Αρλέτα!

[blue-roses]

Batida de coco        
 
Όταν χώρισε η Φρίντα το Γιάννη
στα μπαράκια που έπιανε ντόκο
όποιος κι αν τη ρωτούσε τί κάνει
απαντούσε]

[blue-roses]

Συγνώμη που σας κούρασα!
Απο λάθος πρίν αντί για απάντηση
άνοιγα το ίδιο θέμα.

[blue-roses]

 Αγαπάω τη βροχή        
 
Αγάπησα τον άνεμο
τ' αδέσποτα σκυλιά
τους δρόμους που με παίρνουνε
για να ξεχνώ την πίκρα
κι εκείνα κει τα όμορφα
και σιωπηλά παιδιά
που βάφουνε τα χείλη τους
και χάνονται στη νύχτα

Αγάπησα τα μάτια σου
που ήταν σαν κρασί
και τις ασπρόμαυρες σκιές
που γέμιζαν οθόνες
κι εκείνες τις πολύπλοκες
της μνήμης μυρωδιές
που αφήνουνε στο διάβα τους
οι Γερασμένες πόρνες

Αγάπησα τα όνειρα
που τα 'πνιξε η ζωή
αυτά που δεν πετάξανε
και όνειρα θα μείνουν
κι εκείνους τους παράξενους
του κόσμου ναυαγούς
που αρνήθηκαν πεισματικά
ενήλικες να γίνουν

Αγαπάω τη βροχή
και τα τραγούδια που μιλάνε
για Αλήτες

 

[blue-roses]

Ανατολικά της Εδέμ        
 
Αχ, τίποτα πια δεν ζητώ
απόψε αυτό μου είναι αρκετό
εσύ στης καρδιάς τον ρυθμό να χτυπάς
κι εγώ να μην ξέρω ποιόν ίσκιο ρωτάς

Αχ. μια φορά κι έναν καιρό
όταν ρωτούσα ποιόν έχω Θεό
μου τραγουδούσε η μαμά
τα βράδια στα σκοτεινά]

[blue-roses]

Άφκιαστο κι αστόλιστο        
 
Άφκιαστο κι αστόλιστο
του χάρου δεν σε δίνω
στάσου με το ανθόνερο
την όψη σου να πλύνω

Το στερνό το χτένισμα
με τα χρυσα τα χτένια
πάρ'τε απ' την μανούλα σας
μαλλάκια μεταξένια

Μήπως και τον χαροντα
καθώς θα σε κοιτάξει
του φανείς αχάιδευτο
και σε παραπετάξει

Κι αν διψάσεις μην το πιεις
από τον κάτω κόσμο
το νερό της αρνησιάς
φτωχο κομμένο δυόσμο

Μην το πιεις και ολότελα
και αιώνια μας ξεχάσεις
βάλε τα σημάδια σου
τον δρόμο να μην χάσεις

Και στο σπίτι τ'άραχνο
γυρνώντας ω ακριβέ μας
γίνε αεροφύσημα
και γλυκοφίλησέ μας

 

[blue-roses]

Γέλα μωρό μου        
 
Η νύχτα είναι για τους γυάλινους
η μέρα είναι για τους ατσάλινους
γυαλί κι ατσάλι ήλιος και χιόνι
τη νύχτα τραγουδάει το αηδόνι

Γέλα μωρό μου γέλα φως μου
θρύψαλα όλα αυτού του κόσμου
Γέλα μωρό μου γέλα φως μου
θρύψαλα όλα αυτού του κόσμου

Έχεις ρυθμό κρυμμένο ήχο
θα σε τυλίξω σ' ένα στίχο
μισό ρεμπέτικο βαρύ και σέρτικο
μισό μεράκι μισό μαράζι να τρέμει και ν' αναστενάζει

Γέλα μωρό μου γέλα φως μου
θρύψαλα όλα αυτού του κόσμου
Γέλα μωρό μου γέλα φως μου
θρύψαλα όλα αυτού του κόσμου


 

[blue-roses]

Δέκα στρατιώτες        
 
Δέκα στρατιώτες κι ένας λοχαγός
βγήκανε παγάνα πρίμος ο καιρός
άρβυλα παλάσκες χλαίνη γυλιός
και στην άλλη άκρη ο κακός εχθρός

Ένα δύο τρία σβήστε το φακό
έχω μεσ' στη φούχτα τον αυγερινό
λαλα λαλα λα λα λα λα λα
λαλαλα λαλαλα λαλαλα λαλαλα λαλαλα

Δέκα στρατιώτες μ' ένα λοχαγό
βγήκανε κυνήγι πιάσανε λαγό
στρώσανε τραπέζι ρίξαν τουφεκιές
κρέμασαν τη χλαίνη στις αλυγαριές

Ένα δύο τρία πιάσε το χορό
δεκαπέντε χρόνια έχω να σε δώ
λαλα λαλα λα λα λα λα λα
λαλαλα λαλαλα λαλαλα λαλαλα λαλαλα

 

[blue-roses]

Είμαι καλός, είμαι κακός        
 
Δε χωράει το κορμί μου σ' έναν έρωτα
Σ' ένα τόπο δε χωράει η ψυχή μου
Είναι η τύχη, είναι η ράτσα, είναι η μοίρα μου
στο ταξίδι να σκορπάω τη ζωή μου

Στη βροχή και στον αέρα ψάξε να με βρείς
Είμαι γιός της νύχτας, της φωτιάς εγγόνι
Είν' η μάνα μου βαθιά κι αγιάτρευτη πληγή
κι ο πατέρας μου το πάθος που σκοτώνει

Είμαι καλός, είμαι κακός
Είμαι σκοτάδι, είμαι φως
Είμαι χορός ερωτικός
Κι όταν σ' αγγίζω γίνομαι άγριος ποταμός


 

[blue-roses]

Εκδρομή        
 
Δε θέλω εγώ από σένα
παραμυθάκια να μου πείς
λόγια μεγάλα και ψέμματα
δε θέλω εγώ απο σένα
παραμυθάκια να μου πείς
πράγματα τις νύχτας
και μπερδέματα

Εγώ απο σένα θέλω
μόνο μια εκδρομή
μια αναπνοή
στο φως μια διαδρομή
εγώ απο σένα θέλω
μόνο τ΄όνειρο
σήμερινο
κι άσε τ΄αύριο γι΄αύριο

Δε θέλω εγώ από σένα
τίποτα να ΄ναι πιο βαρύ
απ΄το φτεράκι μιας μέλισσας
δε θέλω εγώ απο σένα
τίποτα να ΄ναι πιο βαρύ
απ΄τον αφρό
της άγριας θάλασσας

 

[blue-roses]

 Εκτός έδρας        
 
Με την πλάτη πάνω στον τοίχο
με το φόβο μην αποτύχω
σ' ένα ρόλο άχαρο ,βουβό
κι εσύ με γερτό το κεφάλι
να γελάς μ' αυτό μου το χάλι
και να μου τσακίζεις το μυαλό

Βαρέθηκα να παίζω
εκτός έδρας
βαρέθηκα στη μάχη της εξέδρας
να ' μαι θύμα εγώ

Μου 'λεγες γλυκά παραμύθια
μου ' γινες αρρώστεια,συνήθεια
ξέχασα και λόγια και σκοπό
Μου 'πες είμαι αυτό που δε φτάνεις
εσύ ξέρεις μόνο να χάνεις
κι εγώ να σκοτώνω ό,τι αγαπώ

Την κλεισμένη πόρτα ανοίγω
ήρθε η ώρα μου και θα φύγω
η παρτίδα τελείωσε εδώ
κι αν χαθώ σ' αυτό το ταξίδι
θα 'ναι παίζοντας το παιχνίδι
και πληρώνοντας ό,τι αγαπώ
 

[blue-roses]

Ένα κορίτσι λυγερό        
 
Ένα κορίτσι λυγερό
φεγγαροχτυπημένο,
με ζουρνά ξετρελαμένο.

Μεθά χορεύει και πηδά
πάνω από νέφη και φωτιές,
τον ερχομό του τραγουδά
μέσα σε δάση από ιτιές.

Το κορίτσι θα τον φέρει
σ' άγνωστα λημέρια
να χτυπήσει θάλασσες,
να καρφώσει αστέρια.

 

[blue-roses]

Έρχεται κρύο        
 
Κι απόμεινα παιχνίδι σ' ένα
πάρκο που πια κανείς δε
θέλει να το δει. Κι αν κάθομαι
ακόμα και σου γράφω, είναι
γιατί σε πόνεσα πολύ.

Κι απόμεινα μονάχη σ' ένα
τρένο που βγήκε κάποια νύχτα
απ' τη γραμμή. Κι αν κάθομαι
ακόμα κι επιμένω, είναι
γιατί σ' αγάπησα πολύ.

Κοίτα να ντύνεσαι καλά κι
έρχεται κρύο. Ξέρεις, δεν
είπα πουθενά για μας τους δύο.

 

[blue-roses]

Ερωτικό        
 
Κι αν γεννηθείς κάποια στιγμή
Μιαν άλλη που δε θα υπάρχω
Μη φοβηθείς
Και θα με βρείς είτε σαν άστρο
Όταν μονάχος περπατάς στην παγωμένη νύχτα
Είτε στο βλέμμα ενός παιδιού που θα σε προσπεράσει
Έιτε στη φλόγα ενός κεριού που θα κρατάς
Διαβαίνοντας το σκοτεινό το δάσος

Γιατί ψηλά στον ουρανό που κατοικούνε τ' άστρα
Μαζεύονται όλοι οι ποιητές
Και οι εραστές καπνίζουν σιωπηλοί πράσινα φύλλα
Μασάν χρυσόσκονη πηδάνε τα ποτάμια
Και περιμένουν
Να λιγωθούν οι αστερισμοί και να λιγοθυμήσουν
Να πέσουν μεσ' στον ύπνο σου
Να γίνουν αναστεναγμός στην άκρη των χειλιών σου
Να σε ξυπνήσουν και να δεις απ' το παραθυρό σου
Το προσωπό μου φωτεινό
Να σχηματίζει αστερισμό
Να σου χαμογελάει
Και να σου ψιθυρίζει
Καλή νύχτα

 

[blue-roses]

Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι        
 
Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι
κι όσα για σένα είχες ελπίσει
έχουνε τώρα πια όλα σβήσει
η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι

Σκιά ήταν ό,τι για ζωή αγαπήθη
ήχος στεγνός μιάς άδειας λέξης
σαν ήρθε η ώρα να διαλέξεις
είπες ας φράξουν τη φωτιά άλλα στήθη

ποτάμι που έχει μείνει ξερή η κοίτη
πώς να 'χεις έτσι ξεστρατίσει
σου άξιζε σένα αλλιώς να ζήσεις
η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι
η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι


 

[blue-roses]

 Ήσουν παιδί σαν τον Χριστό        
 
Έμπαινες κι έλαμπε το σπίτι
σαν το τριφύλλι τ'ανοιχτό
κι είχες το φως τ'Αποσπερίτη
στα δυο σου μάτια φυλαχτό

Άφηνες πάνω στο τραπέζι
γάλα και μέλι και ψωμί
κι έβλεπα τ'όνειρο να παίζει
στο πελαγίσιο σου κορμί

Σ' ευχαριστώ, σ'ευχαριστώ
ήσουν παιδί σαν τον Χριστό

Κύμα και βότσαλο κι αλμύρα
και καλοκαίρι μου ζεστό
ούτε ένα δάκρυ σου δεν πήρα
στην παγωνιά για να λουστώ

Σ' ευχαριστώ, σ'ευχαριστώ
ήσουν παιδί σαν τον Χριστό