Συνεχίστε την ιστορία

[black_velvet]

...και ξεχύνεται το πλήθος αλαλάζοντας.

[Dharma]

Και τι πλήθος! Γυναίκες, άνδρες και παιδιά... Νέοι , γέροι, μεσήλικες... Ένας αχταρμάς, πολύβουος, άτσαλος, πολύχρωμος! Χειρονομούσαν, φώναζαν, μιλούσαν δυνατά, γελούσαν, αστειεύονταν μεταξύ τους , περπάταγαν, σπρώχνονταν, ζουλιόνταν...  Αλλοι φορούσαν καπελάκια με στα χρώματα της Γκου (εκρού του νεκρού, λαδοκοκκινοκαφεφούξια της Μιραράκη, κίτρινο του χαλασμένου αυγόκροκου), άλλοι φορούσαν Τshirt με τα έθνικά της σύμβολα (τον διαβήτη, το ποδήλατο και την ασπιρίνη)...

[pixie]

Τι νάθελαν στ' αλήθεια όλοι αυτοί? Και για ποιό λόγο είχαν συγκεντρωθεί λοξοπατώντας ό ένας πάνω στον άλλο ανάμεσα στα χαλίκια και τους νερόλακκους της πλατείας?

-'Ακουσα πως ψάχνουν να βρουν τον κομήτη που είχε πέσει στη Γη ή θα πέσει, δεν κατάλαβα καλά! είπε κάποιος...

Και κάποιος άλλος, κρατώντας έναν μεγάλο καθρέφτη, φώναζε πως είχε το αντιφέγγισμα του κομήτη στα μάτια του. Έγινε μια φοβερή αναστάτωση! 'Ολοι κοίταζαν το μαύρο διάστημα πέρα από τον ουρανό...
'Ενας νέγρος έβγαλε τη φυσαρμόνικά του και δοκίμαζε παράξενα ζόρικες νότες...

Ξαφνικά ο ουρανός σκοτείνιασε από ένα σύννεφο πλάσματα που πετούσαν γρήγορα για να χωθούν μέσα στο δάσος.

- Είναι αιγυπτιακές ακρίδες! τσίριξε μια γυναίκα... είναι ένα σημάδι... ρημάζουν τα πάντα πριν από μια μεγάλη καταστροφή!

[Dharma]

Oχι δεν ήταν Αιγυπτιακές ακρίδες, είπε κάποιος άλλος , είναι αστρικά αερόπλοια που τους έχουν κάνει voodoo και ζουν φυλακισμένα σε σώματα ακρίδων... τοχω δει στο σινεμά όταν είχα πάει στην πρωτεύουσα.. Πιστέψτε με.
Ασε τις σαχλαμάρες αντιγύρισε κάποιος άλλος... Δεν είδατε ότι ήταν κοπέλες? Αυτές δεν ήταν ακρίδες αλλά όσες σουταρίστηκαν από το "next top model"... φώναξε κάποιος άλλος.
Α καλέ τρελλοί είστε ?είπε μια όμορφη με λευκό κολάν και μια μπλουζίτσα που έμοιαζε με σουτιέν, και γω σουταρίστηκα από το next top model αλλά δεν πετάω! τι βλακείες λέτε εκεί πέρα...
Ομως τότε ακούστηκε πάλι ο ίδιος δυνατός θόρυβος...

[katinaki]

γύρισαν όλοι έντρομοι...

τι να δουν?

ο Πάγκαλος!
Έσκασε απ' το φαΐ :idea:

[pixie]

Κι όμως όχι! Και κάτι άλλο συνέβαινε... Όλοι ήταν τόσο αναστατωμένοι, με τα μάτια ορθάνοιχτα απ' τον φόβο, σαν να είχε πετάξει κάποιος μπροστά στα μάτια τους μια ωρολογιακή βόμβα! 'Η κάτι ακόμα χειρότερο...

Κάτι μαύρο, κατάμαυρο σαν πίσσα άρχισε να κινείται αργά, αλλά με εντυπωσιακή δύναμη, κάνοντας τη γη να σείεται στο πέρασμά του, πίσω από τα μοντέλα και τον Πάγκαλο που έσκουζε πεσμένος καταγής με μισοκομμένη ανάσα....

Είναι δράκος! Άρχισαν όλοι να τσιρίζουν νιώθοντας ρίγη να διαπερνούν την ραχοκοκκαλιά τους...
Ο δράκος τους παραμυθιού, κοντοστάθηκε και τους κοίταζε έναν-έναν με τα γυαλιστερά του μάτια.

Ξαφνικά, άρπαξε τον κύριο που ονόμαζαν Πάγκαλο παραμάσχαλα και τον πέταξε σε ένα καράβι που ήταν έτοιμο να μπαρκάρει για τη Λιβύη!

[Elenita]

-Μου αρεσει η ζωγραφικη. Συνηθως λατρευω να ζωγραφιζω τοπια και αφηρημενους ανθρωπους.
-Αφηρημενους ανθρωπους; Ρωτησε εκεινη, με περιεργια.
-Ναι. Οταν ο νους τους ειναι χαμενος,σε μερη που μονο εκεινοι μπορουν να πηγαινουν.
-Ενδιαφερον.......Μπορεις να ζωγραφισεις και εμενα; Αυτη την στιγμη; Ρωτησε, με χρωματιστη φωνη..........Εκεινος ξεροβηξε και την κοιταξε με σοβαροτητα. Δυσκολευοταν,  να της απαντησει.

[Elenita]

-Μου αρέσει η ζωγραφικη, ως χομπι. Λατρεύω να ζωγραφίζω όμορφα τοπία, αφηρημένους ανθρώπους.
-Αφηρημένους ανρθώπους; Ρώτησε εκείνη με χρωματιστή, φωνή.
-Ναι. Συμφώνησε, με ευκολία.
-Πώς το κάνεις, αυτό;
-Συχνά οι άνθρωποι χάνονται, σε μέρη που μόνο εκείνοι έχουν την δυνατότητα να πηγαίνουν. Το καταλαβαίνεις, από την έκφραση τους. Τα μάτια τους είναι καρφμένα, σένα σημείο. Ενώ ο νους τους ταξιδεύεις, σε ένα μέρος. Που πραγματικά θέλουν να' ναι εκείνη την στιγμή.
-Μμμμμμμ.......Ενδιαφέρουν. Μπορείς να ζωγραφίσεις και εμένα; Αυτή την στιγμή. Τον ρώτησε. Εκείνος ξερόβηξε, τροπαλά. Την κοίταξε στα μάτια και της απάντησε.......................

[KostasD33]

.......
-   βγάλε τα ρούχα σου …..
να έχω ως υπόβαθρο όμορφου τοπίου τις αρμόνικες καμπύλες του σώματος σου και σε πρώτο πλάνο την αφηρημένη έκφραση της ματιάς σου, που τώρα έχεις ακούγοντας με να σου λέω γδύσου ....

[pixie]

- Ε, τώρα δεν μένει παρά να βγω κι εγώ έξω απ΄τα ρούχα μου... είπε η pixie καθώς μπήκε ολόχαρη να δει τη συνέχεια της γνωστής ιστορίας αλλά από το σημείο του δράκου βρέθηκε σε ατελιέ ζωγραφικής κι από εκεί κατευθείαν σε μπουντουάρ για το γδυτό του θέματος! :mrblue:  :mricy:  



Καλησπέρα! :grin:

[katinaki]

:lol:  :lol:

Οι διεφθαρμένοι πολίτες... φταίνε για όλα. Ρουθούνισε ο Πάγκαλος και άρχισε να επεξεργάζεται την pixie, περιμένοντάς την να γδυθεί  :lol:

[pixie]

:neutral:

Ναι, σωστά... δεν έχω αντίρρηση να γδυθώ, αντίθετα, είναι μια καλή ευκαιρία να προσφερθώ στην τέχνη! είπε η pixie. ;-)

Αλλά πού βρίσκομαι? :roll:

Ροβόλησα κι εγώ στο γκαζάδικο για τη Λιβύη ομού και αντάμα με τον Pagkalo?  

Και τι βλέπω? Και το Katinaki εδώ??? :shock:
Μας πετάξανε στ' αμπάρια για το σκηνικό με τας μωράς παρθένους, φαίνεται... :razz:  :smile: