Ευφυία 'Η Βλακεία??

[κώστας]

Έχω να παρατηρήσω
ότι το 'εκεί' δεν αποκλείει το 'εδώ'.

[pixie]

Ναι, το έχω ξανακούσει από σένα αυτό, κι εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω εσύ τι εννοείς.

Ναι, 'το εκεί δεν αποκλείει το εδώ', και


Όπως και νάχει, γεγονός είναι ότι η δημιουργικότητα συντελείται σίγουρα στα όρια!

Ανάμεσα [πχ.] σε:

Γνωστό - Άγνωστο
Ουσιώδες - Ανούσιο
Καλό - Κακό
Σύγχυση - Έλεγχο
Φως - Σκιά
Έκσταση - Τίποτα
Αγάπη - Κενό
Ισορροπία - Τρέλα
Ασφάλεια - Δέος
Ζωή - Θάνατο

Εκεί - Εδώ

[κώστας]

εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω εσύ τι εννοείς
Μην έχεις παράπονο.
Εγώ δεν καταλαβαίνω
πολύ συχνότερα από σένα
τι εννοείς:
μου αρκεί που καταλαβαίνεις εσύ.

[pixie]

[quote user="κώστας" post="336013"]...μου αρκεί που καταλαβαίνεις εσύ.[/quote]

Aυτό θα πει μεγαλείο!  ;-)

Κι εμένα πάντως μου αρκεί η κατανόησή σου... [Για όποια αποσαφήνιση εδώ είμαστε]


Όσο για τους γρίφους, περιμένω και τη συμμετοχή της blue_mermaidy!

[larus audouinii]

:grin:
Το κυριαρχο κίνητρο στις πράξεις των ανθρώπων είναι το συναίσθημα, το αίσθημα
Το πιστεύω αυτό, και εδώ τουλάχιστον ελπίζω πως συμφωνούμε όλοι  ;-)

[κώστας]

Εγώ ελπίζω να διαφωνούμε πολλοί.

[pixie]

[quote user="larus audouinii" post="336021"]:grin:
Το κυριαρχο κίνητρο στις πράξεις των ανθρώπων είναι το συναίσθημα, το αίσθημα
Το πιστεύω αυτό, και εδώ τουλάχιστον ελπίζω πως συμφωνούμε όλοι  ;-)[/quote]

Εγώ συμφωνώ, πάντως! Εκείνο που με εμπνέει ως βασική ενέργεια - μαγεία και μεταμόρφωση - και παρακινεί τις εικόνες μου βρίσκεται στο χώρο των συναισθημάτων...


Το ψυχικό υλικό είναι ώθηση! Νομίζω πως το συναίσθημα, και το ελεύθερο ξετύλιγμά του, είναι μια τεράστια πηγή γνώσης που μας πάει πιο μακριά από τη λογική και τον ορθολογισμό!

[blue_mermaidy]

Μήπως να γίνει συνοδοιπόρος
η παρατηρητικότητα
και βοηθός το συναίσθημα;

Ο Καθένας Απο Εμάς Με Βάση Το Παρελθόν Ορίζει Ποιός Θα Είναι Ο Βοηθός Και Ποιός Ο Συνοδοιπόρος...Αρκεί Να Το Γνωρίζει...Δίχως Να Τα Αναιρεί Με Αυταπάτες..Όχι Επειδή Απαγορεύται..Αλλά Επειδή Δεν Απαγορεύται..

Όπως και νά 'χει, γεγονός είναι ότι Η Δημιουργικότητα Συντελείται Σίγουρα Στα Όρια!

Ανάμεσα [πχ.] σε:

Γνωστό - Άγνωστο
Ουσιώδες - Ανούσιο
Καλό - Κακό
Σύγχυση - Έλεγχο
Φως - Σκιά
Έκσταση - Τίποτα
Αγάπη - Κενό
Ισορροπία - Τρέλα
Ασφάλεια - Δέος
Ζωή - Θάνατο

Εκεί - Εδώ


Το Εκπληκτικό Είναι Πως Όλα Είναι Ίδια...Απλά Απο Την Αντιθετή Τους Πλευρά..!


Σίγουρα Η Δημιουργικότητα Συντελείται Μέσα Απο Τα Όρια Του Συναισθήματος...
Μόνο Που Αλλάζει Συνέχεια..Αυτό Τη Κάνει Ιδιαίτερα Ελκυστική...
Ας Προσθέσουμε Λοιπόν και:
Συναίσθημα - Λογική

Ζούν Στον Ίδιο Πλανήτη..Η Ισσοροπία Και Των Δύο Οδηγεί Στην Εξέλιξη..
Αλλά Όχι Στα Άκρα...
Τότε Επιλέγεις...Οπότε Μπορεί Το Συναίσθημα να χωρέσει στα Άκρα..;
Έστω ότι μπορεί..Θέλει όμως...;
Το Ίδιο Ισχύει Και Για Τη Λογική..


Παιδιά Η Σηζήτηση Είναι Πολύ Καλή...Ανεβαίνει Ο Πύχης Απέναντι Σε Αυτά Που Γνωρίζω..
Είναι Τιμή Μου Που Συμμετέχω Σε Αυτή Τη Σελίδα Με Εσάς!!

[pixie]

Φιλολογικά καθαρά...

Δεν είναι τυχαίο που αυτές οι τρείς λέξεις: Κίνητρα - Συγκίνηση - Κίνηση έχουν την ίδια ετυμολογική ρίζα!

Αφορούν δε - και οι τρείς - στην βαθύτερη ενέργεια του εαυτού μας αλλά και στην κατανομή της.

Πρώτα θα πρέπει να κατανοήσουμε τα κίνητρα, να φτάσουμε στο σημείο συνάντησης των σκέψεων και του συναισθήματος, να νιώσουμε την αίσθηση της διευρυμένης αντίληψης και να δραστηριοποιηθούμε...

[blue_mermaidy]

Αυτό Που Θέτεις Με Βρίσκει Σύμφωνη...
Τι Γίνεται όμως όταν Όμως όταν Δεν Στοχεύεις......;
                                                 Δεν Αισθάνεσαι...;
                                                             Δε Κινείσαι...;

Μονάχα Βουλιάζεις;;
Πως Φτάνει όμως Ένας Άνθρωπος Στο Σημείο Να Βουλιάζει...;;
Μήπως Ανάκαλυψε Πως Οι Ψευδαισθήσεις Επιπλέουν...;
Είναι Πολλοί Ανεξερέτως Γνώσεων Και Σπουδών Όπου Επιπλέουν...
Τα Κίνητρα Η Συγκίνηση Και Η Κίνηση Τρείς Λέξεις Με Διαφορετικό Περιεχόμενο
                                                                                               Με Κοινό Στόχο...
                                                                                                          Για Μερικούς..
Για Άλλους Είναι Μια Απλή Κατανόμηση..Βάζοντας Αριθμούς..
Προσπαθώντας Να Χώσουν Σε Βιβλία Τις Κινήσεις Του Ανθρώπινου Εγκεφάλου..


Αφότου Έχουμε Βρεί Το Κίνητρο..
Έχουμε Μπεί Στη Διαδικασία Της Συγκίνησης..
Στη Κίνηση Τι Κάνουμε όταν Γνωρίζουμε Πως Συντελεί Με Τη Τρέλα..;
Αναφερόμενη Σε Κινήσεις Βαθυστόχαστων Στοχασμών...

Ευφϋια Βλακεία Τρέλα..
Αυτές Οι Λέξεις Πόσο Κοντά Και Πόσο Απέναντι Βρίσκονται..;

[pixie]

Η κοινωνία μας τείνει ούτως ή άλλως να είναι σχιζοειδής!  ;-)

Πολλοί από εμάς νιώθουμε ότι υποδυόμαστε ρόλους με τους οποίους μάλιστα δεν μπορούμε να ταυτιστούμε συναισθηματικά ή δεν κατανοούμε πλήρως. Είναι απλά σαν να παίζουμε ένα σενάριο στα φώτα της κοινωνικής ράμπας...


Τα γνωρίσματα που αναφέρεις, blue_mermaidy, ανήκουν όλα σε ανθρώπινους χαρακτήρες συνυπάρχοντας πολλές φορές!
Δεν γνωρίζω αν πρόκειται για ψυχώσεις, ανία ή για υπαρξιακό κενό, αν έχουμε αρχίσει να χάνουμε τη λογική μας... αλλά κάποιοι από τους συνανθρώπους μας είναι τόσο εξαιρετικά ευφυείς ώστε συνειδητά πλέον ξεφεύγουν από την αγέλη, υπερβαίνουν, αποφασίζουν να μην είναι καρικατούρες του εαυτού τους!

Εκκεντρικοί?

Εκτός πραγματικότητας?

Τρελοί?

[larus audouinii]

[quote user="κώστας" post="336026"]Εγώ ελπίζω να διαφωνούμε πολλοί.[/quote]

καλέ μου κώστας δεν θα διαφωνήσω μαζί σου, αλλά απεναντίας θα υποστηρίζω τις δικές σου ελπίδες όποιες και αν είναι  :grin:  :grin:  :roll:
Και ευχαριστω για την επισήμανση   ;-)...διαφορετικό το νόημα των λέξεων "αίσθημα" και "συναίσθημα"  
Το σωστο λοιπόν είναι "το κυρίαρχο κίνητρο στις πράξεις των ανθρώπων είναι το αίσθημα"

[blue_mermaidy]

Η Κοινωνία Μας Τείναι Να Είναι Σχιδοειδής..Μέσα Απο Μασκαρεμένα Πρότυπα Και Πουλημένες Ιδέες..
Όταν όμως Συνηδητοποιήσεις Τη Κατάσταση Τρελαίνεσαι..
Τρελαίνεσαι Επειδή Επειδή Ψάχνεις Εκεί Απο Που Οι Άλλοι Περνάνε...
Δε Σε Καταλαβαίνουν...Δείχνεις Κάτι Αόρατο..Ενώ Είναι Ήδη Υπαρκτό...
Πέρνας Απέναντι Απο Μία Ζωγραφιστή Γραμμή Κατανοώντας...
.......Πως Όλα Χωρίζονται Απο Μία Απλή Γραμμή....
Πως Όλη Σου Η Ζωή Ήταν Η Ψευδαίσθηση Πως Ζείς..
.....................Ενώ Ζείς Μονάχα Περνώντας...
Με Αποτέλεσμα Να Βλέπεις Ολόκληρο Το Πλανήτη Να Κάνει Κύκλους....
..................Κάνοντάς Το Ίδιο Και Ο Ανθρώπινος Πλυθησμός.......
..............................................Κύκλους..................................!!!!!

[pixie]

Χμμ... Για μια ακόμα φορά συμφωνώ μαζί σου στο σημείο που λες:

''Περνάς Απέναντι Απο Μία Ζωγραφιστή Γραμμή Κατανοώντας...
.......Πως Όλα Χωρίζονται Απο Μία Απλή Γραμμή....
Πως Όλη Σου Η Ζωή Ήταν Η Ψευδαίσθηση Πως Ζείς..
.....................Ενώ Ζείς Μονάχα Περνώντας...''

Δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει Πεσσόα, αν όχι, να το κάνεις...

Σου διαβάζω κάποιες σχετικές φράσεις του...

Πρέπει να διαλέξω τι απεχθάνομαι - ή το όνειρο που η ευφυία μου μισεί ή τη δράση που η ευαισθησία μου αποστρέφεται.

Τακτοποιώ στη φαντασία μου αναπαυτικά, σαν κάποιος που τον χειμώνα ζεσταίνεται στο τζάκι, μορφές που κατοικούν και είναι σταθερές και ζωντανές, στην εσωτερική μου ζωή. Έχω έναν ολόκληρο κόσμο από φίλους μέσα μου, με δική τους ζωή, αληθινή, καθορισμένη και ατελή.
'Οταν τα ονειρεύομαι όλα αυτά και με φαντάζομαι να τους συναντώ, πραγματοποιώ τα όνειρά μου, λάμπουν τα μάτια μου, ανοίγω την αγκαλιά μου και νιώθω μια ευτυχία πελώρια, πραγματική.

Α, δεν υπάρχει νοσταλγία πιο οδυνηρή από αυτή των πραγμάτων που ποτέ δεν υπήρξαν!

Ζω είναι είμαι άλλος!

'Ενας άνθρωπος μπορεί, εφόσον διαθέτει πραγματική σοφία, να απολαμβάνει ολόκληρο το θέαμα του κόσμου από μια καρέκλα, χωρίς να χρειάζεται να μιλήσει με κάποιον, μόνο χρησιμοποιώντας τις αισθήσεις του...

Είναι η κούραση από τις ψευδαισθήσεις, και απ' ότι περιέχεται σ' αυτές - η απώλειά τους, το ανώφελό τους, η εκ των προτέρων κούραση να πρέπει να τις έχεις για να τις χάσεις στη συνέχεια, η λύπη γιατί τις είχες, η πνευματική ντροπή γιατί τις είχες αν και γνώριζες ποιό θα ήταν το τέλος τους!

[blue_mermaidy]

Τακτοποιώ στη φαντασία μου αναπαυτικά, σαν κάποιος που τον χειμώνα ζεσταίνεται στο τζάκι, μορφές που κατοικούν και είναι σταθερές και ζωντανές, στην εσωτερική μου ζωή. Έχω έναν ολόκληρο κόσμο από φίλους μέσα μου, με δική τους ζωή, αληθινή, καθορισμένη και ατελή.
'Οταν τα ονειρεύομαι όλα αυτά και με φαντάζομαι να τους συναντώ, πραγματοποιώ τα όνειρά μου, λάμπουν τα μάτια μου, ανοίγω την αγκαλιά μου και νιώθω μια ευτυχία πελώρια, πραγματική.


Α, δεν υπάρχει νοσταλγία πιο οδυνηρή από αυτή των πραγμάτων που ποτέ δεν υπήρξαν!

Ζω είναι είμαι άλλος!



Ακριβώς...!!Πιστεύω Πως Αυτό Το Κείμενο Με καλύπτει Απόλυτα..

Δεν Γνωρίζω ΤοΝ Πεσσόα...
(Γενικώς Προτιμώ Τους Έλληνες Φιλόσοφους..Και Σοφιστές..)


Υ.Γ. Γνωρίζεις Πολλά...Είναι Εντυπωσιακό..!!
      Αυτό Ισχύει Με Όσα Άτομα Έχω Συνομιλήσει Διαδικτυακά..