Τι κάνουμε σύντροφε?

[tristana]

Αναφερόμουν σ' αυτά που γράφεις ακριβώς από πάνω μου.

Τώρα πώς γίνεται κάποιος έξυπνος να έχει βλακώδεις απόψεις
και τ' ανάπαλιν;
Επίσης, ο ανερμάτιστος άνθρωπος κάνει ΜΠΑΜ κυρίως μέσω του γραπτού
λόγου όταν δεν μπορεί να συντάξει μία πρόταση σωστά ή όταν χρησιμοποιεί
ακατανόητα έως σχιζοφρενικά -ΟΚ λέγεται και κακοποίηση σε βαθμό
κακουργήματος- μία υπέροχη, πλούσια, μυθική και αισθαντική γλώσσα
όπως η ελληνική. 'Οταν το πάλαι ποτέ έκανα επιμέλεια σε βιβλία, εκείνο
που ξεχώριζε έναν μεγάλο συγγραφέα από έναν μωροφιλόδοξο που του είχαν πει στο δημοτικό ότι γράφει καλές εκθέσεις ήταν αυτό ακριβώς.
Επιπροσθέτως, παρ' όλο που δεν υπάρχει διαπροσωπική σχέση με κάποιον
που γράφει την άποψή του εδώ, η αντιπαράθεση δεν μπορεί παρά να είναι
προσωπική. Τι θα πει]

[κώστας]

(απάντηση σε ένα κλειδωμένο θέμα)

Εγώ, ως παρατηρητής, μπορώ να παρατηρήσω ότι η προσωπική διαμάχη-αντιπαλότητα, μάλλον να προσφέρει έχει παρά οτιδήποτε άλλο.
Προσωπική διαμάχη λοιπόν απέναντι σ' ένα μουρόχαυλο, αποχαυνωμένο κλίμα.
Επίσης, θεωρώ unfair να κλειδώνει σε ξεχωριστό θέμα, μία απάντηση. Καλό θα ήταν να παρέμενε εδώ...ή αν αυτό ήταν too much για το αποχαυνωμένο lifestyle που προωθείται ( μήπως γράφεται με "ε"; ), τότε, τουλάχιστον, ας πήγαιναν πακέτο οι δύο απαντήσεις]tristana[/b] και του energizer.

[forest48]

Τη γνωρίσαμε τότε που μπαινοβγαίναμε στα «κεντρικά» για να αλλάξουμε τον κόσμο. Σοσιαλισμό θέλαμε όλοι, σε κάτι μικρολεπτομέρειες διαφωνούσαμε, αν η μετάβαση θα γίνει με τα όπλα ή ειρηνικά... κούνια που μας κούναγε!
Η Μαρίνα του Οργανωτικού, άλλο όνομα δεν είχε, στέλεχος, μια πανέμορφη κοπέλα, καθοδήγηση μαζί με τον Καργόπουλο και το Μυριτζή, εντυπωσίαζε με τη συγκρότησή της, τη δράση της και την ομορφιά της. Συμπάθεια του Αντρέα, κάποτε της έκανε καμάκι ο Κουλούρης, έφαγε χυλόπιτα και γλίτωσε...
Σ’ ένα φεστιβάλ της νεολαίας η Μαρίνα χόρεψε ένα ζεϊμπέκικο του φονιά, η γιορτή νεολαίας διαλύθηκε, όλοι μαζεύτηκαν να δουν τη Μαρίνα... Ο Μήτσος ο Κύργιος, ο Γιάννης ο Χρυσάφης εκεί, από κοντά... Κοντά και ο Λαλιώτης, κοντά κι ο Τζουμάκας...
Από τότε, λένε ότι, ο Αντρέας άρχισε να συχνάζει στο Χάραμα για να ακούει τον Τσιτσάνη...
Ύστερα η Μαρίνα χάθηκε. Παντρεύτηκε, διορίστηκε, ξενιτεύτηκε, ποιος ξέρει; Όλοι χαθήκαμε, άλλοι στα όνειρά μας κι άλλοι στους εφιάλτες μας...
Εμφανίστηκε ξανά το 2001, στο συνέδριο που ανάδειξε τον Σημίτη πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, τότε που οι μισοί σύνεδροι μουτζώναν τους άλλους μισούς.
Τα λόγια της τα γράψαν όλες οι εφημερίδες: «Σύντροφοι, το 1974 που μπήκα στο ΠΑΣΟΚ με ξέρατε με το μικρό μου όνομα και ήμουν για σας η Μαρίνα του Οργανωτικού. Τώρα πρέπει να λέω και το επίθετό μου. Η κυρία Μαρίνα Κορδώση. Κυρία και όχι συντρόφισσα. Αλήθεια, τι άλλαξε σύντροφοι; Απλά, δεν γνωριζόμαστε πια...».
Λίγοι χειροκρότησαν τότε. Οι άλλοι συνέχισαν να μουτζώνουν...
Ξαναεμφανίστηκε πάλι στο συνέδριο που ανάδειξε τον Γιωργάκη πρόεδρο. «Σύντροφοι, είμαι η Μαρίνα του Οργανωτικού...». Κανείς δεν τη γνώρισε, κανείς δεν τη χειροκρότησε. Είχε αρχίσει να νυχτώνει...

Τα θυμηθήκαμε αυτά, τώρα που ψάχνουν ηγέτη για να πάρουν την εξουσία και που 13 πανεπιστημιακοί υπογράφουν στήριξη στο Βενιζέλο και άλλος μας λέει γιατί θα ψηφίσει Γιώργο, ίσα Έλληνες, βουρ στον πατσά, εξουσία θέλουν, να την κάνουν τι, αίμα μυρίζει...
Όσοι λοιπόν αναζητούν Ηγέτη και επιζητούν εξουσία, ας απευθυνθούν στον Μήτσο τον Κύργιο, στον Γιάννη τον Χρυσάφη, στη Μαρίνα του Οργανωτικού και στο Νίκο του Τελωνιάτη.

[Pappas10]

Συγνώμη για την πολυήμερη απουσία αλλά οι υποχρεώσεις μου έχουν συσσωρευτική τάση...


 :arrow: Προς Παππά: Καλές και άγιες οι απόψεις σου, μόνο που άλλο είναι η χρηστική πολιτική και άλλο η πολιτική ιδεολογία. Σαφώς και το πρωτεύον για οποιοδήποτε κόμμα στην Ελλάδα είναι να εκσυγχρονίσει το κράτος και να το εντάξει στη σύγχρονη πραγματικότητα. Αλλά αυτό απλά είναι το πρακτικό μέρος του ζητήματος. Όπως πάντα χρειάζεται και η παρουσία μιας ιδεολογίας η οποία θα καθορίζει το που θέλει να οδηγήσει την ελληνική κοινωνία το οποιοδήποτε κόμμα.

Αυτά για τώρα...

Παρακαλούμε μα μεν...

Του που θέλει ένας πολιτικός οργανισμός - λέγε με κόμμα - να οδηγήσει την κοινωνία δεν είναι ανάγκη να καθορίζεται από μία ιδεολογία ρε μαν. Αρκεί και ένα σαφές πλάνο, απελευθερωμένο από όλες τις δογματικές ή άλλες αγκυλώσεις των ιδεολογιών.

Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΠΕΘΑΝΕ... ΖΗΤΩ ΟΙ ΙΔΕΕΣ...

ΠΑΝΑΘΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑααααααααααα

Αφήστε με ήσυχο ρε παιδιά... είναι βαριά η κουβέντα και δεν έχω υπόβαθρο.

[KostasD33]

Τσκ Τσκ Τσκ...τόσες δημοσιεύσεις και ακόμα αρνούμαστε να συλλάβουμε το νόημα. ...

αν συλλαμβάναμε το νόημα με 3 απαντήσεις θα το είχαμε κλείσει το μαγαζί....


τσκ τσκ τσκ....

[Enia]

Πρόσεξε όταν το συλλάβεις να του διαβάσεις τα δικαιώματά του...  

:24:

[energizer]

..εγω παντως διακρινω ανιση μεταχειριση...επειδη δεν ΠΡΟΚΑΛΩ συνομιλητες ευθεως  & αμεσα & θεωρω οτι πρεπει ν' απαντω οταν ΜΕ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ  & ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ προσωπικα!
 :evil:
...τεσπα , ουτως ή αλλως η "συγκρουση" ειναι σε ιδεατο επιπεδο & θ΄αντιπαρελθω της enias & της υποκειμενικης της προσεγγισης επι του "διαξιφισμου"!

 :twisted:


...θα συμφωνησω με τον ΠΟΛΙΤΙΚΟ - ΙΣΤΟΡΙΚΟ αναλυτη (που μπορει να λεει & αρλουμπες!)...οι ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ οπως τις μαθαμε - ακουσαμε - φανταστηκαμε πεθαναν!!!
 
...ελπζω νεες ΙΔΕΕΣ , ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ & πρακτικες προσθαφαιρεσεις τους...να υποκαταστησουν το περιφημο ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟ ΚΕΝΟ του συγχρονου ανθρωπου & την ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ των ανθρωποκοινωνιων!
 :wink:
...ουτε συντροφοι , κουμουνες , κλαδικες , τοπικες , γαλαζια φουλαρια & παραπολιτικες οργανωσεις ουτε  θεοτητες & εξωγηινοι μας σωζουν!
 :cry:
...κοινος νους & ρεαλιστικοτητα!
:salut:

[black_velvet]

Επειδή είμαι πλήρως και απόλυτα απογοητευμένη από κει που μας οδήγησαν οι "ιδεολογίες" των τελευταίων δεκαετίων,...

.... Δεν φταίνε οι ιδεολογίες για την σημερινή μας κατάσταση. Η μη τήρηση των ιδεολογιών στόχων μας έφτασε εδώ που μας έφτασε, ...

Το θέμα στη χώρα μας είναι ότι πότε δεν δοκιμάστηκε κάποια συγκεκριμένη ιδεολογία σε συνθήκες δημοκρατίας....

Χαίρομαι ιδιαίτερα, cna, που πρόσεξες την λεπτομέρεια (όρα εισαγωγικά!) - κάτι που πολλοί συνηθίζουν να παραβλέπουν και απαντούν άλλα αντί άλλων - και ανέλυσες περαιτέρω την σκέψη μου!

[Pappas10]

Απλά ορισμένες παρατηρήσεις που μπορεί να φαίνονται και άσχετες... μπορεί δηλαδή να είναι και παρατηρήσεις-αρλούμπες.

1. Άλλο Δημοκρατία, άλλο "Νομαρχία" (Republic).

Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουν πολλοί. ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΛΛΑ ΣΕ "ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΑ" (Republican). Ποιά η διαφορά με ένα τραβηγμένο παράδειγμα.

Σε μία Δημοκρατία, αν το 51% των συμμετεχόντων θέλει να εξορίσει το 49%, έχει το δικαίομα να το κάνει. Σε μία "Νομαρχία" πάνω από οποιαδήποτε "Δημοτική" πλειοψηφία είναι Ο ΝΟΜΟΣ.  

Γι' αυτό και το πάλαι ποτέ περίφημο άρθρο 114 (τώρα νομίζς είναι το 1214) γράφει "Η ΤΗΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ (sic του νόμου δηλαδή, του κυρίαρχου πολιτικού σταθμιστή) ΕΠΑΦΥΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ". Κράτος (και δύναμη) μας δηλαδή είναι ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Ο ΝΟΜΟΣ, όχι η Λαϊκή πλειοψηφία.

2. Άλλο Ιδεολογία, άλλο πολιτικό σύστημα.

Η ιδεολογία είναι μία δέσμη ιδεών, μία θεωρητική προσέγγιση της κοινωνίας, των δομών της και του τρόπου διοίκησης της. Το πολιτικό σύστημα είναι ΜΟΝΟ η μέθοδος/τρόπος διοίκησης ενός κράτους.  

Η απόσταση μεταξύ Ιδεολογίας και Πολιτικού συστήματος είναι εξ' ορισμού τεράστια, όσο τεράστια είναι και η απόσταση μεταξύ του υπολογισμού της ταχύτητας του φωτός και της επίτευξης της από ένα επίγειο όχημα.

3. Άλλο πολιτικό σύστημα, άλλο διοικητικός μηχανισμός.

Τπ πολιτικό σύστημα είναι ο τρόπος, το "μοντέλο" διοίκησης ενός κράτους. Διοικητικός μηχανισμός είναι τα διάφορα κομμάτια αυτού του μοντέλου. Εϊναι πολύ σημαντικός ο διαχωρισμός γιατί συχνά (και στην Ελλάδα ακόμα συχνότερα) ο διοικητικός μηχανισμός λειτουργεί αντίθετα (και στην ουσία ακυρώνει) από την μέθοδο του πολιτικού μας συστήματος.

Λακωνικά, το πρόβλημα "ΝΟΜΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ" είναι ακριβώς απόρροια της απόστασης μεταξύ πολιτικού συστήματος και διοικητικού μηχανισμού.

Αυτά για την ώρα ως παρατηρήσεις... επειδή δεν έχω και καμία ιδιαίτερη γνώση περί πολιτικής κλπ, μπορεί να λέω και αρλούμπες.

Με εκτίμηση,

Παππάς10 ή κατά κόσμον Μιχάλης.

[freak]

Σκοπός του (ΠΑΣΟΚ) μάλλον ήταν η κατοχή της εξουσίας και η συντήρησή του στην εξουσία, γεγονός που το διολίσθησε σε συντηρητικό κόμμα τελικά.

μα αυτος δεν ειναι ο σκοπος του καθε κομματος; η αναρριχηση (στην), η καταληψη (της), και τελος η παγιωση του στην εξουσια;  ειναι συντηρητισμος αυτος;

Τσκ Τσκ Τσκ...τόσες δημοσιεύσεις και ακόμα αρνούμαστε να συλλάβουμε το νόημα. Δεν φταίνε οι ιδεολογίες για την σημερινή μας κατάσταση. Η μη τήρηση των ιδεολογιών στόχων μας έφτασε εδώ που μας έφτασε, και επιτέλους φτάνει η σύγχυση των ιδεών με τα όνειρα. Δεν φταίει κανείς μας αλλά έχω την εντύπωση ότι κανείς μας πλέον δεν μιλά την ελληνική αλλά την βαβελιακή. Η ιδέα όπως και το όνειρο γεννάται από το μυαλό μεν αλλά έχει σαφή δομή, στόχο και επιστημονική υποστήριξη.

Το θέμα στη χώρα μας είναι ότι πότε δεν δοκιμάστηκε κάποια συγκεκριμένη ιδεολογία σε συνθήκες δημοκρατίας. Όσο για αυτά που ακούγονται τελευταία περί νέας αλλαγής δεν θα σημαίνουν τίποτα εάν δεν συνοδευτούν και με μια ριζική αλλαγή προσωπών, πράγμα που δεν θα συμβεί ποτέ γιατί όλοι οι βουλευτές επηρρεάζουν συγκεκριμένες μάζες πληθυσμού. Εν πάσει περιπτώσει ας αλλάξουν πρώτα τους εαυτούς τους και μετά μπορούν να αλλάξουν και τον κόσμο.

ιδεες χρειαζονται... οχι ιδεολογια... η ιδεολογια (κατ' εμε) ειναι ενα αντιεπιστημονικο συστημα ιδεων που δεν αφηνει τιποτα στην ερευνα αλλα τα εχει ολα απαντημενα... για ολα φταιει η παλη των ταξεων, για ολα φταει το κεφαλαιο, για ολα φταινει οι απατριδες αναρχοσυμμοριται. η λυση ειναι ο θανατος στ' αφεντικα (ή η εξοντωση των διεθνιστων) και διαφορα αλλα... προσφερει ευκολα συμπερασματα και υπαγορευει (καθοδηγει) σκεψη + πρακτικη. και καταληγει σε αυτο που ελεγε ο μαρξ (πως η ιδεολογια ειναι σκλαβια - και ας παρηγαγε ιδεολογια την στιγμη εκεινη)... αυτο που χρειαζομαστε, κατα τη γνωμη μου, ειναι αυτο που λεει και ο pappas10... ιδεες (ή συνθεση ιδεων).

στα περι αλλαγης θα συμφωνησω.


τελος φυσικα η αναγκη (για) αλλα και η ιδεολογια (καθ' αυτη) δεν εχει πεθανει.

[energizer]

ιδεες χρειαζονται... οχι ιδεολογια... η ιδεολογια (κατ' εμε) ειναι ενα αντιεπιστημονικο συστημα ιδεων που δεν αφηνει τιποτα στην ερευνα αλλα τα εχει ολα απαντημενα...

 :wink:

...εχουν μαλλιασει...τα  δαχτυλα μου...
(& ας διαφωνουμε σε παρα πολλα!)
 :twisted:

[cna]

:arrow: Ερώτηση αφελούς: Ιδεολογία δεν είναι το ολοκληρωμένο σύστημα ιδεών οι οποίες είναι συγγενείς μεταξύ τους; Άρα αν εγώ έχω 15 παρόμοιες ιδέες και τις οργανώσω ώστε να είναι εμφανή τα κοινά τους χαρακτηριστικά έχω δημιουργήσει μια ιδεολογία.

 :arrow: Όλες οι ιδεολογίες έχουν την τάση να θεωρούνται αλάθητες από τους πιστούς τους και αυτό εξηγείται από την ανάγκη του ανθρώπου για αυτοδικαίωση δηλαδή την ανάγκη μας να αποδείξουμε ότι είμαστε εξυπνότεροι ή δικαιότεροι από τον διπλανό μας. Ο Μαρξ όπως και άλλοι θεωρητικοί θεωρούσαν ότι υπάρχει πάντα ένα περιθώριο σφάλματος δεδομένου ότι ουδείς αλάνθαστος (άρα ούτε και η ιδεολογία του). Επιτέλους, άλλο η ιδεολογία, άλλο η ιδεοληψία και άλλο η ιδεολαγνεία. Κάτι ακόμα: η διαφορά ανάμεσα σε μια συντηρητική ιδεολογία και σε μια προοδευτική έγκειται στο γεγονός ότι η πρώτη διακατέχεται από έντονη επίδραση ιδεοληπτικών τάσεων (έτσι είναι η φύση, έτσι είναι το σύμπαν, έτσι είναι ο άνθρωπος κ.ο.κ.) ενώ η δεύτερη προέρχεται (συνήθως) από εμπεριστατωμένη επιστημονική ανάλυση γεγονότων και ταυτόχρονα επανεξέταση των βάθρων της ώστε να τείνει να προσεγγίσει κατά το δυνατότερο τον άνθρωπο. Το κακό είναι ότι τελικά όλοι οι φορείς των ιδεολογιών διακατέχονται από κάποιου είδους ιδεοληψία. Γι αυτό όμως δεν φταίνε οι ιδεολογίες αυτές καθ' αυτές. Σίγουρα ευελιξία κάποιου βαθμού θα πρέπει πάντα να υπάρχει.

 :arrow: freak σαφώς και αυτός είναι ο σκοπός του κάθε κόμματος αλλά ο σκοπός του σωστού κόμματος θα πρέπει να είναι η προσφορά ουσιαστικού έργου στην κοινωνία καταρχήν. Η αρπαγή της εξουσίας με οποιοδήποτε μέσο και κόστος είναι ένας από τους παράγοντες που μας έχει οδηγήσει στην σημερινή κατάσταση. Από τις απαρχές του ελληνικού κράτους η μίζα και ο διορισμός είναι τα δύο δεινά που εκλέγουν κόμματα. Το κακό είναι ότι δεν μπορούν όλοι να πριμοδοτήσουν ή να διορισθούν άλλως θα ήμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Εγώ προσπαθώ να κοιτάζω και λίγο πιό έξω από τα μικρά μας σύνορα για να μπορέσω να καταλάβω γιατί επί παραδείγματι οι κεντροαριστεροί κατάφεραν να εκλέγονται επί σειρά ετών στη Δυτική Γερμανία. Ταυτόχρονα η εξέλιξη αυτής της χώρας ήταν ραγδαία και πολύ γρήγορα κατάφερε να επουλώσει τις πληγές του πολέμου. Προφανώς υπήρχε κάποιου είδους ισότητας που δεν απαντάται στην Ελλάδα και επίσης προφανέστερα δεν υφίστατο η έννοια του πολιτικού κόστους.

[Pappas10]

:arrow: Ερώτηση αφελούς: Ιδεολογία δεν είναι το ολοκληρωμένο σύστημα ιδεών οι οποίες είναι συγγενείς μεταξύ τους; Άρα αν εγώ έχω 15 παρόμοιες ιδέες και τις οργανώσω ώστε να είναι εμφανή τα κοινά τους χαρακτηριστικά έχω δημιουργήσει μια ιδεολογία.

Δεν νομίζω ότι η ερώτηση είναι αφελής. Απλά στον ορισμό μπήκαν κάποιες λέξεις κλειδί ("ιδέες συγγενείς μεταξύ τους", "οργανώσω", "κοινά χαρακτηριστικά", "δημιουργήσει"). Αυτή ακριβώς είναι η διαφορά για εμένα

Η ιδεολογία θέλει μία θεωρητική ΠΡΟεργασία και συμβιβασμούς ιδεών. Αντίθετα η ιδέα είναι αυτόνομη.  Ιδέες χωρίς ιδεολογία υπάρχουν. Ιδεολογία χωρίς ιδέες όμως;

Από τη στιγμή όμως που μιλάμε για πραγματικές κοινωνικές και πολιτικές καταστάσεις, η οποιαδήποτε ΠΡΟεργασία ομοιάζει με το στρατηγικό πλάνο. Κανένα δεν αντέχει την σύγκρουση με τον εχθρό.

Εκεί ακριβώς εστιάζεται - κατά τη γνώμη μου - και η θέση κατά της ιδεολογίας και υπέρ των ιδεών. Πρέπει στη χώρα μας να κινούμαστε στον άξονα του βασικού κανόνα της πολιτικής που αναγνωρίζει πως "ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΕΦΙΚΤΟΥ".

Αρκετά βασανιστίκαμε με ανέφικτες δονκιχωτικές "ιδεολογίες" που αποπληρώσαμε σαν λαός με διαψεύσεις ελπίδων. Το τίμημα για την κοινωνία μας ήταν πολύ μεγάλο.

Η κουβέντα μπορεί να πάει χιλιόμετρα μακριά. Και δεν ξέρω κατά πόσο δύναμαι να την ακολουθήσω επί της παρούσης.


Μπορεί να λέω και αρλούμπες.

Με εκτίμηση,

Παππάς10 ή κατά κόσμον Μιχάλης.

[cna]

:arrow: Εγώ από την άλλη θεωρώ ότι αυτή η αποσπασματικότητα των επιμέρους ιδεών είναι που μας έχει καθηλώσει σε μια μίζερη πραγματικότητα. Το ΠΑΣΟΚ που ήταν το μόνο "αριστερό" κόμμα με την ευκαιρία της διακυβέρνησης, αντί να εφαρμόσει μια ορθολογιστική πολιτική, βασισμένη στις ιδέες και την ιδεολογία του, είχε κατά καιρούς ενσωματώσει ιδέες περισσότερο κεντροδεξιές απ' ότι ευαγγελίζεται το όνομά του. Προσωρινά ίσως και να λειτούργησε προς όφελός μας αλλά τί συνέβη στην πραγματικότητα; Η γενιά των γονιών μας μπόρεσε να ζήσει σε συνθήκες οικονομικής ευμάρειας αλλά η δική μας η γενιά είναι καταδικασμένη να ζει υπό συνεχή δανεισμό, μέσα στη μιζέρια, χωρίς ωράρια εργασίας, χωρίς ασφάλιση πολλές φορές και χωρίς να υπάρχει η προοπτική να συνταξιοδοτηθεί στον αιώνα τον άπαντα.

 :arrow: Συνήθως λοιπόν η αποσπασματική υιοθέτηση ιδεών, χωρίς την ύπαρξη ενός γενικότερου πλάνου, αυτό που αποκαλούμε "ιδεολογική γραμμή", δύναται να δημιουργήσει μια προσωρινή ευμάρεια. Αλλά δεν δύναται να διαφυλάξει ότι αυτή η ευμάρεια θα είναι διαρκείας. Το πρόβλημα κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι ότι στην Ελλάδα μας κανείς δεν θέλει να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν ως πολίτη-πολιτικού, όπως και κανείς, σχεδόν, δεν παραμένει πιστός στις ιδέες του και την όποια ιδεολογία του. Αγώνας από το ανάκλιντρο δεν διεξάγεται όπως επίσης και πολιτική χωρίς κάποιο σταθερό σύστημα αξιών. Άλλως υποπίπτει στον τυχοδιωκτισμό.

 :arrow: Επειδή η φράση σου περί πολιτικής του εφικτού μου θύμισε κάποια παρόμοια δήλωση της κ. Διαμαντοπούλου, βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, θα πω μόνο πως μου γέννησε την αίσθηση ότι πρόκειται για ένα ακόμα κουκούλωμα της στροφής προς τα δεξιά που συμβαίνει στο εν λόγω κόμμα. Εφικτό είναι το οτιδήποτε βρίσκεται εντός των ορίων των ανθρώπινων δυνατοτήτων και ικανοτήτων και όχι ό,τι μας επιβάλλεται ως δήθεν μονόδρομος. Τέλος πάντων όλο αυτό μου θυμίζει το γνωστό πάθημα του βάτραχου, τον οποίο αν τον βάλεις απ'ευθείας σε κατσαρόλα με καυτό νερό πηδά αμέσως έξω ενώ αν ζεστάνεις την κατσαρόλα σιγά σιγά ούτε που πρόκειται να καταλάβει ότι έχει βράσει. Αυτό λοιπόν έχει υποστεί ο ανθρωπισμός που διακατείχε τις γεννεές αμέσως μετά τον Β' Π.Π.. Ξεχάσανε τα βάσανα που περάσανε, την αξία που είχε η επαφή με τον γείτονα κ.λ.π. και φυσικά ποτέ δεν μας μετέδωσαν τέτοιες αξίες...

[forest48]

Ακούστηκαν πολλά από πολλούς για το μήνυμα που έστειλε η βάση του ΠΑΣΟΚ στις «αρχηγικές» εκλογές.
Η πιο αισιόδοξη ερμηνεία του μηνύματος ήταν ότι ο λαός του ΠΑΣΟΚ – έστω κι αν ήταν τελικά λιγότερος από το ένα εκατομμύριο και πολύ λιγότερος βέβαια από τους ψηφίσαντες στις βουλευτικές εκλογές – έστειλε μήνυμα-εντολή για ενότητα όλων των δυνάμεων, που διαθέτει η παράταξη, και για συλλογικότερη και αγωνιστικότερη πολιτική δράση.
Σύμφωνα μ’ αυτή την ερμηνεία, ο «αναβαπτισθείς» αρχηγός κανονικά πρέπει να προχωρήσει στο... θαύμα της «μεταμόρφωσης τού Σωτήρος»: να απαρνηθεί τον παλιό του εαυτό, να «αποκολληθεί της μητρός και του αδελφού» του, να αποστρατεύσει τους «ιππότες» της «καθαρότητας» και της αριστεροσύνης, που κράδαιναν επί 55 ημέρες τις «τζουμάκες» τους επί των κεφαλών των υπόπτων για... «δεξιοσύνη», και στο επικείμενο Συνέδριο του κόμματος να προτείνει λύσεις.
Φοβάμαι όμως πως τα θαύματα μας τελείωσαν με την Ανάληψη του Χριστού.
Το «κάστρο» που κινδύνεψε να πέσει στα χέρια του «εχθρού» σώθηκε τελικά από τις 400.000 των πιστών που άκουσαν τις κραυγές «λύκος! λύκος!» (κατά τη γνωστή ιστορία του τσομπανάκου). Το «κάστρο» λοιπόν θα παραμείνει στη... «βασιλεύουσα δυναστεία» σύμφωνα με τις «οικογενειακές παραδόσεις» των νικητών.
Και από δω και πέρα, υποψιάζομαι, πως οι νικητές θα... σφυρηλατήσουν την ενότητα δια της εξουδετερώσεως του «εσωτερικού εχθρού».,
Έτσι θαρραλέως και υπερηφάνως θα οδηγηθούμε «από το όλον ΠΑΣΟΚ» στο καθόλου ΠΑΣΟΚ, για να επιβεβαιωθεί η ιστορική αλήθεια της ρήσης του Γερο-Παπανδρέου ότι «οι νόμοι της κληρονομικότητας δεν ισχύουν εις την Πολιτικήν»!