Φοβίες...

[pixie]

[quote user="κώστας" post="341429"]Για κοίτα εκεί καημένη μήπως
την έχεις κολλήσει κι εσύ αυτή τη φοβία
όσο προλαβαίνεις ακόμα.[/quote]
Εγώ πάλι ήμουν σχεδόν βέβαιη ότι το είχες εσύ το ''σκορβούτο''...
Και γιαυτό ήσουν εξαφανισμένος τόσο καιρό!  ;-)

Είσαι καλύτερα τώρα?  :roll: :lol:
'Ανοιξε και κανά παντζούρι να σε δει το φως...

[κώστας]

Και εμένα μου έλειψες.

[pixie]

[quote user="κώστας" post="341432"]Και εμένα μου έλειψες.[/quote]
Δεν έχεις παρά να με πάρεις τηλέφωνο... Τι μου κρύφτηκες στην πιο σκοτεινή γωνιά!
'Ασε πια τις φοβίες!

Να αφουγκραστώ και πάλι τη βαριά, βαθιά, μπρουτάλ φωνή σου!  :razz:  :mrblue:  :mricy:

[kapoia_za]

από φωνή δεν..ε;

[Crazy]

μήτε ακρόαση ...

αλλά μήπως είναι ο μόνος

αν όχι όλοι, οι περισσότεροι κρύβονται πίσω από την ασφάλεια της οθονίτσας τους
και λέει ο καθένας ότι προλαβαίνει ...

περαστικά τους!

[κώστας]

Αλλά από κορμί, φωνάρα.

[pixie]

[quote user="Crazy" post="341454"]μήτε ακρόαση ...[/quote]
Kρεϊζούλι μου!!!
Εσύ, ναι, μπορώ να πω ότι μου έλειψες... :grin:

[κώστας]

Αυτό το ψεύτικο "και πάλι"
προφανώς δεν απευθύνεται σε μένα
αφού γνωρίζεις ότι γνωρίζω πως
δεν έχει υπάρξει ποτέ το "αφουγκραστώ".
Καλύπτεται βέβαια το ψέμμα πίσω
από καρτουνίστικα σχήματα.

Επιπλέον και εν πάση περιπτώσει
ξεβράκωτη δεν σημαίνει ακαταμάχητη.

[pixie]

[quote user="κώστας" post="341492"]Καλύπτεται βέβαια το ψέμμα....[/quote]
Ε, καλά, πόσες φορές θα στο πω ότι το ψέμμα, από τότε που γεννήθηκε, γράφεται με ένα μ? :evil:  :mryellow:  

[quote user="κώστας" post="341492"]Επιπλέον και εν πάση περιπτώσει
ξεβράκωτη δεν σημαίνει ακαταμάχητη.[/quote]
Δεν είναι κανόνας! Υπάρχει μεγάλη δύναμη στη γύμνια...
Παράδειγμα? Αν πρόκειται για την αλήθεια στην ολοκληρωτική απογύμνωσή της, αυτό σημαίνει κάτι όχι απλά ακαταμάχητο, αλλά συγκλονιστικό!

[κώστας]

Όταν μάθεις καλύτερα τα ελληνικά
θα γνωρίσεις -ίσως- τη διαφορά
του "ξεβρακώνομαι" από το "(απο)γυμνώνομαι".
Έως τότε, σου αναγνωρίζω το ελαφρυντικό
ότι η διαφορά αυτή δεν είναι πάντοτε προφανής:
κάποτε υποσκελίζεται το "γυμνώνομαι"
χάριν του ξεβρακώματος.

Όσο για τον κανόνα...
φυσικά και είναι κανόνας.
Και για μένα αλλά και για σένα:
δεν διαπιστώνω να τον αναιρείς.
Ποιον αντιμάχεσαι;
Ποιον παλεύεις να υπερκεράσεις;

[pixie]

[quote user="κώστας" post="341527"]Όταν μάθεις καλύτερα τα ελληνικά...[/quote]
'Αρες, μάρες, κουκουνάρες... :razz:  :lol:
Μήπως εσύ είσαι που κάνεις ορθογραφικά λάθη? 'Ορα το ψέμμα!  :razz:


ΥΓ. Και εννοείται βέβαια πως δεν γίνεται η παραμικρή προσπάθεια υπερκέρασης, ποιός αισθάνεται την ανάγκη να υπέρκειται όταν δεν υπάρχει λόγος...  
Απορώ από πού βγάζεις αυτά τα αφελή συμπεράσματα...

[kapoia_za]

[quote user="pixie" post="341532"]Δυνάστης ο φόβος και πολλές φορές η μεγαλύτερη τροχοπέδη στη ζωή! Λένε όμως πως είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα, αφού πηγάζει ενστικτωδώς από την αυτοσυντήρηση και σκοπό έχει την προστασία μας από τους κινδύνους.

Η φοβία, τώρα, είναι ο παράλογος, διαρκής φόβος μπροστά σε πραγματικές καταστάσεις ή φανταστικές σκέψεις, που στην πραγματικότητα δεν εμπεριέχουν κανένα κίνδυνο!...[/quote]

Ενώ ο φόβος γεννιέται ενστικτωδώς, η φοβία δείχνει να βρίσκει έδαφος στο χώρο της μνήμης.
Ο μεν φοβάται το άγνωστο, η δε τις απαντήσεις..Κι αν σε κάθε απειλή, η άμυνα υπενθυμίζει
την αξία αυτού που προστατεύει, η φοβία πιθανότατα να ευνοείται σε συνθήκες όπου το ένστικτο της αυτοσυντήρησης αδρανεί.

[larus audouinii]

Ενώ ο φόβος γεννιέται ενστικτωδώς, η φοβία δείχνει να βρίσκει έδαφος στο χώρο της μνήμης.
!

Ο μεν φοβάται το άγνωστο, η δε τις απαντήσεις..Κι αν σε κάθε απειλή, η άμυνα υπενθυμίζει
την αξία αυτού που προστατεύει
Ενστικτωδώς, το αίσθημα της αυτοσυντηρήσης  Στις αλλαγές, στον χώρο ή σε κάποιο αντικείμενο ή ότι μας κάνει να νοιώθουμε άβολα ή αποκρουστικά  Μια κατσαρίδα και πολλά άλλα της καθημερινότητας, δεν αποτελούν ουσιαστικά κίνδυνο  

η φοβία δείχνει να βρίσκει έδαφος στο χώρο της μνήμης όπου το ένστικτο της αυτοσυντήρησης αδρανεί.
Στον χώρο της μνήμης ώστε να χτυπάει το καμπανάκι αμύνοντας με την χημεία του οργανισμού λέγοντας, δεν πάει άλλο
Όταν το στρες στον οργανισμό έχει χτυπήσει κόκκινο, έχει εγκλωβιστεί και η φοβία τον πολλαπλασιάζει Χαρακτηρίζονται ως αγχώδεις διαταραχές Αλλά και όταν αυτά τα φοβερά δυσάρεστα συμπώματα συμβαίνουν συχνά μέσα σε κάποιο χρονικό διάστημα Φοβίες αδικαιολόγητες βάση λογικής, που φτάνουν όμως ως τις κρίσεις πανικού  
Νους υγιής εν σώματι υγιεί

[κώστας]

Αν λοιπόν μάθεις καλά τη γλώσσα
-γεγονός αμφίβολο πλέον
μιας και δεν τίθεται θέμα υπερκερασμού-
θα μπορέσεις να αντιληφθείς
την ουσία, την αντιστοιχία,
μεταξύ νοήματος και ήχου.
Για παράδειγμα, ο "φόβος"
δηλώνει γρήγορες αναπνοές
[μεταξύ "φ" και "β" παρεμβάλλονται "ό"-μικρον]
κάτι που δεν συμβαίνει με τη "φοβία".
[η οποία μοιάζει ξεψυχισμένη, τελειώνοντας με δύο κολλητά δίχρονα,"ι" και "α"]

Επί του θέματος,
η απόπειρα εκλογίκευσης του φόβου, της φοβίας
μοιάζει μηχανιστική:
ανακαλύπτω τα "τι", τα "πώς" και τα "γιατί"
πατάω το κουμπί και όλα διορθώνονται.
Μπορώ να την καταλάβω (την απόπειρα)
μόνο ως προσπάθεια να ανιχνεύσω πως
δεν είμαι ο μόνος που φοβάται:
όποιος γράφει εδώ δηλαδή,
έχει τη μύγα[=φόβος] και μυγιάζεται[=φοβάται].

Αλλά υπάρχει κάποιος που δεν φοβάται κάτι;
Αν όχι, δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχει
να αναφερόμαστε σε διάφορες φοβίες
(που ακούμε ότι υπάρχουν)
των άλλων.
Αν ναι, ας μας το πει αυτός ο κάποιος
να γελάσουμε.

Τι φοβάστε περισσότερο·
να γελούν εις βάρος σας ή
να γελάτε εις βάρος των άλλων;

[kapoia_za]

[quote user="κώστας" post="341545"]Τι φοβάστε περισσότερο·
να γελούν εις βάρος σας ή
να γελάτε εις βάρος των άλλων;[/quote]

την υποτακτική ενεστώτα σου.