Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,373
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,324
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 472
  • Online ever: 1,061 (Οκτωβρίου 10, 2023, 08:28:42 ΠΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
  • Users: 1
  • Guests: 538
  • Total: 539
  • Leon

Αρλέτα!

Ξεκίνησε από blue-roses, Φεβρουαρίου 05, 2007, 10:52:27 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

blue-roses

Το πάτωμα

Κοντά στα κύματα θα κτίσω το παλάτι μου
θα βάλω πόρτες μ’ αλυσίδες και παγώνια
και μες τα κύματα θα ρίξω το κρεβάτι μου
γιατί κι οι έρωτες μου φάγανε τα χρόνια

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια

ξυπνάω μεσάνυχτα κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω ποιος σου το ‘πε αδυναμία
που λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο τον κόσμο στα σημεία
Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια

blue-roses

Άσε δεν είναι τίποτα

Άσε δεν είναι τίποτα
είναι που χει απόψε νοτιά
κι όταν φυσάει σαν τραύμα πονάει
εκείνη η παλιά μοναξιά

Είναι που έρημη μες τα φιλιά
κάνει μπλακ άουτ η καρδιά
και βρίσκομαι μόνο εγώ από εδώ
κι όλοι οι άλλοι απ’ την ‘αλλη μεριά

Απ’ την άλλη μεριά του καθρέφτη
η ζωή σαν παράτα περνά
περνά η ζωή σιωπηλό καρναβάλι
ακόμα κι εσύ είσαι απόψε απ’ την άλλη

Απ’ την άλλη μεριά του καθρέφτη
η ζωή σαν παράτα περνά
και συ στην γιορτή της μαζί της
κι εγώ πουθενά

Απ’ την άλλη μεριά του καθρέφτη
η ζωή σαν παράτα περνά
περνά η ζωή σιωπηλό καρναβάλι
κι εγώ σε φωνάζω μα είσαι απ’ την άλλη

Απ’ την άλλη μεριά του καθρέφτη
η ζωή σαν παράτα περνά
κι εσύ είσαι παιδί της
και φεύγεις μαζί της μακριά

Άσε δεν είναι τίποτα
είναι που χει απόψε νοτιά
κι όταν φυσάει σαν τραύμα πονάει
εκείνη η παλιά μοναξιά

seagull

blue-roses μια και μας θυμησες τετοιες μυρωδιες ...
Στα αφιερωνω ~..να σαι καλα :)


Προχθες αργα στο μπαρ το ναυαγιο
βρεθηκα να τα πινω με εναν αγιο
καθοτανε στο διπλανο σκαμπο
και κοινωνουσε με ουισκι και νερο



Αγάπησα τον ανεμο
τάδέσποτα σκυλια
τους δρομους που με παιρνουνε
για να ξεχνω την πικρα
και κεινα κει τα ομορφα
σιωπηλα παιδια
που βαφουνε τα χειλια τους
και χανονται τη νυχτα

Αγάπησα τα ονειρα
που τα πνιξε η ζωη
αυτα που δεν πεταξανε
και ονειρα θα μεινουν
 και κεινους τους παραξενους
του κοσμου ναυαγους
που αρνηθηκαν πεισματικα
ενηλικες να γινουν
Αγαπάω τη βροχη και τα τραγουδια που μιανε για αλητες


Δεν θελω απο σενα
Τιποτα ναναι πιο βαρυ
Απ' τον αφρο της αγριας θαλασσας
Δεν θελω  απο σενα
Τιποτα ναναι πιο ελαφρυ
Απ' το φτερο της αγριας μελισσας

Εγω απο σενα θελω
μονο μια εκδρομη
Μια αναπνοη
Στο φως μια διαδρομη

Εγω απο σενα θελω
Μονο τ' ονειρο
Σημερινό
Κι ασε τ' αυριο γι' αυριο

538 Επισκέπτες, 1 Χρήστης