτικός. Ο χριστιανισμός, που δεν έχασε ποτέ την εβραική του φυσιογνωμία, επηρεάστηκε, όπως ήταν φυσικό, από τον ελληνισμό (που δέσποζε εκείνη την εποχή) και κυρίως από τον πλατωνισμό. Άλλωστε, εκεί οφείλεται και η διαφορά που υπάρχει στο πνεύμα μεταξύ Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, παρόλο που η δεύτερη ξηπήδησε από την πρώτη...
Προσωπικά, πιστεύω ότι χρειάζεται τόσο η γνωστικότητα όσο και ο αποκαλυπτισμός. Οπότε, σαν κοσμοθεωρίες, αυτά τα δύο περισσότερο συμπληρώνονται παρά συγκρούονται. Και, σε τελική ανάλυση, το πρακτέο είναι κοινό: Απλώς, στη Βίβλο, αυτό καθορίζεται από το Θεό ενώ στην αρχαιοελληνική κουλτούρα, από τη Φρόνηση.

[freak]

ευχαριστω για την αναλυση νικο.. ομολογω οτι για το συγκεκριμενο θεμα δεν γνωριζω πολλα ... απλα επεμενα στην διακριση χριστιανισμου απο την εβραικη φιλοσοφια κυριως λογω προσωπικων συζητησεων που ειχα με ατομα εβραικου θρησκευματος οπου μου τονισαν την διαφορα αυτη (για αυτο κ ανεφερα το οτι ο χριστος για αυτους θεωρειται απλος μυστης της καμπαλα... πως αποτελει δηλαδη ενα κομματι της εβραικης σκεψης κ οχι το συνολο της).
ανεφερα τις ιστορικες συνθηκες των εβραιων γιατι σε χαλεπους καιρους το ιερατειο ειναι οτι πιο ευκολο να δημιουργηθει.. δες μονο την εξουσια που εχουν αυθαιρετα καταλαβει οι παπαδες απο την δημιουργια του ανεξαρτητου ελληνικου κρατους κ μετα. (ο σωκρατης στην απολογια του δεν ειχε κατηγορηθει οτι διαφθειρει τους νεους της πολης κ τα χρηστα/θρησκευτικα ηθη? ενα παραδειγμα ιερατειου, πολυ απλοικο ισως)
περι κοσμοειδωλων συγκεκριμενα δεν μπορω να σου απαντησω [... καποια απο αυτα εχουν κατηγορηθει για ολοκληρωτισμο κ αυθαιρετα συμπερασματα, οπως του πλατωνα κ του αριστοτελη (υπαρχει το 'Η ανοιχτη κοινωνια κ οι εχθροι της' του Καρλ Ποππερ που μου ερχεται τωρα προχειρα στο μυαλο)]. .. οπως λες κ εσυ ποικιλουν... αγνοω ομως τι ισχυει στην εβραικη φιλοσοφια.. οσο για τον χριστιανισμο δεν περιμενα να υπαρχει ποικιλια μιας κ ο ιδιος αποτελει ενα κοσμοειδωλο στο συνολο του.. βεβαια στην πορεια σχηματιστηκαν παρακλαδια (ορθοδοξοι, καθολικοι, διαμαρτυρομενοι, πρεσβυτεριανοι, κουακεροι, πουριτανοι, μορμονοι, ιεχωβαδες κ δεν ξερω 'γω τι αλλο) με αποτελεσμα το συστημα λατρειας να μεταβληθει (μετρουν αυτα για κοσμοειδωλα?).οπως επισης κ οτι οι εβραιοι δεν προφερουν το ονομα του θεου (τωρα για αυτο εχω ακουσει πολλα.. δεν το ξερουν, δεν το λενε απο σεβασμο... παντως η εβραικη θρησκεια βρηθει συμβολισμων κ αποκρυφισμου οπως κ η αρχαιοελληνικη).

μια διαφορα παντως που παρατηρω εγω ειναι η επαφη των αρχαιοελληνικων θεων με τους ανθρωπους... απο σεξουαλικη μεχρι συντροφικη/φιλικη/συμβουλευτικη/εκδικητικη... αντιθετα στον χριστιανισμο συγκεκριμενα η μονη επαφη απο οσο δυναμαι να γνωριζω ειναι με τον θεο στον ρολο του εκδικητη, αφεντη η συμβουλατορα/πατερα... θεωρω υπερ της αρχαιοελληνικης θρησκειας αυτην την διαπλοκη θεων κ ανθρωπων... αν κ οι δυο εχουν ενα κεντρικο προσωπο ως ηγετη της πιστης (θεος κ διας)..
 τα 'χω λιγο μπερδεμενα τωρα κ δεν εχω κ χρονο πολυ στην διαθεση μου... α κ κατι αλλο... περαν του πως εχει μεταφερθει στην εποχη μας η διδασκαλια του χριστου (με την προυποθεση οτι οντως αποτελει υπαρκτο ιστορικο προσωπο) θα το εκτιμουσα αν εγραφες νικο καποια πραγματα για το οτι οι αρχαιοι ελληνες ενω ειχαν μια τοσο δομημενη κ ισχυρη (οχι μονο σε αποψη πιστεως αλλα κ σε εξουσιας των θεων στη ζωη τους) θρησκεια δεν ειχαν ενα ιερατειο.. πιστευαν οτι δεν χρειαζεται καποιος να μεσολαβησει μεταξυ αυτων κ των θεων τους, εν αντιθεσι με τον χριστιανισμο η ακομα κ τον εβραισμο που προυποθετει αυτην την υπαρξη μεσαζοντα?

συντροφικα.

υγ. αληθεια, ισχυει το οτι υπαρχει ευαγγελιο (το ονομα του μου διαφευγει αυτην την στιγμη) που αναφερει οτι ο χριστος δεν ηθελε τον κοσμο στην εκκλησια μιας κ πιστευε οτι η εκκλησια ειναι μεσα στον καθενα κ οχι ενα κτιριο με παπαδες?

[energizer]

...ειναι αληθεια οτι αντικατασταθηκε ενας εκ των ευαγγελιστων!!!
...μου διαφευγει & μενα το ονομα...
 :?
...οφειλω να ομολογησω οτι το θεμα εχει παρει διαστασεις & δηλωνω περιχαρης της συμμετοχης...
 :wink:

[Bijoux]

...
...οφειλω να ομολογησω οτι το θεμα εχει παρει διαστασεις & δηλωνω περιχαρης της συμμετοχης...
 :wink:

δώσε ένα φιλάκι ντε χεχεχεχε

+

φρικ για απόκρυφα μιλάς;
ο χριστιανισμός θα πρέπει να είναι η ''οδός'' ''η εκκλησία''  ο ''στύλος''
και η εδραίωση της αλήθειας

[Nikos28]

Φίλε freak,
τα χριστιανικά παρακλάδια δεν είναι, κατ' εμέ, αυτοτελείς κοσμοθεωρίες, εφ' όσον έχουν όλα τους σα σημείο αναφοράς την Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Κι αυτό παρόλο που έχουν διαφορετικό, εν μέρει, τυπικό, ιστορικές καταβολές, έμφαση σε επιμέρους σημεία κλπ.
Τώρα, στο θέμα του ιερατείου των αρχαίων Ελλήνων... η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν κάποια ιερατεία (όπως των Ευμολπιδών στα Ελευσίνια Μυστήρια ή των Βουταδών), ο ρόλος τους, όμως, ήταν τριτεύων. Αυτό, όπως και η έλλειψη δόγματος (άλλωστε, δόγμα και ιερατείο πάνε μαζί) οφείλεται, κατ' εμέ, σε 3 πράγματα: α) στον κατακερματισμό της ισχύος στον Ελλαδικό χώρο (πληθώρα πόλεων και θεσμών, με συνακόλουθη αδυναμία συγκέντρωσης όλης της εξουσίας σε ένα φορέα) β) στη διαμόρφωση του Ελλαδικού χώρου (βουνά, νησιά κλπ) που συντέλεσε σ' αυτόν τον κατακερματισμό (εξ ου και η ύπαρξη πόλεων-κρατών) και γ) στην ηπιότητα των κλιματικών δεδομένων καθώς και στη σπανιότητα ''χαλεπών καιρών'' που προανέφερες. Πράγματι, όπως ένας άνθρωπος είναι πολύ πιο πιθανό να στραφεί στη θρησκεία όταν αντιμετωπίζει (ή αντιμετώπισε) μεγάλες δυσκολίες, έτσι κι ένας λαός... ήταν φυσικό να αναπτύξουν οι Εβραίοι μια τόσο αυστηρή θρησκεία, από τη στιγμή που ήταν, συνέχεια, πότε δούλοι (σε Αιγύπτιους, Βαβυλώνιους, Πέρσες, Έλληνες κ.ο.κ) και πότε εξόριστοι. Έπρεπε, λοιπόν, να αναπτύξουν στο συλλογικό ασυνείδητό τους κάποιον αμυντικό μηχανισμό. Κι αυτό που δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν πολιτικοστρατιωτικά, το εξασφάλισαν θρησκευτικά (μια αίσθηση ταυτότητας, ελευθερίας, προορισμού κλπ). Οι αρχαίοι Έλληνες, από την άλλη, είχαν μια πολύ καλύτερη ιστορική μοίρα κι έτσι, σε συνδυασμό και με τους άλλους παράγοντες που προανέφερα, δεν ένοιωσαν την ανάγκη να εναποθέσουν τη ζωή τους σε κάποιο Θεό, δόγμα, ιερατείο κλπ.
Τώρα, το ζήτημα της διαπλοκής θεών-ανθρώπων είναι τεράστιο και δε νομίζω να εξαντλείται σε όρους καλού-κακού, συν-πλην κλπ. Σε όλες τις κοινωνίες, οι θεοί εξυπηρετούν κάποιο ρόλο και αποτελούν μια μορφή αντίδρασης στην τυχαιότητα της ζωής. Από αυτήν και μόνο την άποψη, η ύπαρξή τους αποτελεί μια πράξη πολιτισμού. Αυτό, όμως, είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα. Αν θέλεις, το συζητάμε...

Φιλικά

[Nikos28]

...

δώσε ένα φιλάκι ντε χεχεχεχε


 :lol:  :lol:  :lol:

Σε ποιόν απ' όλους;

[Bijoux]

σε όλους νίκο :lol:

[oti]

ομολογώ ότι δεν ενόησα το θέμα διαβάζοντας την αρχική τοποθέτιση....
Αλλά τιμής ένεκεν για το  μπιζουάκι να κολλήσω μια καλησπέρα
και ότι βάλει ο νους του ανθρώπου

[Bijoux]

ομολογώ ότι δεν ενόησα το θέμα διαβάζοντας την αρχική τοποθέτιση....
Αλλά τιμής ένεκεν για το  μπιζουάκι να κολλήσω μια καλησπέρα
και ότι βάλει ο νους του ανθρώπου

μέλι μέλι και να μην σε μέλει    
χαίρομαι που σε ξαναβλέπω

[energizer]

...ξεκινησε απο το "ελληνικη παιδεια" & μεταλλαχθηκε σε αναλυση θρησκευτικου προσανατολισμου...
...ανθρωπο ιερατεια...εξουσια..."αληθειες"...αποψεις...
...μπορεις να τοποθετηθεις επι παντος...
 :wink:

[freak]

επιστητου.... η μη.