Βγάζοντας τα Ροζ Γυαλιά!

[pixie]

''Όμως κι αν τούτος ο κάποιος χαθεί, αυτό που μέσα μας φουσκώνει, δεν χάνεται... Μένει εκεί, βασανίζεται και πάντα συνειδητά ή ανομολόγητα ψάχνει για τον αγαπημένο... τον συγκεκριμένο ή τον αόριστο...''


Στη ζωή μας έρχονται διάφοροι επισκέπτες. Δανείζονται απ' τον χρόνο μας, την καρδιά μας... 'Αλλοι φεύγουν πολύ γρήγορα κι εντελώς ξαφνικά όπως ήρθανε κι άλλοι μένουν κι αφήνουν το στίγμα τους.
Κι εμείς, ανάλογα με τα συναισθήματά μας, περισσότερο από την ψυχρή λογική, αποφασίζουμε να κάνουμε μιά στάση και να μοιραστούμε!

Αποφασίζουμε πως κάποιος άνθρωπος είναι κάτι ξεχωριστό για μας και έτσι τον ονομάζουμε Έρωτα!
Ενσωματώνουμε, λοιπόν, στο συγκεκριμένο πρόσωπο τα πάντα και το τυλίγουμε με αναρίθμητα πέπλα στοργής κι εξιδανίκευσης.
Όσα ποθούμε, όσα ο ρομαντισμός της καρδιάς μας αποζητά, μας βάζουν να πιστεύουμε πως εκείνος, ο μοναδικός, είναι που μας εμπνέει την αγάπη!

Πόσο όμως είναι αλήθεια όλο αυτό? Και πού τελειώνει η αυταπάτη?

Η αυταπάτη, έγκειται στο ότι συναντάμε ένα άλλο πλάσμα πάνω στη γη και θεωρούμε αυτή τη στιγμή ορόσημο! Και ξεσπά μέσα μας αυθόρμητα μία ψυχοχημική διαδικασία έλξης, που την ονομάζουμε έρωτα! Πιθανότατα όμως δεν είναι... Εμείς είμαστε!

Μήπως ο 'Ερωτας είναι απρόσωπος?
 
Μήπως, δηλαδή, ο Έρωτας υπάρχει ήδη μέσα μας ως δονούμενο εκρηκτικό στοιχείο κι όταν έρχεται κάποιος, μας αγγίζει με την παρουσία του, με ένα ζεστό βλέμμα, με το χέρι του, με το σώμα του, με τη φωνή του, ξεπηδάει κι αναζητάει να αποδοθεί σε ένα πρόσωπο?


pixie

[κώστας]

Σου έχει τύχει να κουνιέσαι,
να δονείσαι, πες το όπως θες
και να κουδουνάνε τα κέρματα στην τσέπη;
Πέραν της αμηχανίας, πρόκειται περί
ηθικής καταρράκωσης: νιώθεις πολύ cheapις.
Χαλάει ο Έρωτας, ο οποίος ως γνωστόν
είναι πολύτιμος.

[larus audouinii]

Μου έχει τύχει, και χτες το βραδυ συγκεκριμένα να μην παλεύεται εντελώς όμως ο αέρας  :neutral: :twisted:   :lol: ...απίθανο αίσθημα τελικά, εκ του ασφαλούς   Αλλα να κουδουνανε και κέρματα την τσέπη, δεν έτυχε
pixie το εννοείς που γράφεις με αυτούς τους τόνους ωρέ...;  :cry:
Ερωτευτείτε "εσεις" γιατί χανόμαστε  :grin: :grin:  :grin:

[pixie]

[quote user="larus audouinii" post="334523"]
pixie το εννοείς που γράφεις με αυτούς τους τόνους ωρέ...;  :cry:
[/quote]

Μα εντελώς σου λέω!  :grin:

'Εχω ασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα άπειρα... Μην σου πω ότι για μένα: Όλα είναι Έρωτας!!! :idea:  :grin:

Κατ' αρχήν θεωρώ τον έρωτα ελεύθερο συναίσθημα και τον διαχωρίζω από τις δεσμεύσεις, την προοπτική, τις συμβάσεις, τη σκοπιμότητα.

Αναφέρομαι στην ιδεαλιστική, οραματική του μορφή, εκείνη που ως πηγή έμπνευσης, ως αόρατος χυμός, ως χρώμα ιδανικό, ως μορφή αισθησιασμού στη φύση, ως ζεστή πληρότητα, ως έκσταση ζωής, ως υπέρβαση, ως τέχνη, υπάρχει παντού και μας δονεί.
Είναι ενέργεια, ακόμα και σαν σκέψη, και μας δονεί.

Αυτό λοιπόν που λέω είναι ότι ούτως ή άλλως υπάρχει μέσα μας σ' αυτή τη μορφή, έστω και απρόσωπα! Σήμερα πια πιστεύω πως πρώτα υπάρχει ο 'Ερωτας και μετά το ''πρόσωπο''... ;-)


Όσο για το: Ερωτευθείτε... Όχι μόνο συμφωνώ, δεν το συζητώ καν! Επιβάλλεται!
Δηλώνω μάλιστα πολλαπλά ερωτευμένη...  :oops:

[rain]

ή από στίγμα ή από δόνηση θα την πάθουμε την ζημιά στο τέλος. Αλλά ναι ρε συ την καψούρα την έχουμε μέσα μας και όταν επιτύχουμε το κατάλληλο μανουλομάνουλο τα δίνουμε όλα  :mryellow:  :mryellow:  :mryellow:

[larus audouinii]

;-)

---------------------------------
Άσχετο
Μιλήσαμε λίγο αυτές τις μέρες με την Μάγια  Έτυχε λόγω κιαι διάθεσης να μην έχω γνωρίσει προσωπο με προσωπο παρά πολύ ελάχιστα άτομα από το φόρουμ, αυτό μάλλον είναι και πρωτοτυπία μου  ::
Όταν υπάρχει μια ρεαλιστική προσέγγιση, διαφορετική από τις συζητήσεις στο φορουμ είναι ευχάριστο... αλλάζει φυσικά και το τοπίο σε κάποια πράγματα
Η επιθυμία της, όπως μου είπε είναι να μην συμμετέχει στα κοινά εδώ πλέον για τους δικούς της λόγους ..και το μεταφέρω ...Απολυταρχικά ίσως, μεταφέροντας τις σκέψεις μου Δεν θα μου έβγαινε και να μην το κάνω

Το "περίεργο" είναι να φτάνει να αρρωσταίνει κανείς εξαιτίας θεμάτων που άπτονται την σφαίρα μιας κοινότητας διαδικτυακής επικοινωνίας ..είναι γεγονός όμως Και σίγουρα αυτό αφορά ένα μερίδιο μεγαλύτερο από την μονάδα  

Συμπτωματικά με την Μάγια είμαστε και γειτονάκια..τι ανακαλύπτει κανείς.. έχει και ένα σπιτι πολύ κοντα σε μένα και δεν θα χαθούμε
Παρουσίες που περασαν και έφυγαν λοιπόν Απώλειες
Αυτά Αναλογίζοντας την σταγόνα Στον ωκεανό του διαδικτύου  :roll:


Αυτό λοιπόν που λέω είναι ότι ούτως ή άλλως υπάρχει μέσα μας σ' αυτή τη μορφή, έστω και απρόσωπα! Σήμερα πια πιστεύω πως πρώτα υπάρχει ο 'Ερωτας και μετά το ''πρόσωπο''...


Όσο για το: Ερωτευθείτε... Όχι μόνο συμφωνώ, δεν το συζητώ καν! Επιβάλλεται!
Δηλώνω μάλιστα πολλαπλά ερωτευμένη...  

[blue_mermaidy]

Ρόζ...;;....Γυαλιά;;;.....Φοβάμαι μήπως με το χρόνο Δημιουργήσω ρυτίδες...Να Απορρίψουμε και την αντιλιακή..;;;....Χώρια στο ότι με Ενοχλέι και Ο Ήλιος...Σήμερα Άλλωστε δεν είμαι βαμμένη..Να Με Δεί έτσι Ο Κόσμος;;

Τελικά μήπως αυτό συμβαίνει..;;Μήπως φοβόμαστε μη προδοθούμε απο Τον Έρωτα..Μέσα Στο Χρόνο...ή Αναρωτιώμαστε μήπως και Δε Το Βρούμε Σε Εκπτωτική τιμή..Ανάμεσα Σε Άντρες Που Περνάνε Απο το κρεβάτι Μας..;Γράφει πουθενά αναλώσιμο προϊόν..να Αποφεύγεται απο Τον Ήλιο;;
Λίγοι Καταφέρνουν Να Τον Νιώσουν..Ακόμα Λιγότεροι Να Τον Καταλάβουν.....Μα καλά οι περισσότεροι τότε που είναι..σε ποιά κατηγορία μπαίνουν;;

...................Μπαίνουν στη διαδικασία Της Παρακολούθησης.......Αράζουν και απλά Κοιτούν....
....Επειδή κουνιούνται όμως δε συμβάλει απαραίτητα στο γεγονός πως Αισθάνονται και Κάτι........
Μη Ξεγελιέστε......Οι Αυταπάτες είναι Δικαίωμα Των Συναισθημάτων..Για Να Πιστεύουν Πως Αισθάνονται.....''Έγχρωμές Τηλεοράσεις...Ασπρόμαυρη Ζωή..''!

[pixie]

Πόσο συμφωνώ μαζί σου!  ;-)

Ναι, αυτό είναι, ο Φόβος! Από όπου και να την πιάσεις τη λέξη ''Έρωτας'' έχει αιχμές, διακυμάνσεις, βίαιες εκρήξεις, έχει δονήσεις, συναισθήματα και χρώματα...

Εγώ λέω πως είναι τέχνη, έτσι για να μπορώ να αποδίδομαι ακέραια... κι απλά τη σμιλεύω...

[Crazy]

αχ αυτός ο έρωτας κι αυτή η ατέρμονη αναζήτησή του ...
το κακό είναι ότι οι περισσότεροι ψάχνουν ακόμα κι όταν τον έχουν βρει !!!
ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν ή έτσι δηλώνουν ...
αυτό το ανικανοποίητο που κυριαρχεί στους περισσοτέρους ... !
τι να πω ?
εγώ είμαι panda ερωτευμένη !!! κάθε μέρα, κάθε στιγμή !!!
φυσικά οι πιο ευτυχισμένες στιγμές είναι όταν αυτός ο έρωτας έχει ένα πρόσωπο ...
μα δεν είναι απαραίτητο σε μένα για να αισθανθώ αυτή τη βαθιά πληρότητα ...
τη γαλήνη και την ευτυχία !!! ...
είπαμε : καλύτερα ναι, αποκλειστικά όχι.

όσο για τον φόβο ...
κουτός όποιος φοβάται να ερωτευτεί και να αφεθεί σε έναν έρωτα ...
πιο κουτός αυτός που πάει να τον βάλει σε καλούπι ...
πιότερο κουτός αυτός που νοιάζεται για εξωτερικά σημεία και χάνει όλο τον εσωτερικό πλούτο που προσφέρει ο έρωτας ...
αυτά εν τάχη
Δ.

[blue_mermaidy]

Τελίκα τι Είναι Πιο γρήγορο...;
Η αγορά ενός γυαλιού...;...Ή....Προδοσία απέναντι Στον Ήλιο...Μαχόμενος με Το Χρόνο..;
.......Όταν Κρύβουμε ''Κάτι''...Προσπάθούμε Να Το Κρύψούμε Με ''Άλλο''..
Ίσα ίσα για να Καλύψουμε και Τι Δύο Λέξεις..Μην Αποκαλυφθούμε Τελείως...
...Γιατί Αυτή Τη Μία Ζωή Να Τη Κρύβουμε..;
Μήπως όμως Δε Ζούμε γιατί Απλά Επιλέξαμε Το Θάνατο..;
Μάλλον Καλύτερα Ένα Ζευγάρι Γυαλιά....Μπορούμε έστω να Μάθουμε..Απο Τις Εταιρείες..
Ποιές Τριτοκοσμικές Χώρες Εκμεταλεύονται για Να Μας Παρέχουν Αυτά Τα Γυαλία..;
Ας Μη Ξεχνάμε..Κάποιοι Προσπαθούν Ακόμα Να Ζούν..

[pixie]

Έι, εσύ... Κι εμείς, κι εγώ, αυτό κάνουμε: Ζούμε! Χωρίς παρωπίδες και χωρίς γυαλιά!

Γιαυτό φαινόμαστε αλλότρια στοιχεία στα μάτια των άλλων που υπηρετούν τους μηχανισμούς...

Γιαυτό μας βρίζουνε...

Γιαυτό λειτουργούν δηκτικά ή γελάνε σαν κρετίνοι, εκεί που και οι άγγελοι ακόμα θα ήταν συνετοί...


Κάποιοι μάθανε να είναι νεκροί από τώρα, για να μην χάσουν τη βολή τους...

Ας τους χαρίσουμε τις ελεύθερες θέσεις μας να ξαποστάσουν από τις θλιβερές ψευδαισθήσεις  τους...

[blue_mermaidy]

Όταν Αναφέρθηκα Στις Τριτοκοσμίκες Χώρες Δεν Αναφερόμουν Στην Αφρική ή Στην Ασία..
Αναφέρομαι Σε Ανθρώπους Που Πολεμούν Δίχως Ονόματα..
..................Σε Αξίες Με Αξία.....
..................Σε Μυαλά....Με Ξίφη...
..................Σε Ρόλους Συναισθημάτικους....
..................Σε Αφυπνίσεις Δίχως Υπνούς...
..................Σε Λόγους Όπου Με Λόγο Υποστηρίζονται...

..................Σε Νίκες Απο Πολέμους Χαμένες............!!

[blue_mermaidy]

Φτάνοντας Στο Τέρμα Ανακαλύπτεις....
                                  Ζωντανός Όπου Πεθαίνει............;;
                                                  Ή Ήδη Νεκρός..............................;

[black_velvet]

Εξαρτάται.
Από το τι θεωρείς ως "Τέρμα".

Μπορεί να είσαι ήδη νεκρός ενώ βρίσκεσαι ακόμη στην αρχή.
Κι αυτό γιατί πολύ απλά δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να νιώσει. Επομένως, ούτε και να ζήσει.

[pixie]

Κι επειδή το θέμα αυτό κάπως έτσι ξεκίνησε, να διαπραγματεύεται δλδ. τον Έρωτα...

Αν δεν ανοιχτεί κάποιος διάφανος και ανυπεράσπιστος στη μαγνητική δύναμη του έρωτα, με αντίδωρο μόνο την ίδια την ελεύθερη φύση του δίχως άλλες σκοπιμότητες, δεν μπορεί να γευτεί τη ζεστή πληρότητά του! Δεν ζει ολοκληρωτικά αυτό το συναίσθημα!

Το ερωτικό συναίσθημα είναι πολύ δύσκολο να διερευνηθεί κι από την άλλη αποτελεί θεμελιώδη πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης...


Για ορισμένους η έννοια του έρωτα, έχει καταντήσει μια λέξη κενή νοήματος!
Η ασημαντότητα της ζωής σε επίπεδο αξιών, χτυπάει δυστυχώς και τον έρωτα ως αξία. Χάνονται οι πραγματικές συγκινήσεις και οι αισθήσεις που τον συνοδεύουν.

Οι περισσότεροι δεν εμβαθύνουν, του κάνουν πνευματικές εγχειρήσεις και δυστυχώς ούτε επίγνωση έχουν ούτε καν αναρωτιούνται μήπως πρέπει να αλλάξει η αντίληψή τους απέναντι στον έρωτα.

 ;-)